มหัศจรรย์แห่งคำว่า...รัก...
ทุกอย่างที่เราได้สัมผัสในแต่ละขณะลมหายใจในแต่ละครั้ง
หากเราพิจารณาตามแบบเรียนรู้กับมันอย่างแท้จริง
เราจะได้สิ่งที่น่ามหัศจรรย์ซึ่งซุกซ่อนอยู่ในสิ่งนั้น
อย่างอิ่มเอิบใจทุกครั้งที่ใจปฏิสัมพันธ์กับมัน
หากเพียงแต่เราจะสัมผัสเพียงแค่ผ่าน
หรือเรียนรู้กับสิ่งนั้นอย่างแท้จริงเล่า
เฉกเช่นเดียวกับสิ่งที่เราต้องมีประจำใจนั่นก็คือ
คำว่า..รัก.. (มีหลากหลายมิติของแต่ระดับชั้นแห่งปัญญาแต่ละคน)..
สิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ในคำว่า..รัก...ดังกล่าวนั้น
มีมากมายหลายอย่างที่น่าศึกษาเรียนรู้
หวานชื่น ขมขื่น โศก เศร้า ดีใจ หรืออีกหลากหลายอารมณ์
อันจะทำให้คนได้สัมผัสกับ..รัก..ได้ประสบได้เรียนรู้
บางครั้ง.. รัก..อาจทำให้บางคนเปลี่ยนความคิด
อาจจะในท่าทีที่ดีหรือเลวร้ายก็สุดแต่ปัญญา
แต่ละคนว่าจะใช้ความฉลาดหรือความโง่
ในการพิจารณาคำว่า..รัก..ณ เวลานั้น
และบางครั้งก็ต้องปรับปรุงสิ่งที่กระทำ
เพียงเพื่อให้สมดุลกับคนที่เรารักให้เกิดความเคารพ ศรัทธา
และอีกหลายอย่างเพื่อให้..รัก..นั้นเติบโตอย่างงดงาม
และสิ่งสำคัญที่สุดเราจะไม่สามารถมีคำว่า..รัก..ที่ดีเกิดขึ้นได้
ถ้าไม่รู้สึกเชื่อมั่นกันและกันเสียก่อน
และคนแรกที่เราต้องเชื่อมั่น ศรัทธา ก็คือ..ตัวเราเอง..
ถ้าเราต้องการที่จะได้ความรัก สิ่งที่จำเป็น..คือการให้..
ด้วยความบริสุทธิ์ใจทั้งภายในและภายนอก
เพราะยิ่งให้เท่าไร ก็เท่ากับว่า
เราก็จะยิ่งได้รับเพิ่มขึ้นทุกครั้งโดยที่เราไม่ต้องหวัง
เคล็ดลับแห่งความสุขและทำให้มิตรภาพยืนยาวอันก่อเกิด
จากคำว่า..รัก..ที่เราพึงใส่ใจเนืองนิตย์ก็คือ
อย่าพยายามตั้งคำถามว่าเขาให้อะไรเราบ้าง
แต่พึงตั้งคำถามว่าเราควรจะทำอะไรให้เขาบ้างจะดีกว่า
ในคำว่า..รัก..มีสิ่งที่มหัศจรรย์ซ่อนเร้นอยู่..
แต่ว่าเราจะเห็นในมุมมองไหนก็สุดแล้วแต่ปัญญาของแต่ละคน...
ธรรมะสวัสดีขอรับ...
ความเห็น (4)
เห็นด้วยครับ แต่อาจจะไม่จริงเสมอไป
เราจะไม่สามารถมีคำว่า..รัก..ที่ดีเกิดขึ้นได้ ถ้าไม่รู้สึกเชื่อมั่นกันและกันเสียก่อน
ผมมีความเชื่อมั่น และมั่นใจเธอคนนี้มากเหลือเกิน
แต่ก็ยังไม่อาจทำให้ก่อเกิดความรักก่อตัวขึ้นมาได้
เพื่อนที่ดี เป็นนิยามความสัมพันธ์ที่เธอมีให้กับผมเท่านั้นครับ
ก็บอกแล้วว่ารักมีหลากหลายมิติ..(หากแต่ว่ารักแท้มีแต่สุขอย่างเดียว)
ถ้าเราไม่มีรักที่ดีคำว่า..เพื่อนที่ดีก็ไม่เกิดขึ้นแน่นอน..
หากรักเขาจริงอย่าคาดหวังในสิ่งที่เราว่าจะเป็น
แต่จงยอมรับในสิ่งที่เธอเป็น..แปรเปลี่ยนเพื่อมีความสุขกับสิ่งที่คนรักเรามีสุข..
..ให้ระลึกว่าขอเพียงรักโดยไม่คาดหวังให้สัมพัทธภาพนั้นยืนยาว
เหมื่อการดื่มด่ำกับแสงเรืองรองของตะวันยามลับขอบฟ้าตรงหน้า
ก็ใช่ว่าเราจะรั้งแสงนั้นไว้ได้ตลอดไป.....
นมัสการเจ้าค่ะ
มีความโง่ในตัวอยู่มาก เลยมาอ่านหวังเพิ่มความฉลาดให้กับตัวเอง....
เดี๋ยวว่างๆ จะลองหาความรักในมิติทางวิทยาศาสตร์มาสนทนาแลกเปลี่ยนกับท่านธรรมฐิตบ้างเจ้าค่ะ (ตอนนี้ไม่ว่าง รอท่านอาจารย์ว่างบ่นเรื่องมิติความรักในทางพุทธศาสนาให้ฟังก่อนเจ้าค่ะ)
กระผมมีความเห็นว่า เรามีคำไม่พอใช้
เราใช้คำว่ารัก คำเดียวกับความหมายความรู้สึกที่ต่างกันมาก จึงทำให้สับสนวุ่นวาย
เช่นรักแบบพ่อแม่รักลูก รักหนุ่มสาวที่มีราคะต่อกัน ความรักระหว่างเพื่อน ความรักชาติ นั้นต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่เราก็มีแค่คำว่ารักคำเดียว
อิอิ ลองเสนอให้ราชบัณฑิต บัญญัติคำรักแบบต่างๆ ออกมา อาจจะดี หรืออาจจะครื้นเครงกันนะขอรับ
(ข้าเจ้าคงจะผิดศีลข้อ ๔ แน่ๆ)