เล่าเรื่อง "ไปดู ไปเห็น ไปฟัง" KM ในเวทีคุณอำนวย


กล่าวปิดเป็น...ปรัชญา... ที่ดิฉันจับประเด็นได้ 3 ข้อ คือ ข้อที่ 1 งานสำเร็จเมื่อเห็นคนเดินร่วมทาง ข้อที่ 2 งานสำเร็จเมื่อเห็นคนเรียนรู้ และ ข้อที่ 3 งานสำเร็จเมื่อได้ให้โอกาสคนอื่นทำหรือเรียนรู้

   เมื่อวันที่ 17 - 18 เมษายน 2549  ดิฉันได้รับเชิญให้ไปแลกเปลี่ยนความรู้เกี่ยวกับ "คุณอำนวย" ซึ่ง สคส. เป็นผู้จัดขึ้น  ก็ต้องขอขอบคุณองค์กรดังกล่าวที่เปิดโอกาส และขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ และ น้องๆ ทุก ๆ คนนะค่ะ ที่ได้ถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์ของแต่ละท่านให้ฟัง

   ในความคิดของดิฉันกับหนึ่งปีที่ได้ติดตาม "การจัดการความรู้" (ปี 2548) ที่ผ่านมา ก็เป็นได้แต่เพียงผู้แอบชื่นชมกับ "เครื่องมือ" ชิ้นนี้ที่มีชื่อว่า "KM" ที่ถูกนำเข้ามาใช้ในองค์กรของเรา

   ส่วน ความคิดของการเข้าร่วมทำงานหกเดือนที่ผ่านมา (ตุลาคม - มีนาคม 2549)  กับเครื่องมือ "KM" กลายเป็นโอกาสของการนำมาใช้เป็นสื่อกลางในการรวบรวมและจัดการให้เจ้าหน้าที่เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกัน ตามเป้าประสงค์ที่กำหนด

   หลังจากนั้น  บนถนนเส้นทางเดินของ "โอกาส" ที่ได้ทดลองสัมผัสกับเครื่องมือ ซึ่งเป็นอีกชิ้นหนึ่งของอาวุธ เช่น 

     1. ใช้เป็นตัวกระตุ้นให้เจ้าหน้าที่ได้เห็นความสำคัญของการสนทนาแลกเปลี่ยน โดยถ้าเรามี ขุมทรัพย์ความรู้เป็นของตัวเรา ก็ยิ่งทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนกันได้อย่างมากมายและตลอดเวลา 

     2. ถ้าเรามีคลังความรู้ของตนเอง ของกลุ่ม และขององค์กร  ก็สามารถสร้างเป้าหมายงานได้ชัดเจนขึ้น  เพราะมี "จุดบ่งชี้" ความเป็นไปได้ของการเดินหรือ Road Map

     3. ไม่ว่าจะจัดเวทีแลกเปลี่ยนความรู้กันที่ไหน เวลาใด เราก็ไม่อับจน เพราะเรารู้จริง เรารู้จากการปฏิบัติและลงมือทำด้วยตนเอง

   วันแรก (17/04/49) ได้รู้จักและมีเพื่อนเพิ่มขึ้นอีก ประมาณ 30 คน  ได้เห็นรูปร่างหน้าตาและบุคลิกของแต่ละท่าน  และที่สำคัญได้ฟังเรื่องเล่า เทคนิค วิธีการนำเสนอ และการแลกเปลี่ยนระหว่างกัน  ส่วนภาคค่ำ ได้ชม VCD  จำนวน 3 เรื่อง โดยเฉพาะของโรงพยาบาลบ้านตาก ทำให้เห็น KM ชัดขึ้น โดยเฉพาะการสรุปนิยามของ "การจัดการความรู้ คือ การนำความรู้ในเรื่องเดียวกันของคนหลาย ๆ คนมาแชร์กัน เพื่อทำงานอะไรสักชิ้นหนึ่งให้สำเร็จ" (จากการถอดคำพูดของเจ้าหน้าที่ใน VCD)

   วันที่ 2 (18/04/49) แบ่งกลุ่มและเข้ากลุ่มย่อยเพื่อระดมความคิดและหาข้อสรุปเกี่ยวกับ "แนวทางและการทำงาน KM" เช่น การรวมตัว  ช่องทาง  และกิจกรรมที่ควรจะเกิดขึ้นถ้ามาพบกันอีก หลังจากนั้นให้แต่ละกลุ่มนำผลมานำเสนอในกลุ่มใหญ่ โดยใช้เวลา ครึ่งเช้า  ส่วน ภาคบ่าย ได้เริ่มจากการทำ AAR  และ เวลา 15.15 น. ปิดเวทีคุณอำนวย  โดย ศ.นพ. วิจารณ์  พานิช  ซึ่งท่านสรุปและปิดเป็นปรัชญา ที่ดิฉันจับประเด็นได้ 3 ข้อ คือ

     ข้อที่ 1 งานสำเร็จเมื่อเห็นคนเดินร่วมทาง

     ข้อที่ 2 งานสำเร็จเมื่อเห็นคนเรียนรู้

     ข้อที่ 3 งานสำเร็จเมื่อได้ให้โอกาสคนอื่นทำหรือเรียนรู้

   ดังนั้น  ถ้าความเป็น KM จะอยู่หรือจะไปนั้นคงจะอยู่ที่....

     1.  ผู้ใช้ที่ว่า  "ถ้าเห็นว่าเครื่องมือชิ้นนี้มีประโยชน์สำหรับตัวท่าน.....แล้วท่านจะทิ้งมันทำไม"

     2.  ผู้บริหารที่ว่า "ท่านคือ ผู้นำองค์กรไปสู่การพัฒนาแห่งสากล  ถ้าท่านเห็นว่าเครื่องมือชิ้นนี้สามารถผลักดันและเป็นกลไกให้เกิดการพัฒนาตัวเจ้าหน้าที่  กลุ่ม  และองค์กร ได้อย่างแท้จริงแล้ว  ท่านจะไม่ค้นหาและหยิบมันไปใช้เชียวหรือ?" 

   ฉะนั้น  คงจะอยู่ที่ "จิตสำนึก" แล้วละว่า.....ตกลงแล้วท่านจะค้นหาเครื่องมืออะไรมาใช้ทำงานพัฒนากัน.

                                                 ศิริวรรณ  หวังดี

                                               20 เมษายน 2549

คำสำคัญ (Tags): #การเรียนรู้#km
หมายเลขบันทึก: 24649เขียนเมื่อ 20 เมษายน 2006 15:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 14:45 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
  • แวะเข้ามาทักทายครับ
  • การจัดการความรู้ที่อยู่ใน DNA ของทุกคนนี้จะทำให้ยั่งยืน แต่วิธีการคงต้องค้นหาต่อไป
แน่นอนค่ะ. ถ้ามีก็ช่วยแลกเปลี่ยนด้วยนะ
     แวะมาสวัสดีด้วยคนครับ
  • ทำไปแก้ไป....ทำไปปรับไป....ทำไปเรียนรู้ไป 

 

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท