เขียน..Blog...เรียกสมาธิ
วันนี้อยากเขียน blog สุดๆ
มีงานสำคัญที่ต้องจัดการหนีไปไหนไม่ได้ ถ้าเช่นนั้นก็ขอทำสิ่งที่ชอบก่อนให้สบายใจ....ก่อนลงมือทำงาน...จริงเสมอที่เรามักจัดภารกิจที่...รัก.ชอบพอมาไว้เป็นความสำคัญลำดับต้นได้เสมอ(ขอให้รักจริงเถอะ)
.
เช้านี้
ตื่นนอนเร็วกว่าปกติ (ตี 4)ไม่ซิ! ดิฉันยังไม่ได้เข้านอนเลยต่างหากยังหลับอยู่บนโซฟาในชุดทำงานเมื่อวานนี้เลยไม่รู้หลับไปตั้งแต่กี่ทุ่มกี่ยาม รีบทำภารกิจอาบน้ำ จัดแจงเสื้อผ้าลูก ใกล้สว่างหลับได้อีกงีบก่อนออกจากบ้านแต่เช้าเพื่อไปรับวิทยากร ไม่ลืมเขียนกระดานทิ้งไว้ "ไปก่อนนะคะ...วันนี้น้องมีงานแต่เช้าฝากบอกลูกด้วยเจอกันค่ำถึงค่ำมากๆ จุ๊บ จุ๊บ..."
ส่งวิทยากรแล้ว...รอลุ้น....เจ้านายว่าจะมาทันเปิดหลักสูตรหรือเปล่า...ทราบว่าท่านไม่ค่อยสบาย 2-3 วันมานี้ ในขณะเดียวกันก็เตรียมแผน 2 ไว้ว่าจำทำอย่างไร หากท่านไม่ปรากฏกายตามเวลา...อดรนทนรอไม่ไหว....โทรดีกว่า....ท่านอยู่ที่ไหนคะ?...ครับผมกำลังขับรถออกไปเดี๋ยวนี้ครับพูดคั่นเวลาไว้ก่อน
ได้ซิ...อาชีพโฆษก อย่างเรา...ได้อยู่..สามารถ สามารถ ...แล้วท่านก็มา....พูดอย่างดีไม่เห็นร่องรอยของคนป่วยเลย....
ส่งวิทยากรเข้าห้องนั่งเป็นกำลังใจให้ Class ดำเนินการไปได้ อย่างราบรื่น....จึงหันหัวกลับมาสำนักงาน....จัดแจงงานเร่งด่วนที่สุดส่วนใหญ่เป็นงานประสานวิทยากรให้ลงตัว....เชื่อมต่อกันได้ใน class ที่ต้องต่อเนื่องกัน....กว่าจะลงตัวและแจกงานให้ทีมงานทำโน่นทำนี่ไปพร้อมๆ กัน...วันนี้ปาเข้าไปเที่ยงแล้ว
เที่ยงนี้
นี่เราต้องลืมอะไรไปสักอย่าง....นึกดีๆ ตายหล่ะ! วันนี้นัดคุณยายจะพามาหาหมอ..ตอน 10 โมง....แม่จ๋าหนูลืมแม่ซะสนิทเลย...โทร...โทร...แม่..ลูกลืมไปรับแม่มาหาหมอ เอาไว้วันศุกร์นี้จะแก้ตัวโดยการนัดให้ใหม่นะ...แม่รอนานเลยใช่มั้ย ... ขอโทษจริงๆ...แม่จ๋าลืมสนิทเลย
เออ! ฉันรู้แล้วว่าแกลืมคนข้างบ้านพามาแล้ว...ตอนนี้กลับถึงบ้านแล้วด้วย....คุณยายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ...
เพื่อนชวนกินข้าว...กลางวัน...วันนี้ฉันมีงานยุ่งเหยิงขอเป็นวันอื่น..นะ...นะ...นะ...ไม่ได้ฉันขับมาถึงหน้า ม.อ.แล้วต้องไป...ไม่เกินเวลาพักของเธอหรอกฉันอยากคุยด้วยเรื่องคุณสามี....ว่างให้ฉันหน่อยนะ...นะ....
กินข้าวคุยกันสนุกไปอีกแบบคุยกันด้วยใจที่ปรารถนาดีต่อกัน
เล่ามาอยากคุยกับฉันเรื่องอะไร?
สามีฉันไม่พูดกับฉัน 3 วันแล้วกลุ้มใจจะแย่...เธอช่วยถามหน่อยว่าเขาโกรธอะไรฉัน...
เออ...จะถามให้ก็แล้วกันแต่ถ้าเขาไม่ตอบฉันก็ช่วยไม่ได้นะ
แต่จะบอกอะไรให้ฉันไม่พูดกับแฟน 3เดือนก็ยังมี..ไม่เดือดร้อน
แล้วเธอไม่อึดอัดเหรอ....
เฉยๆ ....ก็คนเขาไม่อยากพูดจะไปบังคับได้ไงฉันก็อยู่ไปเรื่อย...เดินไปมาก็พูดกันเองหล่ะ....เพราะเรารู้ว่าเราเป็นคนยังไงกันบางครั้งเราก็ไม่อยากคุยกับเขาก็มี...อารมณ์เดียวกันเลย..อยากพูดเมื่อไหร่ก็พูดแล้วกัน
เธอนี่เก่งนะ...ทำใจได้แล้วไม่อยากรู้เหรอว่าเขาเคืองเธอเรื่องอะไร
ไม่...เขาเก่งกว่าฉันอีกเขาเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับฉัน...ฉันจะรู้เองว่าทำอะไรให้เขาเคือง ....เขารู้จักฉัน...เรารู้จักกันทุกคนมีจุดอ่อน...จุดด้อยในตัวเองที่เรายอมรับกันได้...อาจอึดอัดหงุดหงิดที่ไม่ได้ดั่งใจบ้าง..นั่นธรรมดาแต่ถ้ายกมาเป็นเรื่องใหญ่เราคงอยู่ร่วมกันไม่ได้ไปนานแล้ว...
"นี่เขาจะยกเสา ม.อ.ให้เธอสักเสาแล้วยัง....ถามจริง"
ใครว่า....คน ม.อ.เขาก็ทำงานกันอย่างนี้ทั้งนั้นแหล่ะ...ใช่ว่าฉั้นจะทำคนเดียวซะเมื่อไหร่องค์กรมันขยายงานก็มากขึ้นตามตัว...แต่ว่า...ถึงเขาไม่ยกเสาให้ฉัน...ฉันก็ทำงานแบบนี้แหล่ะ...นี่ยังหาเรื่องใส่ตัวไปสอบโน่นสอบนี่ให้มันมีเรื่องต้องยุ่งอยู่ตลอดเวลา...ช่วงนี้เลย กังวลนิดหน่อย...พรุ่งนี้จะสอบแล้วยังไม่เตรียมสัก งอ...
เออ! คงสอบได้หรอก....สาธุ....
บ่ายลงมือจัดการงาน...เฉพาะหน้าพรุ่งนี้มีหนึ่งรายการประชุม
ที่ต้องเตรียมแผนงานทั้งปี....เข้าวาระพิจารณา...
หันซ้าย....มีคนจ้องทวงงบประมาณปี 2553 จ้องแบบทวงแล้วทวงอีกจนเริ่มเรียนรู้วิธีการ....เธอถ่ายเอกสารของปีที่แล้วมาทั้งหมด...เอาจะเพิ่มอะไรเพิ่มเติมเลยพร้อมบอกเหตผลของการขอเพิ่ม...ยอดที่ตั้งใหม่ชี้แจงให้ละเอียด....เขียนตอนนี้เลยไม่ต้องตั้งท่ามาก..."กลยุทธ์ที่เธองัดมาใช้ได้ผล"เสร็จภายใน 10 นาที....รู้สึกประทับใจจริงไม่เช่นนั้น งานชิ้นนี้เป็นหน้าที่ของคืนนี้แน่ๆ...
เย็นนี้คิวรับรองวิทยากร...อีกที...แล้วงานสอบของฉันหล่ะจะทำตอนไหน....แง...แง....ไม่เป็นไรค่อยทำตอน 2 ทุ่มหลังกินข้าวกับวิทยากรเรียบร้อยแล้วก็แล้วกัน
ทั้งวัน...ดูวุ่นๆในท่าทางที่สงบเงียบ......
แล้วนางฟ้าก็มาโปรดมารับวิทยากรไปกินข้าวแทน....ให้ฉันมีเวลาทำงาน 2 อย่างในคืนนี้เตรียมการประชุม....เตรียมสอบ...
ขอบคุณนางฟ้า...ที่มาช่วยฉันในวันนี้...คุณราเจล วิทยวีรศักดิ์....
ค่ำนี้ พี่จะมีใครเคียงข้าง...หนาวน้ำค้างหวั่นจิตให้คิดห่วง...พี่ก็หนาวน้องก็หนาวนอนร้าวทรวงโอ้พุ่มพวงอย่าให้รอถึงเช้าเลย....(อุ๋ย!ไม่ใช่!....)
จะเป็นอย่างไรกับงาน 2 ชิ้นที่สำคัญทั้งคู่.....
อาจจะมี....หัวรุ่งพรุ่งนี้ตามมา....
เขียน Blog เรียกสมาธิได้...อิ...อิ...
ความเห็น (9)
สวัสดีค่ะ
- เป็นวันวุ่น ๆ อีกวันนะคะ
- วันนี้ผ่านพ้นแล้ว ผักผ่อนเต็มที่เลยนะคะ สู้ๆ
สบายดีนะครับ
ใต้คงมีฝนบ่อย
แต่อีสาน ไม่กี่วัน มีฝนหลงฤดูมาให้ชื่นใจ
...
มีความสุขกับชีวิตและการงาน มากๆนะครับ
ภาพเจ้าของบล็อกแปลกตาไปเลย จากที่คุ้นเคย
สวยครับ สวย
มีการเขียน ก็มีการอ่าน
ไม่เขียน ไม่มีอ่าน
การเขียนเรียกสมาธิ ยังเรียกสิ่งที่เพื่อนๆรอคอยกลับมาด้วย
นึกว่างามแสนหลวงมาเขียน blog ซะอีก
สวยจังค่ะพี่จิ๊บ คิดถึงจังเลยยยยย
คิดถึงจังเลย คำพูดพ่อด้านบน คมมาก ๆ ค่ะ จริงๆ ขอบอก
ทราบว่า งานแน่นมากเลย รักษาสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณเมตตา
แวะเข้ามาทักทายค่ะ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เราคงมีโอกาสได้พบกัน 24-25 พ.ค. ค่ะ ตื่นเต้นดีค่ะ เวลา พบมิตรรัก blogger ตัวเป็นๆ จำกันไม่ได้จริงๆ ต้องบอก นามแฝง จึงจะร้อง "อ๋อ" แบบ งง งง (หน้าตาไม่เห็นสวย หล่อ เหมือนในรูปเลยค่ะ)
- ตามมาเขียน
- เรียกสมาธิด้วยคน
- ฮ่าๆๆๆ
- http://gotoknow.org/file/khajitfoythong/Englishabstract.doc
- สู้ๆๆครับ
สวัสดีค่ะ คุณเมตตา
สมาชิกใหม่ค่ะ แวะมาติดตามผลงานคุณเมตตามาสักพักแล้ว..ชอบมาก
แอบมาเรียนรู้ค่ะ...วันนี้..อ่านไป..ยิ้มไป..มีความสุขจนทนไม่ได้ต้องมาทักทาย..
อ่านแล้วมีกำลังใจว่ายังมีคนที่วุ่น ๆ เหมือนกันอยู่..คริคริ..เราม่ะได้บ้างานคนเดียว..55
ยินดีที่รู้จักค่ะ...
เลขามือใหม่ คณะพลศึกษา มศว