จดหมายจาก...เรือนจำ
แปลกใจที่มีจดหมายวางอยู่บนโต๊ะทำงาน ตราปั๊มหลังซองบอกถึงว่าจดหมายฉบับนี้ส่งมาจากเรือนจำแห่งหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา ความแปลกใจและสนใจใคร่รู้ ทำให้ผมรีบเปิดจดหมายออกมาอ่านอย่างรวดเร็ว ลายมือสวยและสำนวนการเขียนอย่างบรรจงและตั้งใจ
เนื้อความในจดหมายกล่าวถึง มูลเหตุที่ “อะเลผะ”(ชื่อสมมุติ) ตัดสินใจเขียนมาหาผมและเล่าเรื่องราวของตนเองให้ฟัง “อะเลผะ” บอกว่า เขาเป็นชาวเขาเผ่า “ลีซู” ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งในจังหวัดแม่ฮ่องสอน และที่สำคัญเขารู้จักกับผมมาก่อนเมื่อยังไม่ถูกจองจำ เมื่อเขาเดินเส้นทางผิดสิ่งที่ได้รับก็คือ “การจองจำ” ซึ่งเขาบอกผมว่า มันก็ “สมเหตุสมผลดี” เขาเล่าถึงการค้ายาเสพติด “ยาบ้า” และในที่สุดก็ถูกทางการจับกุมได้ อนาคตทั้งอนาคตคนหนุ่มอย่างเขาพังครืนล้มหายมลาย ณ วินาทีนั้นเอง
เขาเขียนถึงบรรยายบรรยากาศในดินแดนจองจำอย่างละเอียดบอกถึงการเป็นอยู่ที่ยากลำบากไร้อิสรภาพ และ...ต่อมาวันหนึ่งเขาได้อ่านเรื่องราวในหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับ ”กระบวนการทำงานเกี่ยวกับการแก้ไขปัญหายาเสพติด” ที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน ซึ่งเป็นเรื่องราวของการทำงานแก้ไขปัญหายาเสพติดผ่านกระบวนการวิจัยเพื่อท้องถิ่นของผมและทีมงานวิจัยชาวบ้านที่แม่ฮ่องสอน เขาบอกว่าน่าสนใจและขอสนับสนุนการทำงานด้วยการ "ให้กำลังใจ” หากผมต้องการ “เรื่องเล่า” ผ่านชีวิตของเขา เขาก็ยินดีที่จะเขียนเล่าเรื่องราวชีวิต เพื่อให้คนอื่นได้เรียนรู้จากชีวิตจริง โดยให้ผมตั้งประเด็นคำถามผ่านจดหมายและเขาจะใช้วิธีเขียนชีวิตผ่านหมึก ส่งมาให้ผม
หลังจากอ่านจดหมายจบ...ผมนึกถึงการเขียนหนังสือเล่มใหม่ของผม ที่จะถอดประสบการณ์การวิจัยจากพื้นที่ต่อประเด็น “การทำงานแก้ไขปัญหายาเสพติด”แม่ฮ่องสอน ที่จะนั่งเขียนเร็วๆนี้ ข้อมูลของ “อะเลผะ” น่าจะเป็นส่วนหนึ่งของการเขียน ...น่าจะเพิ่มความน่าสนใจให้กับเรื่องราวเหล่านั้นไม่น้อย
ความเห็น (5)
เป็นกำลังใจให้กับการทำงานเพื่อชุมชน ดีใจจังที่ประเทศไทยยังมีคนดีๆให้ชื่นชมและฝากบอกคุณ“อะเลผะ”ด้วยว่าคนเราผิดพลาดได้แต่เราจะไม่ผิดซ้ำ และอย่าท้อแท้ อย่าสิ้นหวัง พวกเราจะเป็นกำลังใจให้คุณกลับมาหยัดยืนอย่างสง่างามอีกครั้งด้วยกัน
"อะเลผะ" เขาสบายใจขึ้นมาก เขาบอกกับผมล่าสุดว่า "เขาได้เชื่อในพระคริสต์ และได้พระองค์มาเป็นกำลังใจ" รูปแบบการเขียนจดหมายถึงผมก็เปลี่ยนไป ดูเขามีชีวิตชีวามากขึ้น และมีสำนวนจดหมายที่บ่งบอกถึงความหวัง ศรัทธาและพลังใจ
เขาขอร้องให้ผมให้หา พระคัมภีร์ที่เป็นภาษาลีซอ ส่งไปให้เขาเพื่อที่เขาจะได้อ่านและเก็บไว้เป็นสิ่งสอนใจ...และ...ผมก็ได้ส่งไปให้ตามที่อะเลผะร้องขอ
ผมจะนำกำลังใจจาก คุณ aw ไปบอกกับอะเลผะด้วยครับ
-ขจิต ฝอยทอง( khajit's blog)
- ขอเป็นกำลังใจให้ครับ
- ลองดูที่ http://www.dmh.go.th/Abstract/details.asp?id=1310
- ฉบับเต็มอยู่ที่ บทความทางวิชาการเรื่อง ยาบ้าในโรงเรียน : ปัญหาที่ต้องรีบแก้ไข ในวารสารวิชาการปีที่ 4 ฉบับที่ 12 ธันวาคม 2544 ของกรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ
- หรือที่การศึกษาผลการแก้ปัญหาการใช้ยาเสพติด ( ยาบ้า ) ของนักเรียนโรงเรียน หนองรีประชานิมิต ตำบลหนองรี อำเภอบ่อพลอย จังหวัดกาญจนบุรี เพื่อเผยแพร่ในงานครบรอบ 47 ปีของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ ( สกศ )ปีที่ทำ 2546 หวังว่าจะเป็นประโยชน์บ้างนะครับ
พี่ขจิต
มาด้วยของติดไม้ดีๆอีกแล้ว ผมติดตามเข้าไปแล้ว ข้อมูลเหล่านี้มีประโยชน์มากครับ ส่วนหนึ่งผมก็พยายามกลั่นออกมาในรูปงานเขียนที่เคยบอกว่าจะเขียนหนังสือครับผม
ขอบคุณมากๆนะครับผม
ขจิต ฝอยทอง
- จะรออ่านนะน้องรัก
- รีบเขียนเลยครับ