บ้าน
คิดถึงต้นทางน้อยรอยทางฝัน ยามสบแสงตาวันวันฟ้าใส หอมเอยดอกมะลิลามารำไร หากดวงใจหวั่นไหวในไพรพลบ
ดอกคูนตรงโค้งฟ้าที่ควงฟ้อน
เคยออดอ้อนรับขวัญในวันหวาน
ตะแบกรักขื่นขมจมสายธาร
ในวิมานลิบล่องท่องธารา
ข้าวกล้านาสีทองเหลืองผ่องผุด
งามประดุจทาบทอง ล่องเวหา
ยาวละลิบทิพย์ท่องดั่งทองทา
งามเกินกว่าเอ่ยอ้างกองฟางดาว
คิดเอยคิดถึงบ้าน
ดอกรักบานสีม่วงกลางรวงฝน
ดอกรักบานฉ่ำดินกลิ่นลอยวน
คิดถึงคนคอยห่วงฝากดวงดาว
</strong></span>
แม้กี่ปีกี่เดือนจะเคลื่อนคล้อย
ได้แต่คอยลับแลชะแง้หาย
ถูกบ่วงบาศมืดมิดมัดติดกาย
กลับไปได้เพียงในฝันเท่านั้นเอย
ความเห็น (5)
บ้านผมอยู่ แม่ออน สุนทรสิงขร์
นครพิงค์ เชียงใหม่ มไหศวรรย์
ผาตั้งธาตุ คู่เมือง รุ่งเรืองนาน
โคนมนั้น ภัณฑ์ผลิต กิจชุมชน
น้ำพุร้อน ผ่อนพัก หว่างสิงขร
ถ้ำเมืองออน ผ่อนใจ ได้กุศล
เชิญเที่ยวไป ให้ชื่น รื่นกมล
ประชาชน เมืองออน ต้อนรับดี.
( ภาพ : ดอกขจร )
นายก้ามกุ้งคนชอบฝันวันยังค่ำ
ตัวดำดำแต่ใจนี้ดีเหลือหลาย
คนชอบฝันขอเป็นเพื่อนเยือนทักทาย
ขอร่วมร่ายกานท์กวีนี้ด้วยคน
ออนอะไรไหนนั่นคุณหนัน(เจ้า)ขา
เอ..รึว่าแม่ออนอ่อนเชียงใหม่
คนที่นั่นเลื่องชื่อระบือไกล
ว่าน้ำใจใสสะอาดปราศมลทิน
ลีลาเด็ด ๆ กันทุกคนเลยค่ะ ทั้งคุณทนันและนายก้ามกุ้งด้วย
คุณชนิศาคงจะเป็นคนช่างฝัน ช่างจินตนาการสามารถเชื่อมโยงดอกไม้สวย ๆ ธรรมชาติกับความรู้สึก กลั่นออกมาได้ไพเราะ
ขอบคุณค่ะ