- อรุณสวัสดิ์ยามเช้าค่ะ
- มีความสุขนะคะ
แวะไปดูแลสุขภาพที่นี่...นะคะ
×÷•.•´¯`•)» บ้านรักษ์สุขภาพ «(•´¯`•.•÷×
งานจ๋า...เรื่องเดิมๆที่ทำให้เราเศร้า
เพราะว่าใจกลัว กลัวว่าเธอจะเปลี่ยนฉัน
ถึง...งานที่รัก
เราทำงานกับนาย (บริการภาคพื้นของสายการบิน) มา 4 ปี
มีเรื่องหนึ่งที่เราไม่ชอบเลยคือตอนเที่ยวบินยกเลิก
อีกแล้วหรือเนี่ยกับเรื่องเดิมๆที่ต้องเจอ
เพื่อนๆมาทำงานพร้อมหน้าด้วยอารมณ์สดใส
เจอเรื่องนี้กันเข้าไป รอยยิ้มแห้งๆ ก็กลับมาเปื้อนหน้าพวกเราอีกครั้ง
เครื่องบินยกเลิกใครว่าสบาย
เหตุผลเดิมๆคือเครื่องเสีย เครื่องซ่อม
เหตุผลเดิมๆที่ผู้โดยสารได้ยินเป็นครั้งแรก และขาประจำที่ไม่อยากได้ยินอีกต่อไป
คำถามเสียดแทงซ้ำๆที่คอยทิ่มแทง
อีกแล้วเหรอ? อีกแล้วเหรอ? อีกแล้วเหรอ?
ทำไมทำอย่างนี้ แล้วจะให้พี่ จะให้ผมทำยังไง
พี่มีต่อไฟลท์ ผมมีประชุม หนูต้องสอบเข้ามหา'ลัย
ผมไปไม่ทันคุณรับผิดชอบมั้ย
ชีวิตคุณมีค่าน้อยกว่าธุรกิจผม จะมารับรองความเสียหายอะไรได้
เศร้าที่เราต้องเห็นผู้โดยสารผิดหวัง เสียใจ และร้องไห้
เหมือนดูข่าวอาชญากรรมบนหน้าหนังสือพิมพ์หัวสี เบื่อจนต้องต้องเบือนหน้าหนี
ผิดหวังที่เราพนักงานผู้น้อยไม่สามารถตัดสินใจ อะไรที่นอกเหนือระเบียบบริษัทได้
ผ่านวันนี้ไปได้แล้วใช่ใจจะชิน ยังต้องมีวันต่อไปแน่ๆ
เจอปัญหาอย่างนี้บ่อยๆ มันจะทำให้เราเข้มแข็ง และเก่งในการแก้ปัญหา
หรือเย็นชาต่อความทุกข์ยากของเพื่อนมนุษย์กันนะ
อันแรกเรียนรู้แล้ว แต่เรากลัวจะกลายเป็นเหมือนบรรทัดที่ขีดเส้นใต้ข้างบน
นึกถึงประโยคนึงได้
แม้ว่าเราจะโดนทำร้าย
แต่ที่สุดจะให้มันมีสิทธิ์มาเปลี่ยนนิสัย และทำลายชีวิตเราไม่ได้
(เหมือนเพลง Bodyslam เลยวุ้ย :)
ขอบคุณบริษัทที่จ้างเราและให้เงินเดือนที่ดี เหลือเก็บ เหลือใช้ตลอดมา
แต่ได้ยินแล้วจะเสียใจมั้ยถ้าจะบอกว่ามันไม่สำคัญเลย ถ้าทำงานแล้วได้แค่เงิน
จะรู้สึกอย่างไรถ้าวันนึง พนักงานกว่าครึ่งบอกว่าอยู่เพื่อเอาเงินเดือนเฉยๆ โดยหมดรักแล้ว ด้วยเหตุผลแตกต่างกัน
เราขอโทษที่รู้สึกไม่ดีกับนายนะ
เราเพียงแค่ไม่อยากจากโลกนี้ไปเงียบๆ อย่างไร้ความหมายเฉยๆ
ถ้าโดยในอาชีพนั้น ไม่ได้ทำอะไรที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม และให้โลกจดจำเลย
เราชื่นชมคุณครู, กรรมกร, นักแต่งเพลง และอื่นๆอีกมากมาย
สอนอนาคตคนดีเพียงคนเดียว สร้าตึกให้คนอื่นอยู่สักหลัง หรือเขียนเพลงให้กำลังใจคนทั้งโลกได้เพียงเพลงเดียว
เราว่าแค่นั้นก็คุ้มแล้วที่จะจากโลกนี้ไป
แล้วตัวเราล่ะ ทำอะไรแบบนั้นมั้ย?
แม้จะแบ่งเวลาไปทำประโยชน์อย่างนั้นได้
แต่ถ้าวันนึง เราสูญเสียความต้องการนั้นไปจะทำยังไง
มีวันแย่ๆในที่ทำงานมากไป อาจทำให้เสื่อมสมรรถภาพความเป็นมนุษย์ได้
กลัวแค่นี้เอง...เรากลัวตัวเองจะเปลี่ยนไป
ขอโทษที่ความรู้สึกเราหันเปลี่ยนมาทางนี้นะงานจ๋า
ที่พูดออกไปนั้นเป็นเพียงสิ่งหนึ่งที่อยู่ในใจเราเท่านั้นเอง
ยังไงนายก็ยังมีค่าในตัวเอง และกับเราเสมอ
ถ้าวันนึงเราอ่อนแอและเข้มแข็งไม่พอ แล้วบินจากนายไป...
...อย่าโกรธเราเลยนะ...สัญญาซิ :)
หมายเลขบันทึก: 245764เขียนเมื่อ 2 มีนาคม 2009 00:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:23 น. () สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (22)
สวัสดีวันใหม่ค่ะ คุณเดย์
เห็นใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสของคุณแล้ว ไม่นึกว่าคุณจะมองอีกแง่มุมของชีวิตได้อย่างขมขื่นเศร้าสร้อย จนน่าตกใจ
คุณบอกว่า "ไม่ได้ทำอะไรที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม และให้โลกจดจำเลย" แป๋มขอเถียงค่ะ คุณทำมากกว่านั้น.....
คุณเดย์ได้บันทึกแง่คิดดีๆ มีการแนะนำผองเพื่อนชาว G2K..ให้สนุกสนาน สร้างรอยยิ้ม อิ่มใจไปกับภาพสวยๆแห่งท้องทุ่งที่คุณนำมาฝาก ไม่เคยจากไปไกล ยามที่ทุกคนต้องการกำลังใจและคนพูดคุยด้วย.....คุณต่างหากที่ทำประโยชน์ต่อสังคม โลกต้องจดจำคุณค่ะ....
สวัสดีครับครูแป๋ม
แฮะๆ บล็อกนี้ขออนุญาติสกัดความหวานในตัวออกนะครับ อาจไม่ชิน แต่อย่าตกใจไป เพราะผมยังมีความสุนทรีย์ และเป็นคนที่คุณแป๋มคุ้นเคยอยู่นะครับ อิอิ
เพียงแค่ไม่อยากความรู้สึกขมๆระหว่างวันมันจางหายไปเฉยๆ ต้องบันทึกไว้ครับ เสียดายถ้ากลับมาเล่าภายหลังแล้วเล่าไม่ได้อารมณ์อย่างนี้ 555
คุณแป๋มครับไหนๆก็เข้มแล้ว ก็ขอขอบคุณคุณแป๋มตรงนี้เลยว่าความเห็นข้างบนนั้น ปลอบใจผมได้ชะงัดนัก เพราะรักและกำลังใจเป็นสารอาหารที่โลกเราขาดไม่ได้เสียด้วยสิ :)
ขอบคุณที่ให้กำลังใจกันนะครับ ผมจะตั้งใจเป็นคนดีที่ทำประโยชน์ต่อสังคมอย่างที่ตั้งใจนะครับครู (โลกจ๋าไม่ต้องจำเดย์ก็ได้แล้วนะ ขอถอนคำพูด อิอิ)
อย่าเศร้านักเลยน้องชาย
- ครูอ้อย แวะมาอ่านบันทึกดีดี
- และมาทักทายด้วยความคิดถึง
- โปรดตามมาที่ ไปเป็นพ่อปู่แม่ย่า....วันนี้ (2)
คนหนึ่งคนมีค่าแก่การจดจำในแต่ละมุมของคนนคนั้นนะคะ คุณเดย์ วันอย่างที่คุณเดย์บันทึกไม่ได้มีทุกวันสักหน่อย มองท้องฟ้าเครื่องบินมาแล้ว สู้ๆๆๆๆ
มุมของอารมณ์ ที่ถ่ายทอดออกมา ผ่านการอ่านกับหลาย ๆ คน.... ณ ที่แห่งนี้ ....โลกไม่ได้เศร้า หรือ สุข ในทุก ๆ อารมณ์ ....เมื่อเราตาม.. อารมณ์ทุก ๆ อารมณ์ไปได้ เราจะรู้สึกถึงอารมณ์ นั้น ๆ อย่างที่คุณ adayday ได้ไล่ตามอารมณ์ของคุณ ผ่านไดอารี่ฉบับนี้
เป็นบันทึกเรื่องราวที่ผู้อ่านเกิดอารมณ์ร่วมไปกับคุณ ...
...ผมชื่นชมในมุมมองของชีวิตคุณ ...ที่เขียนผ่าน ไดอารี่ฉบับนี้..... และจะเป็นส่วนหนึ่ง (ถ้าช่วยได้) ที่จะเดินตามคุณไป...เป็นกำลังใจให้ ครับ
เข้าใจ ความรู้สึกทที่เดย์เขียนมาเลยครับ..
บางครั้งผู้โดยสารเองก็ลืมนึกในมุมของผู้ให้บริการ ใครก็คงไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้นะครับ
ให้กำลังใจครับผม
สวัสดีครับคุณครูพี่อ้อย
ขอบคุณมากครับที่แวะมาจ๊า
เดี๋ยวตามไปชมเด้อครับ ดีจังที่พี่กลับมาเขียนบันทึกให้อ่านอีก อิอิ
สวัสดีครับคุณทรายชล
ขอบคุณมากเลยนะครับคุณทรายชล จริงด้วยครับ วันอย่างนั้นนับใน 1 ปีแล้วรวมกันไม่ถึง 10 % ที่เหลือน่ะเหรอครับ คือวันวิเศษที่มีความสุขมากๆเลยครับ :)
มีวันดีเยอะกว่าหลายวันเลยครับ :)
สวัสดีครับพี่แสงศรี
ผมบังเอิญ(หรืออาจตั้งใจ)ตามอารมณ์อย่างในบันทึกนั้นไป จึงได้ความรู้สึกอย่างนี้ออกมาครับพี่:) พอดำดิ่งตามลงไปผลปรากฏว่า ได้มุมมองด้านมืดที่น่าตื่นเต้นดีครับ ไม่น่าเชื่อว่าเราจะรู้สึกได้ถึงเพียงนี้
ตามไปแล้วไม่มีอะไรดีขึ้นก็เดินกลับขึ้นมาใช่มั้ยครับพี่
อากาศน๊อย น้อยครับข้างล่างนั่น อึดอัดเป็นที่สุด :)
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้นะครับทั้งพี่ และทุกๆท่านเลย สำคัญมากๆครับ :)
สวัสดีครับพี่จตุพรจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมและเติมกำลังใจนะครับพี่
เป็นใคร(ผู้โดยสาร)ถ้าเจออย่างนี้ ก็มีปฏิกิริยาแตกต่างกันไปครับ
ซึ่งหน้าบ้านก็ต้องบริการเต็มที่ อันนี้ไม่ว่าเค้าหรอกครับ กลับเข้ามาในบ้านก็ปล่อยไปอย่างที่รู้สึกนั่นแหละ :)
ฝากขออภัยทุกท่านนะครับถ้าบันทึกนี้ออกคิดแนวลบลบ เพียงแต่ผมอยากบันทึกไว้ไม่ให้ลืมความรู้สึกตัวเองเฉยๆครับ อิอิ
แต่ชีวิตจริงผ่อนคลายกว่านี้นะครับ เอิ๊กๆๆ
พันหอมแซบๆ ให้ทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมนะครับ :)
pooh pooh
เอาใจช่วยคุณเดย์และทุกคนค่ะ
คุณเดย์ คิดบวก คิดบวก ค่ะ
เป็นกำลังใจให้เด๊อ...
บันทึกไปตามใจตามความรู้สึก ณ ขณะนั้นดีที่สุดจ้า
มีความรู้สึกที่ดีๆ และคิดถึงความรู้สึกของคนอื่นเสมอค่ะ น่ารักมากค่ะ
แอบมาเติมกำลังใจให้ด้วยคนน๊า:) จะคอยยิ้มหวานให้กัน
ตลอดไปเลยน๊า ภูมิใจจังงงง ที่มีความน่ารักเสมอ
ไปเที่ยวกันดีกว่าเน๊อะ
ทำงานให้ที่สุด ปัญหาอุปสรรคก็มีบ้าง ต้องร่วมกันแก้ไข บางครั้งเราไม่สามารถทำให้ทุกอย่างราบรื่นได้ลำพัง ถ้าทุกคนร่วมมือกันก็จะราบรื่นค่ะ
สวัสดี และขอบพระคุณมากๆครับทุกท่าน :)
วันนี้ผมเจอเรื่องเดิมๆอย่างเรื่องข้างบนอีกแล้วครับ :)
ขอขอบคุณ
- น้องกอกอก้าน>>>ก้านกอ*:)*(แก๊งค์ก้านคอพับ) เด็กดีขี้สงสัย ขอบใจเด้อน้องเด้อ
- พี่°o.O ปลายฟ้า O.o° คร๊าบ ขอบคุณหลายๆครับสำหรับอาหารเช้า ผมเข้างานตี 5 แต่ได้ทานจริงๆ 10 โมง ฮือๆ ไข่ดาวพี่เย็นแล้วแต่อิ่มใจไปนานเลยครับพี่ :)
- คุณ pooh pooh ขอบคุณมากเลยครับจะไปบอกเพื่อนๆให้ครับ :)
- ขอบคุณมากครับคุณพอลล่า♥.paula ที่ปรึกษาตัวน้อยแต่~natadee✿ คิดบวก คิดบวก จ๊า สาธุ สาธุ อิอิ
- ขอบคุณมากครับคุณ TeeRuk หญิงอันเป็นที่รักและรอยยิ้มที่เป็นพลังชีวิตให้พี่ตลอดมา :) เดี๋ยวเราก็ได้ไปเที่ยวกันแล้วน๊า ^_^ อีก 3-4 วันเอง
- ขอบคุณมากครับพี่คุณน้อยหน่า ซาบซึ้งกับกำลังใจที่เข้ามาเตือนผมนะครับ เพราะบางครั้งผมก็นึกอะไรไม่ออกจริงๆ :)
อุ่นใจมากครับกับครอบครัว G2K แห่งนี้ ขอบคุณมากๆเลยครับ :)
อ่านบันทึกจบพี่คิดถึงเรื่อง Service Quality และในมุมของห้องสมุด เวลาผู้ใช้ค้นหาหนังสือที่สถานภาพหน้าจอคอมพิวเตอร์บอกว่าอยู่บนชั้นหนังสือ แต่เค้าไปหาแล้วไม่เจอ คิดทางดีๆ ก็บอกว่าอาจมีคนหยิบไปใช้ แต่ไปหากี่ทีๆ ก็ยังไม่เจอค่ะ เหมือนกันเลย ขนาดว่าพี่อยู่ Back Office พี่ก้ยังอยากมีปีกบินหนีตามใครไปสักคนเหมือนกันค่ะ...(อ่าน>>บริการเป็นเลิศและพิมพ์เขียวหน่วยงาน (1) ค่ะ)
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วต้องยิ้ม....^_^....
เจอปัญหาอย่างนี้บ่อยๆ มันจะทำให้เราเข้มแข็ง และเก่งในการแก้ปัญหา หรือเย็นชาต่อความทุกข์ยากของเพื่อนมนุษย์กันนะ
ส่งแรงใจมาให้คนทำงานค่ะ
จิตที่ตั้งไว้ดีแล้ว ชอบแล้ว ... นำไปสู่การกระทำที่ถูกต้อง ดีงาม...ในที่สุดค่ะ
(^___^)
สวัสดีครับพี่ดาว
กำลังพยายามคิดตามอยู่นะครับเรื่องService Quality และในมุมของห้องสมุด เดย์ยังไม่เก็ทเลย 555 (แป๊ววว)
รู้สึกว่ามันอาจจะต้องเกี่ยวแน่ๆครับแต่ยังนึกไม่ออก อิอิ
บางทีก็อึดอัดอย่ามีปีกบินหนีไปใช่มั้ยครับ สู้ๆครับพี่ อย่าให้มันเปลี่ยนเรา :)
ขอบคุณมากคร๊าบ
สวัสดีครับคุณพี่คนไม่มีราก
ขอบคุณมากเลยครับ ช่วงนี้ต้องการกำลังใจและคำปลอบปะโลมมากๆ :) พี่ส่งมาเดย์ได้รับแล้วนะครับ
จิตที่ตั้งไว้ดีแล้ว ชอบแล้ว ... นำไปสู่การกระทำที่ถูกต้อง ดีงาม...ในที่สุดค่ะ
(^___^)
ความหวังดีบวกรอยยิ้มนี้ รู้สึกดีจัง ขอบคุณที่สุดเลยครับทุกท่าน