สุข ทุกข์ เมื่อไหร่...ไม่มีใครรู้

หลังจากที่ไม่ได้เขียนบันทึกในบล็อกนี้มานาน วันนี้เป็นฤกษ์ดีที่ไ่ด้กลับมาเขียน แต่เรื่องที่จะนำมาเล่าออกจะเศร้าอยู่สักหน่อย

วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันได้ไปเยี่ยมตากับยายที่อ.สิงหนคร ซึ่งแต่ละครั้งที่ไป นอกจากจะเจอตากับยายแล้ว ก็จะต้องเจอกับเจ้าเหมียวลายสามสีที่ร่าเริง ขี้อ้อน ขี้เ่ล่น ทุกครั้ง

ก่อนหน้านี้เจ้าเหมียวคลอดลูกออกมา 1 ตัว มันคอยทำความสะอาด เล่นกับลูก คอยดูแลลูกอย่างดีตลอดระยะเวลา 3 เดือน แม่ลูกคู่นี้ไปไหนก็จะไปด้วยกัน แทบจะไม่ห่างกันเลย เห็นแม่แมวต้องเห็นลูกแมว เห็นลูกแมวก็ต้องเห็นแม่แมว ไม่เคยเห็นแม่แมวที่เอาใจใส่ลูกมากขนาดนี้มาก่อนจริงๆ อาจเป็นเพราะนี่คือลูกตัวแรกในชีวีตของมัน ช่วงเวลานั้นเจ้าเหมียวช่างดูเป็นแม่แมวที่มีความสุขจริงๆ

เมื่อวานฉันก็คาดหวังว่าจะเจอแม่แมวกับลูกน้อยเหมือนทุกๆ ครั้ง แว้บแรกที่เห็นคือ แม่แมวกำลังนอนอยู่หน้าประตูบ้าน สิ่งต่อมาที่ฉันทำก็คือมองหาลูกแมว แต่เอ๊ะ!! "ลูกแมวหายไปไหน" เมื่อป้าได้ยินคำถามของฉัน ป้าก็บอกว่าลูกแมวหายไปประมาณ 4-5 วันแล้ว พอดีช่วงนั้นป้าไปทำธุระที่อ.เมืองสงขลา พอกลับมาก็ไม่เจอลูกแมวแล้ว

ฉันหันกลับมามองแม่แมว สิ่งที่เห็นคือ มันผอมลงมาก น้ำตาไหลเปื้อนขอบตาเต็มไปหมด มันพยายามร้องแต่ก็ไม่มีเสียงออกมา ป้าบอกว่าตั้งแต่ลูกมันหายไป มันก็ไม่ยอมกินอะไร ได้แต่นอน เรี่ยวแรงจะเดินก็แทบไม่มี

ว่าแล้วก็คิดไ้ด้ว่าต้องทำอะไรสักอย่าง ฉันออกไปเดินตามหาลูกแมวในละแวกนั้น หวังไว้ว่ามันอาจจะออกมาเดินเล่นแล้วหลงทาง หรือไม่อาจจะมีเด็กเก็บมันไปเลี้ยงเพราะเห็นว่ามันน่ารักก็ได้ แต่แล้วฉันก็ต้องกลับมาด้วยความผิดหวัง เพราะไม่มีวี่แววจะเจอเจ้าลูกแมวเลยน่ะสิ

ฉันอยากจะปลอบเจ้าแม่แมวเหลือเกิน แต่ก็ไม่รู้จะพูดหรือสื่อสารกับมันยังไง ให้มันเข้าใจ ก็เลยได้แต่กอดมันไว้เท่านั้นเอง

เหตุการณ์ในครั้งนี้ ทำให้ฉันคิดได้ว่า ไ่ม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ต่างต้องพบเจอกับความสุขความทุกข์ปนกันไปด้วยกันทั้งนั้น ไม่มีอะไรแน่นอนเลยในชีวิต วันนี้อาจเป็นวันที่เรากำลังมีความสุขที่สุด หัวเราะอย่างสนุกสนาน แต่พรุ่งนี้เราอาจจะต้องเจอกับความทุกข์ที่สุด ต้องร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังก็ได้ ไม่มีใครรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ เพราะฉะนั้นเราก็ต้องทำวันนี้ ทำปัจจุบันนี้ให้ดีและเต็มที่ที่สุด หากในวันข้างหน้าความทุกข์มาเยือน อย่างน้อยเราก็จะได้บอกกับตัวเองได้ว่า

"ฉันทำดีที่สุดแล้ว"

เขียนใน GotoKnow โดย กุ้งเต้น
ใน เป็นเรื่อง เป็นราว

คำสำคัญ (Tags): #ข้อคิด#แมว

หมายเลขบันทึก: 268396เขียนเมื่อ 15 มิถุนายน 2009 21:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 07:20 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน