ข้อคิดจากคนหายป่วย ' เนริสา

โทรไปคุยกะ อ.เนริสาแห่ง ม.นเรศวร พิษณุโลกเกือบชั่วโมงเมื่อวันก่อน เค้าอยู่ที่เชียงใหม่ เพราะไปประชุมที่นั่น มีโอกาสได้เจอท่าน อ.ละออศรี, อ.สุมนทิพย์ และ อ.ดวงกมลจาก มข.ด้วย ซึ่ง อ.เนริสาก็ปลื้มที่รู้ว่า ตอนนี้ ท่าน อ.ละออศรีได้ตำแหน่งทางวิชาการเป็น ศ. ไปแล้ว

ตอนนี้ อ.เนริสาก็เสร็จจากประชุมแล้ว ก็ไปพักที่บ้านส่วนตัวของเพื่อนอาจารย์ด้วยกัน อากาศเย็นสบาย บรรยกาศดีๆ ท่าทางจะหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลย อาการป่วยของ อ.เนริสาตอนนี้ค่อยยังชั่วแล้ว ก็ขนาดเดินทางมาถึงเชียงใหม่ได้แล้ว นั่งรถจากพิษณุโลกมา 4 ชั่วโมง ถ้าเป็นช่วงปีใหม่ที่น้ำท่วมปอด + ปอดอักเสบ ทั้งไอ ปวดเมื่อย หน้ามืดวิงเวียนตลอด จนต้องทานยาเม็ดเท่านิ้วก้อยวันละ 5 เม็ดทุกวัน จนถึงตอนนี้ก็อาการดีขึ้นมาทีเดียว

ช่วงปีใหม่ อ.เนริสาป่วยแบบน่าเป็นห่วง แต่เจ้าตัวก็พยายามโด๊ปของว่าง + นม บำรุงเต็มที่ เพื่อให้ร่างกายฟื้นตัวไว ตอนที่ป่วย พอโทรไปคุยนานๆแล้วเนริสาจะพูดหายใจขัดๆ จามเรื่อยๆ แต่คงจะสุขภาพจิตดีขึ้น เพราะได้พูดคุยระบายออกมามั่ง หลังจากนอนซมทั้งวัน

ทำงานเป็นอาจารย์ไม่ค่อยได้กลับบ้าน อ.เนริสาก็บ่นคิดถึงพ่อกะแม่ทางชัยภูมิ แต่ก่อนกลับบ้านทุก 1-2 เดือน ช่วงนี้กว่าจะได้กลับบ้านก็เป็นเทอม คิดถึงพ่อแม่ทางบ้าน กลับบ้านทีก็ทำได้แค่ไปนอนค้างที่บ้าน 1 คืนก็ต้องเดินทางกลับ คิดถึงใจของพ่อกะแม่เหมือนกัน ท่านไม่ได้เห็นหน้าลูกสาวนานๆ ไม่รู้ท่านจะเห็นห่วงแค่ไหน

ได้ยินคำพูดจาก อ.เนริสาแล้วก็อึ้งแทน ทำงานหนักไม่ค่อยมีเวลากลับ พอป่วยได้เผยความรู้สึกมายังงี้ แล้วพ่อแม่ที่ชัยภูมิจะคิดถึงลูกสาวมากแค่ไหนนะ