ทำบุญร่วมกับญาติโดยบริจาคตุ๊กตาให้อาจารย์ขจิต

13-8-52

ดิฉันเป็นคนชอบบริจาคของที่ดิฉันมีแต่ไม่ใช้งานเช่นเสื้อผ้า  ชุดผ้าไหม  กระเป๋าจากการประชุม  รองเท้าโดยให้เจ้าหน้าที่บ้าง   เอาไปขายช่วยเด็กๆที่ต้องการความช่วยเหลือบ้าง

ครั้งนี้ดีใจที่อาจารย์ขจิตขอตุ๊กตา  ดิฉันรำคาญห้องลูกสาวที่มีของเต็มห้อง   จึงรีบขอตุ๊กตาจากหมอปานส่วนที่อยากจะแจกให้ผู้อื่นโดยแจ้งความประสงค์ตามที่อาจารย์ขจิตบอกค่ะ

ดิฉันชอบทำบุญกับเด็กบ้านนอกเพราะนึกถึงตัวเองในสมัยเด็กๆ  ถึงแม้จะไม่ลำบากมากเพราะมีแม่ พี่สาว และน้องสาวช่วยที่บ้าน

ดิฉันชอบการทำบุญร่วมกันเพราะจะทำให้เกิดการสอนการแบ่งปันโดยทำให้ดูเป็นตัวอย่างโดยไม่ต้องสอน

สามีชมและมาช่วยจัดตุ๊กตาใส่กล่องและพาดิฉันไปส่งไปรษณีย์ให้อาจารย์ขจิตค่ะ

ตุ๊กตาที่ขอจากคุณหมอนงนุช เชาวะวณิช (อังกุราภินันท์  ผู้อำนวยการฝ่ายแพทย์การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย    )

 ตุ๊กตาที่ขอจากพี่สาว  สุนิดดา  พันธุสุนทร (อัศวสงคราม ) คุณแม่ของหลานเจี๊ยบซึ่งกำลังทำงานที่ออสเตรเลีย

 ตุ๊กตาจากคุณต้อย  สมพร  เจริญเชาน์  เจ้าหน้าที่ สถาบันบำราศนราดูร

 ตุ๊กตาของหมอปาน หลังจากนำไปซักและตากแดดที่หลังบ้าน

 ดิฉันถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกหลังจากตุ๊กตาเริ่มแห้งค่ะ

 ส่วนของหลานใบเตยและของดิฉัน  เข้าใจว่าหมอปานลบรูปทิ้งค่ะ

ที่มาลงบล็อกมีความประสงค์ให้ผู้ร่วมบริจาคเห็นรูปและเวลานึกถึงสิ่งที่ทำแล้วมีความสุขจะเกิดกุศลจิตทำให้มีบุญมากขึ้นและอยากทำแต่สิ่งดีๆมากขึ้นค่ะ

 

 

 

 

 

[เก็จถะหวา]

 

น่ารักจังเลยนะ

เจ้าของตุ๊กตาน่ะค่า

ของรักของหวงยังนำมาให้ต่อ

[พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช]

ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ