๕.ความสุขบนเส้นทางขรุขระ

วันนี้ตื่นเช้ามาเวลา 6.00 น. ทำกิจวัตรส่วนตัว ก็เตรียมอาหารให้ลูก
รับทราบการบ้านจากสมุดการบ้านของหยกส่วนโอปอลเขายังนอนอยู่กับแม่
ซึ่งเค้าทำงานเวรบ่าย(16.00น.) ก็สามารถไปส่งโอปอลช้าหน่อยได้ ผมต้องไปส่งหยกตั้งแต่ 7 โมงเช้าเพราะคุณครูมีการสอนเสริมในช่วงนี้เมื่อส่งลูกเสร็จ ก็จะต้องบอกกับลูกทุกครั้งว่า "เรียนให้สนุกนะลูก"
จากนั้นผมก็ไปทำงานเริ่มกันตั้งแต่ 8.00 โมงเลย ตรวจสอบว่ามีการใช้ห้องประชุมไหนบ้างเตรียมให้พร้อม จากนั้นก็ตรวจสอบอินทราเน็ตขององค์กรให้เรียบร้อยและปฏิบัติงานตามที่ได้รับมอบหมาย
เมื่อทำงานจนถึง 16.30 น. ต้องรีบไปรับโอปอลซึ่งรออยู่ที่โรงเรียน จากนั้นก็ไปรับน้องหยกซึ่งอยู่อีกโรงเรียนหนึ่ง เมื่อผมพาลูกๆ มาถึงบ้านโอปอลจะขอเล่นอยู่ข้างนอกบ้านก่อนซึ่งมีเด็กๆ กำลังเล่นกันอยู่ เขาคงจะเบื่อในบ้านเพราะไม่มีเพื่อน  ส่วนหยกโตแล้วก็สามารถอยู่กับการอ่านหนังสือ การดูทีวีได้
เมื่อกลับจากเล่นกับเพื่อนพี่หยกก็พาน้องโอปอลอาบน้ำแต่งตัวจากนั้นพวกเค้าก็เล่นตุ๊กตาช้างก้านกล้วย ชบาแก้วกันตามประสาเด็ก วันนี้โอปอลคงเหนื่อยเผลอนอนหลับไปบนโซฟาเหงื่อท่วมตัวเลย
ผมก็พาเขาเข้านอน น้องหยกเค้าก็นอนห้องของเขา เรานอนกันได้ซักตื่นหนึ่งคุณแม่เค้าก็กลับจากที่ทำงานราวตีหนึ่ง อาบน้ำอาบท่าเสร็จก็เข้านอน เช้ามาก็ทำซ้ำอย่างที่เล่าไปแล้ว ครอบครัวเราต้องช่วยกันเลี้ยงลูกโอปอลซึ่งเค้าโตกับครอบครัวโดยเราสลับกันไปทำงาน ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าคุณยายมีหลานที่ต้องดูแลซึ่งอายุไล่เลี่ยกันอีกหนึ่งคนท่านดูแลได้ไม่ทั่วถึง ผมและภรรยาก็เลยรับลูกมาดูแลกันเอง
จากครั้งแรกรับมาเลี้ยงกันเองและฝากให้คุณยายที่อยู่บ้านใกล้กันช่วยดูเวลาที่เราต้องไปทำงานพร้อมกัน แต่โดยส่วนใหญ่แล้วเราจะฝากคุณยายเมื่อจำเป็นจริงๆ เท่านั้น รู้สึกเหนื่อยมากเหมือนกัน
แต่เหนื่อยแค่ไหนเมื่อเราอาบน้ำแล้วพักผ่อนเพียงพอ ร่างกายก็สดชื่นกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
การที่เราต้องดูแลลูกเอง ทำให้เราค้นพบอะไรบ้างอย่างนั่นก็คือความผูกพันธ์ ทำให้เรารู้จักลูกของเราอย่างแท้จริง ไม่ว่าจะเป็นอุปนิสัยใจคอ เวลาป่วยเป็นอย่างไร ครอบครัววิตกกังวลแค่ไหน
ในยามที่โอปอลเป็นไข้ซึ่งเค้าอยู่กับผม มันวิกฤติกับผมมากเลยให้กินยาก็ไม่กิน ร้องไห้ก็ร้อง ตัวก็ต้องเช็ด ผมต้องทำทุกรูปแบบไม่ว่าจะบังคับ ประหร่อ ถ้าทำไม่ได้จริงๆ ก็พาไปหาแม่เค้าที่ทำงานเลยก็มี  
หยกก็เป็นกำลังสำคัญ เค้าช่วยได้เยอะ ปัญหาต่างๆ มีมาให้ได้ขบคิดและก็แก้สถานการณ์เฉพาะหน้ากันไป ทำกันมาได้จนเดี๋ยวนี้โอปอลเค้าอายุ 4 ขวบแล้ว ทำให้เรารู้สึกว่าโอปอลโตตามช่องว่างของเวลา
หลายอย่างที่ได้ทำจากการเลี้ยงลูกทำให้เรารู้คุณค่าของความเป็นพ่อเป็นแม่
ถือเป็นโอกาสที่ดีที่ได้เลี้ยงเขา ได้ความท้าทาย ความหนักแน่น ใจกว้าง
สุดท้ายก็มีความสุขดีเหมือนกัน

 

/ สร้างสุขในชีวิตประจำวัน / ลองทำเว็บบล็อคกันไหม / กาแฟ /การจัดการด้านเสียง /

/ เคล็ดลัพธ์ต่างๆ ในการดูแลคอมพิวเตอร์ /พัฒนาเว็บไซต์ด้วยตัวเรา /