นั่งสมาธิ ใครว่านั่งแล้วเหนื่อย
การเรียนพระพุทธศาสนาในชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงกับชีวิตของข้าพเจ้า ซึ่งการเปลี่ยนแปลงนี้ มีทั้งพฤติกรรมภายนอก และความคิดของข้าพเจ้า
วิชาพระพุทธศาสนาที่ข้าพเจ้าได้เรียนในชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 นั้น เป็นการปฏิบัติมากกว่าทฤษฏี ได้มีการฝึกให้นักเรียนได้นั่งสมาธิอย่างจริงจัง คือนั่งให้เกิดภาวะนิ่งทางจิต ซึ่งข้าพเจ้าทำโดยการกำหนดลมหายใจ พร้อมบริกรรมคำว่า "พุทธ" เมื่อหายใจเข้า และ "โธ" เมื่อหายใจออก เช่นนี้ไปเรื่อยๆ เพื่อควบคุมจิตไม่ให้คิดฟุ้งซ่าน สิ่งที่ข้าพเจ้าพบคือ เมื่อนั่งสมาธิถึง ณ จุดจุดหนึ่ง จะเกิดแสงสว่างจ้ารอบตัวแม้จะหลับตา และจะรู้สึกสงบ เย็นกาย เย็นใจมาก ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ดีมาก
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น
จากการที่ข้าพเจ้าได้เข้าร่วมการฝึกนั่งสมาธิในเวลาพักกลางวันหลังจากรับประทานอาหารเป็นเวลาประมาณสามสิบนาที เกือบทุกวันที่ไปโรงเรียน แล้วกลับมาอ่านหนังสือเพื่อที่จะเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย ข้าพเจ้ารู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงได้อย่างชัดเจนคือ สิ่งที่อ่านนั้นข้าพเจ้าสามารถทำความเข้าใจ และจดจำได้ดีกว่าแต่ก่อน และผลจากการนั่งสมาธิและการอ่านหนังสือข้าพเจ้าก็สามารถสอบเข้าศึกษาต่ดได้ที่ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ดั่งที่ข้าพเจ้าตั้งใจไว้ได้สำเร็จ
พติกรรมภายนอกและความคิดของข้าพเจ้าที่ได้กล่าวข้างต้น เปลี่ยนแปลงไปนั้นคือ เมื่อข้าพเจ้าจะทำสิ่งใด ข้าพเจ้าจะคิดและตริตรองอย่างมีเหตุและผล พร้อมทั้งทำสิ่งนั้นอย่างมีสติอยู่ตลอดเวลา ซึ่งไม่เหมือนเมื่อก่อนคือก่อนหน้านั้นข้าพเจ้าจะเป็นคนที่ทำอะไรจะคิดไม่มากคือ คิดได้แล้วก็ทำทันที และทำไปเรื่อยๆแต่ในหัวคิดเรื่องอื่นอยู่เป็นต้น
ข้อคิดที่ได้จากประสบการณ์
ข้อคิดที่ได้จากประสบการณ์ของข้าพเจ้าคือการมีสติอยู่ตลอดเวลา และการอยู่กับปัจจุบัน
ความเห็น (4)
เห็นด้วยค่ะ การนั่งสมาธิเป็นประจำ ช่วยให้มีสติ มีความจำดีขึ้น ผลการเรียนก็ดีขึ้นด้วย
กฤษณี พันธุ์เสือ
เค้าก็ชอบนะ เวลานั่งสมาธิ
โดยเฉพาะตอนไปเข้าค่ายปฏิบัติธรรม
ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองมีสมาธิ และก็มีสติขึ้นเยอะมากๆ
^^
เรานั่งแล้วไม่เหนื่อยนะ
นั่งแล้วง่วงมากกว่า 55+
ตอนนั้นที่นั่ง รู้สึกว่าทรมานมากเลย
แต่ตอนนี้ชักอยากจะไปนั่งหนีความเครียดแล้วแหละ