วราภรณ์
นางสาว วราภรณ์ (ดอกไผ่) ธรรมทิพย์สกุล

ร่มทิพย์ ร่มธรรม


คุณงามความดีก็เปรียบเสมือนร่มธรรม

กราบเท้า  คุณลุงคุณป้าด้วยความเคารพรัก

           เช้าวันนี้ฟ้ายังฉ่ำฝน  สายฝนยังคงโปรยปรายไม่หยุดยั้งด้วยอิทธิพลของพายุกิสนาที่กำลังเคลื่อนตัวมาที่ภาคอีสาน

           นักเรียนชั้น ม.๑ เดินทางไปทัศนศึกษาที่ "ซาฟารีเวิลด์" ตั้งแต่เช้าทั้งครูทั้งเด็กต่างทุลักทุเล   แต่เด็กส่วนใหญ่ก็มาทันน่าชื่นชมไม่น้อย...

           ช่วงนี้ประเทศเพื่อนบ้านหลายประเทศกำลังประสบภัยธรรมชาติ   หยาดน้ำฝนในวันนี้เปรียบเหมือนหยาดน้ำตาของผู้คนที่ประสบชะตากรรมจากภัยน้ำท่วม  แผ่นดินไหว  คลื่นสึนามิ   หรืออาจจะเป็นหยาดน้ำตาของธรรมชาติที่โศกตรมเหตุเพราะมนุษย์ทำร้ายทำลายโลกใบนี้จนหม่นไหม้   เสียงครวญครางแห่งฟ้าคงคล้ายกับเสียงสะอื้นแห่งโลกที่ต้องรองรับขยะและความร้อนจนเกินทน...

            คุณลุง  คุณป้าขา  ฝนตกเช่นนี้หากเรามีการเตรียมพร้อมก่อนออกจากบ้าน   เราก็จะปลอดภัยจากหยาดฝนซึ่งปกป้องให้เรารอดพ้นจากความเจ็บไข้

            ทุกครั้งที่หนูหน่อยเดินทาง มักเตรียมร่มพับพกใส่กระเป๋าไปด้วยเสมอ   ไปไหนก็อุ่นใจ  ไม่ว่าแดดจะร้อน  ฝนจะตกก็ไม่เคยกังวล   บางครั้งเผลอไม่นำไปเวลา
ฝนตกต้องเปียกฝนหรือไม่ก็ต้องเสียเวลารอให้ฝนหยุด  และรู้สึกตำหนิตัวเองที่ไม่รอบคอบเสมอ

             ร่ม คือ อุปกรณ์ที่ใช้กันแดดกันฝน      ทำให้เรามีความมั่นใจในการเดินทางฉันใด   คุณงามความดีก็เปรียบเสมือน "ร่มทิพย์  ร่มธรรม"  ที่ปกป้องคุ้มครองเราไป
ทุกภพทุกชาติฉันนั้น"   ร่มทำให้เราอบอุ่นใจ   คุณความดีก็ทำให้เราสบายใจ  ไม่ว่าเราจะมีชีวิตอยู่ในโลกใบนี้นานเพียงใด  มันก็จะกางกั้นความมืดมนจากอำนาจฝ่ายต่ำได้เสมอ... อีกไม่นานหนูหน่อยก็คงจากโลกใบนี้ไปแต่ก็ไม่เคยกลัวความตาย      เพราะหนูหน่อยเตรียมร่มทิพย์ร่มธรรมเป็นเสบียงติดตัวไปด้วยค่ะ...

             ชีวิตของคนเราเกิดมาไม่มีอะไร เหมือนปริศนาธรรมที่คุณลุงคุณป้าคงได้ยินบ่อย ๆ ที่มักถามว่า  อะไรเอ่ย "สี่คนหาม  สามคนแห่  หนึ่งคนนั่งแคร่  สองคนพาไป ?"
สี่คนหาม  ก็คือ ธาตุสี่ขันธ์ห้า   สามคนแห่ก็คือ อนิจจัง  ทุกขัง  อนัตตา  หนึ่งคนนั่งแคร่ก็คือ จิตวิญญาณ  สองคนพาไปก็คือ กรรมดี  กรรมชั่ว  

             หากมนุษย์ทุกคนในโลกใบนี้  มีหิริโอตัปปะ  ละอายและเกรงกลัวต่อบาป  คงไม่มีคนทำชั่ว   นักการเมืองหรือข้าราชการบางคนคงไม่ต้องรับวิบากกรรมเป็นรางวัลอัปยศในบั้นปลายชีวิต   ประเทศชาติของเราซึ่งอุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากรธรรมชาติคงเปี่ยมล้นไปด้วยความสุขสงบเย็น.... อยากให้ทุกคนมี "ร่มทิพย์ ร่มธรรม"  สังคมของเราจะได้ร่มเย็นสมกับเป็นเมืองพุทธศาสนานะคะ...

             วันนี้คุยแค่นี้ก่อนค่ะ   ต้องตรวจข้อสอบทำหน้าที่ของชีวิตต่อไป  ไว้ค่อยพบกันใหม่ฉบับต่อไปนะคะ

 

                                                           ด้วยความระลึกถึง

                                                                หนูหน่อย

"...เจ้าจะเติบโตขึ้นต้องรู้จักไตร่ตรอง  เอาชีวิตของผู้คนในอดีตเป็นแนวทาง
ดูชีวิตของผู้คนในปัจจุบันเป็นบทเรียน  และเอาคนเฒ่าคนแก่เป็นครู..."
              (จากหนังสือกระท่อมแสงตะวัน)

ขอบคุณ  ภาพจากอินเทอร์เน็ต

หมายเลขบันทึก: 302311เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2009 08:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 09:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (24)

สวัสดีครับ ชอบประโยคเหล่านี้มากครับ

ชีวิตของคนเราเกิดมาไม่มีอะไร เหมือนปริศนาธรรมที่คุณลุงคุณป้าคงได้ยินบ่อย ๆ ที่มักถามว่า อะไรเอ่ย "สี่คนหาม สามคนแห่ หนึ่งคนในแคร่ สองคนพาไป ?"

สี่ คนหาม ก็คือ ธาตุสี่ขันธ์ห้า สามคนแห่ก็คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา หนึ่งคนนั่งแคร่ก็คือ จิตวิญญาณ สองคนพาไปก็คือ กรรมดี กรรมชั่ว

หากมนุษย์ทุกคนในโลกใบนี้ มีหิริโอตัปปะ ละอายและเกรงกลัวต่อบาป คงไม่มีคนทำชั่ว นักการเมืองหรือข้าราชการบางคนคงไม่ต้องรับวิบากกรรมเป็นรางวัลอัปยศในบั้นปลายชีวิต

บางคนรู้ว่าเหล็กร้อน แล้วยังกำ บางคนไม่รู้ว่าเหล็กร้อน แล้วไปกำ เพราะไม่ยอมเรียนรู้สิ่งดีดี

สุดท้าย รู้ หรือ ไม่รู้ แล้วไปกำก็ร้อนเหมือนกันครับ

จำมาจากบันทึกของคุณ blue star น่ะครับ

ร่ม คือ อุปกรณ์ที่ใช้กันแดดกันฝน ทำให้เรามีความมั่นใจในการเดินทางฉันใด

คุณงามความดีก็เปรียบเสมือน "ร่มทิพย์ ร่มธรรม" ที่ปกป้องคุ้มครองเราไป

                        เจริญธรรมครับ

  • สวัสดีค่ะ คุณsmall man   P
  • ขอบพระคุณที่มาทักทายค่ะ
  • "ร่มทิพย์  ร่มธรรม" คุ้มภัยพาลได้เสมอค่ะ
  • รักษากาย ดูแลใจนะคะ
  • สวัสดีครับ
  • แวะมาเยี่ยมเยียนและเรียนรู้
  • ขอบคุณครับ
  • สวัสดีค่ะ  น้องPhornphon P
  • ขอบคุณที่แวะมาทักทาย
  • ดีใจที่ข้อคิดข้อเขียนของตน "โดนใจ" คนอ่าน
  • "เหล็กร้อนยังกำ"  คงเหมือนแมลงเม่าที่ชอบบินเข้ากองไฟหรือบรรพบุรุษ
    สั่งสอนแล้วไม่จำกระมังคะ ?
  • สวัสดีค่ะ  คุณสิงห์ป่าสัก P
  • ขอบพระคุณค่ะที่ให้เกียรติแวะมาทักทาย
  • บุญรักษาค่ะ

ไม่ทราบว่าคุณ ธรรมทิพย์ อยู่ใกล้หรือไกล แต่ยังไงขอส่งเทียบเชิญมาถึง เพียงคนึงถึงมิตรไมตรี วาจานี้ขอ มีมรรค8 ในแผ่นดิน 

 

ขอเชิญร่วมชมนิทรรศการ โครงงานคุณธรรม 

ในงาน"พลังเยาวชน พลังสังคม" ครั้งที่ 1 
"ร่วมสร้างประเทศไทย...ด้วยการให้"

และร่วมเวทีเสวนา


วันเสาร์ที่ 10 ต.ค. : ถอดองค์ความรู้โครงงาน สร้างเป็นบทภาพยนต์โทรทัศน์ 
เวลา10.00-16.30น. ณ หอประชุมชั้น5 หอศิลป์ฯ กทมฯ

วันอาทิตย์ที่ 11ต.ค. : ถอดรหัส ๙ วิธีฟื้นฟูชาติ 
เวลา13.00-18.00น. ณ หอประชุมชั้น5 หอศิลป์ฯ กทมฯ



ผมก็ถือโอกาสใช้เวทีเสวนาที่สยามกัมมาจลเป็นเจ้าภาพงาน จัดระดมความคิด หัวข้อ ถอดรหัส ๙ วิธีฟื้นฟูชาติ ขึ้น

ยังไงก็เรียนเชิญ กัลยาณมิตร ผู้รักแผ่นดินทุกท่าน ร่วม work shop ระดมความคิดในเวทีเสวนาได้นะครับ

 

สวัสดีครับอาจารย์

ชอบประโยตเหล่านี้มากครับ

ตัวเองไม่ค่อยเข้าธรรมะเท่าไหร่

คงเป็นวิบากมากกว่า

คือคิดแค่ว่า ชาตินี้ทำดีเอาไว้ให้มากที่สุด ไม่ก่อนกรรมชั่วให้คนอื่นเดือดร้อน ทำบุญ ทำทานบ้างตามโอกาส ก็น่าจะเพียงพอแล้ว

ไม่ถึงกับต้องไปสแกนกรรมว่าชาติที่แล้วเราทำอะไรไป ชาตินี้ถึงเป็นอย่างนี้ แล้วมานั่งแก้เผื่อชาติหน้า ซึ่งผมคิดว่าไม่น่าจะเกี่บวกัน ชาตินี้ทำดี ชาติหน้าก็ได้ดี พอแล้วครับ

สวัสดีค่ะ...คุณครู "ธรรมทิพย์"...ร่ม คือ อุปกรณ์ที่ใช้กันแดดกันฝน ทำให้เรามีความมั่นใจในการเดินทางฉันใด คุณงามความดีก็เปรียบเสมือน "ร่มทิพย์ ร่มธรรม" ที่ปกป้องคุ้มครองเราไป...จริง ๆ ด้วยค่ะ...ย้อนดูตนว่าทุกวันนี้เราทำดีแค่ไหนหนา...ขอบพระคุณมากค่ะ

  • สวัสดีค่ะ คุณMan In Flame
  • ขอบพระคุณสำหรับกิจกรรมดี ๆ ที่น่าสนใจค่ะ
  • อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลแค่เขตปริมณฑล  แต่คงไม่สะดวกที่จะไปร่วมงาน
  • ขออนุโมทนาบุญค่ะ
  • สวัสดีค่ะ คุณBob
  • ศาสตร์ที่ทำให้มนุษย์เข้าใจตัวเองได้ดีที่สุดก็คือ "ศาสนา"
  • ต่อให้เรียนวิชาทางโลกจบปริญญาเอกหลายใบก็ไม่มีประโยชน์
    หากไม่รู้จักวิธีการที่จะทำให้ตนเองพ้นทุกข์
  • ปรัชญาสูงสุดของชาวพุทธกล่าวไว้ว่า
               ๑. พึ่งพาผู้อื่น   ๒. พึ่งพาตนเอง  ๓. พี่งพาซึ่งกันและกัน
               ๔. เป็นที่พึ่งของผู้อื่น   ๕.ทำนิพพานให้แจ้ง
    เราควรพัฒนาตนเอง  ให้ไปสู่ข้อที่ ๔  และ ข้อที่ ๕ จึงจะประเสริฐสุดค่ะ
  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือน  แลกเปลี่ยนมุมมองชีวิตค่ะ
  • สวัสดีค่ะ  น้องVij  P
  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมให้กำลังใจกันค่ะ
  • ทุกก้าวย่างทางชีวิตล้วนมีมุมมองดี ๆ ให้เราศึกษาเสมอ
    ขึ้นอยู่กับเรามองเห็นหรือไม่เท่านั้น
  • ขอให้มีความสุขในทุกจ้งหวะของชีวิตค่ะ

"...เจ้าจะเติบโตขึ้นต้องรู้จักไตร่ตรอง  เอาชีวิตของผู้คนในอดีตเป็นแนวทาง
ดูชีวิตของผู้คนในปัจจุบันเป็นบทเรียน  และเอาคนเฒ่าคนแก่เป็นครู..."

ปกติเราชอบอยู่กับคนชรา จึงไปรดน้ำดำหัวคนชราทุกปี

  • สวัสดีค่ะ ครูจิ๋ว P
  • คบกับผู้ใหญ่ได้กำไรชีวิตเพราะท่านมีประสบการณ์
    ทำให้เราได้เรียนรู้ชีวิตทางอ้อม
  • ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ

เราล้วนเติบโตมาจากอดีต..
ทั้งอดีตตัวเอง-คนอื่น-สังคม

ขอบพระคุณครับ

สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน

อดีต ปัจจุบัน อนาคต ล้วนเป็นความสืบเนื่อง

สอดประสานไม่มีที่สิ้นสุด

ขอบพระคุณค่ะ..

มีหิริโอตัปปะ ละอายและเกรงกลัวต่อบาป คงไม่มีคนทำชั่ว นักการเมืองหรือข้าราชการบางคนคงไม่ต้องรับวิบากกรรมเป็นรางวัลอัปยศในบั้นปลายชีวิต ประเทศชาติของเราซึ่งอุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากรธรรมชาติคงเปี่ยมล้น

มหา ชอบอ่านแล้วมีความสุขที่มีคนเก่งและกล้าเตือนสติ ขอให้มีความสุขกับการทำงาน

สวัสดีครับ ธรรมทิพย์

  • พาหลานม่อนมาเรียนรู้ 
  • "ร่มทิพย์  ร่มธรรม"
  • ร่มวิเศษ  ทำให้เรามีความสุข
  • ขอบพระคุณครับ

  • สวัสดีค่ะ ท่านมหา P
  • ขอบพระคุณที่เข้ามาเยี่ยมและทักทาย
    พร้อมคำพูดดี ๆ ที่ให้กำลังใจ...
  • บุญรักษา  พระธรรมคุ้มครองค่ะ

 

  • สวัสดีค่ะ ผอ.ประจักษ์ P
  • ขอบพระคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
  • ขอให้คุณพระคุ้มครอง  และพกพา "ร่มวิเศษ" ติดตัวตลอดไปค่ะ

มาเยี่ยมพี่ธรรมทิพย์ค่ะ...คิดถึง แฮ่ๆๆๆ

  • สวัสดีค่ะ  น้องVij
  • ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมพร้อมความคิดถึง
  • ขอให้มีความสุขในทุกวันค่ะ

  • สวัสดีค่ะ  คุณครูอ้อยเล็ก P
  • อนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ
  • บุญรักษานะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท