172. ไม่มีคำว่าช้าไป....สำหรับเด็กน้อย
การให้กำลังใจตนเองเมื่อต้องเผชิญวิกฤตในชั้นเรียนที่ไม่ปกติ
ก่อนถึงชั่วโมงภาษาอังกฤษเพียงวินาทีเดียว
ฉันมักมองเห็นความผิดปกติเกิดขึ้นก่อนที่จะเดินถึงห้องเรียนที่จะเข้าสอน
เพียงลับมุมอาคารเท่านั้นที่ฉันสัมผัสได้
แสงแว๊บว๊าบที่ผ่านสายตาฉันไป
แม้เสียงที่ลอยลมมาล้วนเป็นเสมือนเครื่องเตือนให้สมองตื่นตัวทำงาน
และแน่นอนไม่เคยผิดพลาดกับความรู้สึกเช่นนี้
ต้องมีอะไรเกิดขึ้น อย่างใด อย่างหนึ่ง ยิ่งเดินใกล้เข้าไป
ความเงียบก็ครอบงำ บรรยากาศเหมือนเมืองร้าง
เงียบ..ได้ยินเสียงหนังสือที่กางอยู่บนโต๊ะเรียนโดนลมพัด ลมกรรโชกผ่านไป
และเหมือนสายตาฉันมองเห็นภาพเด็กน้อยหันไปทางเดียวกัน
ฉันพลันหันมองตามเมื่อเท้าก้าวเข้าไปถึงประตูห้องเรียนพอดี
ช่างพอเหมาะพอเจาะกันจริงๆ
ฉันกวาดสายตาตามเด็กน้อยที่นั่งหลังสุด
เขาขยับกายเล็กน้อยเมื่อเงยหน้ามาพบกับสายตาของฉัน
สายตาที่ตอบรับกลับตระหนก
และฉันยิ้มทันที ฉันขำ
เด็กเอ๋ยเด็ก ...
เจ้าคงไม่รู้หรอกว่าฉันเคยเป็นอย่างที่เจ้าเป็นมาก่อน อิอิ
ประสบการณ์สอนให้ฉันรีบคลายความรู้สึกนั้น
และสร้างบรรยากาศในชั้นเรียนให้เข้าสู่ปกติโดยเร็ว
มิฉะนั้น จะมีผลตามมาคือหมดเวลา
อิอิ......หมดเวลาแล้วอยากทราบไหมค่ะว่าครูต้อยเห็นอะไร
ขออนุญาตไปงีบก่อนนะคะ ยาเป็นเหตุค่ะ
สงสัยโดนวางยาให้รีบพักผ่อน ราตรีสวัสดิ์ค่ะ แล้วจะกลับมาเฉลยค่ะ
หมายเลขบันทึก: 274299เขียนเมื่อ 7 กรกฎาคม 2009 22:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:01 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (12)
จบเหมือนนิยายบางกอกเลยนะครับ กำลังสนุก
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
กุ้งจะรอติดตามอยู่นะคะพี่ครูต้อย ตอนต่อไป
เรียนท่านน้องsmallman
- เพิ่งทราบว่าท่านเคยอ่านนิยายบางกอก
- ก็เคยอ่านน่าจะเป็นเรื่องพระจันทร์แดง
- อีกหลายๆเรื่องแต่จำไม่ได้
- จำได้เพียงลางๆค่ะ
- ครูต้อยอ่านนิตยสารโพธิ์สัตร์ปกสีเหลืองค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะน้องกุ้ง
ครูต้อยเพียงปราถนาถอดบทเรียนของตัวเองออกจากมาเท่านั้นค่ะ
สวัสดีค่ะ
- พี่ต้อยสบายหรือยังค่ะ
- ตอนนี้น้องกำลัง..มีอาการน้ำมูกนิด ๆ ค่ะ
- เดิมก็เป็นแบบนี้แต่อาบน้ำ สระผมแล้วหาย เพระแพ้อากาศค่ะ
- วันนี้..ดูพิกล ๆ จึงโด๊ปพาราฯ ไปแล้วค่ะ
- ขอให้พี่ต้อยหายเร็ว ๆนะคะ
- ชอบภาพรอยยิ้มของเด็ก...บ่งบอกถึงความสุข ความสนุกจากห้องเรียน
- ขอบคุณค่ะน้องครูคิม
- เดี๋ยวจะไปพบคุณหมอค่ะ
- รู้สึกรำคาญหน้ากากเหมือนกันค่ะ
- เด็กน้อยให้พักผ่อนมากๆนะคะ ดื่มน้ำเยอะๆค่ะ
- ขอให้น้องหายเร็วๆ
- ระบาดเยอะ แต่ไม่เข้าใจมาตราการคุมเข้มแต่ไม่เข้ม
- สงสารประเทศไทยค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
- เป็นยาชูกำลัง
- เป็นโลกที่สดใสค่ะ
- มาหักมุมซะงั้น
- กำลังอ่านมันๆๆ
- ฮ่าๆๆ
- ดูแลสุขภาพบ้างนะครับ
- ดูเด็กๆๆยิ้มแย้มดี
- รู้สึกชื่นใจแทนเด็กๆๆครับ
เรียนน้องอ.ขจิต
หักแบบนี้ไม่เป็นไร
แต่ถ้าหักโค้งอย่างนี้ต้องระวังค่ะ
ภาพเมื่อครั้งไปลุยแม่ฮ่องสอนกับครอบครัวค่ะ
สวัสดีครับ พี่ต้อย...
แวะมาเยี่ยมนะครับ...
ขอให้มีพลังกาย พลังใจเข้มแข็งและแข็งแรง-เสมอไป
เรียนน้องแผ่นดิน
ขอบคุณหลายๆค่ะ
สำหรับพลัง และความคิดเชิงบวก
ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก