มองคนละมุม


เรื่องๆเดียวกัน แต่มีมุมมองที่ต่างกัน

"เหมียวๆๆๆ" เจ้าเหมียวส่งเสียงร้องขออาหารจากแขกในร้าน

มันเดินวนไปวนมาอยู่หลายรอบทีเดียว รอคอยการหยิบยื่นเศษอาหารจากผู้ใจบุญ

บางคนโยนกระดูกไก่ บางคนโยนก้างปลา เจ้าเหมียวก็รีบงับ 

โดยไม่ทันระวังเลยว่า สิ่งเหล่านั้นเป็นอันตรายกับมันหรือเปล่า คงเป็นเพราะความหิวโหยสินะ

และแล้วมันก็เดินมาถึงโต๊ะของฉันกับเพื่อนๆ เหมือนมันจะดูออกเลยนะ ว่าฉันเป็นคนรักแมว

มันเดินตรงเข้ามาหาฉัน พร้อมกับส่งเสียงร้องและแววตาอ้อนวอนขออาหารจากฉัน

อย่างที่บอกว่าฉันเป็นคนรักแมว เพราะเลี้ยงแมวมาตั้งแต่จำความได้

ฉันจึงไม่ลังเลเลยที่จะหยิบยื่นเนื้อไก่ล้วนๆให้กับมัน

"อย่าให้มันนะ"!! เสียงรุ่นพี่คนหนึ่งดังขึ้น

ฉันเกิดอาการงงมาก เพราะเสียงนั้นมาจากรุ่นพี่ที่รักแมวและเลี้ยงแมวเหมือนกับฉัน

ทำไมถึงให้ไม่ได้ล่ะ?? เกิดคำถามในใจฉันขึ้นมาทันที

"ถ้าให้มันแล้ว มันจะติดเป็นนิสัยและทำแบบนี้กับแขกโต๊ะอื่นๆ

ถ้าแข็กโต๊ะนั้นรักสัตว์ เจ้าเหมียวก็โชคดีไป

แต่ถ้าแขกโต๊ะนั้นไม่ชอบสัตว์ จะเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าเหมียว"

ใช่ เจ้าเหมียวก็จะถูกทำร้ายนะสิ ฉันคลายความสงสัยขึ้นมาทันทีเช่นกัน

ฉันจึงหยุดให้อาหารเจ้าเหมียวและก้มหน้าก้มตารับประทานอาหารต่อไป

ผ่านไปสักพัก เจ้าเหมียวกลับมาอีกครั้ง มันส่งเสียงร้องและใช้สายตาแบบนั้นมองฉันอีกแล้ว

ฉันก็เลยแอบให้เนื้อไก่มันไปอีก1 ชิ้น(มันอดไม่ได้จริงๆนี่นา)

เวลาผ่านไปครึ่งวัน ก็วุ่นๆอยู่กับการติดต่อประสานงาน เรื่องนี้จึงถูกเก็บไว้ในใจ

แต่พอฉันกลับมาถึงที่พัก เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในร้านนอาหารวันนี้  กลับเข้ามาอยู่ในสมองฉันอีกครั้ง

ฉันอยากรู้จังเลยว่าแมวตัวนั้นรู้สึกอย่างไร

ถ้ามันฟังภาษามนุษย์รู้เรื่อง มันจะเห็นด้วยกับรุ่นพี่ของฉันหรือเปล่านะ

หรือมันจะยอมเจ็บตัวจากการทำร้ายของแขกโต๊ะอื่น เพื่อแลกอาหารที่ฉันหยิบยื่นให้

ซึ่งเป็นไปได้ว่าทั้งวันมันอาจจะไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย 

คงมีเจ้าเหมียวเท่านั้นสินะที่จะรู้ดีที่สุด

ฉันไม่ได้มองว่าความเห็นของรุ่นพี่ไม่ถูกต้องนะ

ฉันรู้สึกขอบคุณด้วยซ้ำที่ทำให้ฉันได้มีมุมมองที่กว้างขึ้น เพราะฉันไม่เคยจะมองมุมนั้นมาก่อนเลย

ทำให้ฉันรู้ว่า เรื่องๆเดียวกัน ต่างคนต่างมีมุมมองที่แตกต่างกัน

ซึ่งในแต่ละมุมมองนั้นย่อมจะมีข้อดีข้อเสียปนกันไป ไม่มีอะไรถูกต้องไปหมด ไม่มีอะไรผิดไปหมด

เพราะมนุษย์ทุกคนล้วนมีเหตุผลในการกระทำเสมอ จริงไหมคะ

หมายเลขบันทึก: 248942เขียนเมื่อ 17 มีนาคม 2009 01:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 05:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

ชอบค่ะ กับบันทึกนี้ เพราะครูแป๋มชอบน้องแมวค่ะ

เอ... เรื่องนี้เกิดพร้อมๆกับเรารึป่าวน้า.. อิอิ

ต่างคนต่างมุมมองจริงๆ แหล่ะเน้อะ

อืม..... น่ารักดี

แมวเนี่ยยยย

จากเหมียว

น้องแมวนี่น่ารักเนอะ

เป็นกำลังใจให้

เอาเป๋ามาเป็นกำลังใจให้ด้วย

 

สัตว์เลี้ยง น่ารักอยู่แล้วค่ะ ให้ความปราณี เมตตา

สัตว์เลี้ยงจะมาคลอเคลีย ผู้นั้น เป็นการจงรักภักดี ค่ะ

เราน่าจะตั้งสมาคมคนรักเจ้าเหมียวนะคะ

เจ้าเหมียวของครูแอ๊ดน่ารักมากๆเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ

  • คนรักหมา รักแมว คงมีความรู้สึกเหมือนกันนะคะ
  • พี่คิมรักหมาค่ะ
  • ขอขอบคุณที่ไปเยี่ยมบันทึก
  • ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

ร้อยเรื่องราว ล้านมุม ล้วนช่วยแต่งแต้มให้ชีวิต มีทางเลือกดีๆๆ เพื่อก้าวเดินต่อไป เพียงรู้จักเลือกใช้ ไม่ปิดกั้น ไม่ต่อต้าน แต่ไตร่ตรอง และตัดสินใจ อย่างเหมาะสม

สวัสดีค่ะคุณคนยโส

เห็นด้วยทุกประโยคค่ะ

ขอบคุณนะคะ

^_^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท