น้ำใจที่ไม่ได้คาดหวัง


ในสังคมไทยที่วันนี้ดูเหมือนทุกอย่างจะเร่งรีบ ทุกคนล้วนแต่แข่งขัน หาเงิน หางาน เอาตัวรอด และต่างคนต่างอยู่ จนบางครั้งดูเหมือนว่าน้ำใจมันจะเริ่มหายไปจากสังคมไทยแล้ว แต่ก็ยังมีโอกาสบางโอกาส สถานที่บางสถานที่ และคนบางคนหรืออีกหลายๆคน ที่ยังแสดงให้เห็นว่า น้ำใจยังคงมีอยู่รอบตัวเราจริงๆ และที่สำคัญน้ำใจที่ว่านั้นควรมีอยู่และเกิดจากที่ตัวเราก่อนเสมอ แล้วเราจะได้รับน้ำใจนั้นตอบ

เรื่องนี้มีอยู่ว่าวันหนึ่งซึ่งก็เหมือนกับวันอื่นๆที่ผ่านมาแล้วผ่านไป ผมได้เดินทางจากบ้านเพื่อไปทำงานตามปกติเหมือนในทุกๆวัน และในทุกๆเช้าก็จะมีกิจกรรมหนึ่งซึ่งไม่ว่าผมหรือใครต้องทำกันเกือบทุกคนก็คือการทานข้าวเช้านั่นเอง (หรือท่านผู้อ่านไม่ได้ทานครับ ระวังสุขภาพด้วยนะครับ) ซึ่งผมก็ได้ไปนั่งทานร้านข้าวแกงแถวที่ทำงานย่านซอยอารีย์ ในขณะที่ผมสั่งอาหารเสร็จและกำลังถือจานอาหารเดินเข้ามาหาที่นั่งทานภายในร้าน ผมก็มองหาว่ามีโต๊ะว่างตรงไหนให้ผมนั่งได้บ้าง และก็มีอยู่โต๊ะหนึ่งมีพี่ผู้ชาย (แต่งตัวคล้ายพนักงานส่งเอกสารของธนาคารกรุงเทพ) กำลังจะนั่งลงไปทานพอดี ผมก็เดินตามไปและนั่งลงบนโต๊ะเดียวกันกับพี่ชายคนนี้เพียงแต่นั่งด้านตรงข้าม จากนั้นก็เริ่มบรรเลงเพลงช้อนซ้อมลงบนจานอาหารเพื่อรับประทานตามที่ต้องการ ยังไม่ทันได้เริ่มขยับช้อนพี่ชายคนนั้นก็ลุกไปที่หลังร้าน (ตอนนี้ผมเองก็ไม่ได้สนใจอะไร) ส่วนตัวผมเองก็เริ่มทานและรอว่าเมื่อไหร่เด็กในร้านจะมาเสริฟน้ำแข็งเปล่าให้ผม ทันใดนั้นเองพี่ชายคนดังกล่าวก็เดินกลับมาที่โต๊ะและถือน้ำแข็งเปล่ามา 2 ถ้วย ผมเองก็เหลือบมองไปเห็นแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะคิดว่าพี่เค้าคงเอามาทานเองแบบเบิ้ลสองเลย แต่ที่ไหนได้ครับพี่คนนี้เค้ากลับยื่นน้ำแข็งมาทางผม 1 แก้ว และสื่อความรู้สึกผ่านมาถึงผมทางสีหน้าประมาณว่า "รับไปหน่อยนะ แก้วนี้ผมเอามาให้เผื่อด้วย" ผมถึงกับงงและทำหน้าเอ๋อไปเลยแต่ก็รับมานะ และได้ส่งยิ้มตอบกลับไปให้พี่เค้า 1 ทีและนั่งทานอาหารต่อไปจนหมด

ระหว่างที่ทานอาหารไปนั้นผมได้รับรู้และเกิดความรู้สึกที่ดีบางอย่างในอีกแง่มุมหนึ่งขึ้นมาทันทีว่า ผมกับพี่ชายท่านนี้ไม่ใช่คนรู้จักหรือเคยเห็นกันมาก่อนเลย แต่พี่เค้าก็ยังมีน้ำใจเผื่อมาถึงผม ทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องหรือหน้าที่ของพี่เค้าเลย และถ้าไม่ทำแบบนี้ก็ไม่มีใครตำหนิพี่เค้าอยู่แล้ว สิ่งนี้นี่เองทำให้ผมฉุกคิดได้ว่า "ในสังคมไทยที่วันนี้ดูเหมือนทุกอย่างจะเร่งรีบ ทุกคนล้วนแต่แข่งขัน หาเงิน หางาน เอาตัวรอด และต่างคนต่างอยู่ จนบางครั้งดูเหมือนว่าน้ำใจมันจะเริ่มหายไปจากสังคมไทยแล้ว แต่ก็ยังมีโอกาสบางโอกาส สถานที่บางสถานที่ และคนบางคนหรืออีกหลายๆคน ที่ยังแสดงให้เห็นว่า น้ำใจยังคงมีอยู่รอบตัวเราจริงๆ และที่สำคัญน้ำใจที่ว่านั้นควรมีอยู่และเกิดจากที่ตัวเราก่อนเสมอ แล้วเราจะได้รับน้ำใจนั้นตอบ"

วันนั้นผมก็เลยได้นั่งทานข้าวไปแบบงงๆปนความสุขเล็กๆไปด้วย และเหตุการณ์นี้ก็ช่วยให้การทำงานตลอดทั้งวันนั้นและวันต่อๆไปของผมมีคุณค่ามากขึ้นมากกว่าแค่การไปทำงานตามปกติ ตรงกันข้ามมันกลับช่วยทำให้ผมเริ่มมองหาสิ่งดีๆ คนดีๆ และเรื่องราวดีๆ ที่อาจจะเกิดรอบตัวเราได้ในแต่ละวันได้มากขึ้นด้วยครับ

ขอบคุณสำหรับ น้ำใจที่ไม่ได้คาดหวังในวันนั้น จริงๆครับ

คำสำคัญ (Tags): #น้ำใจในสังคม
หมายเลขบันทึก: 273545เขียนเมื่อ 4 กรกฎาคม 2009 18:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 07:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

เคยเจอมาเหมือนกันและคนที่มีน้ำใจก็มักเป็นชาวบ้านธรรมดา ๆ แถมมักจะไม่ได้เรียนสูง ๆ เสียด้วย

  • สุขที่เกิดจากการได้รับ
  • อย่าลืมสุขที่จะทำให้ใครๆด้วยนะคะ
  • เพราะสุขยิ่งกว่าคะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท