013 : น้ำตา...อภัย...ชะล้างจิตใจตามแบบวิถีพุทธ

การปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมเป็นการปลูกต้นกล้าแห่งความดี ที่ใครๆต่างพากันหวังผลที่สวยสดงดงาม ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับบริบทของสภาพแวดล้อมของตัวเด็ก

     วันนี้ขอเล่าเรื่องกิจกรรมเข้าค่ายธรรมะเพื่อปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมของเด็กๆที่ใครๆต่างพากันหวังผลที่สวยสดงดงาม ทั้งนี้ต้องขึ้นอยู่กับบริบทของสภาพแวดล้อมรอบตัวเด็กทั้งที่บ้านและที่โรงเรียน และอาศัยการมีส่วนร่วมทั้ง บ้าน  วัด  โรงเรียน ในการจ้ดกิจกรรมดังกล่าวให้บรรลุตามวัตถุประสงค์หรือเป้าหมายที่วางไว้

    สังเกตเด็กๆที่เข้าร่วมกิจกรรมในช่วงระหว่างฝึกปฏิบัติ  เด็กๆมีมารยาทที่งดงามเรียบร้อยตามแบบ       ที่เราอยากจะสร้างให้เขาเป็น อยากจะให้เขาเกิดการเรียนรู้  เกิดความรู้สึกที่ไม่อายที่จะแสดงออกและถูกต้องเหมาะสมกับกาลเทศะ ไม่ว่าจะเป็นด้านคำพูด  มารยาทในการอยู่ร่วมกันทางสังคม  พิธีกรรมทางพุทธศาสนา เด็กๆทุกคนสามารถนำประสบการณ์ที่ได้รับโดยตรงเหล่านี้ไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้เป็นอย่างดี

                                  ดูภาพแล้วเด็กๆของเราน่ารักแบบไทยๆน่าปลื้มใจนะคะ

 

เด็ก ๆ กำลังสารภาพกับตัวเองในความผิดและความไม่ดีที่ตนเองเคยกระทำ

   เด็กๆนำกระดาษที่เขียนสารภาพความผิดใส่บาตร  ประหนึ่งว่าพระได้ขอบิณฑบาตความไม่ดีทั้งหลายทั้งปวงที่เด็กๆเคยทำไว้  เพื่อให้เด็กๆรู้สึกว่าตนเองเป็นผู้บริสุทธิ์ เหมือนผ้าขาวสะอาด  สิ่งใดที่เคยทำผิดมาไม่ว่าจะเป็นทางด้านกาย วาจา  ใจ  ทุกคนให้อภัยและพร้อมที่จะเริ่มต้นการดำเนินชีวิตใหม่แบบวิถีพุทธได้อย่างเหมาะสม  กิจกรรมนี้เด็กๆทุกคนซาบซึ้งถึงกลับร้องไห้ออกมา และเปลี่ยนพฤติกรรมไปในทางดีที่สังคมต้องการ  (ภาคภูมิใจในผลสำเร็จของกิจกรรมนี้มากเพราะกลับไปเด็กๆน่ารักพูดจาสุภาพ มารยาทเรียบร้อย  มีน้ำใจและไม่ดื้อเลยค่ะ)

 

                      เห็นน้ำตาศิษย์ไหลนองอาบสองแก้ม     เสมือนศิษย์ล้างแต่งแต้มจิตให้ใส

              คุณครูปลื้มศิษย์รักจากหัวใจ                        พร้อมอภัยให้เสมอเธอคนดี

              มาวันนี้กิริยาช่างน่ารัก                                ช่างงามนักทั้งกายใจไม่หมองศรี

              จะเดินนั่งพูดจามารยาทดี                            ภูมิใจที่ได้ปลูกฝังสั่งสอนมา   

++++++++++++++++++++

 

 

 

 

[บันทึกเล่มเก่า]

สวัสดีค่ะเพื่อนสมาชิก G2K

ดีใจจังที่นำภาพลงไฟล์ได้แล้ว(เพิ่งลงได้สดๆร้อนๆเดี๋ยวนี้เองค่ะ)

ช่วยคอมเมนท์หน่อยนะคะ

ฝากขอบคุณ อ.ขจิต คุณดาวลูกไก่ และน้องต้อมที่ช่วยลุ้น

คิดว่าจะพยายามลงภาพประกอบกิจกรรมต่างๆมาแลกเปลี่ยนเพื่อนสมาชิกกันค่ะ

ขอบคุณหลายๆท่านที่แวะมาเยี่ยมชมนะคะ

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

กิจกรรมตักบาตรความผิดแบบนี้ดีจังเลยครับ ช่วนกล่อมเกลาจิตใจเด็กให้อ่อนโยนและสร้างจิตสำนึกที่ดีให้กับเด็กๆด้วย

 

แต่กิจกรรมการนั่งสมาธิ ในโรงเรียนวิถีพุทธ ผมยังมองว่า ไม่ค่อยเหมาะสมกับเด็ก กับวัย และความสนใจ

หลายๆโรงเรียนที่ผมไปเก็บข้อมูล เป็นโรงเรียนวิถีพุทธส่วนใหญ่ไม่เน้นการนั่งสมาธิ แต่จะมีกิจกรรมสุนทรียศิลป์ต่างๆที่เด็กสนใจ มาให้เด็กได้ทำกิจกรรม

เช่น การตัดตุง ของภาคเหนือ การประดิษฐ์ดอกไม้ สำหรับ นร.หญิง เป็นต้นครับ

การนั่งสมาธิในเด็กเล็กๆ อาจทำให้เด็กหลั่งฮอร์โมนชนิดหนึ่งออกมา ที่แสดงถึงความเครียดที่เขาถูกบังคับให้นั่งนิ่งๆ ขัดกับวัยและความสนใจของเขาครับ

เป็นอีกหนึ่งมุมมองครับ :)

 

[หมูน้อย]

สวัสดีค่ะ

• ก่อนอื่นขอยินดีด้วยค่ะ นำภาพลงไฟล์ได้ (แต่ติฉันยังทำไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวต้องศึกษาก่อน)
• ขอแสดงความเห็นค่ะ :- ตอนเป็น นักศึกษา ก็เคยเข้าอบรมแบบนี้  แต่เมื่อเวลา และสิ่งแวดล้อมผ่านเข้ามา หลายครั้งที่เราลืมสิ่งที่เราได้อบรมหรือเขียนไว้ 
• ฝากเป็นโจทย์ต่อว่าทำอย่างไร จะทำให้เด็กๆ เกิดความรู้สึกแบบนี้และต่อเนื่องไปจนเขาโตค่ะ ?

      จากเด็กเคยเข้าค่าย

[บันทึกเล่มเก่า]

สวัสดีค่ะน้องเอก

ขอเรียกน้องเอกตามพี่ๆเค๊านะคะ

ขอบคุณสำหรับคำชมและข้อเสนอแนะ

พี่ดีใจมาก และจะพัฒนากิจกรรมเพื่อพัฒนาเด็กๆไปเรื่อยๆค่ะ

ถ้าน้องเอกมีข้อเสนอแนะอะไรดีๆอีกก็แนะมาบ้างนะคะ

[ครูอ้อ]

เป็นกิจกรรมที่น่าชื่นชมค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้พี่ค่ะ..

พี่สาวเก่งค่ะ..ลงภาพได้แล้ว..

ครูอ้อ..ยังงมโข่งอยู่เลยอิอิ..

[บันทึกเล่มเก่า]

สวัสดีค่ะคุณหมูน้อย

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชม

ในกรณีที่จะปลูกฝังให้เด็กๆเกิดความรู้สึกอย่างนี้หรือมีพฤติกรรมเช่นนี้นานๆ

ต้องขึ้นอยู่กับบริบทสภาพแวดล้อมของเด็กๆ ทั้งที่บ้านและที่โรงเรียน

ก็เป็นห่วงเหมือนกันว่า เมื่อเด็กๆ พ้นอัอมกอดของเราออกไปจะเป็นเช่นไร

ความผูกพันด้วยการกระตุ้นให้ทำความดีจากที่เคยได้รับจะถดถอยไปหรือไม่

พี่คิดว่าอยู่ที่สภาพจิตใจของเด็กและพื้นฐานครอบครัวอีกด้วยนะคะ

....ขอให้พลังแห่งความดี...เป็นพลังที่คงทนตลอดไป

[บวร]

มาให้คะแนนการลงภาพครับ ไม่รู้จะหักคะแนนตรงไหน (ขอหักตรงที่ไม่มีรูปครูยุ้ย) ภาพแห่งความทรงจำอันงดงาม จะยังคงตราตรึงตราบนิรันดร์ ขอบคุณมากครับ

[ประกาย~natachoei ที่~natadee]

เป็นกิจกรรมที่ดีนะคะ

เด็ก ๆจะได้รุ้ว่าทำผิดต้องยอมรับ สารภาพ แล้วจะได้รับการอภัย

[บันทึกเล่มเก่า]

สวัสดีค่ะผอ.บวร

หายเงียบไปไหนมาคะ

ครูยุ้ยดีใจบอกไม่ถูกเลยว่าย่อภาพลงไฟล์ได้แล้ว

เดี๋ยวจะได้มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับผอ.ค่ะ

[บันทึกเล่มเก่า]

สวัสดีค่ะคุณประกาย

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมค่ะ

[ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี]

เด็กๆ โชคดีจังเลยค่ะที่ได้ทำกิจกรรมนี้ตั้งแต่อายุยังน้อย ได้ชมภาพแล้วขนลุกซู่เลยค่ะ ผู้ใหญ่หลายๆ คนยังไม่มีโอกาสทำกิจกรรมแบบนี้เลย (ถ้าได้ทำกิจกรรมนี้ น่ากลัวดาวลูกไก่ต้องเอาโอ่งไปรองรับน้ำตาด้วยค่ะ)

[บันทึกเล่มเก่า]

แอบยิ้มก่อนเลยนะเนี่ย

แล้วค่อยทักทายว่า สวัสดีค่ะคุณดาวลูกไก่

ขำจัง...ที่บอกว่าเอาโอ่งไปรองน้ำตา

แต่ป้าบิ๊กจะเอาน้ำตาคุณดาวลูกไก่ไปทำน้ำปลา(ประหยัดดีมั๊ยคะ...อิอิอิ)

แต่คงยาก...เพราะคุณดาวลูกไก่น่ารัก สดใส มีแต่น้ำใจเต็มโอ่งเลย จริงมั๊ยคะ