เรียนนอกฤดู : (คำบอกรักที่ซ่อนไว้อย่างอายๆ)
ในหนังสือเรียนนอกฤดู ผมไม่อาจละข้ามส่วนประกอบหนึ่งที่สำคัญของหนังสือไปได้เลย นั่นก็คือ “คำอุทิศ”
ผมใช้เวลามากโขพอสมควรกับการนิ่งคิด ใคร่ครวญว่าผมควรต้องอุทิศให้กับใครบ้าง และนั่นก็หมายถึงการพยายามไม่ให้มีใครตกหล่นไปจากบรรทัดอันจำกัดนั้นๆ ได้
เพราะมีหลายคนหลายท่านเหลือเกินที่ล้วนเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยเคลื่อนขับให้หนังสือเล่มนี้เป็นตัวเป็นต้นขึ้นมาได้ เพราะไม่มีคนเหล่านั้น ผมเองก็คงไม่หาญกล้าพอที่จะปั้นแต่งความฝันของตัวเองให้เป็นจริงได้
เพราะคนทุกคน ล้วนเป็น "คนของความรัก" ของผมด้วยกันทั้งนั้น-
และหนังสือเล่มนี้ จึงเป็นเสมือน "คนรัก" อีกคนของผมด้วยเช่นกัน
ดังนั้น คำอุทิศในความเข้าใจของผม จึงหมายถึง ..การเขียนถึงคนที่เรารัก
และในทำนองเดียวกันนั้น คำอุทิศ ก็หมายถึง การบอกรักกับคนที่เรารักด้วยเช่นกัน
และนี่คือ คำอุทิศ ที่ปรากฏในหน้าหนึ่งของหนังสืออย่างสง่าผ่าเผย...
แด่
พ่อและแม่
ต้นแบบความเป็นคนจิตอาสา
ชาวบ้าน-ชาวค่าย
ดิน-แดน-คนของความรัก
ผองเพื่อน G2K – คนกองกิจ และ นบก.รุ่น 1
ผู้เป็นแรงเคลื่อนของชีวิตอย่างไม่จากจาง
ครับ, หนังสือเล่มนี้เสร็จสิ้นในวันที่ 4 กรกฎาคม 2552 ผมลงทุนไปขนเองกับมือของตัวเอง โดยไม่ให้โรงพิมพ์เป็นภาระการนำส่ง ซึ่งที่จริงนั้น มันควรต้องเสร็จก่อนหน้านี้แล้วล่ะ แต่ก็อย่างว่า อะไรๆ ก็ไม่แน่ไม่นอน ทุกอย่างมันอยู่ที่โรงพิมพ์ ผมเองก็หงุดหงิดไม่น้อยเลยทีเดียวกับกระบวนการที่เลื่อนไหลดังกล่าว...
แต่ก็อย่างว่า ในวิกฤตมีโอกาสเสมอ...
วันนั้น (4 กรกฏาคม 2552) เป็นวันครบรอบการแต่งงานของผม
ผมไม่รู้จะบอกอะไร และให้อะไรกับเพื่อนชีวิตดี..ผมจึงมอบหนังสือเล่มนี้ให้กับเธอ พร้อมกับลายมืออันยุ่งเหยิงว่า...
4 กรกฎาคม ..เมื่อหลายปีที่แล้ว
การใช้ชีวิตคู่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
4 กรกฎาคม ..ของปีนี้
หนังสือเล่มนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผมด้วยเช่นกัน
ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างเสมอมา
อยากให้รับรู้ว่า...ทั้งเธอและลูกๆ
มีตัวตนอยู่ในทุกตัวอักษรของหนังสือเล่มนี้
ครับ-มันเป็นของขวัญชิ้นเดียวที่ผมมีให้กับเธอ ไม่มีคำบอกรักใดๆ ให้เธอได้ยิน ซึ่งมันก็เป็นเช่นนั้นมานมนานอย่างไม่เปลี่ยนแปลง
ผมเป็นคนประเภทเขินอายกับการบอกรักคนด้วยวาจาเสมอ...
ผมไม่เคยบอกรักพ่อกับแม่..ไม่เคยแม้แต่สวมกอด-ผมก็ยังไม่เคย
และไม่เคยที่จะบอกรักใครๆ ด้วยคำพูด
แต่วันนั้น- 4 กรกฎาคม 2552 ที่เพิ่งผ่านพ้นมา
ผมอยากจะบอกว่า...
ทุกๆ คนที่ผมกล่าวถึง คือ คนของความรักของผมทุกคน
และหนังสือเล่มนี้ ก็เป็นเสมือนคนรักอีกคนของผม
แต่ ณ วินาทีนี้...
ผมขออนุญาตบอกสั้นๆ แต่เพียงว่า “ผมขอบอกรักทุกคนด้วยหนังสือเล่มนี้” นะครับ
ความเห็น (24)
- วันนี้ เหมือนครูแจ๋วจะยังไม่ค่อยว่างค่ะ
- แต่พอได้อ่านบันทึกนี้แล้ว...
- ได้เห็นความรักที่แอบซ่อนอยู่ในตัวหนังสือแล้ว
- อดไม่ได้ที่ต้องเข้าระบบมา
- เพื่อให้กำลังใจคนขี้อายค่ะ....
สวัสดีค่ะ อาจารย์
*** ความรักงดงามเสมอไม่ว่าจะได้รับมาจากใคร...
*** จุงขอไว่คว้าไว้เติมพลังให้ชีวิต
*** ดิฉันก็รักคุณและภูมิใจคุณและครอบครัว
ชื่นชมกับคำอุทิศนี้ค่ะ
*** 4 กรกฎาคม ..เมื่อหลายปีที่แล้ว
การใช้ชีวิตคู่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
4 กรกฎาคม ..ของปีนี้
หนังสือเล่มนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผมด้วยเช่นกัน
ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างเสมอมา
อยากให้รับรู้ว่า...ทั้งเธอและลูกๆ
มีตัวตนอยู่ในทุกตัวอักษรของหนังสือเล่มนี้
*** แต่ทำไมถึงได้ลืมขอบคุณตัวเองล่ะคะ
รู้สึกว่า การบอก รัก ต้องใช้พลังอย่างมากนะคะ
พี่เอง บอกรัก คนอื่นได้ทุกวัน ไม่มีเขินอายแม้สักนิดเลยค่ะ อิๆๆๆ
สวัสดีค่ะอาจารย์
- แวะมารับความรักแบบเขินอายค่ะ อิ..อิ..อิ...
- ครูอิงเองก็ไม่ค่อยบอกรักใครด้วยวาจาเหมือนกันค่ะ
- การกระทำจะบอกว่ารักหรือไม่รักอยู่ในตัวของมันเองค่ะ
- และในขณะเดียวกันตัวครูอิงเองก็ยังไม่เคยได้รับคำบอกรัก ด้วยวาจาจากใครเลยเช่นกันค่ะ
- อ้อ ยกเว้น ลูกชายสองคนนะคะ เพราะเราสามคนแม่ลูกนอนด้วยกัน
- บอกรักกันก่อนนอนแทบทุกคืน และรักกันด้วยอ้อมกอดอันอบอุ่น ประสาแม่ลูก
- ขอบคุณบันทึกดี ๆ ค่ะ และขอบพระคุณที่แวะไปทักทายครูอิงที่ ลานเก็บเพลงโปรด นะคะ
สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน
ใช่เลยค่ะ คนรักมีคุณค่าและเป็นพลังที่ดีให้กับเราค่ะ
ให้ความรักก่อนให้ความรู้ค่ะ
สวัสดีค่ะ
- ๔ กรกฏาคม เป็นวันมงคลของชีวิตและทุกอย่าง
- ขอแสดงความยินดีค่ะ
- ป้าคิมจะรออ่านหนังสือ..ค่ะ
- วันสองวันนี้มีเรื่องเศร้าค่ะ
- http://gotoknow.org/blog/krukim/276881
- ขอความกรุณาไปช่วยถากถางให้หน่อยนะคะ
สวัสดีค่ะพี่แผ่นดิน...
เทียนน้อยก็จะรออ่านนะคะ
คุณค่าความรักมีพลังในการสร้างสรรค์สิ่ดีงามเสมอคะ ^_^
หวานซะ อย่างนี้ก็เหลือคณาแล้วครับ ฮิฮิ
ยังรออ่านหนังสืออยู่นะครับ
ซึ้ง จังค่ะ อาจารย์
พอลล่าอยากขอหนังสือไปบอกรักคน...สักเล่มค่ะ อิอิ
จะช่วยโปรโมท ให้นะคะ แป่ววววววววววว ล้อเล่นนน ค่ะ
ซึ้ง กับ ตัวหนังสือที่อาจารย์บอกรักกับเพื่อนชีวิตที่ดีของอาจารย์จัง ทำให้อยากติดตามตัวตนในหนังสือของอาจารย์นะคะ
- อ่านเรื่องที่ท่านบันทึกทีไรก็คิดออกไปหลายอย่าง
- ให้แง่คิดมากมาย
- มีแฮง มีความหมายว่าไงบ้างครับ
- อยากทราบจังเลยท่านแผ่นดินครับ
หนังสือเล่มนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผมด้วยเช่นกัน
ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างเสมอมา
อยากให้รับรู้ว่า...ทั้งเธอและลูกๆ
มีตัวตนอยู่ในทุกตัวอักษรของหนังสือเล่มนี้
<3 It's so sweet <3
คำว่า "รัก" พูดง่าย สะกดง่าย แต่ความหมายที่แฝงไว้ มากมายสุดคณนา
ขอชื่นชมครับ
สักวันผมคงมีโอกาสได้บอกรักใครเหมือนกับคุณบ้าง ลึกแต่ไม่ลับครับ.
สวัสดีค่ะอาจารย์...
มาส่งความรู้สึกดีๆ และดีใจแทนน้องๆ
คนที่อยู่ข้างกายอาจารย์ด้วย...
ขอส่งบทกลอนที่เพราะๆมาฝากนะคะ....
ทิพย์มาลาพร่างพรายประกายรัก
ร้อยสลักสายฝันวันสดใส
มธุรสพจมานกังวานใจ
อวยพรให้สุขสันต์วันวิวาห์
เทพอุ้มรักอุ้มสมภิรมย์รื่น
ในวันชื่นคืนฝันสุขหรรษา
4 ก.ค.กำหนดไว้ในสัญญา
วิมานฟ้าวิมานฝันวิมานใจ
จงสุขสันต์วันวิวาห์พาสุขสม
รักเกลียวกลมสดชื่นรื่นสดใส
ใช้เหตุผลตรึกตรองมองการณ์ไกล
จงใช้น้ำดับไฟในอารมณ์
จงอดทน อดออม และอดกลั้น
มีอภัยให้กันเกิดสุขสม
เอาใจใส่รักษาใจไม่ทุกข์ตรม
รักชื่นชมสุขสันต์วัน....วิวาห์......
คงจะประยุกต์ด้วยกันได้นะคะ...มีความสุข ครบรอบแต่งงาน...
ครองรักครองเรือน...
สุข สดชื่น และ สมหวัง ในวาระครบรอบวันมีชีวิตคู่และครอบครัวที่อบอุ่น 4 กรกฎาคม ย้อนหลังด้วยครับ
เฮ้อ....อ่านแล้วอยากแนะนำให้น้องแผ่นดินเขียนนิยายรักจัง...
ถ้ายังไม่ทำหมันจะให้มีลูกสาวอีกสักคน
ปะ..จะพาไปหาโรงพิมพ์...
สวัสดี ค่ะ อ.แผ่นดิน
อ่านบันทึกแล้ว รู้สึกอบอุ่น ซาบซึ้งไปกับอุ่นไอ รัก ที่สัมผัสได้ ค่ะ
น้องดิน น้องแดน โชคดี นะคะ ที่เกิดมาในครอบครัวที่ มีแต่ความรักให้กับทุกชีวิต รอบข้าง
ยังจำได้ ที่ อ.บอกว่า
อย่าละวางกับการให้ความรักต่อคนรอบข้าง
ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ
ขอบคุณ มากมากๆ ที่ ทำให้เรารู้ว่า สิ่งที่เราเห็น สิ่งที่เราได้ยิน มันก็ไม่เหมือนกับสิ่งที่เรา ได้ทำมันจริงๆ
ภูมิใจแทน คนรอบข้าง คนของความรัก และคนของแผ่นดิน ค่ะ
ไม่ลืม จะติดตาม อ่าน ที่ อ. เรียกมันว่า ก็แค่บันทึกธรรมดาๆ
คิดไว้แล้วว่า มันต้องไม่ธรรมดาแน่นอน
ภาพนี้ยืนยันได้ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างเสมอมา
อยากให้รับรู้ว่า...ทั้งเธอและลูกๆ
มีตัวตนอยู่ในทุกตัวอักษรของหนังสือเล่มนี้
**********พลาดบันทึก นี้ ไปได้อย่างไร
แม้ไม่เคยบอกรักด้วยคำ พูด แต่ถ้อยคำทุกตัวอักษรขออาจารย์ หวาน ๆๆๆๆมากกกกก ขออนุญาต print ให้ คุณพ่อ น้องพอ อ่านเป็นตัวอย่าง บ้าง นะคะ************
ซึ้งดีคับพี่ ชอบการเขียนแบบมีวิสัยทัศน์ทางภาษาแบบนี้มากนานแล้วครับ อยากได้มาอ่านซักเล่มแต่ก็ต้องรอตังออกก่อน เป็นกำลังใจในการถ่ายทอดเล่มต่อไปน่ะครับ
สวัสดีครับ คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
ผมคนประเภท พูดไม่เป็น...แต่ก็เป็นประเภท "เทใจ" ให้..
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ..อ. กิติยา เตชะวรรณวุฒิ
บอกตามตรงเลยนะครับ ตอนแรกที่โรงพิมพ์บอกเลือนกำหนดเสร็จของหนังสือนั้น ผมเองก็หงุดหงิดไม่น้อย แต่พอมานึกได้อีกทีว่า วันที่ 4 กรกฎาคมนั้น มีความหมายใดกับชีวิตของผม...การมาของหนังสือในวันดังกล่าว จึงปลดทิ้งความรู้สึกติดลบนั้นอย่างสิ้นเชิง
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ พี่ศศินันท์ Sasinand
สำหรับผมแล้ว..การบอกรักและแสดงความรัก ใช้พลังอย่างมากเลยทีเดียว เคยถามตัวเองเหมือนกันว่า ตัวเองถูกอะไรผูกยึดโยงไว้ถึงได้เขินอายกับเรื่องเหล่านี้
แต่ทั้งบ้าน ก็เป็นกันเช่นนี้...
ตอนนี้ ผมเลยชดเชยบทเรียนนั้น โดยการปฏิบัติต่อลูกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
ขอบคุณครับ