เพื่อน..กับ...ความสุข
ก่อนที่จะไปร่วมแสดงความยินดีกับครอบครัวของน้องก้อง ที่ได้บุตรชาย เป็นสมาชิกใหม่ของครอบครัวกองกิจฯเวลา 18.00 น. ณ ม.เก่า เขตพื้นที่ในเมือง มหาวิทยาลัยมหาสารคาม เมื่อวานช่วงเย็นเวลาเดียวกัน ทีมงานกองกิจได้ไปแสดงความยินดีกับผู้อำนวยการกองกิจการนิสิต ที่ได้บุตรสาวค่ะ ในโอกาสนี้ผู้บันทึกขอแสดงความยินดีกับทั้งสองครอบครัว ที่ได้สมาชิกใหม่ของแต่ละครอบครัว ขอให้มีความสุขตลอดไป
และในเย็นวันนี้ ก็ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนๆที่เมืองเลย นัดแนะในการไปทำบุญกฐินร่วมกัน ณ อำเภอน้ำพอง จังหวัดขอนแก่น ในวันอาทิตย์ที่ 4 ตุลาคม 2552 ซึ่งเป็นออกพรรษา ของชาวไทยเราด้วย และเชื่อว่าหลายท่านคงจะมีแผนในการไปทำบุญออกพรรษา และ กิจกรรมของชาวพุทธ ตักบาตรเทโว ณ วัดใกล้บ้านค่ะ
ผู้บันทึกก็ไม่ได้กลับบ้านหลายสัปดาห์ด้วยเช่นกัน พี่สาวที่บ้านก็ถามถึงอยู่เป็นประจำ ถึงวันศุกร์มักจะได้รับสายเพื่อนยืนยันว่า จะกลับบ้านไหม อาจจะด้วยความเหงา และรอคอย และสมาชิกในแต่ละบ้านมีบ้านละ คน สองคน ทำให้เหงาได้
ด้วยเย็นนี้ตั้งใจจะไปตามภารกิจ และวันอาทิตย์จะไปร่วมทำบุญด้วยค่ะ และอีกนัยหนึ่งที่ซ่อนเร้น คือ อยากจะไปพบเพื่อนๆ พี่ๆ ด้วยความคิดถึง ถึงแม้ว่าจะอยู่ไม่ไกลจากเพื่อนๆพี่ๆ มากนัก ด้วยมีข้อจำกัดเรื่องงาน และเวลา การดำเนินชีวิต ทำให้ไม่ค่อยสะดวกมากนัก แต่ถ้ามีโอกาสก็อยากจะไปพบปะสังสรรค์เพื่อนๆด้วย
นานๆพบกันครั้งหนึ่ง และใช้เวลามีค่ากับการพูดคุย และหาร้านอาหารอร่อยๆ รับประทานร่วมกับเพื่อนๆ ช่างเพลิดเพลินและมีความสุขจริงๆ การไปสัมผัสธรรมชาติยิ่งชอบใหญ่ เมื่อพูดถึงการท่องเที่ยว มีโอกาสได้เล่าให้คนรูจักฟัง บ้าง เขาก็อิจฉานะ ว่าทำไมชีวิตถึงได้มีอิสระ เสรี และมีความสุข อยากไปก็ไป อยากเที่ยวก็ได้ไปเที่ยว
คิดถูกแล้วหละ เวลาทำอะไร จะเป็นคนที่ทุ่มเทกับสิ่งนั้น และมีความตั้งใจจริง ทำให้มีความสุขมาก เมื่อกลับมามองย้อนดูพัฒนาการของตนเอง ว่าทำไมมีความสุขกับการท่องเที่ยว และการพูดคุยกับเพื่อนๆ เพราะชีวิตคนเราใช้เพื่อนเป็นครอบครัว และ เป็นญาติสนิท มีอะไรที่คล้ายกัน เวลาไปไหนด้วยกันประมาณ 8-10 คน กลุ่มก็ถือว่าใหญ่ แต่มีอะไรที่คล้ายกัน คือ "ใจสั่งมา" แต่ละคนจะไม่ค่อยมีภาระอะไรมากมาย ไปด้วยกันทุกครั้ง จะไม่ค่อยมีอะไรที่คล้ายกันด้านพฤติกรรม ชอบคนละสไตล์ มีความแตกต่างกัน เวลานัดแนะจะไม่ค่อยได้ไปไหนด้วยกัน เพราะต่างคนก็ไม่ค่อยว่าง
แต่ถ้าไม่ได้นัดกัน คิดอยากไป ขับรถไปหาเลย ก็จะเป็นอะไรที่ลงตัว มีความต่างกันหลายอย่าง แต่เมื่อเดินไปด้วยกันแล้ว ยอมรับในความแตกต่างต่างซึ่งกันและกัน การออกทริปแต่ละครั้งก็จะมีความเพลิดเพลิน ไม่มีสาระ สนุกสนาน ร่าเริง และแบกรับความสุขกลับมาทุกครั้งค่ะ
กำลังบอกว่า คนเรามีอะไรที่ต่างกัน ยอมรับความแตกต่าง แต่เมื่อมีเป้าหมายเดียวกัน จะทำอะไรก็สำเร็จได้ดี เพียงเพราะความต้องใจ บวก กับความใส่ใจซึ่งกันและกัน
อนงค์ ปะนะทัง
2 ต.ค.52
ความเห็น (8)
... แตกต่างอย่างสร้างสรรค์ เป้าหมายเดียวกัน พลันสำเร็จ ...
สบายดีนะคะพี่นงค์ ... มิตรภาพ มีค่าคณานับ ... มีความสุขนะคะ ทักทายมาด้วยระลึกถึงค่ะ
สวัสดีคะ พี่นงค์
พอลล่าก็จะไปทำบุญด้วยค่ะ แต่ไม่ไปน้ำพองนะคะ ไกลมากๆ อิอิ
คิดถึงค่ะ อนุโมทนาบุญ ด้วยคนค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง
อนุโมทนาบุญเช่นกันค่ะ เป็นวันออกพรรษาด้วยคะ
สวัสดีครับ ขออนุญาตเรียกพี่นงค์ ตามน้องพอลล่านะครับ ขอบคุณพี่นงค์มาก ๆ ที่กรุณาเข้าไปทักทายผมครับ เอาดอกกล้วยไม้มาฝากพี่นงค์เป็นการขอบคุณด้วยครับ
สวีสดีครับ MSU-KM :panatung~natadee
- สบายดีนะครับ ด้วยความระลึกถึง
- น่าอิจฉา ในวิถีชีวิตแห่งความสุึข
- อยากไปร่วม งานบุญกฐิน
- กายไปไม่ถึงขออนุญาตส่งใจไปร่วมด้วยนะครับ
- ขออนุโมทนาบุญครับ
สวัสดีค่ะคุณ นายก้ามกุ้ง
ขอบคุณกล้วยไม้ สวยงาม และเพิ่มสรสันของบล๊อกด้วยค่ะ
ขอให้คุณ ก้ามกุ้ง มีความสุขค่ะ
ขอบคุณค่ะท่าน
