ลมหายใจ...กับคนพิเศษ
หายใจเข้าก็เฮ้อเธอ..หายใจออกก็เฮ้อเธอ ฮิ้วววว
..::ลมหายใจ . . . กับคนพิเศษ::..
การที่เรามองข้ามคนที่พิเศษที่สุดของเราไป ก็เท่ากับว่า . . .
เราดูถูกเค้า และกว่าที่เราจะรู้ตัวว่า เราได้ทำร้ายจิตใจของคนๆ นั้น
บางทีคนพิเศษสุดคนนั้นของคุณ เค้าก็อาจจะจากคุณไปไกลแสนไกล
อยากจะขอถามทุกคนที่อ่านเรื่องสั้นเรื่องนี้ว่า . . .
คุณจำได้ไหม ว่าเมื่อปีที่แล้วทั้งปี
คุณหายใจเข้าและออกกี่รอบ? จำได้หรือป่าว?
งั้นจะขอถามใหม่ คุณจำได้ไหม เมื่อเดือนที่แล้วทั้งเดือน
คุณหายใจเข้าและออกกี่รอบ? จำได้หรือป่าว
คงจะจำไม่ได้ซินะ . . .
งั้นจะขอถามใหม่อีกครั้ง คุณจำได้ไหม
เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา คุณหายใจเข้าออกทั้งหมดกี่รอบ?
คุณก็คงจะจำไม่ได้เหมือนเดิม
คำถามต่อไป ก็คงจะเหมือนเดิม
เมื่อวานนี้ คุณหายใจเข้าออกกี่รอบ?
" . . . จำไม่ได้ . . . " นี่คือคำตอบของใครหลายคน (เกือบทุกคนเลยมั้ง)
แปลกนะ . . . ทั้งที่ลมหายใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในโลกใบนี้
แต่กลับไม่มีใครจำได้เลย แม้แต่คนเดียวว่าเคยหายใจไปแล้วกี่ครั้ง
เพราะอะไร???
อาจจะเป็นเพราะเราไม่เคยเห็นความสำคัญของมันเลย
เราไม่เคยต้องยากลำบากเลย ที่จะได้หายใจเข้าและออก
เราไม่เคยต้องกระเสือกกระสน ที่จะได้หายใจในแต่ละครั้ง
. . . แต่ถ้าเป็นวินาทีสุดท้ายในชีวิตของคุณ เหลือเพียงไม่นานล่ะ?
คุณหรืออาจจะเป็นญาติมิตรของคุณ
อาจจะอ้อนวอนขอกับพระเจ้า . . .
ขอให้ท่านประทานลมหายใจอีกซักครั้งให้กับคุณ
เพื่อจะยืดเวลาให้กับคุณแม้วินาทีเดียว
วินาทีที่มีค่ายิ่ง ทุกๆ คนที่อยู่รอบตัวคุณ
จะเฝ้าภาวนาขออย่าให้การหายใจในแต่ละครั้ง
. . . เป็นครั้งสุดท้ายของคุณเลย
มันเป็นสิ่งมีค่าและมีความหมายที่สุด ที่ถูกมองข้ามไป
และเมื่อวันนั้นมาถึง . . . วันที่มันเดินจากคุณไป
มันอาจจะหันหลังกลับมามองคุณ . . .
แล้วยิ้มที่มุมปาก หัวเราะ และสมน้ำหน้า
แล้วมันจะบอกว่า . . .
"ที่นี้รู้หรือยังว่า ฉันสำคัญต่อนายมากเพียงใด
ทุกครั้งที่นายหายใจ นายทำเหมือนกับว่า . . .
ฉันเป็นเพียงแค่ทาสผู้รับใช้
เมื่อวันนี้มาถึง ฉันก็ทำได้แค่หัวเราะ ในความโง่เขลาของนาย"
ทุกคนก็คงจะมีคนที่พิเศษที่สุดในชีวิต
คนที่สำคัญไม่แพ้ลมหายใจ
หรืออาจจะสำคัญน้อยกว่า ในบางคน
แค่ขอให้รู้ไว้ . . . เมื่อวันสุดท้ายมาถึง
วันที่คนๆ นั้น ต้องจากคุณไป
คุณจะไม่สามารถเรียกกลับคืนมาได้
อย่างน้อยๆ ก่อนที่เวลานั้นมาถึง
อยากจะให้คุณดูแลคนๆ นั้นให้ดี . . .
บางสิ่งที่หายไป อาจได้คืนมาราวปาฏิหาริย์ . . .
แต่ถ้าหากคุณทิ้งขว้างไป โอกาสจะได้คืนมาคงยาก . . .
ไม่แน่นะ . . . คนที่พิเศษสุดคนนั้นของคุณ
. . . เค้าอาจจจะมีคุณเป็นคนที่พิเศษที่สุดก็ได้นะ
--------------------------/--------------------------
ข้อมูลจาก Forward mail
หมายเลขบันทึก: 248426เขียนเมื่อ 14 มีนาคม 2009 15:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 02:28 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (14)
เข้าตำรา "มีเพชรเม็ดงามอยู่ในมือ กลับปล่อยให้หลุดลอยไป"
หรือไม่ก็ "ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา" พอไหวไหมคะ.
แค่คิดจะนับลมหายใจ ก็เหนื่อยแล้วค่ะ
สวัสดีครับ มาเยี่ยมพร้อมของฝากครับ ขอให้มีความสุขครับ
จำไม่ได้ว่าหายใจเข้าออกทุกครั้งเป้นเธอหรือไม่ รู้แต่ว่าเมือมีความทุกข์ มีเธอเดินร่วมทาง เมื่อมีความเหงามีเธอเป็นเพื่อนทุกครั้งค่ะ
- ผมแวะมาและเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยกัน นะครับ..กลมติ๊ก
- แบบนี้จะเรียกว่า "ไก่ได้พลอย" พอได้มั้ยครับ "
- หายใจเข้าก็เป็นเธอ....
- แวะมาทักทาย...
- ไม่ขอแสดงความคิดเห็น
คนพิเศษ หรือคนธรรมดา ก็มาร่วมแบ่งปันได้ค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
การรู้สึกเป็นเจ้าของ มันทำให้เราชะล่าใจจนลืมดูแล แต่ไม่ได้หมายความว่าเราไม่เห็นค่าของมันนะครับ
ต้องหันกลับมาดูแลคนพิเศษบ้างแล้วสิ
คนพิเศษ..คิดถึงแม่ค่ะ
ใครยังไม่มีคนพิเศษ กลมดิ๊ก ให้ยืมตัวเองเอาไว้ไปคิดถึงนะคะ เอิ๊กกกก
ให้นับลมหายใจเลยหรอ
โหวันนึงนี่คงได้เยอะอยู่
เหนื่อยดีนะ
แต่ก้อให้ข้อคิดดี
สำหรับการดูแลคนพิเศษของเรา
เหนื่อยจังเลย หายใจเนี้ยเนอะ...คิคิ
ขอบคุณมากๆค่ะ