ก่อนเปิดตลาดนัดความรู้ จังหวัดนครพนม

ทีมงานของเครือข่ายคือดิฉัน คุณสุภาพรรณ ตันติภาสวศิน และคุณอาฬสา หุตะเจริญ ออกเดินทางจากกรุงเทพด้วยสายการบิน PB Air ถึงสนามบินจังหวัดนครพนมตรงตามเวลา คุณเอนก ทนงหาญ คูณพเยาว์ ปิยะไพร (หงา) คุณมณีวัชราภรณ์ ตังควานิช (เล็ก) มารับทันเวลาพอดี ได้รู้ข่าวดีว่าหรือน้องหงาได้รับการบรรจุตำแหน่งข้าราชการแล้ว เพราะมีผลงานเป็นที่ประจักษ์และได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่จาก ผอ.นักบริหาร นพ.มนู ชัยวงศ์โรจน์

คุณเอนกและทีมพาเราไปรับประทานอาหารเย็นที่โรงแรมริเวอร์วิว นั่งมองไปยังฝั่งประเทศลาว เห็นตึกรามบ้านช่องค่อนข้างชัด ตอนไปถึงแรกๆ อากาศยังร้อน แต่พอตกเย็นอีกหน่อยก็เริ่มมีลมพัด ทำให้มีบรรยากาศสบายๆ คุณอเนกบอกว่าอยากรับประทานพิชซ่า แต่พวกเราอยากรับประทานอาหารพื้นเมืองมากกว่าและได้ตามที่เราต้องการ รับประทานอาหารไปคุยกันไปถึงงานวันรุ่งขึ้น ระหว่างนั้นมีโทรศัพท์มาแจ้งคุณเอนกว่าแพทย์ที่ รพ.แห่งหนึ่งมางานไม่ได้แล้ว เพราะไม่สบาย คุณอาฬสาบอกว่าเหตุการณ์แบบนี้เจอเป็นปกติ ที่เราจัดตลาดนัดไป ๒ ครั้ง ก็พบเหตุการณ์แบบนี้เช่นกัน บางรายไม่แจ้งให้ทราบก่อนด้วย บางทีก็มีเปลี่ยนตัวคนมา บางทีมาลงทะเบียนแล้วก็บอกว่าอยู่ได้แค่วันเดียว คนจัดงานตลาดนัดคงรู้สึกเหมือนกันทุกๆ คน คือลุ้นระทึกว่างานจะออกมาเป็นอย่างไร คนจะมากันครบไหม จะอยู่กันจนตลอดงานหรือไม่

ดิฉันคุยกับคุณเอนกถึงแผนงานข้างหน้าว่าควรคิดให้มีกิจกรรมต่อเนื่องตลอดทั้งปี เช่น กำหนดว่าจะพบปะแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันทุกกี่เดือน อาจหมุนเวียนสถานที่ไปตาม รพ.ต่างๆ ผลัดเปลี่ยนกันเป็นเจ้าภาพ พอสิ้นปีก็จัดประชุมร่วมกันว่าใครก้าวหน้าไปอย่างไรบ้าง เป็นเวทีให้แต่ละ รพ.ได้แสดงผลงาน มีรางวัลให้ด้วยก็น่าจะดี

เสร็จจากอาหารเย็น เราเดินทางไปยังที่พักซึ่งเป็นรีสอร์ทเล็กๆ อยู่ริมแม่น้ำโขง ไม่ไกลจาก รพร.ธาตุพนม อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว ดิฉันทบทวนและเตรียม PowerPoint เพิ่มเติม คืนนี้ฝนตกลมค่อนข้างแรง ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในบ้าน ได้ยินเสียงคนพูดอยู่ไม่ไกล ทีแรกคิดว่ามีคนมาคุยโทรศัพท์อยู่แถวระเบียงหน้าห้องนอน เมื่อฟังชัดๆ จึงรู้ว่าเป็นเสียงคุณอาฬสาจากห้องข้างๆ กำลังซ้อมบทกิจกรรม “เปิดตัว เปิดใจ” สำหรับพรุ่งนี้เช้า ดิฉันยิ้มอยู่คนเดียว ดีใจที่ได้ทีมทำงานที่มีความมุ่งมั่นตั้งใจสูง หวังว่าพรุ่งนี้คงจะมีสิ่งดีๆ เกิดขึ้น

ดิฉันเข้านอนเกือบ ๒๓ น. ตั้งใจว่าจะตื่นแต่เช้ามาซักซ้อมงานที่ตนเองต้องรับผิดชอบอีกครั้ง และมีแผนจะไปเดินชม "ตลาดลาว" ใกล้ๆ ที่พัก ได้รู้มาว่าตลาดนี้มีเฉพาะวันจันทร์และวันพฤหัสบดี เป็นตลาดที่คนไทยเอาของมาขายคนลาว (คนลาวจากฝั่งลาวจริงๆ) คนลาวก็เอาของข้ามมาขายคนไทย

วัลลา ตันตโยทัย วันที่ ๗ พฤษภาคม ๒๕๔๙