เกือบสี่โมงเย็นแล้วซีนะ....ที่มีเพียงน้ำตกถึงท้อง ไม่มีอาหารใด ๆ ที่ผ่านเข้าสู่กระเพาะอาหาร ....ผู้เขียนกำลังทำอะไรอยู่ ? บ้าหรือเปล่าในความรู้สึกของผู้อ่านและคนทั่วไป ?
วันคล้ายวันเกิดของผู้คนส่วนใหญ่ มักจะตื่นเต้นยินดีเมื่อถึงวันนี้ หลายคนนิยมเลี้ยงฉลองกันเต็มที่ แล้วก็ถือโอกาสทำบุญตักบาตรซึ่งบางคนอาจทำบุญเฉพาะวันนี้เท่านั้น แต่สำหรับผู้เขียนมันคือวันแก่ วันที่มีอายุขัยเพิ่มมากขึ้น เปรียบเหมือนดอกไม้บานที่คงอยู่ได้ไม่นานนัก ไม่มีงานฉลองใดในวันนี้ แล้วก็ไม่เคยมีตั้งแต่เกิด ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปเพียงแค่สิ่งสมมุติเท่านั้นเอง
กิจกรรมที่ทำเพียงแค่ ขอพรจากแม่และขอบคุณท่านที่ให้กายขันธ์นี้เพื่อให้ได้ทำความดี จากนั้นก็ตั้งใจรักษาศีล ๘ และทำบุญล้ออายุด้วยการอดอาหาร
ปีนี้เป็นปีที่ ๓ ที่ตัดสินใจทำบุญล้ออายุด้วยวิธีนี้ เพราะเห็นด้วยกับแนวคิดของหลวงปู่พุทธทาส ซึ่งท่านทำบุญล้ออายุด้วยการงดฉันอาหารในวันคล้ายวันเกิดของท่าน (วันที่ ๒๗ พฤษภาคม) เมื่อครั้งที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ โดยมีญาติโยมให้ของขวัญโดยการร่วมทำบุญล้ออายุมากมายด้วยการอดอาหาร ไม่มีการถวายภัตตาหารอย่างดี ไม่มีการถวายปัจจัยจำนวนมากเหมือนพระชื่อดังรูปอื่นๆ ช่างเป็นความเรียบง่ายงดงามก่อให้เกิดสติปัญญาและแนวคิดมากมาย
ท่านกล่าวว่าเมื่อเราเกิดมาวันแรก เราก็ไม่ได้กินอาหารเมื่อถึงวันคล้ายวันที่เราลืมตาดูโลก เราก็ควรจะล้ออายุด้วยการอดอาหารเพื่อให้จิตใจเข้มแข็ง อดทน แสดงความกล้าหาญ และเอาชนะความเคยชินต่าง ๆ ในชีวิต
จริงซีนะ.... การเอาชนะความหิวก็ยังไม่ยากเท่าเอาชนะความเคยชิน ในชีวิตของคน ๆ หนึ่ง ต่างเคยชินในการทำสิ่งต่าง ๆ ที่ส่งเสริมกิเลสมากมาย แม้แต่เรื่องง่าย ๆ แค่การตบยุงเมื่อรู้สึกว่ามียุงมากัด กว่าที่ผู้เขียนจะมีสติเลิกตบยุงก็ต้องใช้เวลานานไม่น้อย
จริงไหม ? บ่อยครั้งที่เรามักทำสิ่งต่าง ๆ ซึ่งเป็นนิสัยที่ไม่ดี ใช่ว่าเราอยากทำ แต่แค่ความเคยชินมันผลักดันให้ทำ เช่นการนอนดึกตื่นสาย เปิดโทรทัศน์ทิ้งไว้แล้วหลับไป การเปิดไฟ เปิดพัดลม ทิ้งไว้ เป็นต้น....
วันคล้ายวันเกิดจึงเป็นวันที่เราต้องฝืนกิเลส ฝืนความเคยชิน ฝึกความกล้าหาญ ฝึกความอดทนเพื่อให้จิตใจเข้มแข็ง ฝึกเดินทวนกระแสโลก กระแสสังคม แม้จะหนักและเหนื่อย ยากแท้ปานใดก็ควรมีจุดเริ่มต้นเพื่อก้าวให้ถึงจุดหมายปลายทางในวันหนึ่งมิใช่หรือ ?
สุขสันต์วันเกิดค่ะ
มีความสุข
คุณความดีคุ้มครองนะคะ
อ่านบันทึกครูวราภรณ์แล้วแอบปลื้มในความเป็นผู้มีธรรมะกำกับจิตใจ ทำให้ได้แง่คิดในอีกมุมมองหนึ่งค่ะ ขอบคุณสำหรับบันทึกดีดีนี้อีกครั้งค่ะ
สุขสันต์วันเกิดนะคะครูวราภรณ์ เกิดเดือนเดียวกันเลย สาวกรกฎ
มาชม
เห็นภาพลานหินโค้ง
เคยนั่งบนผืนทรายฟังท่านอาจารย์พุทธทาส บรรยายธรรม เมื่อปี 2529 ผ่านมานานแล้วยังจำภาพเดิม ๆ ได้อยู่นะนี่
โอ้โฮ วีกรรม ต้องอดข้าวอดน้ำในวันเกิดเชียวหรือคะ ทวนกระแส ที่คนอื่นเขาจัดเลี้ยงเลย และเป็นความคิดเดียวกับพี่สุ ในการที่วันเกิดตนเอง มาถึงเราต้องคิดให้มากขึ้น เพราะเราแก่ขึ้น มันก็ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป จะยินดีอะไรกันนักหนา แต่ก็อยากทำบุญบ้าง เพื่อความกตัญญู ที่ทำให้ตนเองมีชีวิต มาถึงปานนี้
-และก็มีบางคนจริงๆๆ ทำบุญแค่เฉพาะวันเกิด นอกนั้นไม่ใกล้วัดหรือทำบุญทำทานเลย -ทำบุญด้วยล้ออายุ งดของขวัญ และอาหารพิเศษ เพื่อทดสอบความเข้มแข็งของชีวิตและจิตใจ และถือศีล เป็นการกระทำในวันเกิดที่ดีเยี่ยมคะ
-บทความโดนใจ วันเกิด จึงเป็นวันฝืนกิเลส ฝืนความเคยชิน ฝืนทุกอย่าง ทวนกระแสโลก ฝืนสิ่งที่ไม่ดี เพื่อความดี เพื่อจุดหมายปลายทางที่มั่นคงและยั่งยืนในวันข้างหน้า
-เยี่ยมยอดเลยคะ พี่สุก็อยากดึงบทความนี้ ไปใส่กัน เพื่อย้ำเตอนพี่น้องเรา
-แต่มีคนเข้ามาเม้นท์แย้งแล้วนะ ว่ามันเป็นสากลนิยม ที่จัดขึ้นเพื่อการเติมเต็มแห่งชีวิตที่อยู่มาได้ถึงปานนี้ อยากฉลองอายุยืน ว่างั้น
-แต่สำหรับบางคน กลับกลายเป็นคิดระลึก วันเกิด วันแก่ วันอดไป ทำไปเถอะคะ ใครอยากทำอะไรก็ทำไป แล้วแต่ใจ แต่อ่าลืมแม่ผู้ให้กำเนิดก็แล้วกัน บทความนี้ ก็ดีนะคะ ให้เกิดความคิดอีกแบบหนึ่งได้ คนเราต่างความคิด ต่างทำ ทำไปแล้วไม่ให้คนอื่นเดือดร้อนคะ
-วันเกิด วันที่ 28 กรกฏาคม หรือคะ พี่สุคิดว่าเคยอวยพรให้ใครเดือนเมษา ล่วงหน้า