วันนี้ผมมาเรียนรู้เรื่อง การจัดการความขัดแย้งกับ รองศาสตราจารย์แสงสุรีย์ สำอางค์กูล ครับ ได้ข้อสรุปเป็นบทกลอนดังนี้
อวิชชาฝันใฝ่ให้ไหลเลื่อน กายจิตเคลื่อนเลื่อนไหวจนใจหาย
เกิดและดับลับลาจนคราตาย หากเข้าใจไตรลักษณ์จักสุขแท้
เตือนเพื่อรักชักนำพระธรรมเลิศ ครวญดูเถิดอนิจจังย่อมพังแน่
มิอาจทนทุกขังใช่รังแก แต่มันแปรเปลี่ยนผลัดอนัตตา
เมื่อเกิดดับให้เห็นเป็นเช่นนี้ ทุกนาทีมีจิตคิดมุ่งหา
วิปัสนาภาวะแห่งปัญญา อบรมพาสติพ้นจนนิพพาน
สาธุ
อวิชชา = บ่อเกิดของความไม่รู้ ไม่รู้ตามสภาพจริง ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ซึ่งผู้บริหารต้องจัดการไกล่เกลี่ย คลี่คลาย ปัญหาดังกล่าวอย่างรอบคอบและมีประสิทธิภาพนั่นเอง