เมื่อวานผมขับรถพาคณะครูที่ปรึกษาและสมาชิกยุวเกษตรกร ไปดูงานที่โรงเรียนประชาสันติภาพ ตำบลสระแก้ว อำเภอเมืองกำแพงเพชร ขากลับเห็นภาพหวาดเสียวบนท้องถนน เลยนำมาฝากครับ
เป็นภาพของแม่ที่นำลูกน้อยนั่งบนรถพ่วงมอเตอร์ไซค์ โดยที่ตัวแม่ก็ไม่ได้สวมหมวกกันกระทบ (ยืมคำนี้มาจากบล็อกพี่ เป-ลี-ยน เป็นคำเรียกหมวกกันน๊อคของพี่น้องเมืองลาวครับ) และตัวเด็กน้อยก็นั่งโดยที่ไม่มีที่กั้นหรือสายรัดเพื่อป้องกันตัวเองแต่อย่างใด เวลารถเลี้ยวเห็นภาพเด็กน้อยโยกไปมา เกือบจะตกรถแล้วรู้สึกหวาดเสียวแทน
เห็นภาพที่ผมนำมาแบ่งปันแล้วนึกอย่างไรบ้างครับ หาก...
ส่วนผมก็ได้แต่มองดูแล้วคิดในใจว่า หากเป็นเรา..เราต้องไม่ทำอย่างนี้...
สวัสดีค่ะ
ภาพชีวิต เสียว แทน ครับท่าน ฝัน ว่า อย่า เกิด เหตุ(ร้าย)
ความเคยชิน ทำให้คนเราขาดความระมัดระวัง ทำให้ลืมนึกถึงความปลอดภัยนะครับ
เสียวจริง ฮ่าๆ
บางทีกว่าจะคิดได้ ก็สายเสียแล้ว
มาขำพี่ชายเกษตรฮาดี ... คาดว่าน้องเค้าคงนั่งอย่างนี้ประจำ และอาจถูกฝึกมาเพื่อเป็นนักยิมนาสติกในอนาคต ก็ได้กระมังค่ะ ท่านสิงห์สุดเท่ห์ :)
เคยเห็นรถโดยสารสาธารณะนักเรียนห้อยโหนโตงเตง ตามต่างจังหวัดแล้ว เสียวแทนเหมือนกันค่ะ ...
สวัสดีครับพี่สิงห์
เราไม่ค่อยมองเรื่องคุณค่าของทรัพยากรบุคคลของเราครับ
นักเรียนของเราอยู่ในภาวะที่เสี่ยงมาก ๆ เด็ก ๆ ก่อนวัยเรียนก็เช่นเดียวกัน เด็ก ๆ ของเราอยู่ในสิ่งแวดล้อม และมาตรฐานทางความปลอดภัยที่ต่ำมาก ๆ ผมกำลังมองเรื่องสวัสดิภาพเด็ก และจุดเสี่ยงต่าง ๆ ของเด็ก ๆ และเยาวชน ซึ่งมันสะท้อนนโยบายการพัฒนาคนของประเทศเรา และอุดมคติในเรื่องการให้ความสำคัญกับเด็ก ๆ ของประเทศไทยเรา
นโยบายที่ออกมาแค่เรียนฟรี มุ่งที่การศึกษา แต่ไม่เคยใส่ใจการดูแลเด็กและเยาวชนทั้งระบบนัก น่าห่วงนะครับ เด็ก ๆ ของเรา จะปลอดภัยไปถึงแค่ไหนของช่วงชีวิต
สวัสดีครับ สิงห์ป่าสัก
สวัสดีอาจารย์ยุทธ
-ฝีมือถ่ายภาพน่าจะเป็นอาชีพนักข่าวอาชญากรรม
มากกว่า...นิ