เซน

       เมื่อนานมาแล้วปานได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งเรื่อง เซน หนังสือเล่มนี้ไม่ได้มมีเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องศาสนาเพียงอ่ยางเดียว แต่เป็นการนำเสนอเเนวทางการดำรงชีวิตที่เป็นทางสายกลาง    โดยเฉพาะในเรื่องของจิตใจ  ซึ่งเน้นการ  ความเข้าใจในธรรมชาติของมนุษย์ และการดำรงชีวิตอย่างเป็นธรรมชาติที่ไร้การปรุงแต่งใดใด   ปานจึงมีความรู้สึกว่าถ้าหากมนุษย์มีความพอเพียงทั้งร่างกายและจิตใจในการดำรงชีวิตทุกขณะ  ความผิดปกติที่ก่อใหเกิดโรคร้ายแรงต่างๆคงไม่เกิดขึ้น  แต่เพราะไม่ได้คำนึงถึงตรงนี้ ความเป็นอยู่ในชีวิตแต่ละวันของคนในปัจจุบันจึงเป็นการทำร้ายตนเองแบบค่อยเป็นค่อยไปโดยที่เราไม่รู้ตัว  ปัจจัยที่ทำให้คนในปัจจุบันห่างไกลจากธรรมชาติ มากขึ้นส่วนหนึ่งก็เพราะความเจริญก้าวหน้าของเทคดนโลยี และค่านิยมของสังคมที่เป็นวัตถุนิยม สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นมาเพื่อตอบสนองความต้องการบางเรื่องก็เป็นสิ่งที่ไม่สมควร  แต่เราก็ไม่สามารถจะยับยั้งได้เพราะคนในสังคมส่วนใหญ่เห็นด้วยกับสิ่งเหล่านั้นและมันเป็นยุคโลกาพิวัตน์ คนที่ไม่เห็นด็วยคือคนที่ตกยุคไม่ทันสมัย อย่างไรก็ตามทุกคนมีสิทธิที่จะเลือกทางเดินของตน  แต่หากต้องการชีวิตที่มีความสงบอย่างแท้จริงก็จงมองเข้าไปในธรรมชาติที่อยู่รอบๆตัวคุณ คำตอบมีอยู่แน่นอน แต่คุณต้องค้นหามันให้เจอก็เท่านั้น