กำลังรอ่านตอน 2 พอดีคะพี่เกศ
เป็นกำลังใจให้น้องแตงกวา สู้ๆ ค่ะ ^_^
เห็น รอยยิ้มของทั้งผู้ให้และผู้รับ
ผมว่า คงเป็นคำตอบหนึ่งสำหรับคำถามของผมในบันทึกก่อน
ชื่นชม..เยี่ยมจริงๆครับ
สวัสดีคะ พี่เกศ
เห็นแล้วปลื้มมากๆค่ะ
สุดยอดของพยาบาลในดวงใจเลยค่ะ พี่ ทั้งสอง
คิดถึงมากๆค่ะ
เกือบหลงเข้าดงเข้าป่า อาศัยขับเรื่อยๆไม่แสดงอาการว่าเราหลงทาง 55
เพื่อความมั่นใจของผู้ร่วมทางครับ -- น้องดีขึ้นมาก ดูไม่เหมือนคนป่วยเลย
หายเหนื่อยครับ
สุดยอด ขอชื่นชมพี่ๆและทีมงานมาก เคนฝันอยากทำงานเหมือนพี่ หนูเป็นพยาบาลโรงพบายชุมชน 10 เตียง สนใจการดูแลผป.ระยะสุดท้ายเหมือนกัน เคยคุยกันในทีมสหวิชาชีพ
อ่านแล้วน้ำตาไหล ขอเป็นกำลังใจให้ทีมงานและผป.ทุกคน
นึกถึงเพลงมาชน์พยาบาลนะค่ะ เหมือนพี่ทีมงาน
กุลธิดา จันทรานุสรณ์
สวัสดีคะพี่เกศนี
ขอโทษนะคะที่หนูหายไป หนูไม่คิดว่าพี่จะตอบหนู หนูอยู่โรงพยาบาลป่าบอน อ.ป่าบอน จ.พัทลุง วันนี้ผอ.ยังพูดคุยเรื่องการดูแลผป.ในระยะสุดท้ายว่าน่าสนใจ ถามน้องๆไม่มีใครสนใจ แต่หนูบอกว่าหนูสมัครคะหนูอยากทำ ผอ.เลยให้หาแนวทาง พี่คะ..รบกวนพี่ ช่วยชี้แนะด้วยคะเพื่อชุมชน เพื่อผป.ระยะสุดท้าย
ขอบคุณคะ
กุลธิดา
กุลธิดา จันทรานุสรณ์
ใช่พี่เกตที่อยู่ตึกเด็กหรือเปล่าครับ ถ้าใช้ผม"ตั้ม" ที่อยู่วิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี เป็นน้องที่เรียนป.โท ที่ขอนแก่นรุ่นเดียวกับพี่ทัศครับ