คุณ เป็นความคิดตอนที่จิตส่งออกนอกค่ะ
แวะมาทักทาย
มีความสุขในทกๆวัน นะคะ
ขอบคุณค่ะ
คุณเป็นใคร
ถ้าคุณรู้แล้วคุณจะหนาว ว่าแต่ใครจะเป็นคนรู้ล่ะ แล้วคนรู้อยู่นี่เป็นใคร
ตอนนี้แม้รู้เพียงเลือนลาง ยังยากที่จะรับได้ ได้แต่ค่อยๆ รู้อย่างเบาบางจริงๆ ครับ
สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก...........
มาอีกรอบครับ
รอบแรกนั้น กะจะเม้นท์ด้วยถ้อยคำแบบเซน
แต่ก็ต้องล่าถอยฝากเพียงรอยยิ้มเล็กๆ ไว้
มันรู้สึกอายตัวเอง ที่จะหยิบยืมเอาถ้อยคำอันเปี่ยมด้วยปัญญาหรูๆ ของคนอื่นมาพูด เพื่อให้ดูดี มีชาติตระกูล
กลับมาครั้งนี้ ขอเม้นท์ใหม่ ด้วยสภาวะที่กำลังเป็นอยู่
มันอาจดูโง่เขลา เบาปัญญา แต่มันก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในกายในใจนี้
ไม่มีสิ่งใดที่น่าอาย มันคือสภาวะความเป็นจริงอย่างหนึ่งที่เราต้องกล้าเผชิญ
อยากบอกว่า...
ผมยังไม่รู้สึกเลยครับ ว่ามี "กระจก"
ทั้งยังไม่เคยเห็น "เงา" ตัวเองอย่างเต็มตา
เห็นแต่อะไรบางอย่าง วูบๆ ไหวๆ โฉบไป เฉี่ยวมา
พาให้สุข และเศร้า ในบางขณะ
ขอหัด "ดู" ไปเรื่อยๆ ก่อนนะครับ
ถ้าได้เห็น "เงา" เต็มๆ ตา แล้วคงได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนกันอีกนะครับ
ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะที่มีให้เสมอมา
สวัสดีวันหยุดค่ะ
อ่านแล้วยิ้มเลย....คุณเป็นใคร...?
มองตน พิจารณาตน เป็นกระบวนการที่มีคุณค่ามากค่ะ
มาขอบคุณสำหรับกลอนที่นำไปฝากให้...ทำให้ระลึกถึงแม่สุดใจ...โดนใจ ตรงใจอย่างจัง ...
แต่ก็ชอบมากค่ะ ... ขออนุญาตนำไปรวมไว้ในบันทึกนะคะ ...
แม่เฝ้าหวงห่วงนักเจ้ายังเล็ก โอ้เจ้าเด็กน้อยของแม่ดุจแรกฝน
เฝ้าฟูมฟักชุบเลี้ยงอย่างอดทน เฝ้าดูจนเจ้าเติบใหญ่ดังใจพา
ถึงอย่างไรเจ้ายังเด็กในอกแม่ มีรักแท้ให้เจ้าเฝ้าห่วงหา
ขอเพียงเจ้าเป็นคนดีศรีวิชา แค่นี้หนาแม่ก็สุขยอดกมล.
(^___^)
มาต่ออีกรอบ
เกิดอาการฟุ้งแบบเมามัน
คุณคือใคร ใครคือคุณ ให้ครุ่นคิด
ใครคือคุณ คุณคือจิต ที่สงสัย
ใครคือคุณ คุณคือจิต เพิ่งดับไป
คุณคือใคร ใครสงสัย นั่นคือคุณ
คุณคือใคร ใครคือคุณ หมกมุ่นคิด
คุณคือใคร คุณยังติด ขี้สงสัย
คุณคือใคร กิน-กาม-เกียรติ สร้างคุณไง
คุณคือใคร คุณรู้ได้ เพียงตัวคุณ