ผม เคย เขียน ถึงสิ่งที่ผมชอบ สิ่งที่ผมรู้สึกดีเกี่ยวกับสังคมอเมริกัน วันนี้ผมอยากเขียนถึงสิ่งที่ผมไม่ค่อยชอบของสังคมอเมริกันบ้าง
สังคมที่นี่ค่อนข้าง superficial (น่าจะแปลว่า ผิวเผิน, ฉาบฉวย อะไรทำนองนั้น) ซึ่งผมหมายความว่า คนที่นี่สามารถพูดคุยทักทายกันได้โดยที่ไม่จำเป็นต้องรู้สึกว่าเป็นเพื่อนกับเรา คนสองคนเมื่อเดินสวนกันในโรงอาหาร หากรู้จักกัน คนหนึ่งก็จะทักว่า "how are you?" แล้วก็เดินต่อไปเฉยๆโดยที่ไม่รอคำตอบเรา (แล้วมันจะถามทำแป๊ะอะไรฟะ?) คนที่นี่มีการทักทายกันเป็นกิจวัตร แต่จริงๆแล้วเหมือนกับทักทายไปอย่างนั้น ถึงแม้เราจะป่วยหนัก เขาก็คงไม่ได้แคร์อะไร (อาจจะตอบมาตามมารยาท Oh, I'm so sorry to hear that) แน่นอนว่าหากเขาถือเราเป็นเพื่อนจริงๆ นั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง เขาก็จะสนใจเราจริงๆ
ที่นี่มีคนที่ถามเรื่องราวของชีวิตเรา ถามว่าเราเรียนสาขาอะไร เคยทำงานอะไรมา โดยที่จริงๆแล้วไม่ได้สนใจจะจำเอาไปทำอะไร แค่ถามตามมารยาทเฉยๆ
คำว่า "superficial" จึงน่าจะอธิบายสังคมแบบนี้ได้ดีที่สุด
สังคมที่แตกต่างกัน
แต่หากเขามาอยู่บ้านเราเมื่อไหร่
คำๆนั้นจะกลับมีความหมายต่อเขามากค่ะ
ฝรั่งที่มาสอนที่โรงเรียนครูอ้อยสอน หากเขาถาม แล้ว ไม่สนใจคำตอบ ครูอ้อยจะเดินตามไปถามเขาเลย ว่า ยูถามแล้วทำไมไม่รอฟังคำตอบไอ ที่นี่เมืองไทย ตั้งแต่นั้นมา ฝรั่งจะรอคำตอบจาก ครูอ้อย และเรา ก็ยิ้มให้กันค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ krutoi,
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมครับ
สวัสดีครับ ครูอ้อย
55 ดีครับ ผมก็อยากพูดหลายครั้งแล้วเหมือนกันแต่ไม่กล้าพอครับ กลัวเขาโกรธ
สวัสดีค่ะอาจารย์ปริญญา
อิอิ อ่านแล้วก็ขำที่อาจารย์บอกว่า ฝรั่งเค้าถามกันทั้ง ๆ ที่เขาไม่รู้จักกัน พอถามแล้วก็ไป เรายังไม่ทันได้ตอบ 55
คนไทยก็มีแปลกเหมือนกันค่ะ รู้จักกันแท้ ๆ ถามแล้วก็ไม่ยอมตอบ
หรือบางทีไปกินก๋วยเตี๋ยวนั่งโต๊ะเดียวกันไม่รู้จักกันต่างคนต่างโกย หันมายิ้มนิดนึง แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร เขาคงกลัวจะรู้จักคนเพิ่มขึ้นมั้งค่ะ เขาเลยไม่ถามกัน กอเนี๊ยะอยากจะถามว่าชื่ออะไร มาจากไหนกันค่ะ แต่มองหน้าทุกคนแล้วโกยก๋วยเตี๋ยวใส่ปากตัวเองดีกว่าค่ะ อิอิ
หวัดดีครับ สุดสายป่าน
คนที่เขาถามอะ เขารู้จักครับ แต่ไม่สนิทกัน แต่ที่เคืองมากคือถามแล้วไม่รอคำตอบอะครับ
แวะมาเยี่ยมครับผม
สวัสดีครับ อาจารย์ขจิต
ในด้านของความอบอุ่นแล้วที่บ้านเราดีกว่าเยอะเลยครับ คิดถึงเมืองไทยเหมือนกันครับ
สวัสดีครับครูโย่ง