โอกาสในการเรียนรู้ในชีวิตมีมากมาย
แต่โอกาสที่จะได้จะได้ใช้วิชาจากเลียนรู้ ผ่านกระบวนการเรียนรู้ ไปสู่การสร้างองค์ความรู้ในตัวเองนั้น “ไม่ใช่เรื่องง่าย”
วันที่ 13 - 14 กค. 52 ได้มีโอกาสรับเชิญไปเป็นวิทยากรในกิจกรรมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ผ่านกระบวนการสุนทรียสนทนา ของ ศูนย์เครื่องมือวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่ โดยหัวหน้าทีมคือ หมอจอมป่วน น้องอิ่ม
แต่ด้วยภารกิจงานประจำ ท่าน จึงมีคำสั่งการว่า “ทราบ และเขียนต่อว่า “ติดเรื่องการประเมินบุคลากร” โดยไม่มีคำถามให้เราได้ตอบ จึงเป็นสิ่งที่ค้างคาใจอีกประการหนึ่ง ที่อยากรู้ แต่ไม่อยาถาม (เพราะคิดว่า “ไม่รู้สักเรื่อง” จะได้ไหม)
ความรู้สึก
เสียดาย หมายถึง เสียดายโอกาสที่จะได้เรียนรู้อีกครั้ง ที่ไม่ใช่จะเป็นโอกาสที่เกิดขึ้นได้ง่าย ๆ
เสียใจ หมายถึง ไม่มีคำถามให้เราได้ขยายความให้ฟังสักคำ
ไม่เสียศูนย์ หมายถึง ไม่มีศูนย์ให้เสีย เพราะถ่วงมาดี (อิอิอิ)
บันทึกไว้เป็นประสบการณ์อีกครั้ง ที่ไม่ใช่ครั้งแรก เป็นความรู้สึกให้เปรียบเทียบความรู้สึก ให้ได้เรียนรู้ไปเรื่อย ๆ (พูดสั้น ๆ ว่า “เรียนรู้ไปเรื่อย)
บางครั้งชีวิตคนเราก็ต้องมีเวลาให้หยุดเพื่อคิดทบทวนถึงสิ่งที่ผ่านเข้ามาให้เราได้เรียนรู้
แล้วเราก็จะเห็นว่า “ทุกการเรียนรู้” สอนให้เราเติบโต
ไม่ว่าจะทั้งด้านการใช้ชีวิต
ความคิดที่เป็นความเข้าใจมากกว่าการใช้อารมณ์
ความทุกข์ที่เกิดขึ้นในใจ เพียงทุกข์ที่ผ่านมาแล้วผ่านไป
ความปิติที่เกิดขึ้นในใจ เมื่อได้เรียนรู้การปล่อยวางใจ
อะไรต่ออะไรที่เกิดขึ้น แต่มีคำตอบให้ทุกคำถามในใจ
ถึงแม้คำตอบที่เกิดขึ้น อาจไม่ตอบในสิ่งที่เป็นคำถาม
เพราะ “ไม่รู้สักเรื่องจะได้ไหม” เป็นคำตอบที่ทำให้ปลดปล่อยใจ
เชียงราย 2552
วันนี้ทานข้าวกันอร่อยไหมคะ อิอิ
วันนี้พี่พาพ่อครูตรวจ x-Ray ปอด ตรวจคลื่นหัวใจ ตรวจ Echocardiogram ดูว่าหัวใจปกติดีไหม
ได้ตรวจครบทุกอย่างแล้วค่ะ
น้องก้อยคะ
ยังบ่น ๆ ถึงน้อยก้อยอยู่
สร้อยข้อมือแทนใจของคนบางคนยังฝากที่น้าอึ่งนะคะ
เมื่อไรจะมาเอา
ป.ล. อาหารกลางวันอร่อยมาก "ข้าวซอยนกกระจอกเทศ"
คริคริคริ
โอกาส สร้างอะไรๆให้ชีวิตมากมายค่ะ
มีความสุขมากๆนะคะ
แวะมาเรียนรู้ และทักทายค่ะ
ตามมาขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมกัน
AMEND L/C ใช้สำหรับคนทำงานสายส่งออกและนำเข้าค่ะ
หนูต้องขอโทษด้วยค่ะ ที่เขียนเรื่องที่ทำให้เข้าใจยากค่ะ
ขอบคุณคุณครูที่แวะผ่านมาให้ความอบอุ่น มาทักทายค่ะ
เขาบอกว่า ยามฝนตก น้ำในลำธารจะสวยงาม ไหลเอื่อย ส่งความชุ่มเย็นให้แก่ผู้คน
ยามนี้ก็เช่นกัน "ความชุ่มเย็นเกิดขึ้นในใจค่ะ"
นั่นสิคะ น้าอึ่ง ก้อยนะอยากเห็น อยากได้ อยากจะใส่ แทบแย่แล้ว
แต่เวลาว่างนี่สิคะ ก้อยเลิกงาน 3 ทุ่ม เลยไม่รู้จะไปเอาตอนไหน...
ฝากน้าอึ่งเก็บไว้ก่อนนะคะ...ขอบคุณคะ
เรียนน้าอึ่ง โห จาก มช บิน ไป มอ ป้าด
อิอิอิ
เข้าใจไม่ยากหรอกค่ะ
เคยเรียนสมัยโน้นนนนนนนนนนนนนนนค่ะ (แสดงว่านานจริง)
แต่ตอนนี้การงานไม่ได้ใช้ จึงได้(แค่)อ่านค่ะ
แต่ที่ทำงานก็น่าจะใช้อยู่ถ้าต้องสั่งของระหว่างประเทศ
(เคยได้ยินพี่ ๆ คุยกันค่ะ)
ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม
ประโยคที่ว่า ไม่รู้สักเรื่องได้ไหม นี่ ทำเอาผู้ฟังชะงักเลยนะคะ
มาเยี่ยมและมาอ่านค่ะ
น้องก้อยเจ้า
ส่งทางไปรษณีย์ดีไหม
อิอิอิ (ขอที่อยู่ผ่านเอ็ม)
พระอาจารย์
บินข้ามฟ้า ไปฝึกวิทยายุทธ์ที่พระอาจารย์พร่ำสอน
อิอิอิ
ผลการตรวจ ไม่น่าบอกกลางอากาศนะคะ เพราะเป็นความลับของผู้ใช้บริการค่ะ
พรุ่งนี้ผมจะส่งหนังสือไปให้นะครับ...เป็นหนังสือเล่มแรกในชีวิตของผม...
มีความสุขกับการใช้ชีวิตมากๆ นะครับ...
พักนี้ ผมเข้มแข็งและเริ่มมีพลังกลับมาทีละนิดๆ...
ขอบคุณครับ
พี่แก้วขา
นึกว่าเป็นความลับของทางราชการ
นึกถึงบันทึกท่านจอมป่วน http://gotoknow.org/blog/suthi/136015
อิอิอิ
สวัสดีคะ
ถึงน้องชาย
......
"ทิ้งแล้วก็เบา"
......
ทุกขณะของการเดินทาง
สอนให้เราได้เรียนรู้การใช้ชีวิตอยู่เสมอ
การจดจำอะไรที่เป็นสัญญาเก่า
อาจทำให้เรา "ตัดสินผิด" ก็เป็นได้
ทุกอย่างก้าวของการเดินทาง มีอะไรเกิดขึ้นใหม่ ๆ เสมอ
เราเดินไป พร้อมกับการรับสิ่งใหม่ ๆ เข้ามา
แต่...บางครั้งเราอาจลืมให้เวลาที่จะทบทวนสิ่งที่ผ่านมา
เราเก็บมันไว้ เก็บ เก็บ และเก็บ โดยไม่ได้นึกถึงว่า
เวลาที่ผ่านไป ช่วงวัยของชีวิตที่ผ่านพ้น
เราเก็บมันไว้โดยไม่ปล่อย ไม่วาง
มันจึงหนัก หนัก หนัก
ถอย แขวน ใคร่ครวญ ให้โอกาส(ตัวเอง)
"กล้า" ที่จะทิ้ง แล้วเราจะรู้สึกว่า "เบา"
กล้าไหมคะ
(ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม)
ขอบคุณสาวเจียงฮายที่แวะมาทักทายค่ะ
ขอให้มีความสุข และมีโอกาสดีดีในชีวิตนะคะ
สงสารพี่สาวขนาดเลย แต่ตอนนี้สงสารตัวเองมากกว่า เพราะว่า....(บ่อยากเล่าเลย...เรื่องมันเศร้าอะเจ้า) ฮือๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะพี่สาวที่รัก
อ้าว...บ่นเหมือนเจ้าสามใบเถาของน้องเลย...
ไม่รู้สักเรื่องจะได้ไหม...?
มีคนเปรียบเปรยไว้ว่า...ความคิดและคำพูดของเด็ก ๆ เปรียบเหมือนความคิดของอรหันต์ เพราะเด็ก ๆ นั้น เขาจะมีจิตใจที่บริสุทธิ์ ความคิดถึงแจ่มชัด ไม่ถูกกิเลสมาปนเปื้อน (Contaminated spirit)
มีความสุขสงบ รักษาใจนะคะ
คิดถึงพี่เหมือนเดิมค่ะ
(^___^)
สวัสดีครับน้าอึ่งอบ
>> "ไม่เคยมา แต่ว่าเหมือนคุ้นชิน
>> หลายคนเคยยลยินเคยกล่าวขานชื่อท่านมา
>>มาเยี่ยมมาทักทายแวะมาหา
>>มาบอกว่าขอแลกเปลี่ยนมาเรียนรู้ ......ขอบคุณครับ
คิดถึงค่ะ เห็นไปทานอาหารกับคุณต้อม น้องสาวตัวกลม ท่าทางน่าอร่อยและบันเทิงอารมณ์ได้พักคลายเครียดจากงานสักแว๊บๆก็ยังดี
ขณะที่รู้สึกว่า ไม่รู้สักเรื่องจะได้ไหม ...นั้นก็ได้เรียนรู้อารมณ์ ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในใจเรา พี่ว่าก็สำคัญไม่แพ้กัน ดังนั้น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ล้วนดีทั้งนั้นเป็นการให้โอกาสเราเรียนรู้ ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่งเสมอ ชีวิตไม่ขาดทุนเพราะสติ ใช่มั้ยคะ
มาส่งความคิดถึงก่อนนะคะ
น้องอิงที่รัก
เศร้าแค่ไหน ก็ขอให้ใจสู้เป็นพอ
ถึงทางตันก็ "ไม่รู้สักเรื่อง" จะได้ไหม
อิอิอิ
น้องที่รัก
อยู่กับเด็ก ๆ แล้วมีความสุข
ใจเขาบริสุทธิ์ สิ่งที่แสดงออกจึงเป็นสิ่งใส ๆ
เราต้องช่วยกันรดน้ำ พรวนดิน เพิ่มพูนคุณความดี เป็นแบบอย่าง
การเรียนรู้จากการปฏิบัติที่เป็นแบบอย่าง เป็นการเรียนรู้ที่ดีเยี่ยมค่ะ
กำลังท่องสูตรคูณในใจ จึงอยากบอกว่า
คิดถึงคูณสิบสองค่ะ
อิอิอิ
ท่านวอญ่าฯ
ดีใจที่แวะมา
ไม่ใช่ญาติก็เหมือนญาติขาดไม่ได้
แต่เดี๋ยวนี้ญาติเยอะ การแวะเยี่ยมเยือน ทักทายบางครั้งก็ไม่ทั่วถึง
แต่...อย่างน้อย คิดถึงสักครึ่งหนึ่งก็ยังดี
ดีใจที่แวะมาค่ะ
พี่นุชที่รัก
"เรา" คิดถึงพี่นุชกันเสมอ
สักวันคงจะลากเจ้าตัวกลมไปเยี่ยมเยือนพี่นุช
กำลังหาทางอยู่ ตอนนี้น้าอึ่งต้องรีบทำน้ำหนัก เพราะเวลาคุณต้อมเธอเป็นลมตอนเจอพี่นุชจะได้แบกเธอไหว (อิอิ) เพราะเวลาเธอเจอใครต่อใครเธอจะใจหวิว ๆ ค่ะ (พี่นุชต้องเตรียมอาหารล่อใจไว้เผื่อเธอจะได้กิน..อาการเป็นลมอาจจะไม่เกิด...อ้าว..นินทาน้องซะแล้ว)
"ชีวิตไม่ขาดทุนเพราะมีสติ"
ชอบคำนี้จังค่ะ และก็เรียนรู้ว่า "คุณสติ" นี้ ถ้ามีไว้แก่ตัวเป็นสิ่งที่ดีเสมอ ถึงแม้ว่าบางครั้งอารมณ์จะกระเจิดกระเจิง แต่เจ้าคุณสติก็จะบอกว่ามันกระเจิดกระเจิงแล้วนะ อย่างน้อยก็รู้ตัว ใช่ไหมคะ
เดี๋ยวนี้เริ่มเห็นตัวเองชัดขึ้นแล้วค่ะ
ขอบคุณสำหรับการแวะมาเยี่ยมและเติมเต็มอยู่เสมอค่ะ
....คิดถึงค่ะ....
พี่หมูคะ
ชีวิตสั้นนะคะ
คิดถึงกันก่อนนอนก็ยังดี(ว่าคิดถึง)
รับความคิดถึงผ่านน้องต้อมแล้วนะคะ
(ถึงแม้จะฝนตกชะไปซะหน่อย)
ยังไม่กล้า..เท่าไหร่ครับ