เอาใจนำพาเอาศรัทธานำทาง (5) : เทียนพรรษาและนิสิต (สะพานใจจากมหาวิทยาลัยสู่ชุมชน)
วันเสาร์และอาทิตย์ที่ผ่านมาทั้งผมและทีมงาน ต่างยังต้องกรำงานแห่งชีวิตกันอย่างไม่ได้หยุดหย่อนไหนจะต้องเป็นทีมวิทยากรจัดกระบวนการเรียนรู้ให้กับผู้นำจากมหาวิทยาลัยนครพนมแล้วเราต่างยังต้องติดตามไปเยี่ยมเยียนนิสิตให้กำลังใจแก่นิสิตที่ “เทใจ" ไปทอดเทียนพรรษาตามวัดต่างๆ ...
ผมไม่รู้ว่าคิดผิดหรือถูกกับการลุกขึ้นมาขับเคลื่อนเรื่องนี้โดยหมายมั่นที่จะนำพาให้นิสิตออกไปสัมผัสกลิ่นอายของชุมชนรายรอบมหาวิทยาลัย โดยใช้กิจกรรมทอดเทียนพรรษาเป็น “สะพานใจ" แห่งการเชื่อมพา
สำหรับผมแล้วผมไม่เหนื่อยหนักสักเท่าไหร่นักหรอกเพราะทีมงานและน้องๆ นิสิตต่างหากคือคนที่เหนื่อยอย่างมหาศาลกับวิถีเช่นนั้นไหนจะต้องตระเตรียมประสานสานงานในพื้นที่ หรือไหนต้องลงแรงระดมทุนกันเป็นระยะๆเพื่อนำเงินส่วนหนึ่งไปเป็นค่าใช้จ่ายของการลงสู่ชุมชน
แน่นอนครับวิถีแห่งการระดมทุนก็หนีไม่พ้นการทำตัวเป็นหมอลำบอกบุญ-ขายหนังสือเรียนนอกฤดู-ตั้งกล่องรับบริจาค ฯลฯซึ่งตอนนี้เราต่างก็ขับเคลื่อนไปได้แล้ว 10 วัด...
ส่วนรูปแบบกิจกรรมนั้นนอกจากการทอดเทียนพรรษาแล้วก็มีกิจกรรมอื่นๆ ตามแต่ชุมชนจะกำหนดขึ้นมา หรือคิดร่วมกันทั้งสองฝ่าย อาทิการทำความสะอาด ปัดกว้างล้างถนนตัดหญ้าถางหญ้าเดินสายไฟฟ้าเปลี่ยนหลอดไฟอบรมให้ความรู้เรื่องไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่...ทำบุญตักบาตร ฟังเทศน์ เป็นต้น
ผศ.ดร.สุจิน บุตรดีสุวรรณ รองอธิการบดีฯ จุดธูปเทียนฯ
เกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้มีเหตุผลมากมายที่ทำให้ผมตัดสินใจทำในเรื่องดังกล่าวและเช่นกันมีเหตุผลมากมายที่ทำให้ผมไม่จำเป็นต้องทำในเรื่องดังกล่าวด้วยเช่นกันแต่ผมก็ไม่ลังเลที่จะไม่ทำเรื่องเหล่านี้เฉกเช่นกับการไม่ลังเลที่จะลุกขึ้นมาช่วยเหลือชาวบ้านที่ถูกน้ำท่วมเมื่อปีที่แล้วนั่นแหละ-มันเป็นเหตุผลเดียวกันจริง ...
และที่สำคัญก็คือในวิถีนี้ผมก็ใช้กระบวนการเดียวกันขับเคลื่อนอย่างไม่ผิดเพี้ยน นั่นก็คือ การเอาใจนำพา...เอาศรัทธานำทาง นั่นเอง
ผมจึงหวังแต่เพียงว่าทุกคนที่เทใจมาเป็นส่วนหนึ่งกับวิถีนี้จะมีความรู้ และสัมผัสได้ถึงพลังแห่งความดีงามที่มีอยู่ในตัวเองและพลังที่ว่านั้น ก็เป็นพลังที่มีผลต่อการเสริมสร้างความเป็นสังคมร่วมกันได้อย่างไม่ต้องสงสัย ...
วันนี้ นิสิตยังเด็กเกินกว่าที่จะเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงสังคม หรือแม้แต่ยังเด็กเกินกว่าที่จะลุกขึ้นมารับผิดชอบสังคมอันกว้างใหญ่ได้อย่างฉะฉานการออกไปสู่หมู่บ้านเล็กๆ รายรอบมหาวิทยาลัยเช่นนี้จึงเป็นเสมือนการเรียนรู้ เพื่อสร้างความพร้อมให้กับชีวิตของเขาเอง-ครั้นจบออกไป วิถีแห่งกิจกรรมในหมู่บ้านเหล่านี้จะเป็นต้นทุนอันทรงพลังให้พวกเขามีทักษะและมุมคิดในแง่บวกต่อการดำเนินชีวิต และตระหนักถึงการเป็นส่วนหนึ่งของสังคมอย่างไม่เคอะเขิน
สำหรับชาวบ้านนั้นไม่เพียงได้รับการดูแลเล็กๆ น้อยๆ จากนิสิตเท่านั้นแต่ยังอาจหมายถึงการได้รู้สึกว่าชาวบ้าน หรือหมู่บ้านทั้งปวงนั้น เป็นองค์ประกอบอันสำคัญของสังคมเสมอ...และไม่ได้เป็นส่วนเกินของมหาวิทยาลัยเลยแม้แต่น้อย
และสำหรับมหาวิทยาลัยนั้นก็ปฏิเสธไม่ได้เช่นกันว่านี่คือกระบวนการอันสำคัญของการเสริมสร้างสัมพันธภาพอันดีของมหาวิทยาลัยกับชุมชน โดยมีนิสิตเป็น “สะพานใจ"อันยิ่งใหญ่และง่ายงาม...
ข้อมูล
วันที่ 8 สิงหาคม 2552
ณ วัดบ้านเขียบโดย สโมสรนิสิตคณะวิทยาศาสตร์
ถวายปัจจัย 1,500 บาท
หลอดไฟ 5 หลอด
เครื่องสังฆทาน 4 ชุด
ผ้าอาบน้ำฝน 4 ผืน
วันที่ 9 สิงหาคม 2552
ณวัดกู่แก้วโดย กองกิจการนิสิต องค์การนิสิต สภานิสิตชมรมวรรณศิลป์ ชมรมรักษ์ทางไทยพรรคชาวดินนบก.รุ่น 1
ถวายปัจจัย 5,178 บาท
เทียน 1 คู่
สังฆทาน,เวชภัณฑ์ และผ้าอาบน้ำฝน
วันที่ 9 สิงหาคม 2552
ณ วัดบ้านดอนมันโดย กลุ่มนิสิตช่อราชพฤกษ์
ถวายปัจจัย 1,220บาท
ไม้ขีดไฟ 1 กล่อง
โอวัลติน 1 กระปุกใหญ่
เทียน 2 เล่ม
หลอดไฟ 4 หลอด
น้ำยาล้างห้องน้ำ 2 ขวด
วันที่ 9 สิงหาคม 2552
ณ วัดบ้านขามเรียงโดย สโมสรนิสิตคณะสาธารณสุขศาสตร์
ถวายปัจจัย 2,475บาท
ผ้าอาบน้ำฝน4ผืน
เครื่องสังฆทาน 4 ชุด
เทียนพรรษา 1 คู่
ความเห็น (30)
จองงงงงงงงงงงงงงงงได้ไหมคะ อิอิ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ พอลล่าชื่นชมการทำงานของอาจารย์ นะคะ ไม่มีวันหยุดหย่อน เสาร์อาทิตย์ ก็ยังทำงาน เป็นกำลังใจให้นะคะ ชื่นชมกับกิจกรรมดีๆ ของการเอาใจนำพา...เอาศรัทธานำทาง ค่ะ
คิดถึง เสมอนะคะ
ได้รับหนังสือแล้วนะคะ ส่งเมลไปให้อาจารย์แล้ว
ขอบคุณมากค่ะ
- ใช้นิสิตเป็นสะพานใจ โอ้ว
- Briding the gap between community and University
สวัสดีค่ะพี่ อ.แผ่นดิน มาร่วมอนุโมทนาสาธุบุญด้วยค่ะ ^_^
สะพานใจ...ใหญ่ยิ่งและยิ่งใหญ่ วิถีไทยวิถีธรรมตามศาสนา
บ้านวัดโรงเรียนยืนยันมั่นศรัทธา ขออนุโมทนายืนยันท่านทำดี
สวัสดีครับ น้อง ♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย✿
ต้องขออภัยอย่างแรงที่พักนี้ไม่ได้ไปเยี่ยมเลยนะครับ เพราะติดภารกิจหลายอย่าง เช่นวันนี้ เป็นวันแม่ แต่ก็ไม่มีโอกาสได้กลับไปหาแม่ เพราะต้องติดตามนิสิตไปทอดเทียน อีกทั้งช่วงเย็นก็ต้องนำนิสิตไปร่วมพิธีจุดเทียนถวายพระพรที่มีขึ้น ณ จังหวัด และชุมชนบ้านท่าขอนยาง ...
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ... NU 11
เรื่องหนังสือนั้น ผมขอบคุณมากนะครับ
มันเป็นเครื่องมืออันสำคัญ ที่ทำให้ผมมีแรงใจในการที่ยังต้องทำอะไรต่อมิอะไรในวิถีของกิจกรรม
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีครับ... ตาเหลิม
นี่เป็นกระบวนการหนึ่งของการเชื่อมมหาวิทยาลัยกับชุมชน เป็นการเรียกน้ำย่อยก่อนนำเข้าสู่บทเรียนร่วม "หนึ่งคณะต่อหนึ่งหมู่บ้าน" อย่างแท้จริง -
การลงพื้นที่ในแต่ละครั้ง ถ้าไม่คำนึงถึงว่า นิสิตได้เรียนรู้อะไรจากชุมชนบ้าง อย่างน้อยก็ได้แน่ๆ นั่นคือ การใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์นั่นเอง
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ..เทียนน้อย
อย่างที่บอกครับ..งานนี้ เอาใจนำพา-เอาศรัทธานำทาง ...
ทุกอย่างว่ากันด้วยใจล้วนๆ...
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ... นายวิโรจน์ พูลสุข
แต่กลอนได้เพราะมากครับ
บ้าน
วัด
โรงเรียน
..ครับ นี่คือกระบวนการนำร่องเข้าสู่แนวคิด หนึ่งคณะหนึ่งหมู่บ้าน ซึ่งหมายถึงการนำเอานิสิตแต่ละคณะไปจัดกิจกรรมและฝากตัวเป็นลูกฮักของชาวบ้าน พร้อมๆ กับการร่วมมือในการจัดกิจกรรมเพื่อการพัฒนาชุมชน โดยให้ครบมิติ "บวร-บ้าน วัดและโรงเรียน" ..
ขอบคุณครับ
- เป็นกำลังใจให้กับการทำงานอุทิศเพื่อชุมชนชีวิตทั้งในรั้วและนอกรั้วมหาวิทยาลัยค่ะ
- การให้สิ่งดีงาม ไม่มีพรมแดน ผ่านบันทึกของท่านอาจารย์อย่างมากมายค่ะ ทำให้เห็นว่าคำว่าศรัทธามีพลังยิ่งใหญ ผลักดันให้อะไรเกิดขึ้นได้ แม้ไม่มีใครเห็น
- แวะมาเยี่ยมก่อนออกข้างนอกค่ะ มีความสุขมาก ๆ นะคะ
ชื่นชมวิธีคิด วิธีทำเพื่อสร้างคนให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์
สวัสดีครับ..Sila Phu-Chaya
ผมเองก็กำลังจะออกไปร่วมทอดเทียนพรรษากับน้องนิสิต ภาคเช้านี้มีสองวัดด้วยกัน...
ผมคงพูดกับนิสิตแต่เพียงสั้นๆ ว่า "...การรักชาติ ก็คงหมายถึง การเริ่มต้นจากการรักท้องถิ่น นี่แหละ"
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ... นายประจักษ์~natadee
ผมพยายามทำให้ดีที่สุด สร้างแรงบันดาลใจให้กับทีมงานให้เต็มกำลัง...โดยหวังกิจกรรมเหล่านี้จะกลายเป็นหนึ่งใน "ฮีตสอบสอง-คองกิจกรรมของนิสิต มมส " สืบต่อไป
ขอบพระคุณครับ
ชอบจังเลยค่ะ
- เอาใจนำพาเอาศรัทธานำทาง
- สะพานจากใจมหาวิทยาลัยสู่ชุมชน
- มาที่นี่ครั้งใด ได้พบกับภาษาที่สละสลวยทุกครั้ง
- ขอบพระคุณค่ะ
- มาให้กำลังใจคนทำงาน
- มหาวิทยาลัยและชุมชน
- ไม่ได้แยกจากกัน
- เห็นภาพแล้ว
- คิดถึงความหลัง
- สบายดีไหมครับ
สวัสดีวันแม่ค่ะ...คุณ "แผ่นดิน"
งานยุ่งจนรัดตัว...แต่ไม่รัดใจ
หนัก...เหนื่อย...แต่อิ่มบุญ...สุขใจ
----------
มีความสุขมาก ๆ นะคะ...เป็นกำลังใจให้คนทำงานค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
*** ตามบันทึกมาค้นหาความสุข
*** พบแล้วจากเด็กน้อยผู้มีใจจดจ่อรอตักบาตร
สวัสดีครับ...พี่นัส
ผมสิทธิ์นะครับ
อยากร่วมทำบุญช่วยชาติลดความขัดแย้งในสังคมบ้าง
อยากอ่านหนังสือเล่มนี้บ้าง แต่ไม่ได้มีโอกาส เข้าร้านหนังสือมา ปีกว่าแล้ว
ทุกคนสบายดีนะครับ ผมสบายดีมาก
ลูกสาว 1 คน
ลูกชาย 1 อายุตอนนี้ 2 เดือน ครับ
แค่นี้ก่อนนะครับ
สุทิบ เหล่าอุด
สวัสดีวันแม่ค่ะคุณแผ่นดิน
มาชมและชื่น รื่นรมย์ในใจ กับกิจกรรมดีๆ ค่ะ
ปีนี้ปูไม่ค่อยได้ทำกิจกรรมวัดวาเท่าที่ควร ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
อ่านแล้วคิดถึงเทียนพรรษาทางฝั่งอิสานเมื่อปีกลาย
มีความสุขวันแม่ และทุกๆ วันขอให้อิ่มเอม มีพลังดั่งปรารถนาค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ..อิงจันทร์
เขียนบันทึกมาเกือบๆ จะสามปี..ก็ยังต้องเรียนรู้เรื่องภาษา วิธีการนำเสนอและแนวคิดที่ต้องสังเคราะห์ ...สื่อสารออกมาสู่ผู้อ่าน
ซึ่งผมยังคิดว่า ตัวเองทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร และต้องพยายามอีกมากเลยทีเดียว
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ อ.ขจิต ฝอยทอง
ครับมหาวิทยาลัยกับชุมชนแยกกันไม่ออก..
ต่างต้องหนุนนำกันและกัน
และสำคัญ มหาวิทยาลัยต้องเข้าไปช่วยเหลือชุมชนด้วยกระบวนการทางการศึกษาที่ถูกต้อง เพราะการศึกษา เป็นทางออกที่ดีที่สุดของการพัฒนาคนและสังคม...
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ Vij
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ
และเช่นกัน ขอให้มีความสุขกับชีวิตและการงานเสมอไป..
ผมเป็นกำลังใจให้อย่างไม่เปลี่ยนแปลง...
คุณแผ่นดินคะ ความคิดที่แตกต่างไม่เป็นอุปสรรคในการสนทนาใช่ไหมคะ
แอนเป็นคนทำอะไรต้องเคลียร์และชัดเจนนะคะ และตรงไปตรงมา กล้าพูดกล้าตัดสินใจ
ความจริงไม่อยากขัดคุณเลย แต่เมื่อเข้ามาอ่านแล้วไม่เคลียร์ จำเป็นต้องทักท้วงให้คุณเห็นความเห็นที่ต่างกันคะ
ผมไม่รู้ว่าคิดผิดหรือถูกกับการลุกขึ้นมาขับเคลื่อนเรื่องนี้ โดยหมายมั่นที่จะนำพาให้นิสิตออกไปสัมผัสกลิ่นอายของชุมชนรายรอบมหาวิทยาลัย โดยใช้กิจกรรมทอดเทียนพรรษาเป็น “สะพานใจ” แห่งการเชื่อมพา
ข้อความที่ยกมาไม่เคลียร์คะ
เป็นผู้นำและเป็นอาจารย์จะต้องทราบซีคะว่าตนกำลังทำอะไรอยู่
ต้องทราบซีคะว่าถูกเป็นถูกผิดเป็นผิด
และต้องกล้าพูดกล้ารับผิดชอบ ไม่ใช่ว่าพูดคลุมเครือแทงกั๊กแบบนี้คะ
ภาษาสวยได้ดีกว่าเนื้อหาสาระเลยนะคะ
คุณแผ่นดินคะ ความคิดที่แตกต่างไม่เป็นอุปสรรคในการสนทนาใช่ไหมคะ
แอนเป็นคนทำอะไรต้องเคลียร์และชัดเจนนะคะ และตรงไปตรงมา กล้าพูดกล้าตัดสินใจ
ความจริงไม่อยากขัดคุณเลย แต่เมื่อเข้ามาอ่านแล้วไม่เคลียร์ จำเป็นต้องทักท้วงให้คุณเห็นความเห็นที่ต่างกันคะ
ผมไม่รู้ว่าคิดผิดหรือถูกกับการลุกขึ้นมาขับเคลื่อนเรื่องนี้ โดยหมายมั่นที่จะนำพาให้นิสิตออกไปสัมผัสกลิ่นอายของชุมชนรายรอบมหาวิทยาลัย โดยใช้กิจกรรมทอดเทียนพรรษาเป็น “สะพานใจ” แห่งการเชื่อมพา
ข้อความที่ยกมาไม่เคลียร์คะ
เป็นผู้นำและเป็นอาจารย์จะต้องทราบซีคะว่าตนกำลังทำอะไรอยู่
ต้องทราบซีคะว่าถูกเป็นถูกผิดเป็นผิด
และต้องกล้าพูดกล้ารับผิดชอบ ไม่ใช่ว่าพูดคลุมเครือแทงกั๊กแบบนี้คะ
ถึงภาษาจะสวยแต่ก็ไม่สำคัญเท่าเนื้อหาสาระที่ชัดเจนนะคะ
สวัสดีครับ..อ.กิติยา เตชะวรรณวุฒิ
ความสุขอยู่ใกล้นิดเดียว..
สำหรับผมนั้น ความสุขในการงาน คือการพักผ่อนที่แสนดีของตัวเอง..
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ น้องสุทิบ
พี่ส่งหนังสือไปให้แล้วนะครับ ขอให้มีความสุขกับการอ่านและมีความสุขกับการรำลึกถึงอดีตในวิถีกิจกรรมของตนเอง
ขอให้สุขกาย สบายใจกันทั้งครอบครัวนะครับ
สวัสดีค่ะอ.แผ่นดิน
มาอ่านและแสดงตัวไว้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
- ชื่นชมมากค่ะ
- วันนี้จะไปร่วมกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับ ผอ และคุณครู ในโครงการ Humanized Educare ศิลาจะนำหนังสือของท่านอาจารย์ที่สั่งซื้อมาไปมอบให้กับท่าน ผอ โรงเรียนหนึ่งที่สนใจจัดกิจกรรมจิตอาสา และศิลาเห็นว่าส่งต่อให้ท่าน ผอ เก็บไว้จะเป็นประโยชน์แก่โรงเรียนชนบทมากกว่าค่ะ
- เสร็จงานนี้ คงต้องสั่งซื้อหนังสือจากท่านอาจารย์ใหม่นะคะ เพราะอยากมีเก็บไว้ส่วนตัวด้วยค่ะ แล้วจะติดต่อกลับไปหลังจากกลับมา ขอบพระคุณมากค่ะ สำหรับหนังสือดี ๆ ที่มีไว้แบ่งปัน