คุณค่า “ภายใน” ของซูซาน บอยล์
ซูซาน บอยล์ อายุ 47 ปี ผู้หญิงธรรมดา อ้วน เตี้ย ไม่สวย แต่เธอโด่งดังเป็นที่รู้จักชั่วข้ามคืนหลังจากขึ้นเวที Newest 'Britain's Got Talent' Sensation
ด้วยเสียงทรงพลัง ความมั่นใจในตัวเองและความเป็นธรรมชาติของซูซาน น่าประทับใจที่สุด คลิปโชว์ของเธอมีผู้เข้าไปชมมากกว่า 47 ล้านครั้ง
มีคลิปมากมายของซูซาน ความคิดเห็นที่ชื่นชมเธอล้นหลาม ไม่เป็นที่สงสัยว่าซูซานโด่งดังไปทั่วโลกเพียงชั่วข้ามคืน
ทุกสื่อ ทุกบริษัทห้างร้าน บริษัทเสริมความงาม วิ่งไปหาเธอ แต่โชคดีที่เธอปฏิเสธด้วยเหตุผลที่สะท้อนความเชื่อมั่นต่อคุณค่าภายในของตัวเองว่า "ทำไมต้องให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ ตราบใดที่ฉันยังสามารถร้องเพลงได้ดี และนี่ก็ไม่ใช่เวทีประกวดนางงามสักหน่อย" และ
"ต่อไปฉันอาจจะสนใจอยากทำ แต่ตอนนี้ฉันยังพอใจกับรูปร่างหน้าตาที่ฉันเป็น เตี้ย อ้วน ฉันไม่คิดจะไปฉีดโบท็อกซ์ หรือไปเสริมความงามอะไรทั้งนั้น ฉันยังพอใจกับรูปร่าง หน้าตาของฉัน….มันผิดตรงไหนหรือ กับการมีรูปร่าง หน้าตาอย่างซูซาน บอยล์"
กรรมการตัดสินคนหนึ่ง "อแมนดา โฮลเดน" ออกมาให้ความเห็นว่า เธอเป็นคนหนึ่งที่อยากเห็นซูซาน บอยล์ เป็นซูซานคนเดิม ที่เคยเห็นบนเวทีประกวด "เธอจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องรักษาความเป็นตัวเธอเองไว้ เพราะว่านั่นคือสิ่งที่ทำให้พวกเราทุกคนรักเธอ มันทำให้เธอดูเป็นคนธรรมดาที่เราเห็นอยู่ตามท้องถนน และนั่นก็เป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้เธอชนะใจผู้คน"
เรื่องของซูซานบอกเราว่า คนธรรมดาๆ ทุกคนประสบความสำเร็จในชีวิตได้ ถ้าค้นหาตัวเองพบ เชื่อมั่นในตนเอง โดยไม่ไหลไปตามกระแสอันฉาบฉวยและหลอกลวง
ขอเอาใจช่วยเธอ และภาวนาขออย่าให้โลกจอมปลอมหลอกลวงเธอสำเร็จ
ซูซาน บอยล์ ผู้เป็นตัวอย่างของคนที่เคารพนับถือคุณค่าภายในตน
สิ่งที่เรียนรู้
ฉันเรียนรู้ และต่อยอดความคิดหลายสิ่งจากผู้หญิงที่น่าประทับใจคนนี้
ประการแรก เราสามารถเอากรณีของ ซูซาน บอยล์ เป็นสื่อสร้างความรู้สึก สอนเด็กๆ ในห้องเรียนเรื่อง “คุณค่าภายใน” ได้อย่างดี
“คุณค่าภายใน” เป็นคุณสมบัติพิเศษสุดที่เราต้องการสร้างให้เกิดขึ้นในตัวเด็กๆ ของเรา เป็นส่วนหนึ่งของความภูมิใจในตนเอง เป็นองค์ประกอบสำคัญของการก้าวไปข้างหน้า ตรงกันข้ามกับคุณค่าภายนอกที่มาจาก ความสวย ความงาม การลอกเลียนแบบดาราเกาหลี ดาราญี่ปุ่น การสร้างข่าว สร้างภาพ ที่ฉาบฉวย หลอกลวง
คุณค่าภายในของเป็นจริง ของแท้ ที่ทนทานการพิสูจน์
ประการที่สอง เราสามารถช่วยส่งเสริมให้เด็กๆ ตระหนักในคุณค่าภายในตนทั้งในระดับครอบครัว ระดับโรงเรียน และระดับชุมชน ด้วยวิธีต่างๆ เช่น
· จัดเวทีที่หลากหลายสำหรับเด็กๆ ที่ไม่เน้นความเป็นเลิศทางวิชาการ เพื่อที่เด็กๆ จำนวนมากจะได้มีโอกาสค้นหาตนเอง
· ชื่นชมความสำเร็จไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหน การชื่นชมเน้นไปที่การกระทำ และไม่ชื่นชมเกินจริง
· ผู้ใหญ่ต้องไม่ให้ความสำคัญหรือชื่นชม กับรูปโฉมภายนอก การแต่งเติม ปรุงแต่ง ที่ไม่ใช่คุณสมบัติภายใน
· ไม่ควรให้ความสำคัญกับเด็กที่โดดเด่นมากเกินไป จนเด็กๆ คิดว่า “คุณจะได้รับการยอมรับเมื่อคุณเป็น “สุดยอด” เท่านั้น”
· จัดโอกาสให้เด็กๆ ทำงานเป็นกลุ่มเล็ก เพราะเป็นโอกาสที่เขาจะกล้าแสดงออกมากว่าอยู่ในกลุ่มใหญ่
· สนับสนุนการทำงานเป็นทีมมากกว่าการโชว์เดี่ยว เพื่อเปิดพื้นที่ให้แก่เด็กทุกคน ไม่เจาะจงเฉพาะคนที่โดดเด่นเท่านั้น
· สุดท้ายนะคะ (ถ้าท่านเป็นครู) ให้ความสำคัญกับกระบวนการเรียนรู้ มากกว่า มุ่งเนื้อหา เพราะ ในกระบวนการเรียนรู้เปิดโอกาสให้เด็กๆ ทุกคนเข้าถึง วิธีคิด วิธีหาความรู้ วิธีทำงาน แต่การมุ่งเนื้อหามากเกินไป ด้วยเวลาเท่ากัน เด็กเก่งเท่านั้นที่ประสบความสำเร็จ เด็กที่ตามไม่ทันจะค่อยๆ หลุดออกไป ความภูมิใจในตนเองจะค่อยๆ ลดลง
อยากเชิญชวนผู้ใหญ่ทุกคนเปิดโอกาสให้เด็กๆ ได้ค้นหาตัวเอง ได้แสดงความสามารถของพวกเขาออกมา เพราะเด็กทุกคนมีสิ่งดีๆ อยู่ในตัวค่ะ
ขอบคุณซูซาน บอยล์ ที่ช่วยเปิดความคิดให้ฉันสำหรับวันนี้.
28 เมษายน 2552
พลาดไม่ได้ที่จะเข้าชมความสามารถของซูซาน บอยล์ :
http://www.youtube.com/watch?v=RxPZh4AnWyk
ขอบคุณหน้าบันเทิงมติชนที่เอาเรื่องของเธอมาบอกเล่า :
http://www.matichon.co.th/matichon/view_news.php?newsid=01ent01280452§ionid=0105&day=2009-04-28
ความเห็น (12)
ขอบคุณมากครับ :)
สวัสดีครับ ตัวอย่างของโมโม่ ผู้ไร้ความทุกข์ ก็น่าสนใจครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์ Wasawat Deemarn อยากได้ความเห็นจากอาจารย์นะคะ
สวัสดีค่ะ วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei มีหนังสือโมโม่ในตู้ค่ะ อ่านแล้วลืมไปแล้ว จะกลับไปอ่านอีกรอบ ตามคำแนะนำ
- เห็นด้วยกับหลายๆ เรื่องที่เรียนรู้เลยละค่ะ
- แต่คงไม่ใช่แต่เพียงเด็กๆ เท่านั้น ที่ควรได้รับ พี่พ้องน้องพี่ เพื่อนร่วมงานของเราก็สมควรได้รับการส่งเสริม ในด้านต่างๆ เหล่านี้กันด้วยนะคะ
- ขอบคุณค่ะ สำหรับสิ่งดีดี
หมอนนเข้าไปดูซูซาน บอยล์ แล้วยังคะ ต้องเข้าไปดูนะตัวเอง
ได้ข้อคิดและความบันเทิงมากมาย ครูต้อยนั่งดูหลายรอบกับลูกสาว จากคอม และคนข้างเคียงนั่งดูจากทีวี ข้อคิดของน้องnui เฉียบจริงๆค่ะ จะพยายามนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์นะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวสัดีค่ะ krutoi
ดีใจจังค่ะที่คุณครูสนใจเรื่องนี้
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
สวัสดีค่ะ อยากดังเหมือนซูซานจังเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ
- ในนามของหนึ่งครูค่ะ ชื่นชมความคิดเห็น (ถ้าท่านเป็นครู) ให้ความสำคัญกับกระบวนการเรียนรู้ มากกว่า มุ่งเนื้อหา เพราะ ในกระบวนการเรียนรู้เปิดโอกาสให้เด็กๆ ทุกคนเข้าถึง วิธีคิด วิธีหาความรู้ วิธีทำงาน แต่การมุ่งเนื้อหามากเกินไป ด้วยเวลาเท่ากัน เด็กเก่งเท่านั้นที่ประสบความสำเร็จ เด็กที่ตามไม่ทันจะค่อยๆ หลุดออกไป ความภูมิใจในตนเองจะค่อยๆ ลดลง
- หลักสูตรฯ เปิดกว้าง หนังสือเรียนกลับแคบ และส่วนใหญ่ในระยะเวลาที่ต้องรับสารพัดการประเมิน การให้ความร่วมมือในหลายหน่วยงาน ทำให้หนังสือมีความสำคัญกับครูมากกว่าหลักสูตรค่ะ
- คุณครูขา พวกเรามาสร้างความภูมิใจให้เกิดกับเด็กของเรา เพื่อเขาจะได้มีพลัง และความคิดในการสร้างตน เหมือน ซูซานฯกันนะคะ
- สวัสดีค่ะคุณ "เสงี่ยม เจียมตัว นะ จ๊ะ" (คนลูกสาวสวย)
- วันที่ 30 พ.ค.นี้คุณซูซานจะเข้าไปร้องเพลงประกวดรอบสุดท้ายค่ะ
- ได้ฟังเพลงที่เธอร้องแล้วยังคะ
- สวัสดีค่ะอาจารย์ phayorm แซ่เฮ
- สิ่งที่อาจารย์เขียนทำให้ดิฉันเห็นปัญหาชัดมากค่ะ หลักสูตรฯ เปิดกว้าง หนังสือเรียนกลับแคบ (ชวนคิดมากค่ะ) สารพัดการประเมิน (เห็นใจค่ะ) การให้ความร่วมมือในหลายหน่วยงาน (คงรวมกรมอนามัยด้วย..)
- ขอบคุณนะคะที่เข้ามาแลกเปลี่ยน ดิฉันไม่ใช่ครู แต่รักวิชาชีพครูค่ะ