วันนี้มีงานชิ้นหนึ่งที่ไปเกี่ยวกับคุณครูทั้งหลายเข้า แล้วฉันก็ถือว่าเป็นงานที่ดีที่ได้มีโอกาสได้ทำ ไม่ถือว่าเป็นงานดีได้ยังไงกัน ได้ทำงานไปพร้อมกับการได้เป็นลูกศิษย์ของครูจำนวนพร้อมๆกันตั้ง 150 คน
งานนี้เป็นงานที่ทำแล้วสนุก สนุกตรงที่เป็นอะไรที่เคยคุ้นและมีความสุขกับการได้ทำอยู่เดิมแล้ว แต่ระยะหลังมาห่างหายไปซะพักใหญ่ๆ ด้วยรู้สึกอะไรบางอย่างต่อสิ่งที่กำลังทำ
ความรู้สึกนั้นไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าสติเริ่มเตือนให้พิจารณาความรู้สึกของตัวให้มั่นใจว่า "ติดบล็อก" รึเปล่า ที่สติต้องเตือนอย่างนี้ก็เพราะว่า มันเริ่มเกิดอาการลงแดง เหมือนคนติดยา แบบว่า ไม่ได้ทำ ไม่ได้อ่านบล็อกแล้วมันหงุดหงิด อะไรทำนองอย่างนั้น
ตอนที่ห่างหายไป ไม่ได้ว่างหรอก เพียงแต่หมุนหน้างานจากการอ่าน-เขียนบล็อก ไปทำงานเพิ่มจากเดิม และให้สัญญากับตัวเองว่าจะเข้านอนในเวลาไม่เลยยามสองดูทีรึ แล้วสังเกตตัวเองว่ามีอาการหงุดหงิดอะไรรึไม่
ตอนที่ห่างหายไปอยู่กับงานอย่างนั้น มีความรู้สึกใหม่เกิดขึ้น มันเอ๊ะว่า เมื่อทำงานเพิ่มขึ้น อารมณ์เขียนบันทึกมันไม่เหมือนเดิมแฮะ มันฝืดๆพิกล ด้วยว่าใจมันอยู่กับงานซะมากกว่า
วันนี้ครู 150 คนมาช่วยทำให้ได้ทบทวนความรู้สึกต่อการเขียนบันทึกอีกครั้ง ก่อนจะนอนคืนนี้จึงมาบอกขอบคุณครูทุกๆท่านค่ะ
แฟนประจำที่มาอ่านคงสงสัย ครูสอนอะไรฉัน ฉันไปทำงานอะไรมา วันนี้ฉันไปเป็นกระบวนกรถ่ายทอดประสบการณ์การเขียนบันทึกใน G2K แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับครู 150 คนของจังหวัดกระบี่มาค่ะ และคุณครููทั้งหลายก็ได้สอนแบบไม่สอนให้กับฉันด้วยในวันนี้
ขอถอดบทเรียนในวันนี้ไว้ด้วยคำถามเดิมๆที่เรียนรู้มาจาก "ครู" ในชีวิตอีกคนค่ะ
รู้สึกอย่างไร : รู้สึกดีกับบรรยากาศการเีีรียนรู้ในวันนี้ รู้สึกดีกับตัวเองที่ตลอดเวลาของการเรียนรู้นั้นไม่เผลอหลุดออกไปจาก"มณฑลแห่งพลัง" พอใจกับผลงานของตัวเองในฐานะกระบวนกรที่สามารถนำพาครูทุกคนไปส่งถึงจุดที่คาดหวัง
เรียนรู้อะไร : เรียนรู้เคล็ดลับสำหรับการนำไปใช้ต่อในการทำหน้าที่กระบวนกรดังนี้
-เสียงจ๊อกแจ๊กจอแจในห้องเรียน เป็น "จี๊ด" ของผู้เรียน ที่เกิดจาก "ความตื่นตัวและอยากเรียน" ของผู้เรียน
-เมื่อพบสัญญาณนี้ในห้องเรียนจงดีใจ และลงมือเรียนรู้ว่า "ผู้เรียนอยากรู้อะไร" เรียนรู้แล้วก็พึงทำหน้าที่กระบวนกรต่อไปด้วยลมหายใจเดียวกันกับผู้เรียน
-กระบวนกรจะจับสัญญาณนี้ได้ก็ต่อเมื่อ ได้แขวนคำตัดสิน หน่วงตัวเองให้ช้า และอยู่ในมณฑลแห่งพลังของตนตลอดเวลาเท่่านั้น
Keywords :
เรียนรู้และจำไว้ เมื่อไรที่ทำได้อย่างวันนี้ "คุณเข้าใจ" จะตื่นขึ้นมากล่อมให้ "คุณอัตตา" นอนหลับพักผ่อนไปด้วยความเป็นสุขอย่างยิ่ง แล้วชีวิตวันนั้นก็จะเป็นชีวิตที่มีความสุขอีกวัน
สวัสดีครับคุณหมอเจ๊ คนงามแซ่เฮ
วันนี้ไปร่วมงาน สุขภาวะชุมชนในเวทีของอาจารย์ วัลลาที่นครมาครับ พาสินค้า การแก้ปัญหาความขัดแย้งในชุมชนไปขายครับ
คุรหมอสบายดีน่ะครับ
สวัสดีคะไม่ได้มาทักทายสวัสดีนานแล้วคะ งานเข้ามากไข้หวัดระบาดหนักคะ
สวัสดีค่ะ คุณหมอที่คิดถึง
ครูอ้อย ตั้งใจมาหาความสุขใกล้ตัวที่นี่ค่ะ
คิดถึงเสมอค่ะ
ขออนุญาตมาปฏิบัติธรรมครับ มีสติอยู่กับตัวไม่ต้องกลัวอะไร ขอบพระคุณ
สวัสดีครับ พี่หมอเจ๊
ได้มีโอกาสเจอพี่หมอเจ๊ ที่อยุธยา แป๊บนึง ยินดีที่ได้รู้จักตัวจริงครับ
สวัสดีค่ะพี่หมอเจ๊
พี่หมอเจ๊ชอบพูด หน่วงตัวเองให้ช้า
กอก็จำที่พี่หมอเจ๊เคยแนะนำ
ตอนนี้กอก็ทำได้ดีมากขึ้นแล้วน่ะค่ะ
แต่ก็ยังหน่วงไม่ค่อยจะอยู่เท่าไหร่เป็นบางครั้งค่ะ
ขอบคุณน่ะคะพี่หมอเจ๊ สู้ ๆค่ะ
พอลล่า อยากไปด้วยค่ะ อิอิ
อิอิ พี่หมอเจ๊
ได้พร้าเล่มงาม งั้นเอาไปให้พ่อดีกว่าค่ะ
พอกอชอบทำสวยค่ะ
พ่อกอชอบทำสวนค่ะ
แงแง รีบพิมพ์ ไม่ช้าพิมพ์ ก็เลยพิมพ์ผิดค่ะ อิอิ