มาชื่นชมความงามแห่งมิตรภาพของพี่ใหญ่ค่ะ น่ารักจังเลย...มิตรภาพที่ยาวนานและยั่งยืน
หนูอ่านไปยิ้มไป ชื่นชมค่ะ...มิตรแท้ ขอบพระคุณมากค่ะ
มาชม
มาเห็นความงดงามในคำว่ามิตรแท้...
ชื่นชม ๆ นะครับ
ขอให้มิตรแท้ทั้งผองอยู่ครองสมาน
ดุจดังสายธารไหลรินเรื่อยไป...เทอญ.
มาชื่นชมมิตรแท้ค่ะ..
ภาพนี้ตั้งแต่ 7 พ.ค. 2504 อิอิ..ยังไม่เกิดเลยจ้า..น่าทึ่งจัง
สวัสดี ครับ คุณ นงนาท วันนี้ สาวสวย ผู้มีใจงามชวนมา พบมิตรภาพ
ครับ
ร่องรอยของคำว่า...มิตรภาพ ยังเจืออยู่บนใบหน้า
อ่านสายตา จากรูปแล้วมีความสุข ลืมความทุกข์ใจ ด้วยอักษรที่ ติดตลกแต่มีความหมายดีแท้
ชอบบันทึก แบบนี้ ครับ ได้เห็นตัวตนของบุคคลในภาพ รวมทั้งภาพนี้ด้วย ครับ
น่ารัก เห็นแล้ว คิดถึงแม่ ครับ
วันนี้ ต้องแวะซื้อไก่ย่าง 5 ดาว ไปฝากแม่หน่อย ครับ
ส่วนพ่อ...ก็คือ สิ่งที่แม่ให้...
ระลึกถึงคุณนงนาท ครับ
อ่านไปยิ้มไปเลยครับ ประทับใจจริง ๆ
ผมเคยร่วมงานห่าง ๆ กับ อ.ไพบูลย์ ต้ังแต่สมัยที่มีกองทุนเพื่อสังคม (SIF)
ตอนนั้นผมเป็นคณะทำงาน จ.เชียงใหม่ และเป็นกรรมการภาคเหนือ
ท่านเปก็นคนดีที่ไหว้ได้สนิทใจมาก ๆ เลยครับ (สนิทใจกว่าไหว้พระบางรูปอีก)
ตอนนี้ท่านไปขับเคลื่อนศูนย์คุณธรรม ก็ยังแอบชื่นชมท่านอยู่ห่าง ๆ
รวมท้ังแอบติดตามความคิดความอ่านในบ้านนี้ด้วยเป็นประจำ
สวัสดี เน้อเจ้า ป้าใหญ่
มาชื่นชม กับมิตรแท้ กัลยาณมิตร นะคะ ป้าใหญ่
ชอบภาพประกอบ ทุกภาพ ดูแล้ว ประทับใจ ทั้งภาพ และถ้อยคำ จากมิตร นะคะ
สบายดีนะคะ
ปล. ชอบภาพแต่งงานที่สุด ค่ะ หวาน นนนนน
สวัสดี ครับ คุณนงนาท
ผมฝากพ่อกับแม่ไว้ที่บันทึกนี้ด้วยครับ
ท่านจะได้มีเพื่อน นั่งมองหน้ากัน
รู้สึก ปลิ้มใจครับ
พี่ครับ
เมื่อวานเจอเพื่อนคนนึงทำงานอยู่ที่ออมสินสำนักงานใหญ่
เพื่อนไม่ได้รับผิดชอบเกี่ยวกับ CSR แต่บังเอิญไปร่วมกิจกรรมเรื่องนี้
จึงคุยกันเรื่อง CSR หลายเรื่อง
เรื่องนึงที่คุยคือเล่าเรื่องราวของพี่ให้เพื่อนฟัง
ผมแนะนำว่าออมสินควรจะมีแผนก CSR มาโดยเฉพาะ หาคนมาคิดเรื่องนี้จริง ๆ จัง ไม่ใช่เป็นงานฝาก
ผมกระเซ้าเล่น ๆ ว่า ถ้าต้องการคนบอกมาเดี๋ยวผมจะไปสมัคร
ผมแนะนำอีกเรื่องคือ เรื่องรณรงค์การออม ความรู้ความเข้าใจเรื่องเงินแก่เด็กและเยาวชน ผมว่าเรื่องนี้เป็นปัญหาในปัจจุบัน
การออม ประหยัด มัธยัสของคนรุ่นใหม่ลดน้อยถอยหายไปมาก
เพื่อนรุ่นเดียวกับผมจำนวนมากเป็นหนี้สินล้นพ้นตัวเพราะขาดคุณธรรมนี้
ออมสิน จะทำ CSR เรื่องนี้น่าทำที่สุด
พี่ครับ
ผมทราบและรับรู้มานานว่ามีโครงการธนาคารโรงเรียน
ซึ่งผมก็ชื่นชมในความพยายามทำงานของโรงเรียนที่ได้รับการสนับสนุนจาก ธ.ออมสิน
แต่ผมคิดว่ามันยังไม่เพียงพอครับ
กิจกรรมที่ทำเป็นเพียงเชิงเทคนิค/ระบบของการออมเงิน มันไม่ลงไปถึงสำนึก
จึงมีนักเรียนจำนวนมากเลยครับที่พยายามเก็บออมเงิน พอได้เงินก็ไปซื้อโทรศัพท์มือถือ
ผมนึกไม่ออกเหมือนกันว่านอกจากกิจกรรมการรับฝากเงินแล้วจะทำอะไรได้อีก
ได้อ่านหนังสือสองสามเล่มเกี่ยวกับการออมและเงิน
คิดเร็ว ๆ ได้ว่า น่าจะนำเนื้อหาในหนังสือมาออกแบบจัดกิจกรรม อาจจะในลักษณะค่ายปิดภาคเรียน หรือค่ายสุดสัปดาห์ หรือกิจกรรมชมรมในโรงเรียน ฯลฯ
น่ารักจังค่ะพี่นงนาท
การเก็บภาพประทับใจ เหล่านี้มาเขียนบันทึก
อ่านแล้วยิ้มเลยค่ะ
มิตรแท้เปรียบเหมือนเพชรพลอย นะคะ ควรรักษาไว้อย่าให้หลุดลอยไปนะคะ
สวัสดีค่ะคุณนงนาท...อ่านไปยิ้มไปค่ะ ข้าพเจ้าโชคดีที่ได้มีโอกาสร่วมรับความรู้สึอันอบอุ่นนี้ด้วยคนค่ะ...
เรียน พี่ใหญ่...ครับ ผมเข้ามาอ่านบันทึกอย่างบังเอิญ เพราะคุณน้อย น้ำพอง มาทิ้งร่องรอยไว้ครับ ต้องขอบคุณครับ ถ้าผมมีเวลาต้องย้อนหลังกลับไปอ่านทุกบันทึกของพี่ใหญ่ครับ อาลัย-ท่านอาจารย์ไพบูลย์ มากครับ แต่เมื่ออ่านบันทึกนี้..ผมกลับรู้สึกอบอุ่นกรุ่นในใจเสมอ และเมื่อ อ.โอ๋ ทิ้งร่องรอยไว้ไม่นานในอนุทิน เกี่ยวกับชีวิตพี่ใหญ่ใน... http://archived.okkid.net/blog_album_detail.php?album_id=794&member_id=277 ผมอดจะออกร้อนที่บริเวณเปลือกตามาก ๆ ครับ เพราะผมคงเศร้ามาก...และจะอยู่ต่อไปกับชีวิตข้างหน้าอย่างไร ? ผมคงเข้มแข็งไม่เท่าพี่ใหญ่... แต่เมื่อได้รู้จักพี่ใหญ่ (ไม่นานและผ่านเพียงบันทึก) ผมก็สัมผัสถึงชีวิตของใหญ่ ที่เรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของพี่ใหญ่ งดงามเสมอครับ ขอบคุณครับพี่ใหญ่
ความงดงาม..แห่งมิตรภาพ
มิตรภาพ..แห่งความดีงาม
และเป็นแบบอย่างอันมีคุณค่าแห่งมิตรภาพ..สำหรับน้องๆ ครับพี่ใหญ่
ขอบคุณมากครับผม...
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
เขียนไว้อย่างนี้ดีมากๆนะคะได้ย้อนกลับมาอ่านระลึกถึง สังขารคนเรานั้นไม่เที่ยงแท้ ที่แน่แท้คงเป็นความดี
ขอร่วมไว้อาลัยให้กับคุณไพบูลย์ ผ่านทางนี้ด้วยนะคะ
ขอขอบคุณค่ะ
...
อ่านอย่างมีความสุข ความชื่นใจในมิตรภาพของมิตรแท้
แม้ว่ามันจะปะปนด้วยความเศร้า ที่สูญเสีย
แต่ก็เป็นความเศร้าที่เจือจางไว้ด้วยความรู้สึกดีๆ ค่ะ