มิตรจิต มิตรใจ
วันนี้ได้อยู่บ้านสบายๆ แบบไม่คิดให้ภาระที่มีอยู่มาตีกรอบชีวิต ก็วันนี้จะพักใจ พักกาย ทำสิ่งที่ชอบแม้จะดูไร้สาระ
ตั้งใจว่าวันนี้จะนำถ้วยชา กาชา และกล่อง ขวดใบชาต่างๆ มาจัดใส่ตู้ที่สามารถมองเห็นได้ ด้วยไปเมืองจีนกลับมาก็ได้กาและถ้วยชามาใหม่อีกชุด ได้ใบชาใหม่ ได้ขวดใหม่กะทัดรัด บวกของเดิมที่มีอยู่สองสามชุด ไม่อยากให้น้อยใจกันว่าได้ใหม่ลืมเก่า (จะเล่าเรื่องชาต่างหากเมื่อจัดตู้เสร็จนะคะ)
นั่งดื่มกาแฟยามเช้าสงบๆที่ศาลา เย็นสบายจากฝนที่ตกเมื่อคืน กระรอกไต่ไปมาบนต้นไม้ ทำให้น้ำฝนที่ค้างบนใบไม้ตกกระทบใบไล่กันลงมา ฟังเพลิน
ผีเสื้อหลากหลายยังคงบินมาแต่เช้ากินน้ำหวานดอกไม้ต่างๆใกล้ศาลา เมื่อวานเก็บภาพ ผีเสื้อหนอนจำปีจุดแยก Common Jay ได้ชัดเจน เป็นผีเสื้อชนิดที่เพิ่งได้เห็นเป็นครั้งแรกที่บ้านนี้ เป็นผู้มาเยือนใหม่ มาสมทบกับผีเสื้อหนอนจำปีธรรมดาที่มาเป็นประจำสองสามตัว
นึกถึงงาน Gotoknow Forum ครั้งที่ 1 ที่หาดใหญ่ที่เพิ่งเสร็จไปไม่นาน ยังมีความประทับใจในการได้พบกัลยาณมิตรมากมาย คุณครูอ้อย ให้พวงกุญแจ สงสัยเป็นของชำร่วยการมาดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์รอบที่สิบ มีชื่อและหัวใจเกี่ยวกันมาเลย เป็นคู่เฮฮาแสนน่ารัก
คุณโอ๋-อโณ ทำของฝากถุงผ้าแฮนด์เมดมาให้เลือก คนรักหมา เลยเลือกใบนี้มาค่ะ ได้กอดด้วยความดีใจที่พบกันอีกหลายรอบ
ขอมาเพิ่มเติม(31 พ.ค.) ด้วยตกของฝากสำคัญ ที่ได้รับมาด้วยการมีมิตรจิตร มิตรใจเช่นกัน เพียงแค่ทราบว่าผู้เขียนอยากได้ นั่นคือ เมล็ดบวบหอม จากคุณไก่-ประกาย พอเธอพบกับผู้เขียนก็รีบบอกว่าเธอคือ ไก่-ประกาย แล้วมีเมล็ดบวบหอมมาฝาก เธอทราบจากการที่ผู้เขียนไปเยี่ยมบล็อกอาจารย์ขจิต และ คุณแก้ว-อุบล ซึ่งคุยกันถึงเรื่องการปลูกบวบพันธุ์ดีลูกใหญ่มาก (ต้นตอนั้นมาจากอาจารย์ขจิต) แล้วผู้เขียนบอกว่าอยากได้เมล็ดบ้าง
สายหน่อย พี่น้อยมาบอกว่า ป้าลาน ที่บ้านอยู่เหนือโค้งน้ำขึ้นไปฝากข้าวโพดมาให้ เคยเดินเล่นไปถึงท่าน้ำบ้านป้าลาน ทักทายแก ยังถ่ายรูปดงข้าวโพดไว้เลย สามีแกเสียมาหลายปี ลูกหลานไม่อยากให้แกทำเกษตรพืชผักพื้นๆที่ท่าน้ำอย่างเคย เพราะแกใช้แรงตัวเองทำทุกอย่างตั้งแต่พรวนดิน ปลูก รดน้ำ เก็บขาย แต่แกยังคงทำอยู่เท่าที่แรงคนเดียวจะทำไหว แกบอกว่า “เสียดายที่ดินว่างอยู่เปล่าๆ”
นึกว่าแกเอาข้าวโพดดิบมาให้ แต่กลับเป็นข้าวโพดข้าวเหนียวต้มแล้ว ทำเป็นมัด พี่น้อยบอกว่าแกต้มหาบไปขาย แกช่างมีน้ำใจมาให้เราเฉยๆ ผู้เขียนรำพึงกับพี่น้อยว่า อยากอุดหนุนแก ตัวเองไม่เห็นไปทำประโยชน์อะไรให้แกเลย แถมน้องหมาบ้านเรายังมักเห่ากันขรมเวลาแกเดินผ่าน พี่น้อยบอกว่า “ก็คุณนุชดีกับแกอ่อนน้อม ไหว้แกเวลาเจอกัน หรือหากขับรถไปข้างนอกแล้วเจอแก ก็มักถามว่าไปไหน จะให้ไปส่งไหม แกเลยรู้สึกว่าคุณนุชน่ารัก ไม่ถือตัว”
ทำให้นึกถึงพระคุณของคุณตา คุณยายที่บ้านเมืองกาญจน์ ซึ่งอบรมสั่งสอนเรื่องความอ่อนน้อม ความเอื้อเฟื้อ จนเป็นคุณสมบัติติดตัวมาจนทุกวันนี้
บรรยากาศแห่งการอยู่กันแบบสังคมไทยที่ความมีน้ำใจ ความเอื้อเฟื้อ ความอ่อนน้อมถ่อมตน ยังคงมีคุณค่า ยังสื่อสารถึงกันได้ ทุกวันรู้สึกขอบคุณมิตรจิต มิตรใจที่ได้ให้และได้รับเสมอๆ ทำให้ชีวิตดำรงอยู่อย่างอุดมและเป็นสุขจริงๆ
ความเห็น (46)
สวัสดีวันสบายๆค่ะ..ท่านอาจารย์
สบายใจจริงๆค่ะ..อาจารย์ช่างเล่าจังนะคะ
สวยงามทุกเรื่องค่ะ..ธรรมชาติที่น่ารื่นรมย์ สรรพชีวิตรายรอบตัวที่อาจารย์หยิบจับมาเล่า การสื่อความคิดผ่านภาพ รวมทั้งคุณความดีที่สามารถสร้างได้ง่ายๆ ที่แสดงถึงความเป็นตัวตนของท่านอาจารย์
สมคำร่ำลือจริงๆค่ะ..อาจารย์เป็นคนดี สวย และเก่งมาก
ขอสมัครเป็นศิษย์ก้าวเดินตามรอยแห่งความดีด้วยนะคะ
มั่นใจใน "มิตรจิต-มิตรใจ" ของอาจารย์ค่ะ
คารวะด้วยใจค่ะ..
ศน.อ้วน
รูปสวยจริงเลย..อ่านแล้วอุ่นหัวใจ..ความอ่อนน้อมถ่อมตนทันสมัยทุกเมื่อค่ะ..เวลาอยู่ในป่าเมืองกาญจน์(ป่าปลูก)ก็โดนกัดอยู่อย่างเดียว(ยุงค่ะ)
- พี่นุชครับ
- เห็นป้าลานแล้วคิดถึงไร่
- อาทิตย์นี้ไม่ได้กลับบ้าน
- มีอบรมให้คุณครูเลยต้องเตรียมงาน
- น้ำใจของชาวบ้าน
- ทำให้เราทึ่งอยู่เสมอ
- พี่นุชสบายดีใช่ไหมครับ
- พี่ๆที่สงขลาแถวๆๆเทพา
- บอกว่า ชิกุนกุนย่า กำลังระบาด
- กลัวติดพวกเรามา
- ฮ่าๆๆๆๆ
ชอบจังเลยค่ะอาจารย์ อาจารย์เขียนง่ายๆอ่านแล้วน่ารักมากเลยค่ะ
ของฝากตัวเป็นลูกศิษย์เพิ่มอีกคนนะคะ
มิตรจิตมิตรใจ..เพื่อนบ้านที่ป่าเมืองกาญจน์แกมาขอสอยมดแดง(เอาใข่มด)เราก็บอกแกไปว่าอย่าเก็บไปหมดแล้วกันมดมันช่วยกินเพลี้ย..สองสามชม.ต่อมาแกก็ถือจานใข่เจียวใส่ใข่มดแดงมาให้..ลองกินดูอร่อยดีเหมือนกัน อิอิ
มาแวะทักทายพี่นุชด้วยความคิดถังค่ะ
เสียดายติดภารกิจด่วนไม่สามารถไปร่วมงาน g2k ได้
แต่ตอนนี้อยู่หาดใหญ่ค่ะ
มาแวะเยี่ยมญาติ g2k เช่นกัน อิอิ แต่วันนี้เข้า มอ.แต่เป็นวันหยุด ทำให้ไม่เจอใคร ๆ ที่ตั้งใจไว้ค่ะ
ปีนี้คงได้มีโอกาสไปเยี่ยมพี่นุชที่อยุธยานะคะ
......
คิดถึงค่ะ
- พี่นุชเจ้า..
มิตรจิต มิตรใจ นั้นคือ....ภาษาต้อมก็นึกเอาเองว่า เป็นมิตรที่มาจากความรู้สึกดีๆ ไม่มีสิ่งใดแอบแฝง หรือเกี่ยวเนื่องกับสิ่งที่ครอบปิดใดๆ ของตัวตนเอาไว้ มาจากหัวใจ....
อ่านบันทึกพี่นุชแนวนี้ทีไรก็รู้สึกรื่นรมย์ดีแท้ เข้ากับบรรยากาศฝนพรำดีจังค่ะ ^^
อิอิ
พี่นุชขา
น้องต้อมกับน้าอึ่งอ๊อบ ใจตรงกันเลยมาพนร้อมกันค่ะ แต่เป็นพี่จึง post ขึ้นก่อน
อิอิ
ขอบคุณค่ะคุณ
ศน.อ้วน ที่ให้เกียรติมาทักทาย ที่จริงเราก็เคยพบกันในบล็อกอื่นๆกันมานานแต่ไม่เคยได้ทักทายกันสักทีนะคะ
...ชมอย่างนี้ทำให้รู้สึกอายๆตัวเองอยู่ค่ะ เพราะเป็นคนดีระดับกลางๆ สวยงามตามวัย และความเก่งก็แค่พอหาปัญญาพบเมื่อมีปัญหา
ยินดีมากที่ได้รู้จักทักทายอย่างเป็นทางการวันนี้ ได้สัมผัสมิตรจิต มิตรใจกันค่ะ
คุณ
. ยายธี มีที่ทางปลูกป่าไว้ที่เมืองกาญจน์หรือคะ อย่างนั้นก็พอจะเรียกได้ว่ามีความเกี่ยวพันใกล้ชิดกับคนเมืองกาญจน์ได้นะคะ อยากให้เป็นคนบ้านเดียวกันค่ะ ^__^
นึกถึงภาพไข่เจียวใส่ไข่มดแดงที่เพื่อนบ้านคุณยายธีนำมาให้ คงอร่อยมากขึ้นด้วยมิตรจิตร มิตรใจที่มีต่อกัน
ภาพสวยๆจากเมืองไทยคงทำให้คุณยายธีคิดถึงเมืองไทยอย่างมีความสุขในวันหยุดนี้นะคะ
น้องชายทำงานมากมายไม่หยุดหย่อน
มีพลังดีจริงค่ะอาจารย์ขจิต
รักษาสุขภาพให้ดีก็แล้วกัน อากาศอย่างนี้ป่วยกันได้ง่ายๆ ชิกุนกุนย่าอย่าตามมาเลย
อยู่ต่างจังหวัดและอยู่ในชนบททำให้มีโอกาสสัมผัสมิตรจิต มิตรใจของชาวบ้านที่ยังพอมีหลงเหลืออยู่ค่ะ ทั้งทึ่งและดีใจที่ได้พบเรื่องดีๆจากชาวบ้านค่ะ
พี่สบายดีค่ะ นี่ฝนก็กำลังพรำ เดี๋ยวตก เดี๋ยวหยุด ดีตรงไม่ต้องรดน้ำต้นไม้
คุณ Soda ทำอะไร อยู่ที่ไหนล่ะคะ วันหลังมาแวะและให้ได้รู้จักกันมากขึ้นนะคะ ขอบคุณที่มาแวะเยี่ยมค่ะ
ให้รางวัลคุณ
น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ ที่มาก่อนคุณต้อม...นิดหนึ่ง...คนใจตรงกันมาถึงพร้อมๆกัน...ให้อะไรดีน้า...ให้มารับตอนมาเที่ยวบ้านพี่ดีกว่า^___^
คิดถึงกัน เดี๋ยวความคิดถึงก็จะดึงดูดให้เราได้พบกันแน่ๆค่ะ หาดใหญ่ยังไปได้เลย (แม้จะสวนกัน) จะรอๆๆๆ
อย่าไปเอาชิกุนกุนย่ากลับมาบ้านนะคะ
คุณต้อมเจ้า
คุณต้อมอ่าน มิตรจิต มิตรใจ แบบคนโบราณอย่างพี่หรือเปล่าคะ คือพี่อ่านว่า มิด-ตะ-จิด มิด-ตะ-ใจ อิ อิ
อยู่บ้านอยุธยา ตำบลที่อยู่คือ ปากท่า คนที่นี่เขาออกเสียงว่า ปาก-กะ-ท่า
พี่เห็นด้วยกับคุณต้อมค่ะ พี่ยังรู้สึกว่าคำนี้เป็นคำโบราณที่คุ้นเคย ซื่อๆ
แสดงว่าเชียงใหม่กับอยุธยาฝนตกเหมือนๆกัน เย็นสบายดีค่ะ
มีความสุขในวันหยุดนะคะ
สวัสดีค่ะ ตามสองคนน้าอึ่งอ๊อบและน้องจ๊ะมาค่ะ ไม่มีโอกาสไปงาน G2K เลยไม่ได้พบคุณพี่นุช โอกาสข้างหน้าจะต้องมีซักวันนะคะ ช่วงนี้วิ่งวุ่นกับการส่งสาวน้อยเข้าเรียนหนังสือในกรุงเทพค่ะ ยังไม่ได้กลับบ้านจนป่านนี้เลยค่ะ
ภาพนี้ชุ่มฉ่ำเย็นตาดีค่ะ
แลกกับความเขียวที่พอมีให้พักตาในเมืองหลวง และความขาวของชมพู่พันธุ์อะไรก็ไม่รู้ค่ะ
- พี่นุชเจ้า..
ต้อมกลับมาปรับน้าอึ่งเจ้า จองปรับมื้อหญ่าย..ย..ยใหญ่โทษฐานพิมพ์ผิด อิอิ >> ใจตรงกันเลยมาพนร้อมกันค่ะ
อ่านมิตรจิต มิตรใจ เป็น มิด-ตะ-จิด มิด-ตะ-ใจ ค่ะ แต่ "ปากท่า" นั้นก็อ่านว่า ปาก-ท่า ไม่กล้าอ่าน ปา-กะ-ท่า อิอิ ^^
คำโบราณบางคำนั้น ด้วยภาษา-ด้วยความหมายนั้นจะเป็นมาในแบบซื่อๆ น่าเอ็นดู น่าเรียก น่าพูด น่าอ่าน แต่คนไทย(บางคน)กลับไม่อยากจะอ่าน จะพูด จะเขียนเน้อ
เพิ่งเอาเวลานายไม่อยู่ไปเล่นปิงปองมาค่ะ เล่นสักชั่วโมง..ไม่รู้ว่าจะสลายไขมันลงไปได้บ้างไหม ฝนก็ตกพรำๆ ..ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้เช้าจะตกไหม นัดเพื่อนสาวไปหม่ำเค้กค่ะ จะทานเผื่อพี่นุชด้วย..ย..ย อิอิ (แล้วค่อยกลับมาตีปิงปองต่อวันจันทร์สักอีกชั่วโมง อิอิ)
คิดถึงพี่นุชค่ะ.. ^^
- สวัสดีค่ะดร.นุช
- ตามมารับบรรยากาศเย็นสบายๆหลังฝนพรำ
- บ้านดร.นุชร่มรื่น ธรรมชาติงาม น่าอยู่จริงค่ะ
- สวย....สง่า..สมกับเจ้าของบ้านนะคะ
สวัสดีครับ...
คราวนี้ไม่เขินที่จะทิ้งรอยใดๆ ไว้ในบันทึก
ผมหลงรักการใช้ชีวิตในอ้อมอกของธรรมชาติ ตื่นมาอยากไยนเสียงนกร้อง เดินออกมาสวนก็เห็นผีเสื้อ มีต้นไม้ใหญ่ให้ผูกเปลนอนอ่านหนังสือ มีพื้นที่เล็กน้อยให้สอนหนังสือฟรีให้กับเด็กๆ ในหมู่บ้าน...มีลานดินอุ่นให้เล่านิทานให้เด็กๆ ฟัง
ทั้งหลายนั้น เป็นความฝันที่จะพยายามทำให้ได้...
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณ
ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี ส่งสาวน้อยไปเรียนกรุงเทพก็คงจะเริ่มเหงาแล้วนะคะ เข้ามากทม.เมื่อไหร่อาจมีโอกาสได้พบกันนะคะ
ชมพู่ขาวน่ารักจัง รูปร่างลูกสวยงาม คล้ายชมพู่อีกชนิดที่รูปร่างและขนาดเหมือนกันแต่เป็นสีแดงนะคะ เห็นเขาเรียกชื่อว่าชมพู่พลาสติค อย่างกับจะกินไม่ได้แน่ะ แต่แค่ปลูกดูสวยงามเพลินๆก็ดีนะคะ ขอบคุณที่นำภาพมาฝากค่ะ
ปากท่า อ่านว่า ปาก-กะ-ท่า ได้ แต่อ่านว่า ปา-กะ-ท่า คงจะตลกนะคะ ไปกันผิดตำบลแน่ ^___^
ตีปิงปองแล้วหม่ำ หม่ำแล้วตีปิงปอง น่าสนุกดีค่ะ สบายใจว่าได้ทำลายไขมันไปพอควร กำลังอยากทานเค้กอร่อยๆพอดี กำลังเล็งร้านอร่อยที่กทม.ไว้ วันพฤหัสมีธุระนัดคุยงานจะชวนกันไปหาเค้กอร่อยสักหน่อยคะ....แค่ชิ้นเล็กๆ
สวัสดีค่ะ
- พบกันแล้ว..ดีใจมากค่ะแม้ว่าจะได้คุยกันเพียงนิด ๆ แต่ก็สื่อสัมผัสอะไรได้มากมาย แต่เสียดายไม่ได้ร่ำลากัน
- กลับมาแล้วยังไม่ได้ตอบแทนพระคุณของ gotoknow เลยนะคะ
- วันนี้จึงขึ้นบล็อกใหม่..ความฝันของคนมีฝัน..ค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณ
แผ่นดิน ไปงานโกทูโนว์ครั้งนี้ ดีมากเลยค่ะ ทำให้หลายๆคนที่ไม่กล้าทักทายพี่จากในบล็อกกล้ามาทักทายกัน ^__^
ความฝันที่คุณแผ่นดินมีนั้นเป็นพลังเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงให้ก้าวเดินต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ แต่อย่าลืมสร้างความสุขในชีวิตจริงปัจจุบันให้ได้นะคะ อย่าเครียดเกินไป พี่รู้สึกได้ว่าคุณแผ่นดินเป็นคนตั้งใจทำงานเพื่อแผ่นดินจริงๆ
ขอบคุณที่มาแวะทักทายกันค่ะ
มิตรจิต มิตรใจ
ทำให้โลกนี้สวยงามค่ะพี่นุช
สวัสดีคะ ซึมซับรับรู้ได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
- แวะมาทีไรได้ชื่นชมดื่มด่ำธรรมชาติติดหัวใจไปด้วยทุกครั้งเลยค่ะ
- นอกจากคำสอนของคุณตาคุณยายในเรื่องความอ่อนน้อมถ่อมตนที่น่าประทับใจแล้ว การได้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติก็คงมีส่วนที่ทำให้เราเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติที่มีความงดงามทรงคุณค่าอย่างธรรมดาสามัญด้วยเช่นกันกระมังคะ
- ขอบพระคุณค่ะที่สะท้อนภาพความเป็นธรรมชาติที่สวยงาม ชอบมากเลยค่ะ
ได้ไปเห็นบ้านอาจารย์แล้วครับ
สงบ สง่า ร่มเย็น เต็มภูมิ
เหมือนอาจารย์เลยครับ
จะคอยพบ(ตามเรียนรู้) กาชาจากจีนครับ
ครับ
สวัสดีค่ะคุณ
ครูคิม เดี๋ยวจะตามไปดูฝันของคนมีฝันนะคะ
ไม่ได้ร่ำลากันนั้นไม่เป็นไรหรอกค่ะเพราะรู้สึกว่าได้พบกันเสมอๆในโกทูโนว์นี้
งานหนักและปัญหามากมายเพียงใดเราก็ยังยืนหยัดอยู่ได้ด้วยความหวัง ความฝัน และแรงใจจากกัลยาณมิตรรอบข้างทั้งใกล้และไกลนะคะ
ดีใจที่น้องตุ่น
สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon แวะมาทักทายค่ะ
คนจิตใจดีอย่างน้องตุ่นเข้าใจเรื่องนี้ดีอยู่แล้ว พี่ว่าเรื่องเล็กๆน้อยๆที่สร้างสุขเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงชีวิตนะคะ
คิดถึงน้องตุ่นไม่ได้แวะไปบล็อกน้องนานแล้ว
สวัสดีค่ะคุณ
♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย✿ ขอบคุณค่ะที่มาแวะทักทาย ขอให้มีความสุขเบิกบานใจกับการทำงานค่ะ
คุณ
Sila Phu-Chaya ที่ชอบเรื่องราวและภาพธรรมชาติเช่นนี้ก็คงด้วยเราเป็นคนคอเดียวกันนะคะ ใจตรงกัน
คำสอนของคุณตาคุณยายนั้นยังคงอบอุ่นอยู่ในหัวใจเสมอ เพราะเป็นคำสอนที่เปี่ยมด้วยความรักและเมตตา ไม่บังคับ ไม่สร้างกรอบเคร่งขรึมค่ะ
การได้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติทำให้ได้รับการหล่อหลอม หล่อเลี้ยงจิตใจ ที่ทำให้เปลี่ยนไปได้มากจากการที่เราเคยเป็นคนเมือง ทำอะไรก็จะเอาให้ได้เร็วๆ ให้ได้อย่างใจ เรียนรู้จากธรรมชาติเยอะเลยค่ะ ไม่ไปคาดคั้นจากผู้คน หรือโกรธขึ้ง ผิดหวัง ทุกอย่างล้วนมาจากเหตุปัจจัย ธรรมชาติของคน พืช สัตว์ สิ่งแวดล้อม มีจังหวะชีวิตของตัวเอง ยอมรับตรงนี้ แล้วชีวิตเบาสบายขึ้นมากค่ะ
เห็นนามแฝง
คนใต้โดยภรรยา ปุ๊บทราบเลยค่ะว่าเป็นอาจารย์ ขอบพระคุณที่มาแวะทักทาย
เรื่องที่จะเขียนเล่ามีมากมาย แต่ความเป็นสว.แล้ว^__^ นี่ทำให้ทำอะไรก็ช้าโดยเฉพาะเรื่องการพิมพ์ การทำเรื่องเทคนิคค่ะ กาชานุชมีแต่ประเภทไร้สาระ แต่ถูกใจค่ะ ไม่มีของวิเศษของแพงเลย คนข้างกายเขาชอบว่าซื้ออะไรมาอยู่เรื่อยๆ ทำไมไม่มีของระดับดีๆสักใบเดียว ชุดเดียวก็พอ อิ อิ เลยบอกว่าอย่ามายุ่ง ไม่ต้องคิดแทน ไม่ชอบก็อย่ามองก็แล้วกัน
วันนี้ตั้งใจว่าจะไปเยี่ยมบล็อกทุกท่านที่มาแวะและฝากความเห็นไว้ ภาคบ่ายจะไปคารวะอาจารย์ถึงที่ค่ะ
- อบอุ่น..ท่ามกลางเม็ดฝน..
- ร่มเย็น..อย่างอบอุ่น..
แวะมารายงานตัวค่ะ..ไม่มีอะไรมาฝากนอกจากใจที่บริสุทธิ์
สวัสดีครับคุณนาย "ทำให้นึกถึงพระคุณของคุณตา คุณยายที่บ้านเมืองกาญจน์ ซึ่งอบรมสั่งสอนเรื่องความอ่อนน้อม ความเอื้อเฟื้อ จนเป็นคุณสมบัติติดตัวมาจนทุกวันนี้"
คำสอนผู้เฒ่าเป็นอาภรณ์อันประเสริฐที่ห่อหุ้มความดีมีน้ำใจ การเอื้อเฟื้อ การแบ่งปัน ถึงแม้หลายคนจะพบคนแล้งน้ำใจ แต่ผมเชื่อมั่นว่าน้ำใจยังพอหาได้ครับคุณนาย(แฮะๆๆมาตามที่ได้ชันชีไว้ครับ)
สวัสดีค่ะติดตามอ่าน life style
และต้องบอกว่ามีความสุขที่ได้ติดตามอ่าน
จำพี่แก้วที่ขอนแก่นได้ไหมคะ
ยังพากันพูดถึงบ้านที่สวยงาม....
ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ
มะม่วงหาวมะนาวโห่
- นี่ก็ของฝากจากครูพรรณาครับ
- ลูกหยี๋..ไม่มีเมล็ด..แต่สละอินโด..มีแต่เมล็ด...
- เนื้อมัน..ครูพรรณากินหมดแล้ว..ฮิฮิ
- ส่วนนี่..เห็นพี่ถ่ายภาพน้ำบนใบไม้สวยดี..ก็เลยลองถ่ายมั่ง..
- ไม่ยักเหมือนที่พี่ถ่ายเลยนะ...
สวัสดีค่ะคุณ
เกษตร(อยู่)จังหวัด ยังไม่ทันได้ขอบคุณที่มาทักทายและฝากลูกมะเขือยักษ์มาให้ดูเล่นก็ส่งลูกหยีมาให้ดูน้ำลายไหลเล่นซะอย่างนั้น^___^
มะเขือยักษ์ลูกเดียวคงทานกันได้ทั้งบ้านเนอะ
ใบมะละกอก็ดี แต่ลูกมะละกอดีกว่า อิ อิ มีเมล็ดพันธุ์มะละกอหวานๆ ลูกสวยๆส่งมาแบ่งให้ลองปลูกบ้างก็ดีนะคะ ออกลูกเมื่อไหร่จะได้เชิญมาทานข้าวที่บ้านอยุธยา
ดีใจที่ได้เห็นกันค่ะคุณ
add เห็นห่างหายไปนานก็คิดถึง แต่ทราบว่าคงงานมาก ต่างคนก็ต่างเยี่ยมกันได้ไม่ทั่วถึง แต่ส่งใจถึงกันอยู่แล้วนะคะชาวโกทูโนว์
ว้าว นั่นคุณงูโผล่มาจากเฟื่องฟ้าขาวใช่มั้ยคะ เข้าท่ามาก เข้าใจหาฉาก จับภาพเก่งนะคะ
ขอบคุณในน้ำใจที่มอบให้ค่ะ^___^
สวัสดีค่ะ
* แวะเอาขนมยอดฮิตมาฝากยามเย็นค่ะ
* สุขกายสุขใจนะคะ
คุณ
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- จะเรียก "นุช" ก็ได้นะคะ สั้นๆง่ายๆ (ชื่อยาวที่ใช้นั้นก็ด้วยความขำที่อุตส่าห์มีคนเรียกเราแบบนั้น ใช้มานานเลยขี้เกียจเปลี่ยน)
นุชคิดว่าคนรุ่นนุชยังโชคดีที่ปู่ย่าตายายยังได้อบรมบ่มนิสัยลูกหลานอยู่ และ เป็นธรรมเนียมที่ต้องปฏิบัติตามโดยไม่มีเงื้อนไข ตอนเด็กเรายังไม่ทันเห็นประโยชน์ชัดเจน มาตระหนักก็เมื่อเป็นผู้ใหญ่ว่าเราช่างโชคดีมากค่ะ
เรายังพบคนอีกมากมายที่มีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ นุชเองได้พบเรื่อยๆเลยค่ะ คงเป็นตามกฎแห่งแรงดึงดูดนะคะ
ตามที่ได้ชันชีไว้ครับ แปลว่า ตามสัญญา หรือเปล่าคะ?
ขอบคุณค่ะคุณ
แดง ที่ติดตามอ่านกันและชอบเรื่องราวแนวนี้ คนเขียนมีความสุขแน่ๆอยู่แล้ว เมื่อทราบว่าผู้อ่านอ่านแล้วมีความสุข ยิ่งมีความสุขใหญ่เลยค่ะ ปลื้ม ปลื้ม แล้วมาเรื่อยๆนะคะ กำลังจะลงเรื่องใหม่อีกสองสามตอนครั้งเที่ยวญี่ปุ่น(ที่อีกบล็อกค่ะ)จะพาไปเมืองที่เขาไปชมภูเขาไฟฟูจิกัน โฆษณาซะเลยค่ะ ^___^
จำขนมมงคลแสนอร่อยนี้ได้ค่ะคุณครู
นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)
ทานแล้วจะเก่ง ดี และสวย ^___^
ขอบคุณค่ะ
ธรรมฐิตคนหนึ่งละที่ปลีกตัวจากชีวิตในเมืองหลังจากหาความรู้พอเอาตัวรอดได้แล้วมาอยู่กับธรรมชาติ
จึงได้เข้าใจตัวตนและสรรพสิ่งมากขึ้น
..แล้วว่างจากวิจัยลมหายใจเข้าออกแล้วจะมาเยี่ยมเยียนขอรับอาจารย์..
นมัสการท่าน
. ธรรมฐิต ขอบพระคุณที่มาแวะค่ะ
การเข้าใจตนเองและสรรพสิ่งเพื่อให้ชีวิตมีอิสระเบิกบานนั้นเป็นหนทางที่กำลังเรียนรู้ค่ะ ต้นเดือนสิงหาคมนี้ก็จะไปเจริญภาวนาสักช่วง พยายามหาโอกาสไปฝึกหัดอย่างน้อยปีละครั้งเพื่อสามารถนำมาปฏิบัติเองได้และใช้ในชีวิตประจำวันค่ะ