ในวันที่ตาบอดเลิกคลำช้าง
ผมเชื่อเบื้องต้นว่าทุกท่านเคยได้อ่านและรู้เรื่องตาบอดคลำช้างว่าเป็นอย่างไร พร้อมกันนี้ผมก็เชื่อเบื้องต้นว่าทุกท่านรู้และทราบว่าคุณภาพการจัดการศึกษาทุกระดับในสังคมไทยเป็นอย่างไร
เป็นเรื่องธรรมดาของผู้คนที่มีความรู้ ความเข้าใจต่อสิ่งใดๆในมุมที่เหมือนและแตกต่างกัน ดังนั้นการประชุมจึงเป็นกิจกรรมอย่างเป็นทางการที่มวลมนุษยชาติใช้เพื่อหาข้อยุติและสร้างแนวทางการทำงานร่วมกัน ซึ่งถือปฏิบัติสืบต่อกันมาอย่างช้านาน
พลังและอานุภาพของการประชุม เป็นอย่างไรคงไม่ต้องอธิบาย หากแต่มีข้อสังเกตว่าการประชุมของนักบริหารการศึกษาโดยภาพรวมในสังคมไทย ส่วนใหญ่เขาพูดคุยกันเรื่องอะไร คุณภาพการศึกษาไทยจึงอยู่ในขั้นที่ผู้รู้หลายท่านใช้คำว่า การศึกษาไทยล้มละลาย
ในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของแวดวงการศึกษา เห็นว่า ในวันนี้คุณภาพการศึกษาไทยโดยภาพใหญ่มีปัญหามากมาย และในปัญหาเหล่านั้นมันเป็นปุ่ม เป็นแง่ ไม่ราบเรียบเท่าที่ควร ซึ่งขอเรียกว่า มันเป็นความขรุขระทางการศึกษา ดังนั้นวิธีการแก้ปัญหาพวกเราต้องชวนกันเลิกบ้าน้ำลายสักที ตั้งหน้าตั้งตามาช่วยกันทำ ตรงไหนเป็นปุ่ม เป็นแง่ ไม่ราบเรียบอย่างไร ให้เอาความจริงมาว่ากัน อย่าลืมว่ากระบวนการจัดการศึกษาไม่ใช่การผลิตสินค้า การศึกษาเป็นการกระทำต่อชีวิตคนเป็นๆ เลิกล้อเล่นกันได้แล้วก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินแก้ ตาบอดคลำช้างมานานแล้วครับ เลิกคลำแล้วมานั่งต่อช้างให้เป็นตัว เรามาช่วยกันนะครับ
ความเห็น (3)
เห็นด้วยครับกับคำว่า "ตาบอกคลำช้าง" กับการศึกษาของไทย
เรา แยกส่วนของชีวิตมาสอน โดยอาศัยมุมมองที่คับแคบ
ทำให้ การศึกษาในปัจจุบัน ล้มเหลว
ผู้คนไม่ศรัทธาในการใช้ปัญญา เฝ้าหาแต่สิ่งสักการะพึ่งพิง
เด็ก ๆ ของเรา เข้าเรียน เพราะแค่อยากจะผ่านมันไป
หลายต้องการปริญญามากกว่าความรู้
เคารพกันที่เปลือกภายนอก อันไม่ยั่งยืน
ดังท่านพุทธทาสได้กล่าวว่า ศีลธรรมของเยาวชนคือสันติภาพของโลก
เรา น่าจะมาสนใจระบบการศึกษาแบบจริงจัง ด้วยปัญญา เสียที
- สวัสดีครับอาจารย์ บู๊แต่เช้าเลยนะครับ
- ผมเป็นครูจากเพชรบุรีที่เคยได้สนทนากับอาจารย์ที่บ้านครูบา นะครับ
- ผมเองก็อยากให้คนในวงการศึกษาเราพูดอะไรออกมาตรง ๆอย่างอาจารย์นี่แหละ อยากให้วางอัตตาไว้นอกใจ เอาบ้านเมือง เอาคน เอาเด็กมาไว้ในใจให้มาก
- มาหัดพูดตรง พูดปัญหา ตีแตกความขรุขระทางการศึกษาแบบบวก ๆกันดีไหมอาจารย์ ที่เขาเรียก สุนทรีย์สนทนา น่ะ
- เรามาเปิด ชมรม หรือกลุ่ม หรือ เรียกอะไรดี เพื่อคุยกันใน G2K กันไหม อาทิตย์ละ ครั้ง สองครั้งก็ได้ เปิดรับสมาชิก นัดเวลาคุยกัน ครั้ง ชั่วโมงก็ยังดี อาจก่อให้เกิดพลังใจ ปัญญา และพลังต่อรองอะไรบางอย่างขึ้นก็ได้
- ผมว่าครูต้องรวมตัวกันเป็นองค์กรที่ถาวร ในระดับล่าง ให้กระจายกันเต็มพื้นที่ แล้วผนึกกันให้เข้มแข็ง แล้วสื่อสารถึงรัฐ ถึงสังคม หรือถึงภาคีอื่น ๆเพื่อร่วมกันจัดการศึกษาที่มีคุณภาพต่อไป
- ผู้บริหารและครูที่เป็นฝ่ายปฏิบัติต้องไม่เป็นฝ่ายรับแต่อย่างเดียว ต้องรุกด้วยใช่ไหมอาจารย์ อะไรดีเราเอาด้วยเต็มที่ อะไรไม่ดีต้องสะท้อนกลับไป อะไรไม่มีต้องเสนอและผลักดันให้เกิดเป็นความจริงขึ้นมา ผมว่าท่าทีแบบที่เป็นอยู่ของพวกเรา มันเป็น ...ข้ารองบาท...มากไปความขรุขระทางการศึกษา จึงไม่ถูกแก้ไข อย่างอาจารย์ว่า
- ใน G2K ผมเห็นคุณครูและผู้บริหารที่มีจิตใจงาม อยากทำหน้าที่ให้สมกับหน้าที่กันมากมาย แต่ แต่ละคนก็ก็วาดหวังและฝ่าฟันดั้นด้นแต่เพียงลำพัง มันไม่มีพลังนะครับอาจารย์
- ครับ จะรอฟังความเห็นจากท่านอาจารย์ และสมาชิกท่านอื่น ๆ ครับ
ครูดี
สวัสดีค่า อาจารย์ศักดิ์พงษ์ หอมหวล ยินดีที่รู้จักเช่นกันค่ะ
กลับมาเยี่ยมบล็อกนี้บ้าง ทำความรู้จัก จขบ.แล้วค่า
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมกันนะคะ
การศึกษารอบด้านงานชีวิต
ใช่ลิขิตให้ได้ตามใจฉัน
นโยบายการศึกษาสารพัน
หากเข้าใจและรักกันหมั่นดูแล
เกิดต่างที่ต่างถิ่นต่างโอกาส
บ้างก็ขาดบ้างหลากล้นพ้นกระแส
มีน้ำใจต่อกันมั่นดวงแด
รู้เผื่อแผ่แบ่งปันฝันเป็นจริง
มองว่าคนเราในสังคมเหมือนไม้ในป่า
ต่างเอื้ออาศัยกัน ย่อมอยู่ได้
หากแยกกันอยู่แบบการปลูกพืช
เชิงเดี่ยวแล้ว โลกอนาคตคงลำบากนะคะ