ขอบคุณที่มาจาก Forward mail.
สวัสดีตะมารับธรรมะยามเย็น ชอบธรรมะของหลวงปู่ชา ง่ายๆสั้นๆแต่ลึกซึ้งค่ะ
เคยไปวัดหนองป่าพง หลายครั้งค่ะ....
มาเยี่ยมรับคำสอนครับ
แสงสว่างส่องทาง..แสงธรรมส่องใจ นะคะ
ทุกคืนวันขอให้มีความสุข สิ่งเป็นทุกข์เป็นไปตามวิถี
โลกเรานี้แสนแปลกคืนวันมี เป็นสิ่งชี้ความเปลี่ยนแปลงในเวลา
เพิ่งได้แวะเข้ามาค่ะ พอดีว่าต้องหาเพลงเพื่อที่จะเป็นสื่อการสอน ขอบคุณเวบนี้ที่ให้ความรู้ดีๆหลายอย่าง แล้วจะแวะมาอีกนะคะ
มาเยี่ยมครับคุณวราภรณ์ ระลึกถึงเสมอนะครับ
พาหลานม่อนมาซึมซับในพระธรรม ขอบพระคุณ
สวัสดีค่ะ พี่ธรรมทิพย์สุดรัก...สภาวะธรรมชาติที่เปลี่ยนแปลง...หากไม่อยากทุกข์ไปกับมัน...เอาใจออกห่าง และจริงแท้ว่าเราเป็นเพียงผู้ดู...หากไม่เอาใจไปข้องเกี่ยวก็ไม่เจ็บจึงไม่ทุกข์...หากพัวพันเกี่ยวข้องเมื่อไหร "เจ็บ" แน่แท้...ขอบพระคุณสาระดี ๆ ค่ะ...เดี๋ยวนี้ รู้สึกมีแต่คนเครียด ๆ นะคะพี่...ฮ้าย!! มนุษย์นะมนุษย์ "รัก โลภ โกรธ หลง" วน ๆ เวียน ๆ อยู่รอบตัว...นี่แหละน้าคือ มนุษย์..."ที่นี่เดี๋ยวนี้ทุกขณะจิต" ดูแลสุขภาพกายใจนะคะ
บันทึกได้สวยงามมากครับ ชื่นชม
โห..ดีมากๆเลยครับ ขออนุญาตนำไปใช้สอนเด็กนะครับ
กำลังอยากได้กลอนที่เกี่ยวกับรักแรกพบ พอดีเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
เอาอันนี้มาแจมค่ะพี่ธรรมทิพย์...
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ...คุณธรรมทิพย์
ได้อ่านบันทึกหลักธรรมของผู้ครองธรรมเป็นสรณะที่หลากหลายที่ท่านสื่อผ่านให้ผู้อ่านได้รับรู้ ซึมซาบรสแห่งธรรมนั้นไปกับท่านด้วย
ขอร่วมรับรสแห่งธรรมด้วยอีกคนนะคะ
สวัสดีครับอาจารย์วราภรณ์
ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆครับ
ทุกคนย่อมมีตัณหาด้วยกันทั้งนั้น
จึงมีคำว่า ทุกข์
แต่ใครจะคิดได้บ้างว่า ที่เราทุกข์อยู่น่ะมันเพราะอะไร แล้ววิธีแก้ที่ถูกต้องจะต้องทำยังไง
ถ้าได้อ่านบันทึกนี้แล้ว จะเข้าถึงธรรมะได้อย่างชัดเจนทีเดียวครับ
เรียนคุณธรรมทิพย์
ขอบคุณที่นำคำสอนดี ๆ มาให้เรียนรู้
ทำอย่างไรสิ่งท่านเสนอทั้งหมดจะไปปรากฎในบล็อคของผม(จะนำไปอบรมคุณธรรมเด็ก)
รูปแบบนำเสนอสวยงาม น่าอ่าน คนนำมาเสนอคงสวยทั้งกายและใจ
ขอบุญกุศลที่มอบธรรมทาน จงบังเกิดแก่ท่าน
ประทับใจจริงๆ
สวัสดีค่ะ ครูอี๊ด
ยินดีที่ให้เกียรติมาเยี่ยมค่ะ
"รสใดเสมอด้วยรสแห่งธรรมเป็นไม่มี" ค่ะ
ครูวราภรณ์ โดนใจ เพราะพี่สุก็ชอบบทแบบนี้แหละคะ แต่ทำไมเอามาไว้ด้วยกันหมดเลย แต่ก็ดีคะ สิ่งดีๆดูทีเดียวให้หมด ให้ทะลุปรุโปร่งไปเลยนะคะ ช่างสรรหาคะ คน FW เมลย์ก็ช่างหามาให้นะคะ ทำดีได้ดีคะ
http://gotoknow.org/blog/lelaxy/304491 ลาภยศชื่อเสียงไม่เที่ยงตรง ไม่ยืนยงเหมือนความดีคะ ถ้าตั้งชื่อมันขัด ตั้งให้ใหม่ก็ได้นะคะ คนดี ไปหละ
โดนใจพี่สุคะ พึ่งเคยได้ยินคะ เรื่องนกกลับรังไม่ถูก เพราะมีเมฆมาบัง นอกนั้นได้ยินมาบ้างคะ ขอบคุณคะ
ขอบคุณนะคะ ที่เข้าไปแก้ไข บทกลอนให้ถูกต้อง พี่สุไม่ลบหรอกคะ พี่สุก็อยากให้คนอื่นรู้ว่า กว่าพี่สุจะเขียนเป็นเขียนได้นี้ มีผู้อยู่เบื้องหลัง คอยดูแลเสมอ และรู้สึกว่าอธิบายเขียนตัวใหญ่ คนอื่นเข้ามาอ่าน เขาก็รู้เรื่อง มีบางคนอยากแต่งกลอนเป็นนะคะ แต่เขาไม่มีผู้ฝึกให้คะ พี่สุโชคดีนะ มีครูวราภรณ์มาคอยดูแล คนเราไม่เก่งมาแต่เกิดหรอกคะ มาฝีกเอา และถ้าหากว่า ถูกครูที่เอาใจใส่นักเรียนคนนั้นอย่างดี นักเรียนคนนั้นจะเก่งคะ ขอเป็นนักเรียนคนนั้นนะคะ คนดี
แต่ก่อนพี่สุยิ่งแต่งกลอนมั่วไปหมด เพื่อความสนุกสนาน ไม่ได้อิงความจริงของฉันทลักษณ์เลย ถ้าครูวราภรณ์ไม่มาเห็น คงจะเสียวิชาภาษาไทยไปหมด ขอบคุณแก้แล้วคะ ไม่ลบ คนอื่นคงไม่ว่าหรอเนาะ หรือจะมีใครมาสอนพี่สุ แข่งกับครูวราภรณ์อีก
ไปหละคะ ขอบคุณจริงๆ ด้วยความจริงใจ ขอคาระวะด้วยคะ
มหา แวะมาเยี่ยมครูใจบุญ
สวัสดีอีกครั้งค่ะ...เห็นรายการอนุทินขึ้น...ชอบมากคุ่ะ..."จงคิดทุกคำที่พูด แต่อย่าพูดทุกคำที่คิด"..."การกระทำที่ระลึกได้แล้วเสียใจภายหลังไม่มีประโยชน์"...ยามใจหม่น...อารมณ์มักเข้ามาแทรก...จึงขยับให้กายเคลื่อน...ใจสงบ...อารมณ์นิ่ง...ระลึกได้ว่าพลาดไปแล้วเรา...เสียใจภายหลังคงไร้ประโยชน์ดังว่า...นิ่งไว้ก่อน นิ่งไว้ใจเอย...อย่าเพิ่งเอ่ย อย่าเพิ่งขยับ...ให้พายุแห่งอารมณ์พัดผ่านไปก่อน...ผ่านไป...แล้วจะรู้ จึงจะเห็น ว่าแท้จริงเป็นเช่นไร...
ขอบพระคุณมากค่ะ