พบกันตามองศาที่เหมาะสม
วันนี้เพิ่งจะได้เปิดGotoknow พบบันทึกของคุณแก้ว เล่าเรื่องราวที่เราพบกัน ทำให้รู้สึกว่ายังอิ่มเอิบใจไม่หาย ขอเล่าในส่วนของเจ้าของบ้านบ้างนะคะ
การได้พบกันของแต่ละคน ขอเรียกว่าเป็นองศาการหมุนเวียนของโลก ที่มาบรรจบให้พบกันพอดี ไม่ขาดไม่เกิน และเราก็ไม่อาจรู้ด้วยว่า จะพบใครได้เมื่อไหร่
คุณแก้ว อุบลจ๋วงพานิช น่าตาน่ารัก สดใส สวยกว่ารูปใดๆในบล็อก พูดจาช้าๆแต่ไพเราะทุกคำ ดวงตามีแต่ความอ่อนโยน ได้พบด้วยความประทับใจ โทรศัพท์ครั้งสุดท้ายทั้งที่นัดว่าจะเจอกันเย็นนี้ แต่ฟังดูเหมือนจะเกรงใจ และลูกก็ยังไม่กลับจากการทำงาน คุณแก้วเลยเตรียมตัดบทว่า ค่อยรอโอกาสหน้าจึงจะพบกัน ผู้เขียนรู้สึกว่าไม่ได้หรอกต้องเจอกันวันนี้แหละ จึงขับรถไปรับเสียเลย ก็คอนโดห่างจากบ้านผู้เขียนใช้เวลาเดินทาง 10 นาทีก็ถึง
โปรแกรมแรก บอกคุณแก้วว่า เราไปส่งตะวันกลับบ้านกัน แล้วก็พาไปชายทะเลบางพระ ที่ไม่ได้สวยงามติดอันดับของชลบุรี แต่ก็ดีใจ ที่คุณแก้วชื่นชอบ
อากาศวันนั้นทั้งวัน ครึ้มๆ จึงไม่เห็นตะวันกลับบ้านชัดๆ
เห็นแต่แสงรำไร พอทำให้รู้ว่า ตะวันกำลังจะลับฟ้า
น้ำกำลังขึ้นเต็มที่ในยามเย็น เพราะเป็นข้างแรม
ติดรองเท้าแตะไปด้วย แล้วเราก็เดินลุยคลื่น
ที่ซัดทางเดิน จนเปียกกันพอสมควร
แต่คุณแก้วก็เดินจนสุดสะพาน
อยากถ่ายภาพคู่กัน แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงขอให้คนแถวๆนั้น
ช่วยเป็นตากล้องให้ ก็ถ่ายภาพได้ดูดีนะ
ทำให้คนที่กำลังหายป่วยอย่างเรา ดูสดใสไปด้วย
ส่วนคุณแก้ว ก็บรรยายกันเอาเอง
ลมทะเลกวนใจนางแบบของเรา แต่กลับทำให้ได้ภาพธรรมชาติมาก
เห็นภาพนี้ แล้วอาจมีคนอยากมารับลมทะเลบางพระก็ได้นะ ขอเชิญ ขอเชิญ
ดีใจที่คุณแก้วชอบทะเล ดูคุณแก้วเก็บภาพไปไม่ใช่น้อย
ผู้เขียนก็แอบเก็บภาพเหล่านี้ไว้ดูด้วยความประทับใจเช่นกัน
ดีใจที่คุณแก้วชอบอาหารพื้นๆของชาวทะเล ปูต้มธรรมดา ที่แกะเรียบร้อยพร้อมรับประทาน เหมาะสำหรับแขกผู้มาเยือน
เรานั่งคุยกัน ตั้งแต่ตะวันลับ จนดาวเยี่ยมฟ้า เป็นเวลาหลายชั่วโมง จึงจากกัน
สุดท้าย ผู้เขียนต้องขอบคุณ ที่โลกหมุนจนได้องศาที่ทำให้เราได้พบกัน และการร่่ำลาสัญญาว่าว่าจะมาพบกันอีก แต่....? ผู้เขียนก็จะรอ ณ ที่แห่งนี้นะคะ
ความเห็น (10)
ตามมาขอบคุณค่ะ ดีใจที่ได้พบกัน ประทับใจในทุกสิ่งค่ะ ขอเป็นกัลยาณมิตรกันและกันนะคะ
สวัสดีมิตรภาพค่ะคุณแก้ว
ขอบคุณที่คุณแก้วอุตส่าห์หาเบอร์จากคนอื่นจนทำให้เราได้มีโอกาสพบกัน
ถือเป็นความโชคดี ที่ได้พบคุณแก้ว ซึ่งอยากพบมานาน
และที่สำคัญเคยได้ทำสิ่งดีๆร่วมกันตั้งแต่ไม่รู้จักกัน
เมื่อครั้งคุณแก้วช่วยเป็นธุระดูแลคุณสิริ นพไธสงคราวเจ็บป่วย
ความบังเอิญไม่มีในโลกค่ะคุณแก้ว
อยากรับประทานอาหารทะเลเมื่อไหร่
ก็มาได้ทันทีนะคะ
- ทุกอย่างเป็นไปได้ที่นี่ค่ะ
- หวังใจว่าจะได้พบพี่ๆทั้งสอง
- ในวันและเวลาที่เราเป็นผู้ลิขิต
- น่ารักจังรูปคู่ของสาวสวยสองคน...
- น่ารักๆๆๆๆๆ...
สวัสดีค่ะคุณครูแป๋ม
ยินดีต้อนรับๆๆๆๆ
Gotoknow ทำให้เรารู้สึกคุ้นเคยเสมอ
อยากเจอคุณครูแป๋มจังเลยค่ะ
เมื่อไหร่หนอ...?
เจริญพร โยมหมอรุ่ง
ความสุขที่ได้มีชีวิตกับกัลยาณมิตร เป็นความปีติยินดีที่ล้ำค่ายิ่ง
ท่านว่า ความคุ้นเคยเป็นญาติอย่างยิ่ง
และเพราะเว็บบล็อกนี้ทำให้มีกัลยาณมิตรเกิดขึ้นมากมาย
เจริญพร
กราบนมัสการเจ้าค่ะท่านพระปลัด
โยมอยืยยันเช่นนั้น
การได้พบกัลยาณมิตร
มีความหมายเสมอ
ต้องมีเหตุเกี่ยวข้องเป็นสำคัญจึงจะได้พบเจอเจ้าค่ะ
สิ่งที่ดีจะมาหาสิ่งดีเสมอ
นี้คือความจริงที่มีทุกยุคสมัยขอรับ..
กราบนมัสการเจ้าค่ะท่านธรรมฐิต
เจ้าค่ะโยมสองคนได้เป็นกัลยาณมิตรกัน
ตั้งแต่ยังไม่เคยพบกันเจ้าค่ะ
ครั้งหนึ่งมีคนไข้ที่ไปเป็นอาสาสมัครที่อินเดีย
เกิดป่วยและกลับมาบ้าน
ได้เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล
ที่คุณแก้วทำงานอยู่ และเป็นธุระดูแลให้หลายครั้ง
จะบอกท่านว่า ครั้งนั้น เราสามคนก็ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อนเลยเจ้าค่ะ
แต่ทำเสมือนญาติสนิททีเดียว
โยมจึงประทับใจคุณแก้ว และอยากจะพบสักครั้ง ซึ่งก็สมปรารถนาแล้ว
และได้พูดคุยถึงเรื่องราวที่ผ่านมาอยางมีความสุขเจ้าค่ะ
ความคุ้นเคย เป็นญาติ อย่างยิ่ง
บางทีองค์กรเดียวกัน ทำงานเจอหน้ากันทุกวัน ยังแตกแยกกัน โกรธ เกลียดกัน
บ่น ก็เพราะอิจฉานะครับ
สวัสดีค่ะคุณธวัชชัย แสงจันทร์ คนทำงานสนับสนุนบริการสาธารณสุข
ก็จริงค่ะ
เป็นเพราะการไม่เห็นคุณค่าสิ่งใกล้ตัว
การมีกัลยาณมิตรใกล้ตัว
ยิ่งโชคดี
เพราะเราจะอบอุ่นใจเสมอ
ความอิจฉา เป็นอารมณ์ที่ลึกยากจะลบล้าง
ถ้าใครมีอยู่ในจิตใจตนเองแล้ว
มองขาวเป็นดำเลยค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาแบ่งปันความรู้สึกกันค่ะ
ขอให้มีแต่กัลยาณมิตร
ตลอดเส้นทางชีวิตนี้และต่อๆไปค่ะ