ถ้าไม่เดินหนี..รักที่ดีอาจเดินมาถึง
ถ้าไม่เดินหนี..รักที่ดีอาจเดินมาถึง
เพื่อนๆที่ไม่เดินหนีรัก...เชิญนะคะ
เพื่อนๆที่เดินหนีไปแล้ว..ย้อนกลับมาได้ค่ะ
หญิงชายคู่หนึ่งตกลงแต่งงานกันในช่วงบั้นปลายของชีวิต
ทั้งที่เพิ่งทำความรู้จักกันได้เพียงหนึ่งปี
แต่หัวใจของทั้งสองกลับเชื่อมั่นว่า ..นี่คือความรักที่แท้จริง
ในคืนวันแต่งงาน หญิงชราบอกกับคนรักของเธอว่า..
เสียดายที่เธอกับเขาพบกันช้าเกินไป
ไม่อย่างนั้นคงเหลือเวลาสำหรับความสุขมากกว่านี้
เขาฟังแล้วไม่พูดอะไร
แค่เพียงอมยิ้มและกอดเธอไว้
ช่วงอายุ ๒๙ เขาพบเธอ
หญิงสาวผู้สดใส สะดุดตาและไม่มีร่องรอยเหี่ยวย่นด้วยวัยชราอย่างทุกวันนี้
เขารู้สึกว่า..เธอคือคนที่ใช่
หากแต่ยังไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จัก
เพราะเธอมีคนรักอยู่แล้ว
ช่วงอายุ ๓๒ เขายังชอบเธอ
หญิงสาวเลิกรากับคนรักอย่างเด็ดขาด
หากแต่เขาก็ยังไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จักเธอ
เพราะเธอมีคนรักใหม่ไปแล้ว
ช่วงอายุ ๓๘ เขายังชอบเธอ
คนรักคนที่สองของเธอมีผู้หญิงคนใหม่
แต่เธอเป็นฝ่ายบอกเลิกเขา
เธอบอกว่าเธอไม่เสียใจหรอก เพราะเธอไม่ได้เหงา
และตอนนี้เธอก็มีคนที่จะมาดูแลเธอแทนเขาแล้ว
ไม่นานหลังจากนั้นเธอก็ตัดสินใจแต่งงาน
ด้วยเหตุนี้ชายหนุ่มจึงยังไม่กล้าไปทำความรู้จักกับเธอ
ช่วงอายุ ๔๖ เธอหย่าร้างจากสามีของเธอ
เขายังคงอยากทำความรู้จักกับเธอ
หากแต่เธอก็มีชายวัยกลางคนมากมายที่ร่ำรวยมาคอยดูแล
เธอเฝ้ามองหาว่าคนไหนเหมาะสม และจะมาเป็นคู่ชีวิต
หากแต่ก็ยังหาไม่พบ
เธอจึงปล่อยให้ผู้ชายเหล่านั้น
เฝ้าวนเวียนอยู่รอบตัวอย่างไม่มีความหวัง
ส่วนเขาได้แต่เฝ้ามองดูเธอห่างๆ
โดยที่ยังไม่ได้ทำความรู้จัก
………………………..
หญิงสาวมักบอกใครๆเสมอว่า
ตัวเธอไม่เคยเหงา
เพราะทุกครั้งที่รู้ตัวว่าจะต้องเลิกกับคนคนหนึ่งไป
เธอจะมองหาผู้ชายคนใหม่มาเป็นตัวแทนไว้ก่อนเสมอ
ดังนั้นเธอจึงไม่เคยมีช่วงเวลาที่จะต้องอยู่คนเดียว
แต่ถึงจะบอกใครๆอย่างนั้น เธอก็ไม่อาจหลอกตัวเองได้ว่า
ความจริงแล้ว เธอ “เหงา”
ช่วงอายุ ๕๙ เธอไม่คิดที่จะแต่งงานกับใครอีกต่อไป
ผู้ชายที่เคยแวะเวียนมาดูแลเธอ
เริ่มหายหน้าหายตาไปทีละคน
ความสวยสดใสร่วงโรยไปตามกาลเวลา
เธอคิดว่าตัวเองคงไม่มีโอกาสเจอคนที่ใช่อีกต่อไป
และตัดสินใจจะอยู่ลำพัง
แล้วตอนนี้เธอก็ได้รู้จักกับเขา
ช่วงอายุ ๖๐ เขาขอเธอแต่งงาน
เธอตอบตกลง
แม้จะเป็นช่วงเวลาแสนสั้นที่พอจะเหลืออยู่ในชีวิต
เธอก็อยากใช้มันร่วมกับเขา
ไม่ใช่เพราะกลัวที่จะต้องอยู่ลำพัง
แต่เพราะรู้ว่าเขาคือคนที่เธอรัก
และเป็นคนที่ทำให้เธอไม่รู้สึก “เหงา” อีกต่อไป
ในคืนวันแต่งงาน
เธอพยายามถามว่าเขาอมยิ้มเรื่องอะไร เขาไม่ตอบ หากแต่เอ่ยขอบคุณเธอ
“ขอบคุณ..ที่สุดท้ายเธอก็หยุดรอฉัน”
เธอไม่เข้าใจคำพูดของเขา จึงคิดถามต่อ
แต่เขากลับจูบเธอเบาๆ
จากนั้นคำถามก็ไม่มีความหมายอีกต่อไป
หากคุณเป็นคนหนึ่งที่กำลังพยายามตามหารักแท้อยู่อย่างเหนื่อยล้า
เป็นคนที่ล้มลุกคลุกคลาน
กับความผิดหวังมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ลองหยุดนิ่งๆสักครู่ได้ไหม
ปล่อยให้ตัวเองได้พักและชื่นชมความสวยงามรอบๆกาย
บางทีคุณอาจพบว่า คนที่มีรักแท้ให้คุณคนนั้นกำลังวิ่งตามคุณมา
และเขาก็ดีใจเหลือเกิน
ที่ในที่สุด....คุณก็หยุดรอเขาแล้ว
ขอบคุณคุณครูพี่เหมียว..พี่สาวที่แสนน่ารัก
ขอบคุณความงดงามของความรักที่กรุณาแบ่งปัน
หนังสือ “รักยังคงสวยงามเสมอ”
ไม่ว่ารักจะทำให้สุขหรือทุกข์
โดย..เม็ดทราย สายลมผู้หวังดี
Glow up เขียน
ความเห็น (14)
โรแมนติกจังแต่จะมีผู้หญิงสักกี่คนในโลกใบนี้ที่จะพบรักแท้
พาหลานม่อนมาเรียนรู้ไว้ก่อน ครับ
..ขอบคุณค่ะ..คุณแก้ว
นั่นสินะคะ..
..ขอบคุณท่านผอ.ค่ะ..
..อิอิ..เรียนแต่เล็ก..น้องม่อนน่ารักจังค่ะ
... ชอบหน้าต่างบานนี้จังค่ะ ...
- ความรักสวยงามเสมอค่ะ ถ้าเพียงแค่หัวใจเรายอมรับว่านั่นคือ ความรัก
- ความรู้สึกปฏิเสธเพียงนิด นั่นก็คือ สิ่งที่ทำลายความรักให้ล่มสลายได้ไม่ช้าก็เร็วค่ะ
- วันนี้พูดและเขียนยังกะสาววัยแรก หัดเดินหาความรักแท้ อิ อิ
ด้วยรัก...พี่เหมียว
..อิอิ..
ชอบเหมือนกันค่ะ..หน้าต่างบานนี้
สวยคำเนอะ..ค้า
พี่เหมียวขา..
ชีวิตนี่ต้องเดินตามหาอะไรๆตลอดนะคะ
คงหมดลมหายใจนู่นแหละค่ะ..ค่อยหยุด
ขอบคุณพี่เหมียวค่ะ..
มีหลายบทชีวิตค่ะ..ในเรื่องราวของตัวอักษรในเล่มนี้ที่อ่านแล้วต้องหยุดคิด..หยุดพินิจตน..
ขอบคุณความรักที่งดงามเสมอ..ของพี่เหมียวค่ะ
สวัสดีค่ะ
สวยงามและโรแมนติกมากค่ะ
![[ กดเบาๆนะจ๊ะ ]](http://comment-thai.com/photo/15972.gif)
ขอบคุณ..น้ำใจของคุณไม่แสดงตนค่ะ..
ขอบคุณ..สำหรับข้อคิดสะกิดใจ
- สวัสดีค่ะ ศน.อ้วน
- อ่านทุกตัวอักษรด้วยความสนใจ
- เป็นบันทึกที่โดนใจมากค่ะ
- เพียงแต่ขอมุมกลับกันนะคะ
- คนเราก็มีหลากหลายอารมณ์ ครูตาลก็เช่นกันกับคนอื่น ๆ คือบางครั้งก็สนุกสนาน ร่าเริง เหงา เศร้าบ้างในบางครั้ง แต่ก็ไม่ได้ยึดติดมาเป็นความทุกข์นะคะ
- ค่อนข้างมีความสุขด้วยซ้ำค่ะ ไม่ต้องออกไปแสวงหาอะไรนอกบ้าน
- เพลิดเพลินกับการฟังเพลง ทำงานบ้านไปด้วย ทำหน้าที่คุณพ่อคุณแม่ให้กับลูกน้อยสองคน
- ขอบคุณมากนะคะ สำหรับบันทึกดี ๆ เช่นนี้ มีอีกเมื่อไหร่ไปเทียบเชิญมาบ้างนะคะ บางครั้งก็พลาดค่ะ
สวัสดีค่ะ..ครูตาล
ขอบคุณในน้ำใจค่ะ..ที่มาเยือน
และซึมซับความงดงามของอักษร..
ศน.อ้วนก็เช่นเดียวกับครูตาลค่ะ..เป็นบางครั้ง บางโอกาสความรู้สึกนี้ก็เกิดขึ้นได้เช่นกัน
และไม่ได้ยึดติดเป็นความทุกข์เช่นกันค่ะ..คงเป็นธรรมดาของคนเรานั่นเอง ทุกข์..สุข..ของคู่ชีวิตคู่โลก
ครูตาลมีความสุขกับงานนะคะ..รักษาสุขภาพด้วย
พี่อ้วนคะ....ได้ใจไปเลยค่ะ....กับคำว่า "รักยังคงสวยงามเสมอ"....
หลายคนคงต้องหยุดนิ่งๆ แล้วน่ะค่ะ 5555
ขอบคุณนะคะ....ขอให้รักของพี่อ้วนก็ยังคงสวยงามเสมอเช่นกันนะคะ