เห็นชื่อเรื่องออกแนวหวานแหววแบบนี้ อย่าเพิ่งแปลกใจ สงสัยว่าพอลล่ามาแนวใหม่หรือเปล่านะคะ ไม่ใช่หรอกค่ะ พอดีมีโอกาสได้รับฟังการนำเสนอ การดูแลผู้ป่วยแบบ case management ซึ่งสามารถเชื่อมการดูแลไปถึงชุมชน (จะเล่าให้ฟังในตอนต่อไปค่ะ) ซึ่งแรกๆของการทำงานของเขาก็มีปัญหาบ้าง แต่ด้วยความรักในการพัฒนาคุณภาพทำเพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความปลอดภัยถึงแม้จะมีปัญหาบ้าง และบางครั้งอาจมีการขัดแย้ง และเจ็บปวด แต่เมื่อเห็นผู้ป่วยที่เขาดูแลและปลอดภัย สามารถกลับไปดูแลตนเองที่บ้านได้ เขาเกิดกำลังใจในการที่จะดูแลผู้ป่วยรายอื่นๆ ต่อไป และ ก่อนจบผู้นำเสนอได้ยกสุภาษิต ที่ใช้ยึดเหนี่ยวในใจเวลาทำงาน เป็นกลอนสุภาษิต ฟังแล้วรู้สึกว่า สามารถประยุกต์ใช้ได้ทั้งในเรื่องงานและในชีวิตประจำวัน และเป็น Core value ในการทำงานเป็นทีมของเขาเลยก็ว่าได้ ปัจจุบัน โรงพยาบาลนี้ได้ผ่านการรับรอง HA และ HPH ไปเรียบร้อยแล้วค่ะ ลองดูนะคะ
ขอเรียนถามว่านทั้งหลายว่าท่านยังอยู่ดีหรือขอรับ
ในขณะที่เพื่อนครูสาวสองคนถูกรุมทำร้าย
ท่านยังเพ้อฝันเรื่องความรักอยู่หรือขอรับ ท่านไม่เรียกร้องอะไรเพื่อพวกเขาหรือขอรับ หรือว่าท่านยังไม่เห็นว่าเป็นปัญหาขอรับ
ขอเรียนถามว่า ท่านจะเอาหูไปนาเอาตาไปไร่อีกนานเท่าไหร่ขอรับ
ท่านคงจะลบความเห็นนี้เหมือนทุกครั้งที่ท่านไม่พอใจ ก็ได้นะขอรับ
แต่บันทึกนี้ ทวงถามความรักในเพื่อนประเทศของท่านว่าจะมีหรือไม่ขอรับ
เรียนผู้ไม่ประสงค์ออกนาม
ผมว่าผู้โพสต์ข้อความ 'แม้เหนื่อยก็ยังมี"รัก" ' นี้ไม่ได้เอาหูไปนาเอาตาไปไร่หรือเพ้อฝันอย่างที่คุณคิดหรอกนะครับ แต่เธอกำลังพูดถึงการดูแลผู้ป่วย ซึ่งฟังดูไม่เกี่ยวและไม่ได้ให้ความสำคัญกับเหตุการณ์บ้านเมืองปัจจุบันก็จริง แต่ก็ไม่จำเป็นที่ทุกข้อความจะต้องเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ต่างๆ ที่วุ่นวายยุ่งเหยิงอยู่ในขณะนี้นี่ครับ กรุณาอย่าตำหนิคนอื่นที่ไม่ได้คิดอย่างเดียวกับคุณสิครับ โลกนี้ยังมีเรื่องราวน่าสนใจอีกมากมายให้เราเรียนรู้ครับ
คนทำงานด้วยกันก็ย่อมรู้ถึงหัวอกเดียวกันว่า จะต้องอะไรบ้าง บางครั้งเราทำดีแค่ไหนก็ไม่มีใครรู้ ก้มีแค่ตัวเรานี่แหละที่และเข้าใจดีที่สุด แม้ว่าบางทีจะรู้สึกโดดเดี่ยวไปบ้าง แต่ก็ยังดีใจที่ยังมีตัวเองคอยให้กำลังตนเอง