เคยได้ยินความเชื่อที่ว่า "ลูกครูมักมีนิสัยเกเร" ?
เคยได้ยินความเชื่อเรื่องหนึ่งไหมครับที่ว่า "ลูกครูมักจะเกเร"
"เกเร" ในที่นี้ได้แก่ เป็นหัวโจกในกลุ่มเพื่อนที่นิสัยไม่ดี เป็นอันธพาลสังคม ชอบรังแกคนอื่น อวดเก่ง รับอบายมุขทุกประเภท จนในที่สุดก็กลายเป็นโจรผู้ร้าย ให้ตำรวจต้องเข้ามาปราบปราม
ทำไมเป็นเช่นนั้น
ผมคิดหาสาเหตุเล่น ๆ ถือเป็นความคิดส่วนตัวไม่ได้ทำวิจัยมาอ้างอิง
ลูกครู ... มักจะได้รับการตามใจ เนื่องจากพ่อแม่ที่เป็นครูจะรักมาก ไม่เคยเฆี่ยนตีเมื่อทำความผิด
ลูกครู ... มักได้รับการถือหาง ทำผิดก็ปล่อยปละละเลย เข้าข้างอย่างผิด ๆ
ลูกครู ... อาจจะถูกพ่อแม่ที่เป็นครูใช้หลักการสอนที่ตนเองเรียนมาใช้กับลูก เช่น ห้ามตี เดี๋ยวสมองเสื่อม (ว่าไปนั่น) ให้ใช้เหตุผลพูดให้รู้ความ (ก็มันไม่ฟัง)
ลูกครู ... อาจจะไม่ได้เวลาจากพ่อแม่ที่เป็นครูมากนัก ทำให้ขาดการสั่งสอนคุณธรรม จริยธรรม ลำพังดูแลลูกคนอื่น (ลูกศิษย์) ก็สั่งสอนไม่ค่อยจะทันแล้ว
ลูกครู ... เห็นพ่อแม่เป็นครู รู้สึกว่า พ่อแม่มีอำนาจเหนือเพื่อนในโรงเรียนเดียวกันจึงต้องเบ่ง และไม่กลัวใคร
ฯลฯ
แต่เท่าที่พบมา "ลูกครู" ไม่ได้เกเรเสียทีเดียว บางทีเกเรตอนเด็ก พอโตขึ้นก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น หรือ "ลูกครู" เป็นคนเก่งเหนือคนอื่นไปเลย เรียนจบหมอ วิศวะ มากมาย
เรียกได้ว่า มีทั้งเกเร และไอคิวสูง
อาจจะขึ้นอยู่กับ "การเลี้ยงดูของพ่อแม่ครู" นั่นแหละ
แต่ทำไม๊ ทำไม ... หากลูกครูเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับพ่อแม่ที่เป็นครู ส่วนใหญ่จะเกเรอ่ะ
เมื่อวานได้ข้อสันนิษฐานจากเพื่อนอาจารย์ที่เขาได้มีโอกาสคุยกับนักปฏิบัติธรรมกรรมฐานท่านหนึ่งมา ในเรื่องข้อสังเกตนี้ว่า "ทำไมลูกครูบางคนจึงเกเร ไม่สนใจเรียนมากกว่าลูกคนอื่น"
ได้ความว่า ... "ครูคนใดก็ตามที่สอนลูกศิษย์ด้วยความเอาใจใส่และตั้งใจทั้งความรู้ คุณธรรม และจริยธรรม ลูกของครูคนนั้นมักจะไม่เกเร เรียนเก่ง เป็นที่ชื่นอกชื่นใจของพ่อแม่ครู" แต่ "ครูคนใดก็ตามที่สอนลูกศิษย์ด้วยความเกลียดชัง ไม่ตั้งใจสอน หรือปล่อยปละละเลยการสอนด้วยแค่มีอาชีพครู เช่น ให้เกรดมั่ว ไม่ตรวจงานเด็กแต่ให้คะแนนได้ ฯลฯ ลูกครูประเภทนี้มักเกเร เรียนไม่เก่ง เป็นปัญหาสังคม"
ท่านเชื่อหรือไม่ แต่แง่มุมนี้ถูกอธิบายมาจาก "ผู้มีฌาณสมาบัติ" ที่สนใจเรื่อง "กรรม" อธิบายด้วย "กรรม"
ผมมองเห็นคำอธิบายนี้ว่า เป็นเรื่องของครูดี ครูดีทำสิ่งดี ๆ ด้วยใจกับลูกศิษย์ ให้ความรู้ด้วยความเต็มใจ และความรักแท้ สิ่งเหล่านี้จึงเป็นผลต่อการสอน การสัมผัสที่มีต่อลูกของตัวเองด้วย
มันจึงเป็นเช่นนั้น
ผมพยายามเฝ้าหาคำตอบเรื่องนี้มานาน ... ถึงแม้ว่าหลายคนอาจจะไม่เชื่อ แต่ผมกลับคิดว่า มันคือเหตุปัจจัยหนึ่งที่ฟังได้ มีแง่มุมในการอธิบายที่น่าสนใจทีเดียว
โปรดใช้วิจารณาญาณด้วยตัวท่านเอง อีกทั้งคำว่า เชื่อ หรือ ไม่เชื่อ ไม่มีใครผิดทั้งสิ้น
ผมแค่หาแง่มุมมานั่งคิด บวกกับ ประสบการณ์ที่พบ ครับ
บุญรักษา ครับ :)
ความเห็น (16)
ในสมัยที่เป็นเด็กๆเคยเรียนกับลูกครูค่ะ
มีความรู้สึกเหมือนกับที่อาจารย์วิเคราะห์ ครูในโรงเรียนก็ไม่กล้าทำโทษเพราะกลัวผิดใจกัน
เดี๋ยวนี้ในฐานะที่ตัวเองเป็นครู และมีลูกชาย
แต่ลูกไม่ได้เรียนในโรงเรียนเดียวกันเพราะกลัวคำว่า ลูกครู นี่แหละค่ะ
ตอนเรียนมัธยมเลยส่งไปให้เพื่อนและพี่ๆสอนแทน
ฝากฝังให้สอนด้วยไม้เรียว และให้ลูกรู้ว่าไม่ใช่เด็กเส้นนะ ก็ยังไม่วายที่จะออกฤทธิ์ อิอิ..
แต่ไม่ถึงขั้นเกเร คึกคะนองบ้างตามประสาเด็กผู้ชายค่ะ
สภาพแวดล้อมหลายๆอย่างก็มีส่วนทำให้เด็กเกเรได้ ทั้งหญิงทั้งชายและ ที่ไม่ใช่ลูกครูค่ะ
แม่ที่เป็นครูค่ะ
เหมือนใจคิด เวรกรรมมีจริง
ครูที่ไม่เอาใจใส่ลูกศิษย์ ปล่อยปละละเลย แม้ชาตินี้จะเสวยทุกข์บนความทุกข์ของผู้อื่น แต่กรรมก็จะตกที่ลูก
ครูที่ทำหน้าที่บริหาร บริหารงานเพราะเห็นแก่ได้ ก็มีกรรม และหากตัวเองไม่ได้รับ ลูกก็จะได้รับเอง เห็นแล้วทั้ง 2 กรณี
ครูที่ตีๆๆๆๆ ด่าๆๆๆไม่สอนโทษอย่างอื่นสารพัด ปัดสวะให้พ้นตัว
ไม่นาน ..ก็รับกรรม
ครูทำดี มีคุณธรรม แม้ชาตินี้ไม่ได้รับกรรมดีตอบแทน แต่ก็สุขใจ
ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ มีชีวิตที่มีสุข มีความพอเพียงสุขสงบ
ติดขัดการใด ก็จะมีทางไปเหมือนน้ำวันนี้ต้องขังในแอ่งขินไม่นานหินก็มีรูให้ผ่านได้ผ่านได้
สวัสดีค่ะ
- ใกล้เคียงกับคำว่า
- ท่านต้องการให้ลูกของท่านมีครูแบบไหน
ขอแลกเปลี่ยนค่ะ
-
เคยให้เกรด D+ กับลูกครู(ผู้ใหญ่) บางท่าน เพราะผลการประเมินทั้งในห้องเรียน
และผลสอบเป็นเช่นนั้น
- ผลที่ตามมา คือ ครู(ผู้ใหญ่) บางท่านนั้นๆ ไม่พูดด้วยไปเป็นเทอมเลย
- แต่ตัดสินไม่ได้ว่าเป็นลูกครูแล้วจะมีความประพฤติ และการเรียน เป็นอย่างไร
คิดว่ามีปัจจัยหลายอย่าง - บางรายก็เข้าข่าย "พ่อแม่รังแกฉัน" เพราะพ่อแม่ไม่เคยมองลูกด้วยสายตาของ
ความเป็นลูกศิษย์ แต่จะมองด้วยสายตา "ลูกฉัน" เสมอ ดังนั้น ลูกฉัน กับลูกศิษย์ จึงไม่เคยเท่ากัน - บางรายพ่อแม่ที่เป็นครู ก็เข้มงวดกับลูกมาก เพราะคิดว่ามีผู้คนกำลังจ้องมอง
จนลูกไม่มีความเป็นอิสระ ถูกคาดหวังมาก จนลูกโต้ตอบด้วยวิธีตรงข้ามกับ
ความหวังของพ่อแม่ครูไปก็มี
พ่อแม่ ดุจแสงตะวันของลูกเสมอ.
สวัสดีครับ คุณครูจุฑารัตน์ NU 11 :)...
ดีใจจังครับที่มีคนตั้งข้อสังเกตเหมือนกัน
เคยเห็นคุณครูหลายท่านเหมือนกันครับที่เลือกให้ลูกเรียนโรงเรียนอื่น เป็นการฝึกลูกให้สามารถใช้ชีวิตได้ด้วยตนเอง ไม่ใช่ คอยอยู่แต่ในอ้อมกอดของพ่อกับแม่
"รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี" ผมว่า มันเป็นสัจธรรม ครับ
ขอบคุณครับ :)
คุณ krutoi ครับ :)
เขียนได้ตรงใจจังครับ ... อย่างน้อยคุณ krutoi มีประสบการณ์ที่มีโอกาสพบพานในทุก ๆ กรณีนี้จริง ๆ ด้วย ... เราพิสูจน์ด้วยตัวเราเอง
ครูดี ลูกก็รับแต่กรรมดี ... ครูไม่ดี ลูกก็รับกรรมไม่ดี
แต่มีแบบบุญเก่าด้วยนะครับ ... ตำแหน่งใหญ่โตในมหาวิทยาลัยทั้งสามีและภรรยา
ลูกคนโต ... เป็นหมอ แต่ลูกคนเล็ก เกเรสุด ๆ เรียนอย่างไรก็ไม่จบ กว่าจะเรียนจบ พ่อเป็นผู้บริหารก็ช่วยอะไรไม่ได้ เข็นกันแทบตาย พอเรียนจบ ลูกไปอยู่กับญาติที่ต่างประเทศ พ่อแม่จะเปิดร้านอาหารให้ลูกที่ต่างประเทศ ใช้แผนนโยบายในหน้าที่บินวนไปวนมารอบโลก แล้วในที่สุดก็ไปนัดเจอลูกที่ร้านอาหารนั้น (เงินหลวง)
แต่ก็นะครับ ผมว่า เค้าไม่มีความสุขหรอกครอบครัวเนี่ย เบียดเบียนคนอื่นมาให้ลูกตัวเอง ฆ่าน้อง ฟ้องนาย ขายเพื่อน ... กรรมนะครับ แต่หากมีบุญเก่าที่สั่งสมมาใช้อยู่เท่านั้นเอง
แลกเปลี่ยนกันนะครับ :)
เห็นด้วยกับคำว่า "พ่อแม่รังแกฉัน" ครับ คุณ pis.ratana :)
เค้าบอกว่า ครูคือพ่อแม่คนที่สองของเด็ก แต่พ่อแม่คนที่หนึ่งดันไปเป็นพ่อแม่คนที่สองอีก ... แรงกดดันหนักเหมือนกันครับ
เหตุปัจจัย คือ กรรม ผลของกระทำที่ย้อนลงมาที่คนที่ตัวเองรัก
กรรม อาจจะทำให้มีครูดี ครูคิดดี ตั้งใจสอนลูกศิษย์ มีความรักให้เหมือนลูกของตัวเองบ้างครับ
ขอบคุณการแลกเปลี่ยนครับ :)
- ไม่ใช่แต่ลูกครู ลูกตำรวจก็พอกันแหละครับ
- มันคงขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง
- กรรม หนึ่งละ
- การมีเพศสัมพันธ์ของพ่อแม่ ในวันที่พระพุทธเจ้าท่านห้าม
- คือวันพระ วิญญาณของพวกไม่ดีจะมาปฏิสนธิในวันนี้
- และ ฯลฯ
ขอบคุณครับ คุณ หมอน้อย 447 :)...
สวัสดีค่ะ คุณ Wasawat Deemarn
แป๋มเองได้สอนลูกของครูหลายท่านค่ะ
จากประสบการณ์มาเด็กๆเขาตั้งใจ
ศึกษาเล่าเรียนให้สมความตั้งใจพ่อแม่
แต่โดยมากช่วงที่มีการประเมินผลครั้งใด
ก็มักจะมาถามไถ่ดักหน้าดักหลังครูผู้สอน
ที่โดยมากอายุจะน้อยกว่าอยู่แล้ว..
หากครูผู้สอนเข้าใจก็พอทำเนา แต่หากตรงข้าม
บางครั้งผลเสียจะไปเกิดกับเด็กเพราะวัยของเขา
ต้องการสร้างความภาคภูมิใจด้วยตัวเขาเอง
เป็นการสร้างภาวะกดดันให้ลูกโดยไม่ได้ตั้งใจค่ะ.
ขอบพระคุณในมุมมองและประสบการณ์ของคุณ ครูแป๋ม ครับ :)
ในฐานะเป็นลูกคุณครู (ใหญ่) :) มายืนยันค่ะว่า
อิ อิ ไม่เสมอไป ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่างค่ะ
ช่วงเรียนป.1 ก็ถูกพ่อครูตี เหมือนๆ คนอื่น แต่ยอมรับว่า
หากลูกๆ ที่เรียนรร. เดียวกับพ่อแม่ครูสอน จะกดดันและถูกคาดหวังสูงจริงๆ ค่ะ
ดังนั้น ส่วนใหญ่พ่อแม่ครูจะไม่ค่อยส่งลูกเรียนหนังสือรร.เดียวกับที่ตนสอน ด้วยประการฉะนี้ ค่ะ
คิดว่าเกิดจากการอบรมสั่งสอนและการปลูกฝังมากว่าค่ะอาจารย์
ใช่ครับ คุณครู ทรายชล ... อาชีพครูมีบริบทและสภาพแวดล้อมหลาย ๆ อย่างที่ผลต่อการอบรมสั่งสอนของครูต่อลูก ครับ ... กรรม เป็นสัจธรรมที่พระพุทธองค์สอนไว้ เพียงแต่โลกปัจจุบัน เราไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่อธิบายไว้เท่านั้นเองครับ หากอธิบายตามหลักวิทยาศาสตร์ จะเห็นได้ว่า เป็นเรื่องเดียวกับกรรมเลยครับ :)