ความสุขกับกล้วยสองหวี เมื่อเช้านี้ ที่หลังบ้าน
เห็นคนบ่นแต่เรื่องความทุกข์เลยขอเขียนเรื่องความสุขอีกสักครั้ง ของเดิมใครอยากอ่านเชิญคลิก ที่นี่ และ ที่นี่ ครับ
เมื่อเช้าตื่นมาหันไปมองกล้วยน้ำว้า 2 หวีที่เพื่อนซี้ (อ.ชัยรัตน์ กันตะวงษ์) ซื้อบังคับฝากมาเมื่อวาน
ดูท่าทางจะกินไม่ทันเสียแล้วเพราะสุกจัดทั้งสองหวี ปกติก็จะเอาไปเผื่อคนโน้นคนนี้ แต่คนชอบกินมีอยู่ไม่มากนัก คราวนี้เลยคิดวิธีใหม่ได้ จึงใช้เชือกฟางผูกห้อยต่อกันลงมาทั้งสองหวี แต่แทนที่จะแขวนไว้ในบ้านผมกลับเอาไปผูกห้อยไว้หลังบ้านแทน ในใจก็คิดว่าถ้าจะมีนกสักตัวสองตัวบินมาช่วยกินก็จะดีใจมาก
และแล้ว ผ่านไปไม่ถึง 10 นาที แขกของผมก็มาเยือนครับ นกกระจาบ 1 ตัวบินมาเจาะกินกล้วยจริงๆด้วย เขาช่างรู้จักเลือกด้วยครับ ไปเจาะเอาลูกที่สุกงอมที่สุด สงสัยเคยเรียนรู้มาว่าเจาะง่ายกว้าไอ้ที่ยังเหลืองๆอยู่ พอเขาจากไปผมไม่รอช้ารีบคว้ากล้องไปเก็บหลักฐานทันที นี่ครับ ร่องรอยแห่งความสุขทั้งของนก และของคน
ผ่านไปแล้วหนึ่งความสุข หาง่ายจังเลย แต่แค่นั้นยังไม่พอครับ เหลือบไปดูพุ่มมะกอกหลังบ้าน ต้นที่เคยเขียนถึง นั่นแหละครับ มองไปก็เห็นยอดอ่อนงามๆเยอะมาก
ครั้นจะเก็บมากินเองก็คงได้สักยอดสองยอดเท่านั้น และจำได้ว่าครั้งหนึ่งเคยเด็ดมาล้างแล้วเอาไปให้ร้านข้าวแกงหน้าบ้าน พอเดินผ่านไปอีกทีเห็นเขาเอาไปให้ลูกค้าของเขากินต่ออีก ยังจำความสุขวันนั้นได้ดี วันนี้เลยทำอีกครับ เด็ดยอดงามๆ มาล้างน้ำให้สะอาดแล้วก็เอาไปฝากที่ร้านข้าวแกงอีกเช่นเคย
รอยยิ้มของคนรับทำให้เราเป็นสุขได้ไม่เบาเหมือนกัน .. นี่ก็สุขเสียง่ายๆอีกแล้วครับ .. ไม่ยากเลยจริงๆ
ความเห็น (4)
สวัสดีคะ
กล้วยก็สุกคนก็สุขคะ
ขอบคุณคะ
อ.Handy
สวัสดีอาจารย์ค่ะ
หลังจากหนูมีบล็อกแล้ว ทำให้หนูมีความรู้มากขึ้น
เรียนรู้ ความรู้ต่างๆ จากในบล็อกต่างๆ ขอบคุณมากค่ะ ที่สอนให้ทำ
แม้ว่าจะเป็นระยะเวลาสอนที่สั้นๆ ก็ประทับใจหนูมากค่ะ
ตอนนี้หนูติดบล็อกแล้วค่ะ ต้องมาเช็ค มาดู มาupdate เกือบทุกวัน หลังจากวันที่เปิดบล็อกไป 5555+
สวัสดีครับอาจารย์
การให้เป็นความสุขที่แท้จริง