๘.เฮฮา..กรี๊ด..เกรียวกราว
เสร็จสิ้นกิจกรรมหน้าเสาธง และกิจกรรมนักเรียนจิตสาธารณะแล้ว พี่ ๆ ประจำกลุ่มนำน้องไปล้างมือและส่งน้องเข้าห้องเรียนเพื่อฝึกสมาธิ ส่วนพี่ ๆ แยกย้ายกันไปยังห้องเรียนตามอาคารต่าง ๆ
ส่วนห้องเรียนภาษาอังกฤษ อยู่อาคารเรียนสีเขียวชั้นบน ชั้นล่างเป็นห้องเรียนของน้องอนุบาล ๑ - ๒ และห้องของน้องนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑-๓ ชั่วโมงที่ ๑ ของวันนี้เป็นการเรียนภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒
หลังจากเรียนไปได้ประมาณ ๓๐ นาที ได้ยินเสียงนักเรียนเล็ก ๆ ชั้นล่างส่งเสียงลั่นทั้งกรี๊ด ทั้งฮาและเกรียวกราว จึงออกไปชะโงกดูพบว่านักเรียนเล็ก ๆ เหล่านั้นออกนอกห้องเรียนและวิ่งตามเมฆที่ลอยไปเป็นกลุ่ม ลอยอย่างเร็วมาก คุณครูรู้สึกจะมีความสุขตามเด็กไปด้วย รวมทั้งพี่ ๆที่เรียนอยู่ตามอาคารอื่น ๆ ออกมาดูเมฆตามด้วย
เมื่อมีฝนโปรยปรายลงมาแล้วนักเรียนต่างวิ่งเข้าห้องเรียน ไฟฟ้าดับ ห้องเรียนทั้งห้องมืดทืบเกือบจะเป็นกลางคืน เหตุการณ์ฝนตกที่บริเวณโรงเรียนเป็นเรื่องธรรมดาเพราะฝนตกบ่อยมาก แต่วันนี้เป็นเรื่องแปลกที่สุดในรอบปี
เด็กที่นี่ เหมือนกับคนทั้งโลกคือเลือกที่เกิดไม่ได้ จึงได้เกิดมาเป็นคนบ้านนอกอยู่ในชนบทที่ขาดแคลน ไม่มีโอกาสได้เห็นของเล่นหรือสิ่งแปลกใหม่อันนำสมัย นาน ๆจะมีผู้ใจบุญนำของเล่นที่เหลือใช้มาให้นับว่าเป็นบุญวาสนา
วันนี้เขาจึงตื่นเต้นดีใจที่เห็นเมฆลอยอย่างเร็วบนท้องฟ้า ซึ่งเป็นธรรมชาติที่เขาเห็นอยู่เป็นประจำ การที่ได้ยินเสียงของเด็กในขณะที่วิ่งตามเมฆ ทำให้รับรู้ได้ว่าเด็กเหล่านี้มีความสุขอย่างธรรมชาติ ขณะที่หยิบกล้องมาถ่ายภาพ ในใจก็นึกภาวนาไปด้วยว่า "แม้นเลือกเกิดไม่ได้ก็ขอให้นักเรียนของฉันเลือกเป็นคนดี" ถึงแม้ว่าจะขาดแคลนแต่ก็มีโอกาสอยู่กับความจริงและความงามของธรรมชาติ
ความเห็น (33)
ที่โรงเรียนเวลาประมาณ 15 .00 น.ก็มีเมฆประมาณนี้ค่ะ
เด็กๆบอกจะกลับบ้านได้ไง แต่ชั่ว 5 นาที เมฆก็หายวับไป ไม่มีฝนตกเลยค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง..ครู ป.1
- เขียนบันทึกยังไม่เสร็จ...น้องสาวมาจับจองที่นั่งหน้า
- เพื่อชมเมฆ...ฟรีค่ะ..ไม่เก็บตังค์
- ฝนตกแทบทุกวันค่ะ..แต่ดินก็ไม่ชุมชื้นเพราะเป็นดินบนภูเขา
- ขอขอบพระคุณค่ะ
เมฆสอนให้เรารู้ว่าทุกอย่างในโลกไม่เที่ยงครับ
อนิจจัง
ทุกขัง
และอนัตตา
วันนี้น้องๆอ.2 ของหนูก้อตื่นเต้นกับเมฆที่ลยไปลอยมาได้เองค่ะ
เลยชวนให้ทายกันว่า ทำไมเมฆจึงย้ายไป ย้ายมาได้
น้องๆตอบว่า เมฆมันมีขามั้งคะ ครู ^_^
สวัสดีคะพี่คิม
คิดถึงคะ ฝากความรักและคิดถึงไปกับเมฆนะคะ
สวัสดีครับคุณครู มาชมเมฆที่นครไทย ครับ
สวัสดีค่ะครูคิม เป็นคนหลงรักมวลเมฆแล้วนะคะ ฝีมือการถ่ายภาพสวยจังค่ะ
โลกของเด็กๆมีไฟและฝันเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง..หนานเกียรติ
- ขอขอบพระคุณค่ะ
- ที่เตือนสติ...ทุกขัง อนิตจัง...อนัตตาค่ะ
- นึกถึงเด็ก ๆ ..ตื่นเต้นกับเมฆมีขา...แล้วมีความสุขดีนะคะ
- อย่าว่าแต่...น้องๆอ.2 เลยนะคะ
- พี่ ม.2 ก็ตื่นเต้นไปกับน้อง ๆและหมูเมฆด้วยค่ะ
- ฮ่า..ๆๆ. เมฆมันมีขามั้งคะ ครู ....น่ารักและมีความสุขเนอะ
สวัสดีค่ะไก่..ประกาย~natachoei ที่~natadee
- ขอขอบพระคุณที่คิดถึงกัน
- พี่คิม..คิดถึงน้องไก่เช่นกันค่ะ
- เมฆที่ขอนแก่น...มีแบบนี้ไหมคะ
- ดีใจด้วยอีกครั้งนะคะ ที่มีความสุขสบาย ๆ
- เมฆที่นครไทย ... ต่างกับเมฆที่อยุธยาไหมคะ
- ขอขอบพระคุณค่ะ
- เริ่ม...แล้วค่ะชักจะเป็นคนหลงรักมวลเมฆแล้วนะคะ
- ฝีมือการถ่ายภาพสวย...ยังค่ะ
- โลกของเด็กๆมีไฟและฝันเสมอ..จริงค่ะ
- ขอขอบพระคุณนะคะ
เราเลือกเกิดไม่ได้
แต่เราเลือกที่จะเป็นได้ครับ
สวยหล่อ จากข้างในเท่ห์กว่าเป็นไหนๆเทียบกับข้างนอกสุกใสข้างในเป็นโพรงครับ
ขอบคุณสำหรับบันทึกดีดี และ เมฆงามครับ
สวัสดีค่ะน้อง..Phornphon
- วันนี้เมฆ..งามเหมือนเมื่อวาน
- เพียงแต่ไม่ลอยลิ่ว...ให้เด็ก ๆ เห็นเหมือนเมื่อวาน
- เด็ก ๆน่าสงสารมาก ไม่มีเครื่องบรรเทาในจิตใจเลยค่ะ
- โรงเรียนไม่มีแม้แต่เครื่องเล่นดนตรีสักชิ้นเดียว
- จิตใจไม่ได้ผ่อนคลาย จินตนาการจึงไม่เกิด
- ขอขอบพระคุณค่ะ
- มีเมฆพรหมวิเศษของอาละดินมาฝากเด็ก ๆ ครับพี่ครู...
- เห็นจอดติดไฟแดงอยู่ใกล้ ๆ กัน 555
- เมฆสวยมากเลยครับ
- เด็กๆๆคงชอบ
- เอามาฝากบ้างเมฆม้านิลมังกร
- ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
- เขี้ยวเป็นเพชร เกล็ดเป็นนิล ลิ้นเป็นปาน(จะเป็นมะเร็งไหมเนี่ย ฮ่า)
- แถมท้องฟ้า สวยๆๆๆ
เมฆสอนให้เรารู้ว่าทุกอย่างในโลกไม่เที่ยงครับ
ยืมน้องหนานมาครับ เกลอ
แต่เพิ่มว่า เมฆสอนให้เรารู้ว่า "อย่าวาดวิมานในสายเมฆ เมื่อเมฆลอยผ่าน ฝันสลายกลายเป็นท้องฟ้าว่างเปล่า"
สวัสดีครับครูคิม
เป็นสิ่งดีที่เด็กๆ สามารถหาความสุขได้จากธรรมชาติ
เพราะเป็นความสุขที่ยั่งยืน
ไม่ต้องไปแสวงหาที่ไหนให้เหนื่อยและเปลืองเงิน
ภาพถ่ายขี้เมฆ OK ครับ เพราะผมเองก็ชอบถ่ายเมฆเหมือนกัน
ครูครับ ยังไงก็แวะเวียนไปที่บันทึกของกระผมบ้างนะครับ ขอบคุณครับ
ฝากนางฟ้ามาวาดเมฆด้วยค่ะ ในการ์ตูน ทำไมเมฆจึงมีรูปร่างต่างๆค่ะ
แวะมากรี๊ด กร๊าดดด ด้วยคนครับ
อุ้ย ตายยย ว้ายยย กรี๊ดดดดดด
อิอิ
สวัสดีค่ะอาจารย์น้อง..ขจิต ฝอยทอง
- สวยทั้งสองภาพนะคะ
- ขอขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะเกลอ..วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
- วิมานในอากาศ กลางอากาศ
- เคยวาด..ค่ะตอนวัยเด็ก ๆ
- ขอขอบพระคุณกับการเตือนสตินะคะ
สวัสดีค่ะคุณBob
- ขอขอบพระคุณค่ะ
- ภาพถือเป็นสื่อดีค่ะ
- แล้วจะติดตามไปเยี่ยมนะคะ
สวัสดีค่ะน้องณัฐรดา
- การ์ตูนน่ารักค่ะ
- ขอขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้องครูโย่ง หัวหน้า~ natadee
- กริ๊ดดดด...สลบไหมคะ
- ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ
- มาดูเมฆสวยๆ แถบนครไทยครับ
- ไปเลย..จะแวะคารวะอาจารย์..ก็เกรงใจ
- ต้องเลย..เหมือนชื่อจังหวัด ครับ
สวัสดีค่ะคุณสามสัก
- โอกาสเชิญแวะนะคะ
- ไม่ต้องเกรงใจ ยินดีต้อนรับทุกท่านค่ะ
- ดีสิคะ..เด็ก ๆจะได้มีคุณครูเพิ่มอีกคน
- ใช่ที่รู้จักแต่ในโกเท่านั้น
- ขอขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่คิม...
"แม้นเลือกเกิดไม่ได้ก็ขอให้นักเรียนของฉันเลือกเป็นคนดี" ถึงแม้ว่าจะขาดแคลนแต่ก็มีโอกาสอยู่กับความจริงและความงามของธรรมชาติ...เพราะสิ่งนี้คือ "ชีวิต"
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง...Vij
- วันนี้พี่คิม...ติดตามตอบเม้นท์ในบันทึกเก่า ๆค่ะ
- ขอขอบพระคุณน้อง...มากนะคะที่มาเยี่ยมเสมอ ๆ
- วันนี้เมฆสวยเหมือนกันค่ะ แต่ไม่มีเวลาถ่ายภาพ
- ด้วยคิดถึงค่ะ
- ...สวัสดีครับ...ท่านพี่ครูคิม เมฆ มาประดับเพื่อเพิ่มความสวยงามให้กับท้องฟ้าแม้นในเวลาแสนสั้น ฟ้าก็ดูสวยครับ...
- ...เมื่อรวมตัวกันได้มาก ก็กลั่นเป็นหยดน้ำสร้างประโยชน์ให้กับสิ่งต่าง ๆที่อยู่บนโลกอีกมากมาย...
- ...อยู่ ชนบท ก็ดีครับ ไม่มีวิกฤต มีแต่จะไขว่คว้าหาโอกาส อย่างเดียว...
- ...แล้วก้อ...."เสร็จโจร" ครับพี่...
- ...ขออนุญาตนำไปทำเป็นฉากโปรแกรมนำเสนอ เพาเวอร์พอยท์ นะครับ..
สวัสดีค่ะท่านudomran
- ภาพชุดนี้..ฝีมือไม่เข้าท่าค่ะ
- วิกฤติ...มีค่ะ วิกฤติจากจิตใจของมนุษย์ที่ไม่สะอาดพอ
- แต่..ไม่กลัว ไม่ถอย ตั้งหลักตั้งสติสู้ค่ะ
- ยินดีเสมอหากเห็นว่าเป็นประโยชน์
พี่ครูคิมหลงรักในมวลหมู่เมฆแล้วซินะ ดูซิตั้งตาถ่ายภาพเป็นระยะ ระยะ อากาศท้องฟ้าสว่างสดใส แล้วก็แปรเปลี่ยนไป ตามตัวแปร และเวลา สงสัยฝนจะตกใช่ไหมคะ ถ้าเมฆวิ่งละก็ อากาศกำลังจะแปรปรวนด้วยใช่ไหมคะ เป็นปรัชญาชีวิตได้อีกแล้ว เหมือนชีวิตของคนเรา ก็ต้องเปลี่ยนแปลงไปตามสภาพแวดล้อม อยู่ที่ใครจะเข้มแข็งและมีจุดยืนในเป้าหมาย เป็นกำลังใจให้พี่ครูคิมนะคะ ตอนนี้หลานหลับคะ ได้โอกาศมาเยี่ยมคะ กำลังจะเขียนเรื่องใหม่ ตามที่พอมีเวลาคะ ส่วนใครจะมาอ่านหรือไม่นั้น ขอเก็บเป็นตำนานต่อไปคะ คิด ๆคิด ๆ เวลาจำกัดเขียนเรื่องอะไรดีน้า..... ไปหละคะ คิดถึงจะเข้ามาเยี่ยมนะคะ ย้อนรอยก็อาจเป็นได้คะ อย่ามีหลายบล็อคนักนะ ตามไม่เห็นคะ