กว่า 15 ปีที่ทำหน้าที่เป็นอาจารย์พยาบาล แม้จะดูเนิ่นนาน แต่ก็ยังมีความสุขในการทำงานและ
การทำหน้าที่ของตัวเอง มีใครหลาย ๆคนเคยถามว่า “เป็นพยาบาลกับอาจารย์พยาบาล อะไรดีกว่ากัน
สำหรับตัวเองแล้วคำตอบที่มีให้กับคนเหล่านั้นยังมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลงนั่นคือ การเป็นอาจารย์พยาบาล
อะไรที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น ไม่ใช่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในชั่วข้ามคืน โดยเฉพาะสำหรับคนที่ก้าวเข้าสู่รั้ววิทยาลัย
พยาบาลด้วยความต้องการของบุพการีมากกว่าความต้องการของตนเอง แต่ความรู้สึกนั้นค่อย ๆ ซึมซับ
มาตั้งแต่การเริ่มฝึกปฏิบัติงานบนหอผู้ป่วย ที่ได้มองเห็นความมุ่งมั่น ตั้งใจ ของอาจารย์พยาบาลทุก ๆ
ท่านในการปั้นแต่งให้ลูกศิษย์มีคุณลักษณะของพยาบาลที่ดี มีความรู้ ความสามารถ พร้อมทั้งก้าวสู่
วิชาชีพได้อย่างมั่นใจ โดยเฉพาะในช่วงปีแรกของการฝึกปฏิบัติงาน จำได้ไม่รู้ลืมว่า อาจารย์เหน็ดเหนื่อย
กับการพร่ำสอนนักศึกษา ที่พูดเท่าไหร่ก็ไม่จำเสียที หรือการหยิบยื่นมือที่อบอุ่นมาช่วยจับประคองมือที่
ซีดเย็นของนักศึกษา ทำให้สัมผัสได้ถึงความปรารถนาดี ความอบอุ่น และกำลังใจที่อาจารย์มอบให้ รู้สึก
ชื่นชมและภาคภูมิใจเสมอกับการทำหน้าที่ของอาจารย์พยาบาลทุกคน
จนถึงวันหนึ่งเมื่อตัวเองได้ทำหน้าที่อาจารย์พยาบาลอย่างเต็มตัว ได้ซึมซับความรู้สึกเหล่านั้นและ
ยืดมาเป็นแบบอย่างสำหรับตนเอง ในการดูแลนักศึกษาที่ขึ้นฝึกปฏิบัติงานในหอผู้ป่วย ด้วยเข้าใจดีว่า
นักศึกษารู้สึกเช่นไร และอาจารย์จะช่วยได้อย่างไร แม้จะรู้สึกเหน็ดเหนื่อยและท้อแท้บ้างในบางครั้งแต่
ความรู้สึกนี้จะเลือนหายไป เมื่อได้เห็นแววตาที่ดีใจ ท่าทีที่มั่นใจของนักศึกษา เมื่อมีอาจารย์ยืนอยู่เคียง
ข้าง คอยช่วยเหลือและให้กำลังใจให้นักศึกษาผ่านพ้นการฝึกปฏิบัติงานไปได้ด้วยดี และเชื่อย่างสนิทใจ
ว่าสองมือที่คอยประคอง หนึ่งปากที่คอยพร่ำสอนและหนึ่งใจที่เอื้ออาทรของอาจารย์พยาบาลทุกคน จะ
สร้างบุคลากรของวิชาชีพที่มีค่ายิ่ง
เล่าโดย อ. สุภลักษณ์ ธานีรัตน์
ภาควิชา ภาควิชาพื้นฐานการพยาบาล
E-mail [email protected]
อาจารย์เป็นอาจารย์ด้วยหัวใจจริงๆคะ
นับถืออาจารย์ที่รักที่จะเป็นอาจารย์
หนูอยากเป็นเหมือนอาจารย์จัง
ขอบคุณนะคะที่ให้แนวทาง
ทำให้เรายิ้มได้
ทำดี เพราะมีครูดีค่ะ
ยังระลึกถึงครูพยาบาล ที่หยิกเราทุกครั้งที่เรา ทำอะไรไม่ถูกต้อง ระหว่างการดูแลผู้ป่วย