ถึงเวลาออกเดินทาง...

       เหมือน Blog นี้จะกลายเป็น Blog ท่องเที่ยวไปแล้ว แหม ก็ปิดเทอมนี่นายังไม่มีงานสโมฯเราเลยอยากเก็บเรื่องราวดีๆมาให้ทุกคนรับรู้ทั่วกัน คราวนี้พวกเราหนีลงใต้กัน เป้าหมายการเดินทางครั้งนี้คือจ.ตรัง

       เราออกเดินทางจากพล.แต่เช้าเพื่อจะเดินทางต่อด้วยรถไฟในตอนเย็น และการเดินทางอันแสนยาวนานของเราก็ถูกปลุกขึ้นด้วยเสียงคนร้องขายอาหารในตอนเช้าบนรถไฟ เมื่อลืมตาตื่นขึ้นทิวทัศน์ที่มองไปทางไหนก็เห็นแต่สวนยางพาราก็ปลุกไฟในตัวให้ลุกขึ้นมาดูอะไรใหม่ๆที่จะเกิดขึ้นวันนี้

       เราลงทีสถานีห้วยยอด อ.นี้เป็นอ.เล็กอยู่ห่างจากอ.เมืองประมาณ 40 กม. จากตลาดห้วยยอดที่พักหาอาหารเช้าของเรา เราเดินทางไปอีกประมาณ 5 กม. เพื่อเดินทางไป ถ้ำเขาเลกอบ ( เล-กอบ ) ถ้ำแห่งนี้เราเดินทางเข้าไปด้วยเรือพาย ลำนึงนั่งได้4-6คน ลำละ 200 บาท โดยจะมีคนพายเข้าไปให้ ภายในถ้ำมีถ้าแบ่งย่อยๆออกไปอีก มีหินงอกหินย้อยมากมาย เป็นหนึ่งใน Unseen Thailand เลยทีเดียว จากความสวยงามในถ้ำต่างๆมาถึงถ้ำลอดที่คนพายบอกกับเราว่าไม่ต้องมาหาความสวยเพราะถ้านี้มีแต่ความเสียว เพราะถึงนี้เพดานถ้ำต่ำมากจนเราต้องนอนราบไปกับเรือถึงจะพายผ่านถ้ำนี้ไปได้ คนพายบอกให้เรานอนเฉยๆร้องได้แต่ห้ามขยับตัวเพราะเข้าจะหลบหินให้เราเอง ไอ้เราเห็นใกล้จะชนหินก็ยกแขนหลบ เป็นไงล่ะโดนหินเข้าเต็มๆ พ้นจากถ้าลอดเราก็ดีใจที่รอดออกมาได้ เฮ้อ!!

        จากนั้นเราเดินทางด้วยรถยนต์เหมาที่เค้าเรียกกันว่าแท็กซี่ไปอ.เมือง คนขับแท็กซี่ใจดีพาเราวนชมรอบเมืองแถมเราไปสวนสาธารณะ3แห่งในตัวเมืองตรัง  ทำให้เราได้รู้ว่าคนตรังนี่ถ้าจะชอบออกกำลังกาย เมืองไม่ได้มีขนาดใหญ่มากนั้นแต่กลับมีสวนสาธารณะขนาดใหญ่อยู่ทุกมุมเมือง

        จากนั้นเราเดินทางต่อด้วยรถตู้ประจำทางเพื่อเดินทางไปหาดปากเมงที่พักของเราคืนนี้ แวบแรกที่เห็นคือสัญลักษณ์ของหาดปากเมงคือ เกาะที่เรียงตัวกันเป็นรูปผู้หญิงนอนหงาย ก็ดูรูปแล้วจินตนาการเอาเองนะคะ สายลมพัดทิวสนแถวนั้น วันนี้ลมค่อนข้างแรงเพราะเริ่มเข้าช่วงมรสุมแล้ว พอเห็นน้ำทะเลชายหนุ่มน้อยหนึ่งเดียวของเราคงอดใจไม่ไหวกระโดดใส่เข้าเต็มๆส่วนที่เหลือขอเดินชมความงามของหาดปากเมง เก็บแรงไว้ลุยต่อพรุ่งนี้

สัญลักษณ์ของหาดปากเมง เป็นรูปผู้หญิงนอนหงาย

        วันต่อมาเราตื่นแต่เช้าเพื่อลงเรือท่องทะเลตรัง เราเริ่มต้นที่เกาะมุกซึ่งมีแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญอีกแห่งคือ ถ้ำมรกต การที่จะเข้าถ้ำมรกตนั้นทำได้วิธีเดียวคือลอยคอเข้าไป โดยคนนำทางจะลากพวกเราที่เกาะคอกันเป็นพวงเข้าไปในถ้ำ ภายในถ้ำมืดมากเราเกาะคนหน้ากันแน่นกลัวว่าถ้าปล่อยแล้วเดี๋ยวเค้าจะหาเราไม่เจอ แสงแรกจากปากถ้ำที่เข้าตาทำเอาพวกเราตื่นตาตื่นใจอยากจะเห็นไวๆ ภายในถ้ำเป็นหาดทรายขนาดเล็กๆล้อมรอบไปด้วยเขา ขึ้นไปด้วยต้นไม้มากมายที่ไม่คิดว่าจะมีอยู่ได้ เวลาออกก็ใช้วิธีเดิม ที่ถ้ำนี้เรียกว่าถ้ำมรกตเพราะขาออกนี่แหละ แสงแดดที่กระทบเข้ากับน้ำทะเลสีเขียว(ใสมากๆจิงๆขอบอก)ส่องประกายให้น้ำทะเลเป็นสีมรกตจริงๆ

        เกาะต่อไปคือเกาะกระดาน(เป็นสถานที่ที่จัดงานวิวาห์ใต้สมุทร)เกาะนี้เด่นที่หาดทรายขาวสวย น้ำทะเลใส (ก็ใสทุกเกาะแหละ) ต่อไปคือเกาะเชือก และเกาะม้า เกาะ2เกาะนี้คล้ายๆกันขอเล่ารวมๆกันเลยนะคะ ปะการังของที่นี่มีมากมายแต่สีสันไม่โดดเด่นนัก แต่ที่เด่นคือ 2เกาะนี้เต็มไปด้วยปลานานาชนิดเริ่มจากปลาง่ายๆที่พบเห็นบ่อยๆคือ ปลาเสือ กับ ปลานกแก้ว ต่อไปเราก็เห็น ปลาวัว ปลาสิงโต และปลามากมายอีกหลายชนิดที่เราไม่รู้จักชื่อ ปลาที่นี่ไม่กลัวคนเลยว่ายใส่เราซะงั้น ขวางทางเต็มไปหมด สีสันสวยงามของพวกมันทำให้เราลืมเวลาจนคนนำทางต้องตะโกนเรียกให้กลับเรือ และเก็บภาพความประทับใจติดตัวไปด้วย

          กลับถึงหาดปากเมงเราก็ไม่ยอมหยุดกับที่หามอเตอร์ไซค์กันเพื่อไปที่อุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหมซึ่งห่างออกไปประมาณ 8 กม. ไปดูพะยูนที่สต๊าฟไว้ สัตว์สงวนของไทยที่นับวันยิ่งลดจำนวนลง เมื่อก่อนพะยูนพบได้มากในแถบนี้แม้แต่ชายฝั่งเองยังสามารถเห็นได้ง่ายๆ เราก็ถามพี่เจ้าหน้าที่ว่าตอนนี้ยังเห็นอยู่ไหม เค้าก็ตอบว่ายังมีอยู่เห็นได้เรื่อยๆเพราะมันต้องมากินหญ้าทะเลทุกๆ 5-10 นาที พวกเราก็ดีใจจะได้เห็นพะยูนแล้ว แต่พี่ก็ตบท้ายทำลายความฝันของเราว่านั่งเรือไปไม่เห็นหรอกนะ ต้องเอาเครื่องร่อนไป จบกัน ดูพะยูนสต๊าฟก็ได้ และแล้วความเหนื่อล้าก็พาพวกเราหลับลงในคืนนี้

         เช้าวันรุ่งขึ้นตื่นเช้าเช่นเคยเพราะวันนี้เราจะไปพายเรือแคนูล่องคลองเจ้าไหมชมป่าชายเลน โดยต้องไปขึ้นเรือที่หาดยาวห่างออกไปประมาณ 28 กม. เรือแคนูลำนึงนั่งได้ 3 คน โดยจะมีคนพายให้ลำละคน แรกๆเราก็ช่วยเค้าพายดี หลังๆ ไม่ไหวแหะเมื่อยจัง สักพักก็มีบริการเสริมมีเรือลากไปปล่อยเราที่ทางเข้าปากถ้ำให้เราพายต่อไปเอง

         เริ่มด้วยถ้ำจระเข้ขาวที่มีเรื่องเล่าเป็นตำนาน และต่อด้วยถ้ำเจ้าคุณที่ต่อปีนป่ายขึ้นไป ชมหินงอกหินย้อยที่มีประกายระยิบระยับ และเราก็พายกลับทางเดิม

                บรรยากาศภายในถ้ำเจ้าคุณ

         จากนั้นเราก็เดินทางเข้าอ.เมืองตรังอีกครั้ง มาตรังครั้งนี้จะพลาดทีเด็ดไปได้ยังไง เราจึงหาหมูย่างเมืองตรังมาชิมกันสักหน่อย โดยผู้นำทางครั้งนี้เป็นคนขับตุ๊กตุ๊กหัวกบสัญลักษณ์อีกอย่างของเมืองตรัง ตบท้ายด้วยของฝากคือเค้กเมืองตรังที่ขึ้นชื่อ และก็ถึงเวลากลับบ้านซักที ไปก่อนนะบ๊ายบายเมืองตรัง แล้วเราคงได้เจอกันใหม่

        ความประทับใจจากทริปตรังครั้งนี้อาจบันทึกไม่ได้ด้วยภาพถ่ายเพราะจากภาพที่เห็นนั้นมองอย่างไรก็ไม่สู่เท่าตาเห็นเองจริงๆ เล่าเท่าไรก็ไม่เห็นภาพเท่าเห็นเองจริงๆเช่นกัน งั้นคงต้องบอกทุกคนอีกครั้งว่า "เที่ยวเมืองไทย ไม่ไปไม่รู้" (จริงๆนะ)

         ป.ล. ครั้งนี้เราพลาดเกาะเด็ดไปคือเกาะรอก และเกาะหลาวเหลียง เพราะเป็นช่วงที่มรสุมเริ่งเข้าแล้ว เอาเรือออกไปไม่ได้ พี่ที่ไปด้วยจึงแนะนำให้เราไปเรียนดำน้ำกันก่อน จะได้ไปถึงแบบถึงที่จริงๆไม่ตะขิดตะขวงใจอยากกลับมาใหม่ โดยพี่แนะนำให้ไปเรียนที่สัตหีบโดบมีทหารเป็นผู้สอน สอนดีและไม่แนะนำให้เราเสียค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นเหมือนบ.เอกชน แต่อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับความสะดวกและความสมัครใจของแต่ละคนนะคะ เอาล่ะงั้นคราวหน้าเจอกันแน่ แต่ขอเวลาไปเรียนดำน้ำก่อนน้า