ใช้พิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์กู้วิกฤติชาติ

ขออนุญาตินำข้อความในเมลที่ผมเขียนแจกจ่ายให้กัลยาณมิตรได้อ่านกัน เพื่อระบายความคับข้องใจกับปัญหาความแตกแยกในประเทศเรา บันทึกฉบับนี้เขียนตอนพันธมิตรประท้วงขับไล่นายกสมัคร มาถึงตอนนี้แม้ต่างกรรมต่างวาระ แต่โดยเนื้อหาของความขัดแย้งก็ยังเหมือนเดิม ผมจึงขออนุญาต นำบันทึกนี้มา replay อีกที แต่ต่างสถานที่ เพราะคราวนี้ ผมมี GotoKnow เป็นสื่ออยู่ในมือ  ลองฟังความคิดเห็นของคนธรรมดาคนนึงในสังคมนี้บ้างนะครับ  ฟังผมแล้วท่านมีความเห็นของท่านอย่างไรก็แสดงกันออกมานะครับ บ้านเมืองนี้เป็นของเราทุกคน อย่าปล่อยให้ความคิดคนไม่กี่คนมานำพาประเทศให้เข้ารกเข้าพงไปมากกว่านี้เลยครับ 

ยาวหน่อยนะครับ

ค่อยๆ อ่านไปนะครับ

ป.ล.

เพื่อนผมคนนึงเขาบอกว่า "เอ็งรู้มั๊ยว่ามันหลงยุคไปหน่อย!!!"

---------------------------------------------

บ้านเมืองเราขณะนี้ กำลังตกอยู่ในภาวะของความแตกแยกทางความคิดอย่างถึงที่สุด

ซึ่งก็คงอย่างที่นักวิชาการหลายๆท่านได้เห็นตรงกันว่า

ภาวะเช่นนี้อาจนำไปสู่การแยกประเทศได้

ฟังดูอาจโหดร้าย แต่มีความเป็นไปได้มากทีเดียว

หากดูจากสภาพการณ์ที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้

ผมไม่มีปัญญาพอจะไปวิเคราะห์หาสาเหตุได้หรอกครับว่า รากเหง้าแห่งปัญหา

มันมาจากอะไร  แต่ประสบการณ์ชีวิตอันน้อยนิดของผมก็ได้ทำให้ผมต้องคอยระลึกเสมอว่า

ปัญหาไม่ได้มีที่มาจากปัจจัยใดปัจจัยหนึ่ง  หรือบุคคลใดบุคคลหนึ่งเพียงอย่างเดียว

หากแต่มีปัจจัยร่วม เหตุร่วม และยังมีปฏิสัมพันธ์แห่งเหตุปัจจัยนั้นมาผสมปนเปจน

ยากต่อการแจกแจงวิเคราะห์

แต่แนวโน้มของสังคมเราในขณะนี้ คนส่วนใหญ่กลับมองว่า ปัญหาเกิดจากสาเหตุเดียวเท่านั้น

ฝ่ายรัฐบาลมองว่า  ที่บ้านเมืองวุ่นวายเป็นเพราะพวกพันธมิตรออกมาเรียกร้องอย่างไม่มีเหตุผล

พันธมิตรมองว่า เป็นเพราะรัฐบาลในระบอบทักษิณ หรือนอมินีไทยรักไทย ทำให้บ้านเมืองแย่ ต้องไล่ให้พ้น

ฝ่ายค้านเห็นว่า เป็นความผิด หรือความบกพร่องของรัฐบาล หรือของนายกรัฐมนตรี  ที่ชื่อสมัคร สุนทรเวช

เรากำลังติดกับดักทางความคิดกันอยู่หรือไม่ 

ผมว่าการมองปัญหาด้วยวิธีคิดแบบแยกส่วน จะนำไปสู่การแบ่งแยกทางความคิด 

และที่สุดแสดงออกมาทางพฤติกรรมที่ก้าวร้าว รุนแรง  (การใช้คำพูดเสียดสี ในความคิดของผมถือว่า

เป็นการใช้ความรุนแรงประเภทหนึ่ง  เพราะมันเป็นเหตุไปสู่การทะเลาะวิวาทได้ ฆ่ากันตายได้)

ถึงเราจะไม่รู้เหตุ แต่เราก็เห็น "อาการ" ที่กำลังเกิดขึ้น

การแบ่งฝักฝ่ายขั้นรุนแรงอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนในประวัติศาสตร์

คนไทยสามารถฆ่ากันได้ เพียงแค่ สวมเสื้อคนละสี  ยืนคนละฝั่งถนน

คิดคนละแบบ คนละมุม

เราต่างหลงลืมกันไปแล้วหรือว่า เราล้วนเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน

เรามี "พ่อ" คนเดียวกัน

เมล็ดพันธ์แห่งความเกลียดชัง ได้เติบโตและเบ่งบานฝังรากลึกในหมู่คนจำนวนมาก

ไฟโทสะ ได้ลุกโชนแผ่ขยายไปทั่วผืนแผ่นดินไทย

หากมองให้ดีเราจะพบว่า ปัญหาขณะนี้เกิดจากคนจำพวกเดียว นั่นคือ

"คนที่เกลียดชังคนที่คิดไม่เหมือนตัวเอง "

ผมว่าปัญหาใหญ่และสำคัญที่สุดที่ชาติต้องเร่งแก้ไข โดยเร่งด่วนคือ

ทำอย่างไรจึงจะสามารถกำจัดเมล็ดพันธุ์ หรือรากเหง้าแห่งความเกลียดชังทั้งหลาย

ออกไปให้สิ้นจากจิตใจคนไทย?

ผมว่าคำตอบไม่ได้อยู่ที่กฏหมาย

ไม่ได้อยู่ที่รัฐสภา

ไม่ได้อยู่ที่นายกลาออก หรือการยุบสภา

ไม่ได้อยู่ที่พันธมิตรจะเลิกชุมนุมหรือไม่

แต่ทำอย่างไรคนไทยจึงจะเลิกเกลียดชังกันอย่างรุนแรงกับคนที่เห็นต่างไปจากตน หรือจากพวกพ้องตน

เท่าที่ผมได้ฟังอย่างจริงจังต่อเสียงจากทุกพวกทุกฝ่าย

ผมได้ยิน รู้สึก และรับรู้ได้ถึงความตั้งใจอันแรงกล้าของทุกท่าน

ผมรับรู้ได้ว่าทุกคนล้วนมีความปรารถนาดีต่อประเทศนี้ ชาตินี้

อยากเห็นประเทศชาติก้าวหน้า พัฒนา

ผมว่า นายกสมัคร ท่านก็มีเจตนาดีในการบริหารประเทศ

ผมเชื่อท่านนะครับ ว่าท่านพูดอย่างที่ท่านคิดจริงๆ 

แกนนำพันธมิตรทั้งห้า ต่างก็มีเจตนาดีในการปกป้องผลประโยชน์ประเทศ

แกนนำ นปก. ก็เช่นกัน

รวมทั้งคนรากหญ้าตาดำๆ เหมือนอย่างเราๆ ท่านๆ

ไม่มีใครอยากเห็นประเทศนี้ย่อยยับคามือ

แต่ข้อสงสัยเพียงประการเดียวที่อยากถามทุกฝ่ายก็คือ

ท่านได้ยินเสียงคนอื่นหรือไม่

หรือว่าท่านได้ยินเพียงเสียงของตน ของพวกตน ดังก้องอยู่ในกะโหลก

จนไม่ได้ยินเสียงใคร

หนำซ้ำยังเอามืออุดหูไม่ยอมรับฟังฝ่ายอื่น

เราต่างไม่มีใครยอมฟังใครเลย

เพราะเรามัวหวาดระแวงกัน  ไม่ไว้ใจกัน

ไม่มีใครเชื่อใจใคร

มันจึงออกมาเละเทะ และรุนแรงเช่นนี้

สำหรับแนวทางการแก้ปัญหาที่ผมอยากจะนำเสนอให้ได้พิจารณา

อาจเป็นแนวทางที่อาจจะเยียวยาเชื้อร้ายดังกล่าวได้ ลองฟังดูสักหน่อยนะครับ

สิ่งที่ผมอยากนำเสนอจะอยู่บนแนวคิด 2 ประเด็นใหญ่คือ

1. ต้องมีอำนาจที่เหนือกว่า  หรือสิ่งที่ทุกคนยอมรับร่วมกัน คุณค่าที่ทุกคนยึดถือร่วมกันมาเป็นจุดร่วมเพื่อดึง หรือเรียกสติให้คนกลับมาอยู่ในเป้าหมายเดียวกัน  ผมขอเสนอว่า ยามนี้แม้ชาติกำลังย่อยยับ แต่เรายังมี ศาสนา และพระมหากษัตริย์ ที่คนไทยยังสามารถพึ่งพิงได้ในยามวิกฤต

2. ต้องมีการ "Reset" หรือ "Clear" ความคิดแบ่งแยกแบ่งขั้วในปัจจุบัน  รวมทั้งเลิกตัดสินว่าฝ่ายใด ผิด ถูก ดี เลว

ผมจะขอเล่านิมิตรแห่งความฝันของผมไปเรื่อยๆ ก็แล้วกันนะครับ

สิ่งที่ผมกำลังจะเล่าต่อไปนี้มันก็จะวนเวียนอยู่ในสองเรื่องข้างต้นนั่นแหละครับ

ผมขอเริ่มจากการใช้ "น้ำศักดิ์สิทธิ์" เพื่อแก้วิกฤติชาติ

ทุกท่านคงทราบดีว่า  น้ำคือจุดกำเนิดของชีวิต

เราใช้น้ำเพื่อชำระล้างสิ่งสกปรกต่างๆ ออกจากร่างกาย

เราใช้น้ำมนต์เพื่อล้างเสนียดจัญไร

เราใช้น้ำเพื่อดับกระหาย คลายร้อน 

เราใช้น้ำเพื่อลดไข้ในยามป่วย

เราใช้น้ำเพื่อดับไฟที่กำลังไหม้บ้าน

สำหรับวิกฤตชาติในครั้งนี้  ผมขอเสนอให้เราใช้ "น้ำศักดิ์สิทธิ์"

เพื่อดับ "ไฟโทสะ" ที่โหมไหม้ลุกโชนไปทั่วแผ่นดินไทย

ผมสะกิดใจกับพิธีกรรมโบราณ เช่น "พิธีถือน้ำพิพัฒน์สัตยา"  กับ  "โองการแช่งน้ำ"

(ไม่แน่ใจว่ามันจะเป็นอันเดียวกันหรือเปล่า หรือเกี่ยวข้องกันหรือเปล่า)

ขอเรียนตามตรงว่า  ผมไม่มีข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับทั้งสองพิธีกรรมหรอกนะครับ

ยังไม่ได้ค้นคว้ามา 

เท่าที่ผมเข้าใจเอาเองก็คืออารมณ์ประมาณว่า

ในยามที่พระมหากษัตริย์ในอดีตจะออกศึกสงคราม ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องวิกฤติของชาติบ้านเมือง

ท่านจะให้บรรดาเหล่า ทหารหาญ เสนา อมาตย์ 

ร่วมกันดื่มน้ำสาบาน  เข้าใจว่าเพื่อให้เกิดความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน

รู้สึกเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน

เป็นการสร้างความรู้สึกร่วมทางจิตวิทยาอันชาญฉลาด

เป็นภูมิปัญญาแห่งบรรพชนที่น่านำมาพิจารณาประยุกต์ใช้กับสภาพการณ์ปัจจุบันอันเข้าขั้นวิกฤตแล้ว

ในพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์.........

ผมจินตนาการเห็น คนทุกฝ่าย โดยเฉพาะชนชั้นนำของประเทศ

รัฐบาล  ฝ่ายค้าน ฝ่ายแค้น แกนนำพันธมิตร แกนนำนปก.  สว.

เข้าร่วมพิธีดื่มน้ำสาบาน หรือจะพิธีอะไรก็แล้วแต่

โดยมีผู้หลักผู้ใหญ่ของบ้านเมือง  เช่นบรรดาองคมนตรี

ราชบัณฑิต  ปราชญ์แห่งแผ่นดิน  ปราชญ์ชาวบ้าน ปราชญ์สังคม

ตลอดจนพระสงฆ์องค์เจ้า  สมณ ชี พราหมณ์

เข้าร่วมเป็นสักขีพยานในพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์

โดยมีการขอพระราชทาน"น้ำทิพย์" จากองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ซึ่งเป็นน้ำที่พระองค์ท่านได้ทรงพระกรุณาอธิษฐานจิต

ให้พรหมวิหารธรรม ทศพิศราชธรรม และธรรมทุกหมวด

จากพระองค์ท่านได้ถ่ายทอดลงมาสู่ "น้ำทิพย์"

เพื่อ "ชโลมใจ" คนไทยทุกคน ให้จางคลายจากไฟโทสะ โมหะ โลภะ

ต่อมาก็นำ "น้ำทิพย์" จากพระองค์ 

มาเป็นหัวเชื้อ  แล้วผ่านพิธีกรรม ต่างๆ ทั้งพุทธ  ทั้งพราหมณ์

มีการอัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลก

พระสยามเทวาทิราช

ดวงพระวิญญาณแห่งบูรพมหากษัตริย์ทุกพระองค์

ตลอดจนเหล่าเทวดาทุกชั้นภูมิ  มาร่วมเป็นสักขีพยาน

และอธิษฐานจิตบรรจุพลานุภาพทั้งมวลลงสู่ "น้ำทิพย์" ให้เกิดความศักดิ์สิทธิ์

จากนั้นก็นิมนต์ให้บรรดา

พระสงฆ์องค์เจ้า สมณ ชี พราหมณ์

ตลอดจนปวงชนชาวไทย

ได้ร่วมกันตั้งจิตอธิษฐาน

เพื่อขอให้ทุกคนหันหน้ามาร่วมมือกัน

เพื่อให้เกิดความสมานฉันท์ สมัครสมานสามัคคี

ร่วมแรงร่วมใจ นำชาติให้พ้นภัย

เลิกแบ่งฝักฝ่าย เลิกเกลียดชังกัน

มีจุดมุ่งหมายร่วมกันอย่างเดียวกันคือ

ผลประโยชน์ของชาติ และประชาชนผู้ด้อยโอกาส

หากคนใดมีจิตไม่บริสุทธิ์   คิดแสวงหาผลประโยชน์เข้าตัว และพวกพ้อง

โดยไม่เห็นแก่ประโยชน์ชาติและประชาชนเป็นใหญ่

ขอให้มีอันเป็นไป ชีวิตหาความสุขมิได้

จากนั้นจึงแจกจ่ายให้กับ ทุกท่านที่เข้าร่วมพิธีได้ดื่มกิน  รวมทั้งแจกจ่าย

ไปให้กับประชาชนทุกภาคส่วนได้ดื่มกินกันโดยทั่วหน้า

แต่อย่างที่ทราบกันดีใช่ไหมครับว่า  นักการเมืองบางส่วนของเรานั้นยังไม่บริสุทธิ์พอ

และอาจได้รับการต่อต้าน หรือไม่เข้าร่วมพิธีได้

แต่นั่นก็อาจทำให้เราสามารถแยกปลาดี ออกจากปลาเน่าได้

เราจะได้รู้ได้เห็นกันจริงๆ ว่า  จะมีใครที่กล้า และบริสุทธิ์ใจพอจะเข้าร่วมในพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ดังกล่าวไหม

ลำดับต่อมาก็จะมีการให้คำสัตย์สาบานในหมู่ผู้เข้าร่วมพิธีว่า

จะเห็นแก่ประโยชน์ประเทศชาติและประชาชนเป็นใหญ่เหนือประโยชน์พวกพ้องและประโยชน์ตน

และจะรักใคร่กลมเกลียว สมัครสมาน สามัคคีดุจครอบครัว เครือญาติ วงศ์วานเดียวกัน

ฟังดูเหมือนจะดี  แต่ยังไม่จบครับ

มันก็มีอุปสรรคอีกประการหนึ่ง

ที่ทำให้เราจับมือกันเดินหน้าไม่ได้หากไม่ "เคลียร์" หรือ "Reset" เสียก่อน

"ความทรงจำในอดีต"

ความเคืองแค้น ชิงชัง  ล้วนสืบเนื่องมาจากเหตุในอดีต ซึ่งก็ผ่านไปแล้ว

เราดันไปเอาซากปรักหักพังแห่งอดีต  มาบิดเบือนสัมพันธภาพความเป็นจริงแห่งปัจจุบัน

ความทรงจำอันเลวร้ายในอดีต ได้เป็นเชื้อให้ไฟโทสะในใจเราลุกโชน

และได้บังตาเราจนมองไม่เห็นความปรารถนาดีต่อชาติบ้านเมืองในตัวคนอื่น

แต่ผมว่ายังมีทางครับ...หากเราจะไปต่อ....

เราจะต้องไม่ใส่ใจอดีตของกันและกัน

จะต้องคิดประหนึ่งว่า ไม่เคยรู้จัก ไม่เคยรู้ความหลังของกันและกันมาก่อน

อารมณ์ประมาณเพลง "จงรัก" นั่นและครับ

"โปรดอย่าถาม ว่าฉันเป็นใคร เมื่อในอดีต

และโปรดอย่าถาม ว่าอดีต ฉันเคยรักใคร 

รู้ไว้อย่างเดียว เดี๋ยวนี้รักเธอ และรักตลอดไป...."

เราทุกคนล้วนผิดพลาดมาไม่มากก็น้อย 

เหตุใดที่เราจำเป็นจะต้องไปขุดคุ้ยค่อนแคะ  แผลเป็นที่ไม่มีใครอยากให้สะกิด

สุดท้ายหนองก็ทะลักทลาย   กลายเป็นเชื้อร้ายแห่งความรุนแรง เคียดแค้น ชิงชัง  และขอโอกาส "เอาคืน"

เราจะไม่ขุดคุ้ย ฟื้นฝอยหาแผลเป็นในอดีต

มีเพียงความร่วมมือในปัจจุบัน เพื่อสร้างสรรค์อนาคตเท่านั้นที่เราเห็นร่วมกัน

ผมจินตนาการไปถึงพิธีกรรมที่สอง  "พิธีขอขมาและอโหสิกรรมแห่งชาติ"

ผมว่า การขอโทษ  (ขอขมา) และการให้อภัยทาน (อโหสิกรรม) แก่กันและกัน

จะเป็นยาวิเศษ ที่จะสามารถฆ่าเชื้อมะเร็งร้ายในใจเราได้

ผมว่าหากทุกฝ่ายสามารถให้อภัยกันได้จริงๆ 

มันจะทำให้ใจเราเบา อิ่มเอิบ สงบเย็น เหมือนได้น้ำทิพย์ชโลมใจ

ผมเชื่อมั่นว่า ไฟโทสะในจะเราดับมอดไปอย่างสิ้นเชิง 

เราทั้งมวลจะได้กลับขึ้นสู่ภพภูมิแห่ง  "มนุษย์" อันเป็นภพภูมิของ "ผู้มีใจสูง"

หลังจากต้องทนทุกข์ทรมารจากเป็น "สัตว์นรก" ที่ถูกแผดเผาด้วย "ไฟโทสะ"

ความเกลียดชังอันรุนแรงจะดำรงอยู่ไม่ได้หากเรามีการให้อภัยต่อกัน มีเมตตาจิตต่อกัน

เป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน

ผมปรารถนาจะเห็น  บรรดาแกนนำพันธมิตร  กับท่านนายก  และแกนนำนปก. เข้ามาขอโทษขอโพย

ต่างขอขมาลาโทษซึ่งกันและกัน  ขออโหสิกรรมกัน

กับเรื่องราวที่ผ่านมาในอดีต 

และต่างให้พันธะสัญญาแก่กันและกันว่า จะมุ่งหน้า มุ่งมั่นช่วยกันพัฒนาประเทศ

ตามกำลัง ความรู้ ความสามารถของแต่ละคน

ผมอยากเห็น สมาชิกรัฐสภา  ได้ขอขมาซึ่งกันและกัน

กับการทำร้ายกันทางวาจาที่ผ่านมาในอดีต

พร้อมทั้งสัญญากันอย่างหนักแน่นว่า

เราจะลืมอดีตอันเลวร้ายไปให้หมดสิ้น

เราจะอยู่กับปัจจุบันอันเนืองแน่นไปด้วยความเป็นกัลยาณมิตร

และเราจะช่วยกันสร้างสรรค์อนาคตที่สวยงามของประเทศนี้ และโลกใบนี้

ผมอยากเห็น  ประชาชนทั้งสองฝ่าย หรือทุกฝ่าย  เข้ามาจับมือจับไม้

ส่งยิ้มให้กัน  ขอขมาลาโทษซึ่งกันและกัน

แล้วแยกย้ายกันกลับไปทำหน้าที่

พร้อมทั้งให้สัตย์แก่กันว่า เราจะไม่กลับมาทะเลาะด้วยเรื่องไร้สาระเช่นนี้อีก

สุดท้ายนี้ผมขอเรียกร้องให้ทุกฝ่าย

เริ่มตั้งแต่ ผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมือง  รัฐบาล  สมาชิกรัฐสภา พระสงฆ์องค์เจ้า สมณ ชี พราหมณ์

ผู้รู้ ผู้ทรงธรรมในทุกศาสนา

นักปราชญ์ทั้งปวง

ได้ช่วยกัน ร่วมมือกันเพื่อร่วมกู้วิกฤตชาติในครั้งนี้

ผมว่า ทางออกของประเทศยังมีอีกหลายวิธี ที่สร้างสรรค์ และจรรโลงโลก จรรโลงใจ

มากกว่าแนวทางที่ผมกำลังเพ้อฝันอยู่

และสร้างสรรค์มากกว่า แนวทางที่ฝ่ายการเมืองได้เสนอมา

แต่เราคงจะต้องร่วมกันคิดอย่างจริงจังแล้วว่า จะทำอย่างไรกันดี

อยากเรียกร้องให้ประชาชนคนไทยทุกคน ช่วยกันคิด ช่วยกันแสดงความเห็นในทางสร้างสรรค์

ประเทศนี้ ไม่ใช่ของรัฐบาล ไม่ใช่ของพันธมิตร  แต่เป็นของพระเจ้าอยู่หัว

และเป็นของคนไทยทุกคน

เราควรมีสิทธิ์ ที่จะแสดงความเห็นอย่างเสรี

เพื่อช่วยหาทางออกให้กับบ้านเมือง ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม

อยากให้มีเสียงอันหลากหลาย จากสมาคมวิชาชีพ

อยากให้มีคณะสงฆ์  หรือนักบวช นักปราชญ์ของประเทศ

ออกมาเตือนสติ กับสังคมที่กำลังหูหนวกตาบอด

อยากเห็นสื่อสารมวลชน โดยเฉพาะทีวี จับมือกันทุกช่อง หนังสือพิมพ์ทุกเล่ม

ช่วยกันเสนอแนะเพื่อหาทางออก ทางลงที่สวยงามให้กับทุกฝ่าย 

สุดท้ายหากจนปัญญา จนใจจริงๆ 

ผมอยากให้มีผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมือง 

อาจเป็นคณะองคมนตรี  ช่วยกรุณา

พาผู้นำรัฐบาล  คณะรัฐมนตรี  แกนนำพันธมิตร แกนนำนปก.  ตำรวจ ทหาร  และศาล

ไปขอพระราชทานวโรกาศ เข้าเฝ้าองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

เพื่อให้พระองค์ท่าน ได้ทรงเตือนสติพวกเขาในการทำงานร่วมกันเพื่อบ้านเมือง

ในการประคับประคองบ้านเมืองให้อยู่รอด

ผมว่าอะไรๆ มันน่าจะดีขึ้นได้นะ

สุดท้าย อยากให้ช่วยกันส่งต่อ Mail ฉบับนี้

ให้ไปถึงบรรดาหมู่มิตร

ด้วยหวังว่าเสียงเล็กๆ เสียงหนึ่ง จากคนไทยคนหนึ่ง

จะไปถึงหูของบรรดา ผู้ใหญ่ในบ้านเมืองนี้ ที่กำลังมีปัญหากัน

เผื่อพวกเขาจะได้หูตาสว่างกันขึ้นมาบ้าง

และขอให้ทุกท่านได้ช่วยกันคิด หาทางออกอย่างสร้างสรรค์ให้ชาติบ้านเมืองที่กำลังวิกฤต

แสดงมันออกมา 

แล้วพวกเราจะช่วยกันกระจายมันออกไปทุกทิศทาง

เท่าที่เราจะทำได้ ด้วยเครื่องมือทุกอย่างที่เรามีที่เราถนัด

ไม่ช้าก็เร็วมันน่าจะไปถึงพวกเขาเหล่านั้น

ขอให้ทุกคนตระหนักว่า  แม้พวกเราจะเป็นเพียงคนตัวเล็กๆคนหนึ่ง

ซึ่งไม่มีบทบาทอำนาจในการบริหาร หรือตัดสินใจใดๆ ให้ประเทศนี้

แต่เราก็มีอิสระเสรี ที่จะคิดสร้างสรรค์ สิ่งดีๆ ให้บ้านเมืองได้

ผมว่านี่ก็คือการช่วยประเทศทางหนึ่ง

เป็นการช่วยทางตรง โดยไม่ต้องไปเลือกผู้แทนที่ไม่สามารถพึ่งได้ แม้ในสภาวะวิกฤตเช่นนี้

ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่าน

ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก

ดวงวิญญาณแห่งบูรพมหากษัตริย์ทุกพระองค์

องค์พระสยามเทวาธิราช

เทพยดาฟ้าดินผู้ปกป้องแดนสยามแห่งนี้

เหล่าเทวดาทุกชั้นภูมิ

ตลอดจนดวงวิญญาณแห่งวีรชน บรรพชน และเหล่าทหารหาญ

และองค์ธรรมคำสั่งสอนแห่งศาสนาทั้งปวง

โปรดจงร่วม อำนวยพร อำนวยชัย

และโปรดประทานกำลังกาย กำลังสติ ปัญญา และกำลังใจ ให้แก่

คนไทยทุกหมู่เหล่า ให้สามารถเอาชนะศัตรูที่มองไม่เห็น

ที่แอบหลบซ่อนในจิตในใจเรา

ให้สามารถประหัตประหาร และดับ "ไฟแห่งโทสะ"

ให้สิ้นซากไปจากหัวใจคนไทยทั้งมวลด้วยเทอญ.

[บวร]

ขอสันติสุข ความสงบร่มเย็น ความสมัครสมาน สามัคคี จงกลับคืนสู่ชาติบ้านเมืองในเร็ววัน

ขอบพระคุณมากครับ

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

อ่านแล้ว เห็นด้วยจริงๆ  อยากให้คนไทยทุกคนรักกันค่ะ เราเป็นคนไทย เราเคยยิ้มให้กัน  อยากให้เป็นเหมือนเดิมค่ะ

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• ขอเป็นแรงหนึ่ง
• ในการสร้างความรัก สร้างความสามัคคีค่ะ

[small man]

ขออนุญาตแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยครับ

   เรื่องของการใช้พิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์กู้วิกฤติชาติ  ผมว่าที่เขียนมาเป็นเรื่องที่ดีมากครับ  เป็นการใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ที่บริสุทธิ์

   ผมขอเสนอมุมมองอีกมุมมองครับ ในเรื่องของการรวมใจรวมคนให้เป็นหนึ่ง  โดยผ่านทางพรรคการเมือง

   ผมว่าน่าจะมีพรรคการเมืองสักพรรคหนึ่งนะครับ  ที่ครองเสียงได้ทั้งเสื้อเหลืองและเสื้อแดง  หรือ มีผู้นำทางการเมืองสักคนหนึ่ง ที่ครองใจคนได้ในทุกๆภาค

    เพราะความขัดแย้งลึกๆ น่าจะมาจากความขัดแย้งระหว่างทุน และ ระหว่างชนชั้นด้วยนะครับ

   เป็นความขัดแย้งที่มีประวัติศาสตร์มายาวนาน  ดังนั้นทางออกของวิกฤติ  คงจะต้องช่วยกันคิด ช่วยกันทำ ทุกๆฝ่าย ทุกๆคน ครับ 

    และความสมานฉันท์ที่ต้องการให้เกิดขึ้น  ผมว่าน่าจะเกิดขึ้นได้ อย่างค่อยๆเป็น ค่อยๆไป  ถ้าทุกคนจริงใจ และ จริงจังครับ โดยอาจจะต้องใช้เวลา  และ อาจจะมีต้นทุนค่อนข้างสูง

    (ถ้าความเห็นของผม ไม่ถูกต้อง หรือ ไม่ถูกใจ ต้องขออภัยด้วยนะครับ  ถือว่า เป็นความคิดเห็นส่วนตัวที่นำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน)

                           ขอบคุณครับ

[กอก้าน>>>ก้านกอ]

อ่านแบบผ่านตา

คืออ่านแบบกวาดสายตา กว้าง ๆ ค่ะพี่ซวง

เอาไว้ให้กอ หายงงก่อน

แล้วจะเข้ามาอีกรอบ

แต่ตอนนี้ เท่าที่อ่านผ่านตามา

พี่ซวงว่า น้ำศักดิ์สิทธิ์ เอามาหมดโลกนี้ กอว่าอย่าเอาน้ำมาให้ชาวโลกดื่มเลยค่ะ

เปลืองน้ำเสียเปล่า เดี๋ยวน้ำจะหมดโลกน่ะค่ะ

ใจเย็น ๆ ค่ะ

สู้ ๆ คะพี่ซวง

[กอก้าน>>>ก้านกอ]

อย่าโกรธกันน่ะค่ะพี่ซวง

แต่เป็นเพราะเชื่อในความปรารถดีของพี่ซวง

และเชื่อว่าพี่ซวงรักประเทศไทย เหมือนกับอีกหลาย ๆ คน

จริง ๆ พี่ซวง สู้ ๆ

[Boo]

พูดไม่ออก บอกไม่ถูกค่ะ ... อึ้ง

[กอก้าน>>>ก้านกอ]

http://gotoknow.org/blog/musicko/253613

[หยั่งราก ฝากใบ]

สวัสดีค่ะคุณซวง

อ่านแล้วยิ้ม หัวเราะเอิ๊กอ๊ากค่ะ....

ช่างคิดดีจัง .. คิดไปได้เน๊อะ

เห็นด้วยทุกประการค่ะ

(^___^)

[kpam boon]

สวัสดีค่ะ คุณซวง

เชื่อค่ะว่าทุกคนอยากเห็นประเทศชาติ
มีสันติสุข สงบ ร่มเย็น หากแต่มุมมอง
ที่ต่างมี"อัตตา"ทำให้กลายเป็นเรื่องราว
ลุกลามใหญ่โต..เศร้านัก...กับสิ่งที่เห็น..

ภาพพ่อหลวงของเราที่พระชนมายุสูงมากแล้ว
ต้องหม่นหมองไร้รอยแย้มพระสรวล..ภาพที่
ทรงพระดำเนินขณะไปพบแพทย์ที่ศิริราชพยาบาล
ขอสารภาพว่า"น้ำตาครูแป๋มหลั่งออกมาพร้อมกับ..
เลือดกำเดาที่ไม่ได้เกิดจากความเจ็บป่วยทางกาย..

มันเกิดจากความร้าวราญในหัวใจของคนไทย
ตัวเล็กๆที่ไม่สามารถจะทำอะไรได้มากไปกว่า..
การปลูกฝังให้เยาวชนของชาติที่จะเติบโตไป
ในภายภาคหน้าได้ตระหนักถึงสำนึกผิดชอบ...
ชั่วดีของการทำหน้าที่ในฐานะพลเมืองดีของอนาคต...

สู้ๆๆๆค่ะ ช่วยกันคนละไม้คนละมือ..ดีกว่ารู้แล้วไม่ทำอะไรเลย.....

[ธ.วั ช ชั ย]

สวัสดีครับ

ขจัดความขัดแย้ง เริ่มต้นที่เราตัวและคนใกล้ชิดนี่แหละครับ ง่ายที่สุด

แล้วค่อยๆ แผ่ไปยังคนใกล้ชิด น่าจะดี

เรื่องขอพระบารมีฯ นั้น ไม่เห็นด้วย ไม่สมควร

ในหลวงท่านเคยปรารภมาก็หลายครั้ง (มากๆ) เรื่องความสามัคคี

เรื่องความแตกแยก เรื่องการดูแลเกื้อกูลกันในสังคม ฯลฯ

จะต้องให้ท่านสอนอีกหรือ

เร็วๆ นี้ก็เพิ่งได้อ่านพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 5 ว่าด้วยเรื่องสามัคคี

เรามีบทเรียนมามากมาย จะต้องให้ใครสอนอีก

ส่วนเรื่องพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ คนเขียนอาจไม่ได้คิดจริง หรือแฝงนัยอะไรผมไม่กล้าเดา

[ซ.ซวง]

ขอบคุณอาจารย์บวรเช่นกันครับ

สำหรับความปรารถนาดีที่มีต่อชาติบ้านเมืองของเรา

[ซ.ซวง]

ขอบคุณครับคุณพี่แก้ว

อยากให้บ้านเราเป็นเหมือนเดิมเช่นกันครับ

ทุกวันนี้ "สยามเมืองยิ้ม" หายไปไหนไม่รู้

เจอแต่ "สยามแยกเขี้ยว" คำรามบ่นถ้อยคำผรุสวาทกันเต็มไปหมด

[ซ.ซวง]

ขอบคุณครับ คุณพี่ครูคิม

จริงๆ ผมว่าคุณพี่เป็นมากกว่าหนึ่งแรงอีกนะครับ เพราะสามารถสร้างอนาคตของชาติมาร่วมกันได้อีกหลายแรง

มีโอกาสฝากถามเด็กๆ ที่โรงเรียนให้ด้วยนะครับ ว่าเด็กๆ เขามองผู้ใหญ่ทะเลาะกันอย่างไรบ้าง  และถ้าให้พวกเขาได้มีโอกาสมาร่วมแก้ปัญหา พวกเขาจะทำอะไรกันบ้าง

บางทีผู้ใหญ่ ก็ต้องหันกลับมามองโลกให้ใสแบบเด็กๆ บ้างนะครับ จะได้วุ่นวายกันน้อยลง

[ซ.ซวง]

ขอบคุณครับท่านรองฯ

สำหรับประเด็นการแลกเปลี่ยน

ก็มีทั้งที่เห็นด้วย และเห็นต่างบ้างนะครับ

เห็นด้วยในประเด็นพรรคการเมือง ที่จะมาครองใจคนทุกฝ่าย

แต่ที่หายากมากๆ ก็คือ การหาผู้นำที่เป็นที่ยอมรับกันโดยถ้วนหน้า และโดยดุษฎี  ยากจริงๆ ครับ  เท่าที่สายตาอันคับแคบของผมมองกวาดไป ยังไม่เห็นเลยว่า จะมีใครสักคนที่เอ่ยชื่อขึ้นมาแล้ว ทุกฝ่ายพยักหน้ายอมรับ 

หรือถ้าจะมีใครสักคนที่หวังดีต่อประเทศโดยแท้จริง เขาก็ไม่อยากเข้ามาในวิถีการเมือง ซึ่งอย่างที่ทราบกันว่าไม่เหมาะอย่างยิ่งกับคนดีๆ ที่บริสุทธิ์ 

อย่างท่าน ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล เองท่านก็เคยเล่าไว้ในหนังสือ "ข้าแผ่นดินสอนลูก" ถึงประสบการณ์การข้องเกี่ยวกับแวดวงการเมืองอยู่พักนึง  พอจับความรู้สึกท่านได้ว่า ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ท่านคงไม่อยากเข้ามาข้องเกี่ยวอีก

อ่านเม้นท์ท่านรอง แล้วทำให้นึกต่อไปได้ว่า  หากจัดตั้งเป็นองค์คณะเพื่อความสมานฉันท์แห่งชาติ  โดยมีตัวแทนจากทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง มาร่วมกันแก้ปัญหา ก็น่าจะพอเป็นไปได้  แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นจะต้องอยู่บนสองเงื่อนไขคือ

1. มีเป้าหมายเพื่อประโยชน์ส่วนรวมจริงๆ มิได้เพื่อพวกพ้องตน

2. เป็นตัวจริงที่สามารถควบคุมกลุ่มก๊วนของตัวเองได้อย่างแท้จริง

ก็คิดเล่นๆ ไปเรื่อยเปื่อยนะครับ

ขอบคุณสำหรับการแลกเปลี่ยนจากท่านรองฯเสมอครับ

[ซ.ซวง]

แหม...

พี่จะไปโกรธน้องกอลงได้อย่างไร

แต่ถึงจะมีความโกรธผุดขึ้นมาบ้าง

พี่ก็จะคอยดูมันผ่านมา แล้วก็ผ่านไปนะ จะพยายามไม่ไหลไปตามอารมณ์โกรธ

....

เคยได้ยินหลายคนพูดว่า

"ไฟกำลังไหม้ อย่าเสียดายน้ำ"

แล้วนี่ "ไฟโทสะ" กำลังไหม้ไปทุกหย่อมหญ้า ต่อให้ใช้ "น้ำศักดิ์สิทธิ์" ไปหมดโลก ถ้าดับได้ก็น่าจะคุ้มอยู่นะจ๊ะ

[ซ.ซวง]

คุณ poo "อึ้ง"

แต่ผม "งง" เล็กน้อย ว่าอึ้งเรื่องอะไร

ขอขอบคุณแบบงงๆ ละกันนะครับ

[ซ.ซวง]

ขอบคุณครับคุณพี่ไม่มีราก

อ่านเม้นท์แล้วรับรู้ได้ว่า คุณพี่กำลังอารมณ์ดี จิตใจแจ่มใสเบิกบานอยู่เป็นแน่

ขนาดผมว่าเรื่องนี้ค่อนข้างซีเรียสแล้วนะครับ แต่คุณพี่ยังสามารถหัวเราะเอิ๊กอ๊ากได้

นับถือ ๆ

...

ผมเชื่อว่า บางครั้งแค่ได้คิดฟุ้งซ่านในทางดี ก็ทำให้เรามีความสุขได้ครับ

ใครว่าฟุ้งซ่านไม่ดี ผมคนนึงล่ะขอเถียงใจขาดเลยนะ

[ซ.ซวง]

ขอบคุณครับคุณครูแป๋ม

สำหรับความห่วงใยในสถานการณ์บ้านเมือง

"ห่วงใย" ได้แต่อย่าปล่อยใจให้ "เศร้า" นะครับ  มันจะบั่นทอนพลังในตัว

ฝากคุณครูสอนเด็กๆ ให้พวกเขาได้เติบโต และเรียนรู้เพื่อหลีกเลี่ยงความผิดพลาดที่กำลังเกิดอยู่ขณะนี้ด้วยนะครับ ไม่อยากเห็นมันเป็นวัฐจักรซ้ำแล้วซ้ำเล่า  เพราะว่าเราไม่ยอมเรียนรู้จากความผิดพลาด 

...

อยากรู้เหมือนกันนะครับ ว่าพวกเด็กๆ ที่โรงเรียนคุณครูมองพวกผู้ใหญ่ทะเลาะกันอย่างไร มีโอกาสก็ฝากถามให้ทีนะครับ  โดยเฉพาะพวกเด็กๆห้อง "คิงลี่" ทั้งหลาย

[ซ.ซวง]

ขอบคุณครับ คุณพี่

เห็นด้วยมากๆ ครับที่ต้องเริ่มขจัดความขัดแย้งในตัวเรา และคนใกล้ชิด  แต่ผมว่าใน "ตัวเอง" นี่แหละครับสำคัญที่สุดที่ควรต้องจัดการก่อนใครๆ

...

เรื่องขอพึ่งพระบารมีนั้น ทราบดีครับว่าไม่สมควร และไม่เหมาะสมด้วยประการทั้งปวง  แต่มันมืดแปดด้านไปหมด สแกนไปทั่วประเทศ ก็ยังไม่พบใครที่ทุกฝ่ายพยักหน้ายอมรับได้อย่างดุษฎี

...

เรื่องสิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้น ขอพึ่งท่านเป็นตัวช่วยครับ คิดจริงๆ และก็เชื่อจริงๆ ว่าท่านช่วยได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าได้แรงใจจากคนทั่วประเทศมาเสริม ก็น่าจะยิ่งเป็นพลังศักดิ์สิทธิ์ทวีคูณ  ซึ่งผมว่าใครที่คิดไม่ดี คิดชั่ว คิดเอาแต่ประโยชน์ตนและพวกพ้อง จะต้องแขยงขยาดขึ้นมาบ้าง  มันเหมือนกับว่า ถ้าคนทั้งประเทศพร้อมใจกันสาปแช่ง รวมทั้งอธิษฐานของบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ให้ลงโทษคนชั่ว ส่งเสริมคนดี  ผมเชื่อว่าถ้าพร้อมใจกันจริงๆ  อยู่ไม่ได้หรอกครับ ต้องดิ้นพราดๆ เหมือน "ผี" โดน "ข้าวสารเสก" ยังไงยังงั้น

กลัวอยู่อย่างเดียวว่าถ้ามีพิธีกรรมที่ว่าขึ้นมาจริงๆ จะหายต๋อมไม่ยอมเข้าร่วมพิธีกันหมด  แต่อย่างน้อยจะได้รู้ว่า ใครเป็นคนจริง และหวังดีกับประเทศนี้จริงๆ

....

ก็คงทำได้แค่นี่แหละครับ คิดอะไรเล่นไปเรื่อยเปื่อย เพื่อคลายเครียด ไปกับสถานการณ์ที่ร้อนระอุ  แต่ผมก็มีความสุขจริงๆ นะครับ เมื่อจินตนาการไปเห็นภาพที่คิดไว้  และผมก็เชื่อว่า ถ้าทุกคนช่วยคิด ช่วยจินตนาการ มันน่าจะเกิด "แรงดึงดูด" ให้ฝันเป็นจริงได้  อยู่ที่ว่า เราจะรู้สึกถึงมันเข้มข้นแค่ไหน

[พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช]

เวลาเครียดเรื่องการเมือง หมอจะไม่ดูทีวีค่ะ

แต่แอบหวังลึกๆว่าคงจะค่อยๆดีขึ้นเองค่ะ

[ซ.ซวง]

ขอบคุณมากครับ อาจารย์หมออัจฉรา

คงต้องช่วยกันหวังแบบแรงๆ หน่อยนะครับ

น่าจะมีการระดมพลทั่วประเทศอะไรสักอย่างพร้อมๆ กันนะครับ

เช่นดับไฟ จุดเทียน สงบนิ่ง พร้อมๆกัน

เพื่อประกาศให้ทุกฝ่ายรู้ว่า

ยังมีคนอีกมากที่ไม่ต้องการความรุนแรง

7 เมษา นี้เลยดีมั๊ยครับ

.....

ปล.

ชาว กฟผ. กฟน. กฟภ. ไม่ต้องช่วยดับไฟก็ได้นะครับ

[ซ.ซวง]

เฮ้อ....(ขอถอนหายใจดังๆ)

อยากให้มี "น้ำทิพย์" "น้ำศักดิ์สิทธิ์"

ที่มาดับไฟในใจคนเร็วๆ จัง