หน้าต่างบานนั้น...หน้าต่างหัวใจ
วันนี้ นั่งดูรูปเก่าๆ ที่เคยถ่ายไว้ต่างเวลา ต่างโอกาส มีรูปตึกโบราณสวยๆ และหน้าต่างแปลกๆ ทำให้นึกอยากเขียนเรื่องของหน้าต่างขึ้นมา....และเนื่องมาจากข้าพเจ้าไม่ใช่สถาปนิกหรือวิศวกร จึงไม่มีความรู้เรื่องโครงสร้างของหน้าต่าง ดังนั้นท่านอาจจะไม่ได้รับความรู้ใดๆ เพิ่มเติมจากการอ่านบันทึกนี้ นอกจากความคิดเห็นของข้าพเจ้าล้วนๆ
หน้าต่างที่บ้านพักของข้าพเจ้าเป็นหน้าต่างไม้ธรรมดาๆ สีน้ำตาลเข้ม ภายนอกเป็นสีขาว ข้าพเจ้าอยากที่จะเปิดหน้าต่างเอาไว้กว้างๆ ให้ลมโกรก โดยเฉพาะในวันที่อากาศดีๆ มีแสงแดดอ่อนๆ น่าเสียดายที่ต้องปิดเอาไว้ตลอด เพราะดันมีเจ้า"หางสวย" ตุ๊กแกตัวเขื่องคอยวนเวียนแถวหน้าต่าง...ขืนเปิดเอาไว้ก็ได้เข้ามาเยี่ยมเยียนกันในบ้านน่ะสิ
พูดถึงเจ้าหางสวยตัวนี้ วันดีคืนดี คุณเธอก็จะมาเดินเล่นแถวประตู พอข้าพเจ้าจะเข้าบ้านมักจะ จ๊ะเอ๋ กันบ่อยครั้ง เค้าก็คงจะกลัวเราเหมือนกัน พอเจอกันทีไรก็จะรีบหลบทุกที หลังๆ พอเจอกันบ่อยขึ้นชักจะชิน...จ้องตากันก็แล้ว ยังไม่มีทีท่าว่าจะหลบ ทำทีเป็นเจ้าของบ้านขึ้นมา
ข้าพเจ้าเป็นคนที่ชอบมองดูหน้าต่างมาแต่ไหนแต่ไร โดยเฉพาะหน้าต่างของตึกทรงยุโรป หน้าต่างไม้ของบ้านหลังเล็กๆ น่ารัก หน้าต่างเหล็กดัดอาร์ตๆ หน้าต่างโมเสกในโบสถ์คริสต์ หรือแม้กระทั่งหน้าต่างของโบสถ์ในวัดที่เป็นไม้สลักลวดลายไว้อย่างวิจิตรบรรจง
หน้าต่างแต่ละบ้าน
แต่ละแบบมีความสวยงามในแบบที่แตกต่างกัน ไม่ว่าจะเป็นหน้าต่างไม้เก่าๆ
หน้าต่างอะลูมิเนียมสมัยใหม่ หรือว่าหน้าต่างที่เป็นกระจกใส
ล้วนเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของบ้าน
ลองจินตนาการนึกถึงบ้านที่ไม่มีหน้าต่าง...คงให้ความรู้สึกที่แปลกประหลาดพิลึก
เหมือนกันว่าเป็นบ้านที่ไม่สมบูรณ์ บางสิ่งที่มีและเห็นเป็นประจำ
ได้กลายเป็นความเคยชินจนไม่ได้สังเกตเห็น
แต่เมื่อถึงวันได้ที่สิ่งนั้นหายไป
จึงจะรู้ซึ้งถึงคุณค่า...
ข้าพเจ้าชอบความรู้สึกที่ยืนอยู่ริมหน้าต่างแล้วมองออกไปภายนอก
มันให้ความรู้สึกสบายใจ อิสระ แม้ว่าตัวเราจะอยู่ในห้องแคบๆ
แต่สามารถปลดปล่อยความคิดให้ล่องลอยออกภายนอกได้
เคยนั่งคิดคนเดียวว่า มนุษย์เราที่ว่ามีอิสรภาพ
ยังไงซะก็ถูกพันธนาการด้วยโซ่แห่งกฎของสังคม
แม้ว่าการกระทำและพฤติกรรมยังต้องอยู่ในกฎเกณฑ์
แต่เรื่องความคิดมันห้ามกันไม่ได้ เลยมีพวกคิดนอกกรอบมากมาย
มีเด็กแนวให้เห็นอยู่ทั่วไป
ในขณะที่เมื่อมองจากภายนอกผ่านหน้าต่างเข้าไปภายใน ให้ความรู้สึกอยากรู้อยากเห็นสิ่งที่อยู่ภายใน ว่ามีสิ่งใดซ่อนไว้ ยิ่งถ้าหน้าต่างที่เปิดไว้เพียงน้อยนิด ก็ยิ่งชวนให้เข้าไปแอบมอง
หน้าต่างที่เปิดกว้าง
หน้าต่างที่ปิดตาย หน้าต่างที่เปิดแง้มๆ เอาไว้
ก็ให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันเวลามอง
หน้าต่างที่เปิดกว้างให้ความรู้สึกว่าเปิดเผย ไม่มีสิ่งปิดบัง
ในขณะที่หน้าต่างเปิดแง้มไว้ทำให้เราอยากแอบมองเข้าไป...(ฮิฮิ)
เคยมีคนเปรียบเปรยว่า ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ
แล้วหน้าต่างของแต่ละคนเป็นยังไงกันบ้าง เปิดกว้าง
หรือว่าปิดตาย???
ความเห็น (9)
- สวัสดีค่ะ น้องดาว
- ชอบเปิดหน้าต่างเหมือนกันค่ะ
- ชอบยืินที่หน้าต่างแล้วมองออกไปข้างนอกเหมือนกัน แต่กลางคืนจะกลัวพระจันทร์ไม่รู้เป็นไร ตุ๊กแกก็กลัว
- ดวงตาป้าแดงยังเปิดกว้าง เพื่อใ้ห้คนทั่วไปรู้ว่า หัวใจดวงนี้ จริงใจนะ
- ขอบคุณค่ะ
มาเปิดหน้าต่างบานนั้น...^^
วันก่อนเพิ่งได้ผ้าม่านหน้าต่างมาใหม่...
หน้าต่างถ้ามีผ้าม่านติดอยู่ด้วยก็คงสวยดีนะ
แถมช่วยบังแดดได้ด้วย ช่วยลดความร้อนเข้าสู่ห้อง ^^
อ่านมาถึง...โซ่แห่งกฏของสังคม...สิ่งนี้น่าจะมีมานานแล้ว
เพราะอย่างในหนัง สะพานรักสารสิน
ก็มีเจ้าสิ่งนี้ ที่ทำให้เกิดตำนานรักที่เศร้า T_T
เพราะมีหน้าต่างเราจึงมีดโอกาสเห็นอะไรหลายๆอย่าง
ตา หู จมูก ลิ้น กาย เปรียบดั่งหน้าต่างชีวิตที่เป็นช่องรับทั้งสิ่งดีและไม่ดี
ให้ใจเป็นผู้ตัดสินในการสัมผัสว่า..ได้อะไรกับมันบ้าง..และควรรู้เวลาปิดเปิดตามสถานการณ์อย่างนิ่มนวล...
เราไม่อยากมีทุกข์แต่กระนั้นใจคนยังชอบเก็บสิ่งไม่ดีไว้ในใจเสมอ
..น่าจะพูดกับใจบ้างนะว่าเก็บมันไว้ทำไมสิ่งไม่ดีนะ..
ขอบพระคุณพี่แดง ที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันค่ะ (ขออนุญาตเรียกพี่แดงนะคะ เรียกป้าแดงแล้วดูแก่ไป ไม่เหมาะๆ)
ดาวชอบมองดูพระจันทร์ค่ะ แต่ว่าบรรยากาศกลางคืนชวนให้จิตเราจินตนาการไปว่ามันน่ากลัว แต่วันที่ฟ้าสวย พระจันทร์สวยๆ ก็มีนะคะ โดยเฉพาะฟ้าฤดูหนาวที่มีพระจันทร์เสี้ยวแล้วก็ดาวเต็มท้องฟ้า สวยมากๆ ค่ะ มองกี่ทีก็ไม่เบื่อ ^-^
AONTEEn ....สังคมก็มีกฏเพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อย แต่บางที กฎนั้นก็ทำให้เกิดความอึดอัดคับข้องใจ....แต่อย่างไรก็ตาม คนที่อยู่ในสังคมก็ยังยอมรับที่จะทำตามกฎนั้นๆ บางสิ่งบางอย่างคนก็ไม่เคยตั้งคำถามว่ากฎนั้นสร้างขึ้นเพราะเหตุใด ทำแล้วดีหรือไม่? ได้แต่ปฏิบัติตามเพราะได้เคยปฎิบัติตามๆ กันมา
เคยได้ยินประโยคที่ว่า "ฉันจะเลือกเก็บดอกไม้...." สิ่งต่างๆ มีทั้งสิ่งที่ดีและไม่ดี แต่ขอเลือกเก็บเฉพาะสิ่งดีๆ ไว้ในใจดีกว่า...
ขอบพระคุณท่านธรรมฐิต สำหรับอีกมุมมองของหน้าต่างและข้อคิดดีๆ นะคะ
วันฝนตกอย่าลืมปิดหน้าต่างนะคะ เดี๋ยวเป็นหวัด เป็นห่วงๆ
ขอบคุณค่ะพี่นก...แต่ฝนตกดาวชอบเปิดหน้าต่างมากกว่า อากาศดีๆ นอนสบายๆ เดี๋ยวเป็นหวัดจะเอาตัวไปให้คุณพี่รักษา อิอิ
มาเยี่ยมบ้านบันทึกน้องหมอศิลปิน
แอบมาเปิดประตู และ หน้าต่างบ้านนี้
ช่วงนี้เงียบหายไปนานมากๆ หัวใจยุ่ง ?
ชอบมองลวดลาย สีสัน หน้าต่าง เช่นกันค่ะ
มาบอกว่า คิดถึง .. ค่ะ