ผัว-เมีย..ละเหี่ยใจ ในโรงพยาบาล


พี่ไม่รู้อะไรเลย..แต่พี่เห็นเธอเตะเขา

เรื่องของสามี-ภรรยา หรือภาษาแบบบ้านๆเรียกว่า"เรื่องของผัวๆเมียๆ.".เป็นเรื่องที่เล่าไม่รู้จบค่ะ..บางคนบอกว่า
เหมือนลิ้นกับฟัน..ถ้าอยู่ที่บ้านผู้เขียนมองว่าเป็นเรื่องธรรมดามากๆ..แต่เรื่องนี้ไม่ธรรมดาตรงที่ มันเกิดในโรงพยาบาลค่ะ..และที่สำคัญมันท้าทายบทบาทของผู้เขียน..ที่ดูแลด้านฝ่ายกายเป็นส่วนใหญ่..เรื่องมีอยู่ว่า..

         ผู้ป่วยหญิงวัย 20 ต้นๆ เพิ่งแต่งงานใหม่ได้ 2-3 เดือน..มาผ่าตัดใส้ติ่งอักเสบค่ะ..หลังผ่าตัดได้ 2 วัน เธอทะเลาะกับสามี
หนุ่มวัยเดียวกัน..กลางหอผู้ป่วย..ครั้งแรกผ่านไปจบลงโดยที่สามีเป็นฝ่ายเดินหนีไป...วานนี้เป็นวันเกิดของสามี..เธอฝากพยาบาลซื้อเค้กให้สามี 1 ชิ้น..แต่ผู้เขียนเห็นเค้กชิ้นนั้นยังวางอยู่ที่โต๊ะข้างเตียงผู้ป่วย..เกือบ 5 ทุ่มแล้ว..เธอเรียกสามีไปคุยกันบางเรื่องที่นอกหอ..หายไปนานพอสมควร พยาบาลจึงไปตาม..ปรากฏว่ากำลังทะเลาะกัน..ผู้ป่วยร้องไห้ฟูมฟาย..สามีสีหน้าเคร่งเครียดและพยายามจะหลีกหนีจากเหตุการณ์ตรงนั้น..แต่ภรรยาขอ clear.".เธอ(มึง)จะอยู่หรือเธอ(มึง)จะไป.."
ท่าทางเธอโกรธมาก..ผู้เขียนเข้าไปนั่งเฝ้าอยู่ห่างๆ(คาดการณ์ว่าเผื่อเธอวู่วาม..เกิดคิดสั้น..กระทันหัน) ..ไม่นานสามีเธอลงลิฟต์หนีไป..แต่เธอตามไม่ทันเพราะปวดแผลผ่าตัด..เธอจึงต้องนั่งลง..แล้วพูดระบายให้ผู้เขียนฟัง..

..พี่ไม่รู้อะไร..ตั้งแต่แต่งงานกัน..หนูดูแลเขา(มัน)ทุกอย่าง..ให้ทำอะไร..หนูก็ทำ.." แต่พอหนูไม่สบาย..มานอนเฝ้าแค่นี้..มัน(เขา)บอกว่าเหนื่อย..

"พี่ไม่รู้อะไร..เวลาทะเลาะกันอยู่บ้านมันเตะ..มันถีบหนู.."

พี่ไม่รู้อะไรๆๆๆๆ..ขณะพูดมือก็กดโทรศัพท์ตามสามีตลอดเวลา..พอสามีเธอ(สิ่งเร้า:stimuli)กลับมาอีกครั้ง..เธอจึงรี่เข้าไปจะทำร้ายสามี..พยาบาลต้องจับเธอไว้และรายงานแพทย์ เพื่อให้ยาสงบระงับ..แต่ด้วยความเกรี้ยวกราดของเธอ พยาบาลตัวเล็กๆ 3 คน จึงจับเธอไม่อยู่..เธอจึงถลาไปเตะสามี 1 ครั้ง..ก่อนที่สามีเธอจะเดินหนีไปอีกครั้ง..แล้วเธอก็พูดต่อไปมากมาย..กระทั่งผู้เขียนพอมีโอกาสจึงสะท้อนกลับไปว่า..

"พี่ไม่รู้อะไรเลยค่ะ..แต่พี่เห็นเธอต่อว่า(ด่า)สามีต่อหน้าพยาบาลและญาติคนอื่นๆ..

พี่ไม่รู้อะไรเลย..แต่พี่ไม่เห็นสามีของคนอื่นมาเฝ้าภรรยา..เหมือนสามีของน้อง..ส่วนใหญ่พี่เห็นแต่ภรรยา มาเฝ้าสามี..

พี่ไม่รู้อะไรเลยจริงๆๆนะ..แต่พี่เห็นเธอเตะเขา...

พี่ไม่รู้เลยว่า..ทำไม น้องจึงแต่งงานกับเขา..??

เธอเริ่มนิ่งค่ะ

ขณะพูดผู้เขียนก็เตรียมยานอนหลับไปด้วย..และด้วยความรวดเร็ว..ในเสี้ยววินาที..diazepam 10 mg ก็ค่อยๆถูกฉีดเข้าเส้นเลือดเธออย่างช้าๆ...เธออ่อนลง..แต่เธอยังไม่หลับค่ะ..

ผู้เขียนหันมาทำความเข้าใจกับสามีผู้ป่วยบ้างว่า.."เวลาคนเราเจ็บป่วยก็ต้องการ การเอาใจใส่จากคนที่รัก..มากน้อยแตกต่างกัน..ให้อดทนนะคะ..ช่วงนี้พี่ก็ขอร้อง ให้เอาใจเธอมากขึ้น  สักนิดนึง..ให้เธอหายดีแล้ว..ค่อยคุยกันใหม่นะคะ..

สามีของเธอซึ่งดูเงียบขรึม..พูดขึ้นว่า"..ก่อนแต่งผมก็ไม่คิดว่า..เธอ(มัน)จะเป็นมากขนาดนี้ครับ.." ..เอิ๊กกๆๆ..ตอนแรกรักน้ำต้มผักก็ว่าหวานละน้องเอย..

วันนั้นผู้เขียนอนุญาติให้สามีเธอนั่งเฝ้าค่ะ..และก่อนที่เธอจะหลับ..เธอบอกว่าปวดปัสสาวะ..ผู้เขียน จึงแนะนำให้สามีเธอประคองเธอไปห้องน้ำ..ขากลับก็ประคองกลับมา..แล้วเธอก็หลับด้วยความสุข..ก็แค่นี้!!!คืนนั้นผู้เขียนลงเวรไปด้วยความสุขยังไงๆไม่รู้ค่ะ..

วันนี้เธอกลับบ้านแล้ว..ก่อนกลับเธอฝากองุ่นไว้ให้พร้อมบอกกับพยาบาลว่าฝากขอบคุณพี่พยาบาลที่"สอนเธอ..เมื่อคืนนี้"

ไม่ได้สอนค่ะ..แต่เอาประสบการณ์..มาแลกเปลี่ยน..น้องเอ๋ย..

หมายเลขบันทึก: 258992เขียนเมื่อ 3 พฤษภาคม 2009 14:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 พฤษภาคม 2012 17:03 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (51)

ดูแลคนไข้ผู้ใหญ่ต้องเจอเหตุการณ์อะไรเเปลกๆหลายอย่างนะคะแล้วก็ต้องจัดการเก่งๆ

และมีเทคนิคในการพูดคุย เป็นกำลังใจให้พี่ดาค่ะ ทำดีแล้วค่ะ

อ่อ..คอเดียวกันเลยค่ะพี่ดา จินตรา ฟักลาบ

เพราะอีหลีเด้อ

สวัสดีค่ะ

พี่ดาเล่าเรื่องได้สนุก

ชวนติดตาม...ขอชื่นชมที่พยาบาลของเรา

มองเห็น...และช่วยเหลือเรื่องจึงจบลงด้วยดี

holistic appoarch very good

สวัสดีค่ะ

  • ขอปรบมือให้กับ..ตำแหน่ง
  • ทูตสันถวไมตรี..แห่งโรงพยาบาลศรีฯ ค่ะ

เจริญพร โยมลดา

อาตมาเคยไปสวดมนต์ในเรือนจำหญิงและเรือนจำชาย

สิ่งที่ได้เห็นคือ เรือนจำชายนั้นบรรดาภรรยาจะมาดูแลสามีที่

ติกคุกกันไม่ขาด ขณะที่เรือนจำหญิง อาตมาไม่พบสามีมาดูภรรยา

เลย มีแต่แม่หรือญาติ

เจริญพร

P  ขออนุญาติตอบคุณ กวิน (User2) ก่อนนะคะ..

บอกตรงๆว่าตอนนั้นดิฉันฮาไม่ออกจริงๆค่ะ..แต่ก็ไม่เครียด.ไม่กลัวค่ะ.

คิดว่าควบคุมสถานการณ์ได้..เพราะมีประสบการณ์และได้ข้อคิดในการดำเนินชีวิต..จากเพื่อนๆ และการเรียนรู้ใน  G2K..ค่ะ

สำหรับดิฉัน knowlage + ประสบการณ์ + สติ( control)= power  ค่ะ..นั่นคือ  มีความรู้  มีประสบการณ์  มีสติ = มีอำนาจในการควบคุม ค่ะ..ในทางตรงข้าม lack of knowlage  + loss  of control = powerlessness ค่ะ.. 

เอ๊ะ..!!!  วันนี้ออกทางวิชาการ  นิดนึงค่ะ..

ขอบคุณที่แวะมาค่ะ..ไม่เจอตั้งนานนะคะ..

ยังไม่ลืมค่ะ

 

สวัสดีค่ะ

 มาชวนไปดู the star

 

สมกับที่เป็น ผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูง ครับ กถึง Mishel Fuco ที่พูดเรื่อง power of knowledge

สวัสดีคะน้องดา

ดีนะคะน้องดา ใจเย็นและใช้คำพูดที่ดี จนน้องเขาเข้าใจ

เป็นความสุขที่ให้ความสุขแก่ผู้อื่นค่ะ

ใจเย็นดีจังนะคะ...ขอเป็นกำลังใจให้จ้า

P  สวัสดีค่ะน้องกุ้ง..สุธีรา

population..กลุ่มผู้ป่วยผู้ใหญ่นี้..กลุ่มใหญ่ที่สุดค่ะ..

เราก็จะเห็นปรากฏการณ์ทางสังคมแปลกๆมากมายค่ะ..

เรียนรู้ที่จะสนุกกับงานค่ะ..มองทุกอย่าง 2 ด้านเสมอ..

ที่พูดมาทั้งหมดต้องฝึก..และก็ฝึกค่ะ..แล้วจะเก่ง..ขึ้นเรื่อยๆๆ

ยินดีให้คำแนะนำและเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

ตามมาดูสบันสนุนการทำดีกับครอบครัวไม่รังแกผู้หญิงนะครับ..

P น้อง แดง ของพี่..

ตอนพี่เดินไปเจอครั้งแรก..เธอบอกพี่ว่า..พี่ไม่ต้องยุ่ง..

พี่เกือบเดินกลับแล้วค่ะ..แต่พอคิดได้ว่า..นี่มันชั้น 7 นะ..ถ้าเธอเกิดโดดลงไป..โรงบาลเราขึ้นหน้า 1 แน่ๆ..เลยต้องเฝ้า..อยู่ห่างๆค่ะ..

สุดท้ายโอกาสก็เป็นของเรา..เพราะ  ณ เวลานั้น
เธอไม่รู้จะพูดระบายกับใครค่ะ..

ส่วนตัวพี่มองว่า..เด็กทั้งคู่..เอาแต่อารมย์..ไม่มีเหตุผล..

แต่เรื่องของ..ความรัก..อารมย์มักอยู่เหนือเหตุผลค่ะ..เอิ๊กกๆๆ

 

สวัสดีค่ะ

อ่านแล้วได้อมยิ้มในที่สุด....แต่คิดว่าตอนอยู่ในเหตุการณ์พี่คงขำไม่ค่อยออกแน่เลย...

ขอบคุณพี่ค่ะ

(^___^)

P  พระปลัด


นมัสการพระคุณเจ้า..

ในโรงพยาบาลก็เช่นกันค่ะ..ส่วนใหญ่มีแต่ผู้หญิงมาดูแลผู้ชาย..

ไม่ทราบว่าต้องทำบุญด้วยอะไร..ผู้หญิงจึงจะได้รับการดูแลบ้างเจ้าค่ะ

สาธุ..

P น้องแดง..

ไม่ได้ดูเลยค่ะ..ไปเข้าเวร..แต่ทราบว่า..น้องแตงโม..ได้เป็น The star จ้ะ.

ดีใจกับคนขอนแก่น..อีกแล้ว..

พี่นะลุ้นให้ลูกชายไปประกวดกับเขาบ้าง..เผื่อจะได้เป็นแม่ดารา..เอิ๊กกๆๆ..

กล้วยไม้สวยจัง..ดูแลดี..เดี๋ยวมีโอกาสพี่จะแวะไปดูที่บ้านบ้างค่ะ..

ขอบคุณนะคะ

  • คนอ่านก็ไม่รู้อะไรเลย  แต่ได้แนวคิดไปซะงั้น
  • คนอ่านไม่รู้อะไรเลย  แต่แอบชื่นชมความคิดรวบยอดนี้
  • ตกลงใครมาอ่านบันทึกนี้
  • ได้รู้อะไรต่อมิอะไรมากมาย  อิอิ

อ่านบันทึกนี้แล้วนึกถึงเวลาเรียกร้องสิทธิสตรี บรรดา NGO ทั้งหลายก็จะพูดว่าภรรยาถูกกระทำตลอดถูกซ้อมถูกตบตีเพราะสามีเมา แต่ไม่เคยพูดกรณีภรรยาเตะสามีเลย อิอิ มาช่วยผ่อนคลายครับ เพราะเวลาอยู่ตรงหน้าสิ่วหน้าขวานแม้เราจะเป็นคนนอกเราก็เหนื่อยเหมือนกัน เห็นใจ เข้าใจครับ

P  น้องแดงค่ะ..พี่ใจลอย..พี่ขอแก้ข่าว..น้องสิงห์โต  ได้เป็น The star ค่ะ..โอ้ย..อายจัง..เขียนไปได้..น้องแตงโม..มาจากใหนเนี่ย..

P คุณ  กวิน (User2)

ดิฉันคงเจอของจริง power of knowledge (ตัวจริง) เข้าแล้วมังค่ะ..

 ขอแก้ไข..knowlage เป็น knowledge นะคะ

ขอบคุณค่ะ..

P   มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)

อย่างนี้เขาเรียกว่า..แค่อ่านบันทึก(มองตา)ก็รู้ใจค่ะ..

ขอบคุณที่เห็นประโยชน์ค่ะ..

ผู้เขียนเองก็ได้เรียนรู้อะไรมากมายจากเหตุการณ์นี้เช่นกันค่ะ..

P สวัสดีค่ะพี่ไก่.. ประกาย~natachoei ที่~natadee


เกือบไปแล้วค่ะพี่ไก่..ต้องขอบคุณที่เราได้เรียนรู้..การมองจิต..การฝึกสติ..ใน G2K และฝึกๆๆๆค่ะ..มีโอกาสก็เอามาใช้ค่ะพี่..

ตอนรถถูกชนนั้นก็เหมือนกันค่ะ..ถ้าเป็นเมื่อก่อนน้องอาจจะสติแตกไปแล้วค่ะ

ตอนนี้เฉยๆค่ะ..ของนอกกาย..ได้มา..แล้วก็เสียไป..ตั้งอยู่และดับไปค่ะ..แต่ตอนนี้มันพัง..ก็เอาไปเข้าอู่..รออะไหล่ค่ะ..

ใช้มอไซด์ก็ดีค่ะ..หาที่จอดง่าย...เอิ๊กกๆๆๆๆ

แล้วเจอกันค่ะ

 

ประทานโทษค่ะ..ขอแก้ไขคำว่าอะไหล่ เป็น..อะหลั่ยค่ะ..

ขอบคุณค่ะ..

P คนไม่มีราก

เป็นพยาบาลนะคะ..อะไรๆก็เขียนรายงานค่ะ..

ถ้าเหตุการณ์นี้ไม่ happy ending พี่ก็อาจได้เขียนรายงานค่ะ..

ที่สำคัญต้องมองเหตุการณ์อย่างเข้าใจค่ะ..และต้องพยายามเข้าใจทั้ง 2 ฝ่ายด้วยค่ะ..

ครั้งนี้พี่มองว่า..ลึกๆเธอไม่ต้องการขับไล่สามีเธอหรอก..แต่ตรงข้าม..เธอต้องการความรัก..ความเอาใจใส่ค่ะ..

 

P  อัยการชาวเกาะ

ขอบคุณที่เข้าใจค่ะ..แต่อย่าเพิ่งตัดสินนะคะท่าน..

ดิฉันคนหนึ่งละที่ไม่เคยเรียกร้องสิทธิให้เท่าเทียมชาย..

เพราะดิฉันคิดว่า..ทุกวันนี้สิทธิของดิฉันก็มากกว่าอยู่แล้ว..ยังไม่อยากลดค่ะ..เอิ๊กกกๆๆๆ

ขอบคุณมากๆที่แวะมาค่ะ..

P สวัสดีค่ะ คุณน้อยหน่า

ความรู้สึกเช่นนี้..มันมาเอง..ไม่ต้อง built ค่ะ..

แต่สมมุติเอาก็ไม่ได้นะคะ..

ขอบคุณที่แวะมาแลกเปลี่ยนค่ะ

P สวัสดีค่ะท่าน ศน.add


ใจเย็นดีจังนะคะ....หึ หึ..อยู่ใกล้ๆแล้วจะหนาวววววววววค่ะ..ท่าน

เช่นกันครับ-ยินดีที่ได้เห็นตัวเป็นๆ ...

ง่วงมาก แต่ตอนนี้ตัดใจไม่ลงจากโกทูโน..เลยต้องนั่งอ่าน นั่งจิ้มแป้นคอมฯ อยู่เช่นนี้ไปสักระยะๆ...

....

ขอบคุณที่จัดกิจกรรมดีๆ ให้ผมได้ไปร่วมสังเกตการณ์ นะครับ

ชีวิตนิ เหมือน ละคร เลยท่าน

สวัสดีค่ะ

พวกเราร้องเพลงด้วยกันสนุกมากนะคะ

ยิ่งดึก...เราก็งัดเอาเพลงฝาหรั่งเก่าๆมา

have you ever seen thw rain

yeater once more...500 mile

ป๊าดม่วนหลายเด้อ...

  • ธุ คุณลดาค่ะ..

อ่านแล้วก็ยิ้ม..ม..ม  อิอิ  ดีนะเนี่ยต้อมเป็นโสด และไม่เข้าโรงพยาบาล  เลยไม่มีประสบการณ์แบบนี้ อิอิ

Dsc08405

  • เล่ามัน ฟังเล่าจริงๆ มันกว่า เอิ้ก

ว้าวๆๆๆ กำลังตามหารุปที่พี่เกศเอามาโพสเลย ฮ่าๆๆๆ

งั้นขอยืมไปใช้หน่อยนะค่ะ อิอิ

ดีใจที่ได้เจอพี่ดาเด้อ คนบ้านใกล้เฮือนเคียง

คือสิได่เพ้อกันอีกเด้อค่ะ อิอิ

ฝากขอเมลล์พี่ กับน้องพี่นำได้ ฮิๆๆ

ถ้าคุณลดาอยากเป็นแม่ the star อันดับแรก

ต้องไปตำส้มตำขาย ที่หน้า โรง-บาลก่อนค่ะ   หึ  หึ

ถ้าคุณลดาอยากเป็นแม่ของ the star

คุณลดา ต้องไปขายส้มตำที่หน้าโรง-บาล ด้วยค่ะ

P  น้องนา..กล้วยแขก~natadee~natachoei♥.•°♥

[email protected] ค่ะ..

ส่วน mail ของน้องพิม..เดี๋ยวกลับมาเอาใหม่..เธอไปว่ายน้ำค่ะ..

เข้ามาคุยกันนะ..คนดี

P  ท่าน JJ  ..ชีวิตจริง..ยิ่งกว่าละครค่ะอาจารย์

ขอบคุณค่ะ

P  น้องแดง..ที่รัก..

ว้าววๆๆ..อยากฟังน้องแดงร้องเพลงฝรั่ง..

พี่นะ..ร้องไม่เป็น..ไม่ได้เลย..แต่ก็ชอบฟังค่ะ

คงมีโอกาสได้ฟังสักครั้งนะคะ..

ขอบคุณค่ะ..

 

P  ขอบคุณค่ะพี่เกศ..ชอบภาพนี้มากๆค่ะ..

จะอัดเก็บไว้โชว์ค่ะ..

จริงครับเรื่องสามีภรรยาเล่าไม่จบ ตราบใดที่ยังมีสามีและภรรยา

P  น้องต้อมที่รัก..หายไปกับสายลมหนาว..กลับมาพร้อมกับสายฝนฉ่ำ..

เรียนรู้จากประสบการณ์ของคนอื่นนะจ้ะ..คนสวย..

คิดถึงค่ะ

สวัสดีค่ะ

* พี่ไม่รู้อะไร...เอิ๊กๆๆ

* พี่ทำได้ดีมากค่ะ

              

  *สุขกายสุขใจนะคะ

P คุณ กระติก~natachoei ที่ ~natadee

เอางั้นเหรอค่ะ..จะมีคนซื้อไหมละ..

ถ้าได้จริง..ก็ยอมค่ะ..เพื่อลูก..(สี)ดาทำได้ค่ะ

เอิ๊กกๆๆ

P  ท่าน เบดูอิน

 

ถ้า สามีภรรยาแยกกัน..เรื่องยิ่งยาวววววววค่ะ..

P  นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)

มันคืออะไรเอ่ย...ไม่เคยเห็นค่ะ..เอิ๊กกกๆๆ

เหมือนปลูกอะไรสักอย่างนะคะ..

สุขกายสุขใจ..เช่นกันค่ะ..

 

สวัสดีค่ะ

  • งานหนักมากไหมคะ
  • เป็นกำลังใจให้นะคะ
  • รักและคิดถึงค่ะ

เพิ่งได้เข้ามาเยี่ยมชม blog เพื่อนดา โฮยอดเยี่ยมเลยครับ ขยันเขียนมากเลย โดยเฉพาะเรื่องนี้อ่านแล้วทั้งสนุกและได้ข้อคิดดีๆ เราจะติดตามอ่านนะครับ ส่วน blog เรา เพิ่งได้มีโอกาสมาเขียนหลังเรียนเพิ่งจบโทนี้แหล่ะครับ และส่วนใหญ่จะเขียนเรื่องงานเราซะมากกว่า .. แล้วคงได้แลกเปลี่ยนกันเรื่อยๆ นะครับ ..รักเพื่อนเสมอ..ตุ๊

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท