-
ฝันเห็นปูก้ามโตใหญ่ ๆ ใหญ่ หญ้าย ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
-
ฮิฮิ เพลงนี้เข้ากับน้องปูมากสุดเลย ^^
-
....ฟิตร่างกาย..พิชิตดอยหลวงให้ได้...ไปนำ ๆ เด้อ...อยากไป ๆ ^^
ชวนคุย...บนรถ...ขากลับจากดูงานทัวร์ไม้ไผ่.......
ข้อคิด...ความประทับจิตร....ข้อเสนอแนะ
......ระหว่างเดินทางกลับจากทัวร์ไม้ไผ่...อยากให้ผู้ที่ได้มาชะโงกทัวร์ด้วยกันในครั้งนี้..บอกเล่าประสบการณ์ ความประทับใจ การต่อยอดทางความคิด...อะไรก็ได้เพื่อเป็นการเก็บตก...เพราะเราต้องอยู่บนรถด้วยกันหลายชั่วโมง..^^ ดีไหมครับ.....
ชะโงกทัวร์ไม้ไผ่ในครั้งนี้...ได้ยินหลายคนบ่นแต่แรกว่าจัดแน่นไป..แทบไม่มีเวลาพักเลย...แต่เอาเข้าจริง...การบริหารเวลาสุดเนียบ...การประสานงานแต่ละจุดสุดยอด ต้องยกเครดิตให้ผู้ประสานงาน ผู้ถูกเสนอชื่อเป็นนักวิทยาศาสตร์ดีเด่น ท่านอาจารย์ชาญศักดิ์ ชนะนันท์
และขอปรบมือดัง ๆ ให้ผู้นำทีมที่มีวิสัยทัศน์เป็นเลิศ ท่านเกษตรจังหวัดหนองคาย หัวหน้าสมศักดิ์ อาศรัยจ้าว ทำให้การดูงานเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เร้าใจ...ได้บรรยากาศสุด ๆ อิ่มอร่อยกันทุกมือ จนหลายคนออกบากชมว่า “ตั่งแต่ดูงานมา..ครั้งนี้ประทับใจสุด ๆ” ป๊าดดดดด
แต่ที่ลืมไม่ได้คือกลุ่มเกษตรกร หน่วยงาน ที่ให้การต้อนรับคณะชะโงกทัวร์ของเรา ขอขอบพระคุณมา ณ โอกาสนี้...
ด้านเนื้อหาการดูงาน..ช่างตื่นตาทั้งตัวไผ่เอง...การแปรรูปไผ่...การจัดการไผ่..ครบวงจร...หลากหลาย
เช่นในเรื่องของไผ่ ไผ่ซาง (แต่ก่อนได้ยินแต่ชื่อ) เป็นไผ่เอนกประสงค์ มีแป้งน้อย ลำใหญ่ เนื้อหนา แข็งแรง ไม่บิดเบี้ยว
แต่ไผ่หมาจู..เนื้อหนากว่า ลำโตกว่า..กลับนำมาแปรรูปแบบไผ่ซางไม่ได้..เพราะมีแป้งในลำต้นสูง..ทำให้มีมอดทำลายง่าย ผลิตภัณฑ์ที่ได้ก็จะบิดเบี้ยว...หักง่าย...จึงเป็นไผ่ที่นิยมบริโภคหน่อ และเก็บใบขายให้หมีแพนด้ากิน...หรือจะกินเองก็แล้วแต่..เผื่อจะดังแบบหมีบ้าง 555
......การแปรรูปเองก็มีหลากหลาย เริ่มจากเล็ก ๆ อย่างไม้จิ้มฟัน
ก๋วยใส่ผักใบละ 4-5 บาท
ขึ้นมาเป็นเข่งกระโจน ในละ หลายสิบบาท
จนถึงไผ่ทองคำอย่างไผ่เฮียะ ที่เพิ่มมูลค่าเป็นนับร้อยเท่า...
จะทำง่าย ๆ ขายเยอะ ๆ ถึงแม้จะถูก หรือจะทำให้สุดฝีมือ..เลิศหรู..ราคาแพงลิบ...ขายได้น้อยชิ้น..พูดง่าย ๆ คือ ตลาดบน ตลาดล่าง...ดี..
.....การจัดการไผ่โดยชุมชน อันนี้สุดยอด ใครกินหน่อปรับหน่อละ 5,000 บาท
ทำให้ไผ่โตทันใช้ลำ..(ข้อนี้เป็นที่หนักอกหนักใจของผมยิ่งนักเพราะถ้าส่งเสริมแถบอีสานแล้วไม่ให้กินหน่อ..คงต้องมีใครลงแดงแน่ ๆ ว่าไหมครับ)
......ชุมชนบางแห่งมีการตัดสางลำไผ่..แต่ชุมชนที่เคยได้รับความแห้งแล้งเพราะป่าถูกทำลายมาก่อนกลับชอบที่จะให้ไผ่ขึ้นอย่างหนาแน่น...ช่างขึ้นกับบริบทของแต่ละชุมชน
......สิ่งที่หลาย ๆ คนทึ่ง...และปลาบปลื้ม...คือภาพคุณยายวัย 79 ปี (เสื้อขาวนั่งตรงเกษตรจังหวัด ด้านขวามือของภาพ) นั่งสานก๋วยอยู่กับลูกหลาน หาเงินเลี้ยงตัวเองได้ไม่เป็นภาระใคร หางานให้ตัวเองทำได้ไม่หงอยเหงา ลูกหลานอยู่พร้อมหน้าค่าตา ไม่ต้องอพยพแรงงาน รู้สึกว่ารถจักยานยนต์จะเป็นสิ่งไม่จำเป็นสำหรับ “ชุมชนคนรักษ์ไผ่”ที่เราเยี่ยมชมด้วยซ้ำ (ผิดกับแถวบ้าน หน่อไผ่อยู่ใต้ดินก็ไปขุดมากิน จนกอไผ่จะล้ม สุดท้ายไม่มีไม้ไผ่ ไม่มีงาน ก่อปัญหาตามมามากมาย...)
แม่อุ้ยนั่งเล่นใต้ถุน..รอนับเงินค่าเข่ง...
แต่ที่คณะทัวร์ไม้ไผ่ ของเราเห็นพ้องต้องกันมากที่สุด...คืออยากมาทัวร์อีกซักครั้ง..ให้ดีก็..อีกซัก..หลาย ๆ ครั้งครับ....^^
.......แล้วท่านละครับ...มีความคิดเห็นเป็นประการใดบ้างครับ...
“โอ้...ป่าซาง..ดินแดนความหลัง....จุด ๆ ๆ ยังจำ..” ฮิฮิ เกิดไม่ทันเพลงนี้ครับ...ใครเกิดทันช่วยร้องหน่อยครับ
คำสำคัญ (Tags): #ชวนคุยหลังดูงาน#ทัวร์ไม้ไผ่
หมายเลขบันทึก: 291779เขียนเมื่อ 28 สิงหาคม 2009 09:00 น. ()ความเห็น (14)
.... ป่าซา่ง ความหลัง ยังจำ ณ ราตรีหนึ่ง ซึ่งยังฝังใจ เอ นี่เพลง เจียงฮาย นี่ แล้วกัน
... ทริปชะโงกงานไม้ไผ่พี่ชาย ....ต้องเพลงนี้ ปลิดปลิวเหมือนใบไผ่ ลอยไปเหมือนใบไม้ร่วง ...
แต่ก็ยังไม่เข้ากันเท่าไหร่นะ ... ส่วนตัวปู ทำให้ยิ่งอยากไปพิชิต ดอยหลวงเชียงดาว มากๆ เลย _:)
ส่วนเื่รื่องสาระต่อยอด ... อย่ามารีดเลือดกับปูเลยนะ สิบอกให้ หุ หุ ... คิดถึงนำ เมือบ้านซะที น้องฝุ่นคิดถึงป๋าแย่เลยเนาะ
สวัสดีค่ะ ดีใจด้วยนะคะที่การดูงานเป็นตามวัตถุประสงค์
และทุกท่านมีความสุข
สวัสดี ครับ คุณเกษตรอยู่จังหวัด
ทัวร์ เที่ยวนี้ ได้มากกว่าที่คิด เลย นะครับ
ใช้ประโยชน์ จาก ธรรมชาติ
ไม่ทราบว่า ....ขนมบะจ่าง ...ใช้ใบไผ่ แบบนี้ ทำได้มั้ย ครับ
ด้วยความระลึกถึง ครับ
- เกิดไม่ทันเหมือนกันเพลงนี้
- เข้าใจว่า
- เป็นการจัดการไผ่ได้ครบวงจร
- ต้องขอบคุณท่านเกษตรที่ทำให้ผมเรียนรู้เรื่องไผ่ครับ
สวัสดีค่ะ
หนูมาติดตามอ่านเรื่องไม้ไผ่และการทำผลิตภัณฑ์ไม้ไผ่ค่ะ
ขอขอบพระคุณค่ะ
- ถึงเกิดทัน..ก็คงไม่มีใคร ..ยอมบอกว่าเกิดทันแน่ๆ..ครับ คุณเกษตร(อยู่)จังหวัด
- แวะมาเยียมเยียน
- ขอให้ท่านมีความสุขมากๆๆ
พี่นางเอาไผ่จากวังเวียง
มาฝากท่านเกษตร
ไม่ทราบว่าชื่อไผ่อะไร
(คงไม่ใช่ ไผ่พงศธร)
poo .... ป่าซา่ง ความหลัง ยังจำ ณ ราตรีหนึ่ง ซึ่งยังฝังใจ เอ นี่เพลง เจียงฮาย นี่ แล้วกัน
... ทริปชะโงกงานไม้ไผ่พี่ชาย ....ต้องเพลงนี้ ปลิดปลิวเหมือนใบไผ่ ลอยไปเหมือนใบไม้ร่วง ...
แต่ก็ยังไม่เข้ากันเท่าไหร่นะ ... ส่วนตัวปู ทำให้ยิ่งอยากไปพิชิต ดอยหลวงเชียงดาว มากๆ เลย _:)
ส่วนเื่รื่องสาระต่อยอด ... อย่ามารีดเลือดกับปูเลยนะ สิบอกให้ หุ หุ ... คิดถึงนำ เมือบ้านซะที น้องฝุ่นคิดถึงป๋าแย่เลยเนาะ
แดง
สวัสดีค่ะ ดีใจด้วยนะคะที่การดูงานเป็นตามวัตถุประสงค์
และทุกท่านมีความสุข
- สวัสดีครับ
- เดินทางอีก 2 งานแล้ว แต่ยังไม่ว่างเข้ามาตอบเม้นท์เลย ฮิฮิ
- ต้องขออภัย
- มีความสุขเช่นกันครับ
แสงแห่งความดี
สวัสดี ครับ คุณเกษตรอยู่จังหวัด
ทัวร์ เที่ยวนี้ ได้มากกว่าที่คิด เลย นะครับ
ใช้ประโยชน์ จาก ธรรมชาติ
ไม่ทราบว่า ....ขนมบะจ่าง ...ใช้ใบไผ่ แบบนี้ ทำได้มั้ย ครับ
ด้วยความระลึกถึง ครับ
- ใช่เลยครับคุณแสง
- ใบไผ่หมาจู..ใช้ทำขนมบะจ่าง และอื่น ๆ หลายชนิด หมีแพนด้าก็ชอบ ๆๆ กิโลเป็นร้อยครับ เฉพาะใบ
- ขอบคุณที่แวะมาครับ
ขจิต ฝอยทอง - เกิดไม่ทันเหมือนกันเพลงนี้
- เข้าใจว่า
- เป็นการจัดการไผ่ได้ครบวงจร
- ต้องขอบคุณท่านเกษตรที่ทำให้ผมเรียนรู้เรื่องไผ่ครับ
- ขอบคุณอาจารย์ที่ติดตามทัวร์ไม้ไผ่มาตลอด เช่นกันครับ อย่าลืมจ่ายบันทึกละ 555 นะครับ ^^
น้องนัท
สวัสดีค่ะ
หนูมาติดตามอ่านเรื่องไม้ไผ่และการทำผลิตภัณฑ์ไม้ไผ่ค่ะ
ขอขอบพระคุณค่ะ
- สวัสดีน้องนัท..
- ชวนเพื่อนทำไม่จิ้มฟันขายดีไหม... ???
- จะได้เอาไว้ยันเรือรบ 555
- ถึงเกิดทัน..ก็คงไม่มีใคร ..ยอมบอกว่าเกิดทันแน่ๆ..ครับ คุณเกษตร(อยู่)จังหวัด
- แวะมาเยียมเยียน
- ขอให้ท่านมีความสุขมากๆๆ
- 555 ตาเกิดไม่ทัน 555
- ขอบคุณสำหรับคำอวยพรครับ
นาง...มณีวรรณ
พี่นางเอาไผ่จากวังเวียง
มาฝากท่านเกษตร
ไม่ทราบว่าชื่อไผ่อะไร
(คงไม่ใช่ ไผ่พงศธร)
- ไผ่สร้าไพร...บ้านเรานี่เองครับพี่นาง
- อุตสาห์แบกมาฝากจากต่างประเทศ ^^
- ขอบคุณมากครับ
- ขอให้กลมเกลียวเหมือนกอไผ่ต่อไปครับ