กศน.รวมพลังปฏิรูปการเรียนการสอนร่วมคิดพินิจพิจารณาและเปลี่ยนประสบการณ์ สรรค์สร้างด้วยวิถีชุมชน
หมู่บ้านแห่งการเรียนรู้
* ชีวิตของชุมชนเป็นชีวิตของการเรียนรู้ที่อยู่นอกเหนือจากที่จัดในโรงเรียน คนในชุมชนมีจิตใจเอื้ออารี มีปัญหาอะไรก็ปรึกษาแนะนำกัน ชี้ช่องทาง แก้ปัญหา แต่มิใช่บังคับ กลับแนะนำให้คิดแนะให้หาข้อมูลหลายด้าน แล้วตัดสินใจบนพื้นฐานข้อมูลมุ่งสู่ความสุขสันติไม่เบียดเบียนกัน
* เมื่อเผชิยปัญหาก็แสวงหาทางแก้ไขจากการแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันเองหรือเรียนรู้จากปราชญ์ชาวบ้าน มีครู กศน. ช่วยจัดกระบวนการจัดการความรู้ จุดหมาย คือ การพึ่งตนเองโดยอาศัยแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
* หมู่บ้านมิใช่จะล้าหลังเสียทีเดียวในยุคโลกาภิวัฒน์ เพราะเทคโนโลยีการสื่อสารเข้าถึง จีงเรียนรู้ได้จากเทคโนโลยีที่หลากหลายทั้งทางใกล้ทางไกล ไร้พรมแดนของความรู้ จึงนำมาสู่ความรู้เท่าทัน การแข่งขันในโลกยุคใหม่ ทำให้มีสติมั่นคง มิใช่เอาชนะ แต่มุ่งช่วยเหลือเกื้อกูล
* ในยุคปัจจุบันมีทุกอย่างทันสมัย คนเราต้องสร้างเยื่อใยสัมพันธ์รักในครอบครัวชุมชนไว้ให้แน่นแฟ้น มั่นคง จึงต้องมีกิจกรรมร่วมกันในการสร้างสรรค์ความอบอุ่นในครอบครัว ครอบครัวจึงอบอ่นชุมชนจึงเข้มแข็ง ภูมิคุ้มกันที่ดี คือ การมีความรู้ที่พอเพียง
" ใช้ชีวิตครั้งละหนึ่งวันก็เพียงพอไม่ต้องเหลียวแลหลัง และโศกเศร้ากับอดีตเพราะมันล่วงเลยไปแล้วและไม่ต้องข้องเกี่ยวกับอนาคตเพราะมันยังมาไม่ถึง อยู่กับปัจจุบันและทำให้มันงดงาม "