SHA มุทิตาจิตร รำลึกถึงน้าสาว เปรมจิตร ที่เกษียนปีนี้
ตลอดเวลา 31 ปีที่ทำงานที่โรงพยบาลปากพะยูน มีเหตุเศร้าสลดใจ สองครั้ง คือเพื่อนร่วมงานเสียชีวิต สองคน ต่างกรรมต่างวาระกัน มีเรื่องอาลัย คือเรื่องเพื่อนรวมงานที่ทำงานร่วมกันทุกวันครบกำหนดเกษียณอายุราชการ
ถ่ายรูปร่วมกับคนงาน
คนแรกคือ ป้ารีของน้องๆและชาวบ้าน เป็นผดุงครรภ์คนแรกของ อำเภอแห่งนี้ เกษียณมาหลายปี
มาปีนี้ พี่เปรมจิตร ไชยรักษ์ หรือ ป้าจิตรของน้องๆ ก็อำลาพวกเราไป ทางโรงพยาบาลและเพื่อนร่วมงานต่างอำลาอาลัยกันหลายวัน ครอบครัวของคุณเปรมจิตร ซึ่งผู้เขียนเรียกท่านว่า"น้าสาว" มีความผูกพันธ์ กับผู้เขียนมาอย่างยาวนาน
ตอนที่ไปเรียน มสธ. ก็ได้พี่สมปอง สามีของน้าสาวคอยอุปการะตลอดมา บ้านน้าสาวเป็นที่กิน เป็นที่นอน เป็นที่พักผ่อนและสันทนาการ ของเพื่อนคนงาน (เราเรียนคณะนิติศาสตร์มสธ.พร้อมกัน)
นึกถึงน้าสาวก็อดนึกถึงเด็ก ดีกรีศูนย์ ขาดสารอาหารเมื่อ 25 ปีล่วงมาแล้ว น้าสาวรับผิดเรื่องส่งเสริมสุขภาพ เราออกท้องที่ไปทำอาหารเสริมทุกหมู่บ้านต้อง บดอาหารเสริมด้วยมือ กว่าจะได้อาหารเสริมแต่ละถุง ต้องเหงื่อตกไคลย้อย (6หมู่บ้านของตำบลปากพะยูน) หมู่ที่ 1 .บ้านท่าเตียนเราต้องอาศัยเรือชาวบ้านในการลงพื้นที่ เพราะไม่มีทางสัญจรทางบก
น้าสาวเป็นคนพูดจริงทำจริง คำไหนคำนั้น ไม่ผิดสัญญา เป็นคนแบบนักเลงโบราณ ผู้เขียน มีเรื่องกับญาติคนไข้ ที่เป็นนักเลงโตของอำเภอ ก๊ได้น้าสาวทีไปห้ามปรามดูด่านักเลงผู้นั้นจนต้องมาขอโทษผู้เขียน
น้าสาวเกษียนไปแล้ว แต่พวกเราและผู้ป่วยต่างเรียกร้องต้องการให้น้าสาวมาช่วยงานที่โรงพยาบาลต่อ โดยเฉพาะการใส่ห่วงไม่มีใครชำนาญ่เกินน้าสาวในโรงพยาบาลเรา
มีมากมายหลายเรื่องที่ประทับใจในน้าสาวที่เล่ามาเพียงน้อยนิดเพื่อเป็นมุทิตาจิตให้กับน้าสาว คุณเปรมจิตร ไชยรักษ์ผู้สูงวัยที่เป็นที่ต้องการของทุกคน
งานเลี้ยงที่หาดแก้วรีสอร์ท
>> สิ่งที่ได้จาก น้าสาว ได้หลักคิด ได้เรียนรู้
>>ได้เห็นและปฎิบัติต่อผู้ป่วยด้วยหัวใจที่เป็นมนูษย์
>>เป็นต้นแบบของการเข้าถึงชุมชน ที่ไกลบ้านแต่ไกล้ใจ
>>ได้เห็นการพัฒนาคุณภาพบริการ
>>ได้เห็นการจัดการความรู้แบบชาวบ้านผ่านเรื่องเล่า
>>ได้เห็นารแก้ปัญหาและการไกล่เกลี่ยให้คู่กรณีย์ได้ตกลงกัน
พ่อบ้านคุณ สำราญ ทองศร้ชุม อวยพร
รำอายพรโดย น้อง ปอ มัสลิน
ผอ.นพ. กู้ศักดิ์ บำรุงเสนา อวยชัยให้พร
ความเห็น (23)
ตามมาดูป้าเกษียณ มาให้กำลังใจบังครับ
สวัสดีครับท่านอาจารย์ ขจิต ด้วยรักและผูกพันกันมาอย่างยาวนาน กับน้าสาวเปรมจิตรครับ
- แวะมาให้กำลังใจครับ
- ท่านวอญ่า...สู้ๆ ครับ
ชีวิตเพิ่งเริ่มต้นเมื่อวัยเกษียณนะคะ เรามีอิสระที่จะทำอะไรก็ได้อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน จงให้รางวัลแก่ชีวิตที่ทำงาน มาจนเกษียณ ฝากบอกผู้คนที่เกษียณไปแล้ว และผู้คนที่กำลังจะเกษียณ ให้เตรียมตัวเที่ยว ใช้ชีวิตให้มีความสุข ออกมะพบปะผู้คนวัยเดียวกัน ข้อสำคัญควรใส่ใจสุขภาพให้แข็งแรง พร้อมใช้ชีวิตหลังเกษียณอย่างเบิกบานใจค่ะ
ขอบคุณครับน้องสิงห์ คนพันธ์เกษตร "สู้ทุกหน ชนทุกที่ ตีทุกบ่อน" สู้ต่อไปครับ
สวัสดีครับ อาจารย์ Lin HuI วัยเกษ๊ยน เป็นวัยที่มีภูมิปัญญา ที่ทรงคุณค่า อย่าปล่อยให้ ภูมิปัญญาที่สั่งสมมาต้องสูญไป เขาให้ข้อคิดว่า คนสูงวัย "อย่าทำตัวเป็นนกในกรง อย่าเป็นต้นไม้ในกระถาง" ที่ต้องพึ่งพาคนอื่นครับท่าน
สวัสดีครับคุณนงนาท ผมแวะไปรับบุญที่บ้านท่าน พอกลับเข้าบ้านตัวเอง เห็นท่านแวะมาเยี่ยมให้กำลังใจแล้ว กระแสจิตต้องกันครับ ฑรุ่งนี้งานของลุ่มน้ำทะเลสงขลา มีเสวนา แต่ไม่ได้ร่วมงานมีธุระอีกแล้วครับ
สวัสดีครับ
- ขอแสดงความยินดีกับคุณเปรมจิตร ไชยรักษ์
- ที่ทำคุณประโยชน์เพื่อสังคมมากมาย
- ถึงช่วงชีวิตในวัย พ-พัก ขอให้มีความสุขนะครับ
สวัสดีครับท่านวอญ่า มาอ่านบันทึกดี ๆ ครับ ขอบคุณครับ คิดฮอดเสมอ
สวัสดีค่ะบัง...น้องปอ...รำอวยพรส้วยสวยค่ะ...ส่วนท่าน ผอ. ก็ดูน่าตาเด้กเด็ก...สรุปว่าที่โรงบานนี้มีแต่คนมากด้วยความสามารถ
ขอบคุณกำลังใจจากพี่ใหญ่คุณนงนาท ที่มาเสริมแรงผลักดัน สร้างฝัน เติมฟ ใส่เชื้อ
ให้คนทำงานได้มีพลังคิดและจินตนาการ เพื่อสานสร้างครับ
สวัสดีครับท่านผอ. ประจักษ์ วัยเกษียน วัย พ.พัก อย่าอยู่แบบนกในกรง ต้นไม้ในกระถาง ที่ต้องพึ่งภายนอก ต้องใช้ประสบการณ์ ภูมิปัญญาให้กับสังคม วัยพ.พักคือการเริ่มต้นครับ
สวัสดีค่ะ พี่ผู้เฒ่า
ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน คำนี้ยังใช้ได้เสมอ ค่าของคนที่ไม่สามารถตีเป็นค่าของเงินเหมือนบางคนที่กระหาย
ให้เวลากับงาน อย่าลืมให้เวลากับชีวิต และครอบครัวบ้างนะคะ อย่าทำมันหล่นหายไป สมดุลทั้งชีวิตและการงาน แต่วันนี้น้ำชาเองก็กลับบ้านสองทุ่ม 555 แล้วก็มาหาความสุขจากการอ่านเรื่องเล่าและเรื่องราวดีๆใน blog gotoknow
ให้กำลังใจค่ะ การขับเคลื่อนบางอย่างมันช้า มันไม่ทันใจ บางครั้งมันไม่ได้ดั่งใจ เป็นสิ่งที่ท้ายจิตและวิญญาณของเรามากค่ะ
อย่าหมดแรงและอ่อนล้าไปก่อนนะคะ บางครั้งรากหญ้าอย่างเราก็มีคุณค่าไม่น้อยนักหรอก
สู้ สู้ ค่ะ
ขอบคุณท่านผู้เฒ่ามากนะครับ
ที่มารับขวัญเด็กน้อยกลับบ้าน
หลังจากหนีหายไปนาน
ถือเป็นมงคลจริงๆ ครับผม
สวัสดีครับคุณ ก้ามกุ้ง ภูมิปัญญา ที่นำมาแบ่งปัน ในบันทึกท่านชอบมากครับ นำมาอีกครับท่าน
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม มาแบ่งปันครับ
สวัสดีครับ น้องvij ผอ. หล่อครับ คนพัทลุงบ้านเรา คนเก่ง คนดี คนมีความสามารถ ต้องหลอมรวมเป็หนึ่งเดียวเดินไปสู่เป้าหมาย พัฒนาองค์สู่ความเป็นเลิศครับ
ขอบคุณมากครับคุณ sha รพ.แก่งคอย ที่มาเตือนคสามคิดให้คิดถึงตัวเอง คิดถึงครอบครัว และชอบมากคำนี้
"ให้เวลากับงาน อย่าลืมให้เวลากับชีวิต และครอบครัวบ้างนะคะ อย่าทำมันหล่นหายไป สมดุลทั้งชีวิตและการงาน"
มีคติในการทำงานว่า "งานหลวงอย่าให้ขาด งานราษฎร์อย่าให้เสีย งานเมียอย่าให้สูญ" ก้าวข้ามพ้นการคิดถึงตัวเองครับ
ขอบคุณมากที่ช่วย เตือน เติมเต็มชิวิตกับการทำงานครับ
สวัสดีครับน้องซวง ดีใจที่กลับมา จะได้เรียนรู้ ตามไปดูใจ กำหนดจิตคิดรู้ครับ
มาแวะแอ่วหาเจ้า (แปลว่ามาแวะเยี่ยมเยือน) จากคนเมืองแป้
ท่านผู้เฒ่า คะ พอลล่ามาแอบชิม SHA รพ.ปากพะยูน นะคะ อิอิ
ขอร่วมแสดงมุทิตาจิต ด้วยค่ะ
สวัสดีคนเมืองแป้ ไม่ได้แวะไปนาน ขอบคุณจ้าน(แปลว่ามาก) ที่แวะมา
สวัสดีครับ พรทั้งหล้า แวะมา ชงชาให้ปากพะยูนบ้างซิครับ