ประถมลิขิตรจนา
ประถมลิขิตรจนา
ประถมลิขิตรจนาพาวาดฝัน บรรจงกลั่นแนวคิดพินิจได้
กรองกานต์กาพย์กลอนกลั่นจากใจ ขอมอบให้แผ่นดินได้เสพงัน
คือคนเขียนกลอนไม่เอาไหน แต่มีใจรจนาหฤหรรษ์
เขียนไว้อ่านคลายเหงาเศร้าร่วมกัน ทุกคืนวันค่ำเช้าเร้าอารมณ์
เป็นเหมือนที่พิงพักหยุดนั่งได้ กำลังใจมีให้กันนั่นล้นเหลือ
แบ่งปันเผื่อแผ่และจุนเจือ เอื้อเฟื้อความเข้าใจให้แก่กัน
มนุษย์มีสุขและโศกเศร้า แบ่งเบาความเหงาเศร้าโศกศัลย์
คืนวันหมุนเวียนเปลี่ยนกัน แปรผันยืนยงคงงาม
จึงเขียนบทรจนาขึ้นมาใหม่ ร้อยดวงใจร้อยรักทักถาม
เป็นที่พึ่งทางใจในนิยาม คือความงามความดีที่มอบกัน
อิศรา ประชาไท
3 กรกฎ 2552
ความเห็น (3)
แวะมาซาบซึ้งรจนากลอนคะ
มีอะไรเกี่ยวข้องกับเวบ "ประชาไท" หรือเปล่าคะ
ซื้งมากค่ะ ท่าน.แน่มาก ..คนเขียนกลอนที่ไม่เอาไหน ..55555
โอ้วคักหลายเด้อครับ